***** สิ่งทั้งปวง..อันบุคคล..ไม่ควรเข้าไปยึดมั่น..ถือมั่น (๒) *****
สิ่งทั้งปวง..อันบุคคล..ไม่ควรเข้าไปยึดมั่น..ถือมั่น(๒) .................ครั้นได้สดับธรรม ดังนี้แล้ว.............. เธอทราบธรรม..ด้วยปัญญาอันยิ่ง........ ครั้นทราบธรรมทั้งปวง..ชัดอย่างนี้แล้ว..... ย่อมกำหนดรู้ธรรม..ทั้งปวง..... ครั้นกำหนดรู้ธรรม..ทั้งปวง..ดังนี้แล้ว..... เธอได้ประสบเวทนา..อย่างใด..อย่างหนึ่ง..... สุขก็ดี..ทุกข์ก็ดี..ไม่ใช่ทุกข์..ไม่ใช่สุขก็ดี..... ย่อมพิจารณา..เห็นว่าไม่เที่ยง..... เมื่อเป็นดังนี้...เธอย่อมมีปัญญา..เบื่อหน่าย..ในทางดับ..... ในทางสละคืน..ซึ่งเวทนา(ความรู้สึกในอารมณ์)ทั้งปวง..... เมื่อเป็นดังนี้...ย่อมไม่ยึดมั่น..สิ่งใดๆในโลก..... เมื่อไม่ยึดมั่น...ย่อมไม่สะดุ้ง...หวาดหวั่น..... เมื่อไม่สะดุ้ง...หวาดหวั่น....ย่อมดับกิเลส..ได้เฉพาะตน..... และทราบชัดว่า...ความเกิด..สิ้นแล้ว......... พรหมจรรย์อยู่จบแล้ว.....(บริสุทธิ์หมดจดจากกิเลส) กิจที่ควรทำ..ได้ทำเสร็จแล้ว.....(มรรค ๔ ผล ๔) กิจอื่น..ที่จะต้องทำ..เพื่อการเป็นอย่างนี้...ไม่มีอีกแล้ว..........
Create Date : 28 พฤศจิกายน 2550 |
|
1 comments |
Last Update : 28 พฤศจิกายน 2550 14:11:17 น. |
Counter : 683 Pageviews. |
|
|
|
สุขใดเสมอความสุขสงบนั้นไม่มี ...