อ่านนานมากแล้ว จำรายละอียดไม่ค่อยได้ จำได้แต่ความรู้สึกตอนที่อ่านจบว่า ... โลกเรามันช่าง. วับซ้อนจังเลยเนอะ ... ประมาณเนี้ยอ่ะค่ะ

รู้สึกว่าโลกในเรื่องมันต่างจากเราที่เป็นอยู่ตอนนี้มากๆเลยอ่ะ
ส่วนเล่มอื่นของ Murakami ซื้อม่าแต่ต้องบอกว่า - ไม่กล้า- อ่านค่ะ

อ่านเล่มแรก hear the wind sings ชื่อนี้รึเปล่านะ ไม่แน่ใจ เล่มเล็กๆอ่ะค่ะ ไปเล่มเดียว ที่เหลือ ยังเก็บไว้เป็นอนุสรณ์ค่ะ รอความพร้อมของตัวเอง

555

เรายังไม่ได้อ่านอ่ะ

ไว้ได้ฤกษ์คงได้อ่านเอง

แต่อยากอ่านเล่มนั้นเป็นแล่มแรก คือเอ...จำชื่อไมได้ ทีเรื่องมันเกี่ยวกับรักสามเศร้า ผู้ชายคนหนึ่งรักผู้หญิงอีกคนที่อยากเป็นนักเขียนแต่ไม่รู้จะเขียนอย่างไร แต่ผู้หญิงคนนั้นไปรักผู้อหญิงอีกคน ประมาณนั้นอ่ะ

อ่านไปก็ภาวนาไปว่าอย่าเพิ่งตายเร็วๆเลยนะ ช่วยทรมานต่อไปอีกสักพักนึงเถอะ...ฉันกำลังสนุก
^
^
โหดอ้ะ


เป็นเล่มที่ชอบที่สุดของลุงหมูค่ะ สำหรับเรา

ดองมูราคามิไว้หลายเล่มค่ะ เพราะเคยจัดตัวเองไว้อยู่ฝั่ง"คนไม่อ่านมูราคามิ" แหะ ๆ แต่อ่านรีวิวบล็อกนี้แล้วมีกำลังใจขึ้นมานิดนึง
เดี๋ยวจะค่อย ๆ "แกะรอย" มูราคามิทีละเล่ม ได้เรื่องยังไงจะนำมารีวิวลงบล็อกละกัน อิอิ

ของ Murakami เราก็เพิ่งอ่านเล่มนี้ไปเล่มเดียวเหมือนกันค่ะ พูดไม่ได้เต็มปากนะว่าชอบ แต่เป็นเล่มที่ติดค้างในความรู้สึกอยู่นานมากๆค่ะ

บางครั้งความตายก็เป็นวิธีแก้ปัญหาที่ดีสำหรับตัวเอง แต่อย่างว่าคนที่ฆ่าตัวตายนั้น คือคนที่เห็นแก่ตัวที่สุด เพราะเขาคิดถึงแต่ตัวเอง แต่ไม่คิดว่าคนที่อยู่รอบตัวเสียใจมากแค่ไหน