|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ปล่อยร่างกายให้ล่องลอยแบบไม่มีจุดหมาย
ไม่ไหวแล้วโว้ย !!! ทันทีที่สิ้นเสียงตะโกน (ในใจ) ก็คว้ากระเป๋ากล้องคู่ชีพ กะว่าจะหนีจากปัญหาความยุ่งยากใจ ทั้งเรื่องงานและอีกหลายๆ เรื่อง
กดลิฟท์ลงมาชั้น 1 ขาก็ก้าวๆๆ ออกจากไปสู่อิสรภาพ ที่ซึ่งนกขมิ้นจะเหินร่อนลม ออกชมโลกกว้าง ...เดินข้ามถนนออกจากป่าคอนกรีต ไปสู่....
สวนเบญจกิติ... ไม่น่าเชื่อว่า จะมีธรรมชาติที่ตั้งอยู่บนถนนรัชดาฯ ท้าทายสายตาของป่าคอนกรีต ที่ซึ่งเป็นที่พักใจของนกน้อยที่ตรากตรำกับชีวิตที่มีแต่การแข่งขัน แก่งแย่ง จนลืมไปว่า วิถีที่แท้จริงของชีวิตคืออะไร
คนกับธรรมชาติคงเป็นสิ่งทีไม่อาจแยกจากกันได้ เมื่อใดที่เรารู้สึกอ่อนล้า ลองหันกลับไปสู่อ้อมกอดของธรรมชาติดูบ้าง ไปเติมพลังให้กับชีวิต พร้อมสำหรับการต่อสู้ต่อไป
ตะวันจะลาลับฟ้า พรุ่งนี้ก็ขึ้นใหม่ วันนี้เจ้าพบกับสิ่งที่ปวดร้าวมาหนักหนาเพียงใด ลองหลับตาลงพัก เช้าพรุ่งนี้ พระอาทิตย์ก็ยังคงส่องแสงอยู่เหมือนเดิม
Create Date : 06 พฤษภาคม 2549 |
Last Update : 6 พฤษภาคม 2549 16:58:59 น. |
|
3 comments
|
Counter : 561 Pageviews. |
|
|
|
โดย: หนูจำมัย วันที่: 6 พฤษภาคม 2549 เวลา:17:38:53 น. |
|
|
|
โดย: กาทิ .. (Ka - Ti ) วันที่: 6 พฤษภาคม 2549 เวลา:18:02:01 น. |
|
|
|
โดย: Odense วันที่: 7 พฤษภาคม 2549 เวลา:18:49:40 น. |
|
|
|
|
|
|
If one day you feel like crying...
Call me.
I don't promise you that..
I can make you laugh
But I can cry with you
|
|
|
|
|
|
|
ยัง มี แสง สว่าง รอ อยู่ ตรง ปลาย ทาง เสมอ ค่ะ
..