ตราไว้ในดวงจิต | โบตั๋น
"...ใครจะคิดว่าเด็กตัวเท่านี้ จะมีความรู้สึกชอกช้ำกับการกระทำของผู้ใหญ่ได้ถึงเพียงนี้ พ่อไม่ตายแม่ไม่ตาย แต่พ่อแม่ไม่เลี้ยงเขา นำเขามาให้คนอื่นเลี้ยง แม้จะส่งเสียเงินทองแต่เด็กไม่เข้าใจเรื่องนี้ รู้แต่ว่าพ่อแม่ไม่เลี้ยงเขา และเมื่อเขาไม่รักใคร่สนิทสนมกับพ่อแม่เหมือนที่สนิทกับคนเลี้ยง พ่อแม่ก็เคืองขุ่น..." (๕๑)
"...ข้าวฟ่างสวมสร้อยห้อยพระองค์นั้นไว้ตลอดเวลา และความรู้สึกของเขาที่มีต่อผักกาดนั้นประหนึ่งตราไว้ในดวงจิตทีเดียว เวลาจะผ่านไปอีกกี่ปีเขาก็ยังสวมสร้อยห้อยพระองค์นั้นไว้ไม่ว่าวิถีชีวิตของเขาจะผันแปรไปเช่นไรก็ตาม..." (๑๘๓)
ดอกแก้ว การะบุหนิง | แก้วเก้า
องค์สุหราปาตีไม่เคยปล่อยให้ใครลอยนวลไปได้ง่ายๆ ฉันรู้มานานแล้ว แต่ความตายที่มาสู่บาหยันจะทำให้องค์รานีประจักษ์ถึงธาตุแท้ขององค์สุหราปาตี หากฉันจะเป็นเทียนที่เผาไหม้ตัวเองเพื่อให้ความสว่างแก่ท่าน ความตายของฉันย่อมคุ้มค่า (๔๐๘)
ลูกผู้ชายต้องเผชิญหน้ากับความจริง อย่างเลี่ยงหลบเอาตัวรอด นั่นมันคนขี้ขลาด สักแต่ว่าเกิดมาเป็นเพศผู้ ลูกผู้ชายต้องพูดความจริงออกมาเสมอ พ่อเว้นไส้หอย่างเดียวคือการพูดความจริงนั้นก่อความเสื่อมเสียแก่บุคคลอื่นโดยเฉพาะเสื่อมเสียต่อเกียรติยศคุณงามความดีของเขา นั่นแหละจึงควรปิดปากไว้ (๖๓๕)
ผีหัวขาด | สรจักร
"...แสงสีฟ้าขาวสาดผ่านกระจกเหนือหน้าต่าง เพียงชั่วตากะพริบนั้น ฉันเห็นร่างของคุณอภิชาตชิดอยู่กับผนังกำลังหันมองมาที่ฉัน หน้าขาวซีดตาเหลือกลาน ฉันตกใจจนร้องกรี๊ด ล้มสลบไปทันที..." (ตอน อาถรรพ์บ้าน, ๓๔)
...นังสำอางมันฉลาด เห็นฉันมากับคนแปลกหน้า แถมขอถอนเงินหมดบัญชี มันจึงแอบกระซิบถามว่าฉันโดนปล้นหรือเปล่า ฉันก็ว่าเปล่า มันก็แอบถามอีกว่าเอาเงินไปทำอะไรตั้งมากมาย ฉันไม่กล้าพูด ได้แต่บอกเป็นนัยว่ากำลังจะรวย บ่ายนี้ก็จะมีเงินเป็นสิบล้าน... (การผจญภัยของยายแป้น, ๑๖๖)
ชอบตอนนี้มาก ฮะ ฮะ ฮ่า
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [
ชอบทั้งสองเล่ม
เดี๋ยวไปรื้อมาอ่านซ้ำดีกว่า