สวนบ้านยายของหนู

สาย ๆ วันหนึ่ง ในสวนเปียก ๆ เนื่องจากฝนตกเมื่อคืน


หลังพุ่มนี้ก็จะมีทางเดินโรยกรวดเข้าไปในสวน


พุ่มดอกปักษาสวรรค์กลางสวน (จริง ๆ คือ เฮลิโคเนียที่คุณฟ้าใสบอก)



ดอกชบาที่กำลังจะบาน



ดอกอะไรหนาลืมไปแล้ว


โดนฝนหนักตอนกลางคืนก็เลยสลดยามเช้า


อีกดอกที่งามบานกลางสวน




ดอกนี้ต้องกลับไปถามแม่ว่าชื่ออะไร ขึ้นอยู่ต้นเดียวใกล้ ๆ ปักษาสวรรค์ (เฮลิโคเนีย)


ดอกชบานั่นแหละ โดนฝนจนโอนพับ โชว์ความงามอีกแบบ น่าจะเหมือนกระโปรงนิวลุคมั๊ง



ปักษาก่อนจะแย้มบาน (แก้เป็น เฮลิโคเนีย)


แย้มบานแล้ว เบื้องหลังนั่นคือลูกยออ่อน ๆ


ดอกบานเย็น แต่ตอนนี้ยังเป็นยามสาย บางดอกก็ตั้งแต่เย็นวานหุบแล้วไม่บานต่อ เห็นแล้วสะท้อนถึงตัวเอง ดั่งดอกไม้ที่เคยบาน แต่วันนี้ไม่บานอยู่เหย้าเฝ้าลูกหลาน รอวันร่วงโรย


สระน้ำกลางสวน สระน้ำที่พวกเราสี่พี่น้องช่วยกันขุดทุกเย็น ขุดเสร็จลงไปว่ายดีใจกันมาก ตอนนี้ไม่อยากแม้แต่จะจุ่มขาลงไปกลัวน้ำครำ เชื้อโรคจะเกาะ เป็นประเภทลืมกลิ่นน้ำโคลน น้ำครำ ไม่ติดดินไปซะแล้ว เรียนจบ ทำงาน นาน ๆ ทีจะได้เข้าสวน แต่ตอนนี้เข้าบ่อยมาก


ต้นอะไรอีกก็ไม่รู้ปลูกอยู่ในร่องน้ำ พี่ชายหอบมาจากนนท์ มาถึงไม่พูดไม่บอก จับ ดำ ดำ เต็มร่อง น่าจะสี่ห้าปีแล้ว


ต้นอะไรเอ่ย


ต้นมะม่วงนั่นเอง ถูกพันธนาการด้วยโซ่ ทำไมต้องทำกันขนาดนั้น ไม่ใช่หรอกมันคือสายเปลยวน ที่อีกข้างผูกไว้กับต้นชมพู่ ต้นนี้ปลูกด้วยกิ่งตอน โดยคุณพ่อและเราช่วยกันขุดหลุมปลูกกันตอนเย็น ๆ วันหนึ่ง จำได้วันนั้นเราแสนจะขี้เกียจ ติดดูหนังจีนช่องเจ็ด จอมโจรจอมใจ ฤทธิ์ดาบวงพระจันทร์ หรือว่า อุ้ยเสี่ยวป้อ นี่แหละจำไม่ได้ แต่ว่าก็คิดอยู่ตามประสาเด็กว่า เฮ้อต้องรออีกนานกว่าจะโตให้ปีนได้ และมีลูกให้กิน รู้สึกเบื่อที่จะรอ แต่ก็คิดว่าดีกว่าปลูกด้วยเมล็ดซึ่งอีกนาน เห็นพ่อบอกว่าปีเดียวก็ได้กินลูกแล้ว มาตอนนี้ เขียวเสวยต้นนี้ ออกลูกกินไม่หวาดไม่ไหว แล้วก็โตเมื่อไรไม่ทันเห็นด้วย แล้วเราก็เลยวันเด็กจนมาถึงวัยอะไรแล้วเนี่ย รู้แต่ว่าลูกมะม่วงไม่สนที่จะกินหรอก ปีนก็ไม่อยากแล้ว ชอบแต่จะหลบมานอนที่เปลยวนใต้ต้นมะม่วงนี่แหละ หลบความปวดหัวจากลูกป่วน หลบมาครุ่นคิดเรื่องการงาน หลบมานึกถึงอดีตกาล แต่ไม่ใช่ระลึกชาตินะ ยังทำไม่ได้


กล้วยไม้ช้างกระ เกาะติดมะม่วงราชินีสายฝน รสชาดคล้ายเขียวเสวย ถัดไปเป็นสีตรังพ่อเอามาจากที่ทำงาน


