สุดสัปดาห์แห่งวันหยุดที่ผ่านมาฉันอยู่บ้านเหมือนนานแล้วที่ไม่ได้หยุดตัวเองให้อยู่นิ่งๆจากสภาพข้างนอกบ่อยๆที่มีวันหยุด ฉันก็ตะลอนออกจากบ้าน อ่านหนังสือบ้าง ออกกำลังกายบ้าง ทำรายงานบ้าง และ(จริงๆส่วนใหญ่ก็คือ)แอบเที่ยวบ้างละ(จุ๊ๆ)มารู้สึกตัวได้ว่า ไม่ค่อยได้ผ่อนคลายสบายๆคุยกะพ่อกะแม่สารทุกข์สุขดิบเอาเสียเลยเหมือนมันนานแล้วนะ...วันจันทร์ถึงศุกร์ฉันออกจากบ้านแต่เช้า เช้ามากขณะที่ทุกคนยังไม่ตื่น จากที่แม่เคยตื่นมาทำกับข้าวให้ทานเมื่อสมัยก่อน เดี๋ยวนี้แม่ตื่นตามไม่ไหวละจากที่พ่อกะแม่เคยมาปลุกให้ฉันตื่น เดี๋ยวนี้ฉันต้องตื่นเองละจากที่พ่อเคยขับรถมาส่งที่รถไฟฟ้า เดี๋ยวนี้ฉันต้องขึ้นรถเมล์มาเองละเราเจอหน้ากันตอนเช้าประมาณห้านาที พ่อหรือแม่ลงมาเปิดประตูลาให้ฉันไปมหาลัยเวลาที่ฉันอยู่ที่มหาลัยตั้งแต่เจ็ดโมงเช้าถึงสองสามทุ่มหรืออาจอยู่ต่อกับเพื่อนไปอีกหน่อยเรียน - - ทำคลินิก - - กินพักเที่ยง (หรือบางวันก็ไม่มี หรือ มีแบบตาลีตาเหลือก) - - ทำคลินิกต่อ - - ทำแลป (แลปปิดสองสามทุ่ม) - - กินเวลากลับบ้านมักเป็นเวลาพักผ่อนของพ่อกะแม่ บางครั้งกลับมาก็หลับกันแล้วฉันก็เหนื่อย พ่อแม่ก็เหนื่อย ต่างก็อยากพักผ่อน ลงหัวถึงหมอนเหมือนนานแล้วนะ ที่เราไม่ค่อยได้คุยกันเลย...สุดสัปดาห์แห่งวันหยุดที่ผ่านมาฉันอยู่บ้านวันอาทิตย์โดยปกติจะเสมือนเป็นวันครอบครัวของเรา เป็นวันที่ทุกคนจะได้พักผ่อนพ่อกับแม่จะอยู่บ้านรดน้ำต้นไม้ พ่อล้างรถ แม่จัดการงานสวนต่างๆ ลูกอย่างฉันและน้องก็เป็นลูกมือเพิ่งจะมีอาทิตย์นี้ที่ฉันได้มีโอกาสมาอยู่ในบรรยากาศนี้อีกครั้งเราทุกคนอยู่ด้วยกันพร้อมหน้ามันดูเป็นวันอาทิตย์ธรรมดาเดิมๆที่เคยเป็นและฉันก็รู้สึกได้ถึงสัมผัสทางใจที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลงไปเลย ระหว่างเราการได้อยู่กับครอบครัวทำให้ฉันรู้สึกอบอุ่นและมั่นคง ...เสมอมาหลังเวลาหัวค่ำไปแล้ว เราดูหนังดีวีดีกันจบ แม่ชวนไปกินข้าวข้างนอกด้วยกัน นานๆทีจะได้อยู่พร้อมหน้ากันครบ กับข้าววันนั้นแม่สั่งทั้งหมด ข้าวผัดกุ้งจานโต ปลาช่อนสามรส ไก่ย่างผัดขิง ส้มตำไทย ส้มตำผลไม้ ผักบุ้งทอดกรอบ ทอดมันปลา แกงเลียง ข้าวเหนียว 4 ห่อ โอ๊ววส์ มันเยอะมาก มากพอที่ 5 คนกินแล้วอิ่มเดี้ยงกันไปเลย แม่บอกว่าก็อยากให้ลองกินกันทุกอย่าง นานๆจะมาที (วันแม่ด้วยไง แม่ใหญ่) อ้อลืมไป ร้านเชลล์ชวนชิมด้วยนี่นา