พามุดเถาฟักทอง


มุมรก ๆ ใต้เถาฟักทอง นั่นหม้ออะไร ใส่สมบัติไว้หรือเปล่า


ก้านดอกดาวกระจายหมดแรงเพราะฝนเมื่อคืน แต่ฉันก็ยังมีหน้าที่ออกดอกรับแสงตะวันยามสาย


พุ่มมะแว้ง แม่ชอบเก็บลูกมากินเป็นยา


ดอกอัญชัน เช้านี้ไม่ดกเท่าไร สงสัยแม่เก็บไปแล้ว เอาไปแช่น้ำร้อนดื่มเป็นน้ำสมุนไพร


พุ่มมะแว้งกับอัญชัญ อยู่บนค้างใต้ต้นมะม่วงน้ำดอกไม้


ต้นมะเฟืองออกลูกให้ผลมานานหลายรุ่น จนรุ่นหลานแล้ว


ดอก.... อีกมุมหนึ่งของบ้าน ชอบขึ้นที่เย็น ๆ


ถัดจากขนุน ก็เป็นต้นมะเฟืองเก่าแก่นั่นแหละ


กล้วยไม้ห้อยจากชายคา ไม่รู้ใครแขวนไว้ตั้งแต่เมื่อไร ช่วงนั้นคงเป็นช่วงที่เราออกจากบ้านแบบเรื่องลูกหมูสามตัวที่แม่เค้าให้ออกไปสร้างตัวเอง เรื่องนี้หนูต้าชอบดูซ้ำ ๆ ขำตอนที่หมาป่ามันมาเป่าบ้านลูกหมูดังปู๊ด ๆ แต่บ้านก็ไม่พังเพราะสร้างด้วยอิฐ


ชิงช้าแบบมีโต๊ะนั่ง แกว่งได้ เพิ่งมาทรุดตัว เหล็กเป็นสนิมผุพัง แกว่งไม่ได้ตอนต้าต้าเกิดได้หนึ่งปี พ่อเค้าแหละนั่งทรุด พวกเราอยู่กันผอม ๆ ไม่มีใครสามารถนั่งจนทรุดได้ ต่อมาคุณปู่เค้าก็มานั่งยิ่งทรุดหนัก ส่วนตาของตาต้านั้นน้ำหนักแบบว่าขึ้นมาชิงช้าก็ไม่สะเทือน ตอนนี้น้ำท่วมสวนบ่อย ไม้พื้นก็ผุมาก ๆ แล้ว


ดอกชบาบานแฉ่งแล้วตอนบ่าย ยังกับร่ม


ดอกสายน้ำผึ้งชื่อเรียกอีกอย่างว่าอะไรจำไม่ได้แล้ว ขี้นอยู่ริมรั้วหน้าบ้าน (ที่จริงคือดอกเล็บมือนาง คุณฟ้าใสเฉลยให้ ไม่ใช้สายน้ำผ้งน้ำผึ้งละ มั่วค่ะ)


ดอกอะไรอีกแล้ว จำชื่อไม่ได้ซักกะอย่าง เคยรู้ เคยถามแม่ แต่ความจำเสื่อมหมดตั้งแต่ง่วนอยู่กับเด็กน้อยทั้งวันทั้งคืน


เถาการะเวกที่เลื้อยโค้งมุมบ้านเป็นชายคากันแดดกันฝนมานานนับสามสิบปี ที่จริงกิ่งก้านใบแผ่ร่มครึ้มมาก ๆ แต่ผู้ใหญ่ ๆ ชอบสว่าง ๆ ประกอบกับอยู่ว่าง ๆ เลยหาอะไรทำออกแรงออกกำลังตัดกิ่งไม้กัน


เด็กหญิงอวกาศคนแรกของประเทศไทย กับลังไม้เก่าแก่ เกิดมาก็เห็นแล้ว ใช้ขนของย้ายบ้านมาหลายหน ไม่รู้พ่อเอามาจากใหน แปลกมาก ยังไม่มีรอยผุเลย แช่น้ำท่วมมาหลายสมัย คงจะเป็นไม้สักล่ะสิท่า วันดีคืนดีตุ๊กแกก็มาเกาะอยู่ข้าง ๆ ร้อง ต๊อดต้อ ๆ ชะโงกไปดู เห็นตัวขนาดกลาง ๆ จุด ๆ ฟ้า ๆ จะเป็นลม ข้างหลังเป็นแถวโอ่งเก็บน้ำใช้ ตามแบบคนโบราณ บนฝาโอ่งเป็นไม้สอยมะม่วงที่แม่ยังคงสามารถยกไปสอยได้ไหว ขณะที่เราไม่มีแรงยก และก็เป็นแม่คนเดียวที่ใช้มาจนบัดนี้ แล้วก็มีไม้กวาดใบไม้ร่วง

Create Date : 05 กรกฎาคม 2554 Last Update : 8 กรกฎาคม 2554 22:55:24 น. Counter : 2055 Pageviews.		15 comments
Share Tweet