Bloggang.com : Bow Rayong - [REVIEW] ละครเวที ลมหายใจเดอะมิวสิคัล 2016 (spoil ละเอียด)

[REVIEW] ละครเวที ลมหายใจเดอะมิวสิคัล 2016 (spoil ละเอียด)

ละครเวที ลมหายใจเดอะมิวสิคัล 2016

วันนี้เค้าจะมารีวิวแบบละเอียดยิบพร้อมบทพูดที่จำได้ บางอันก็ถามๆคนอื่นมา ลำดับฉากอาจปนเป อย่าถือสานะ ถือซะว่ายังไงก็มีในเรื่องแหละ 55 แต่ลำดับเพลงถูกแน่นอน เพราะเค้าเปิดสูจิบัตร 555

องค์ 1

1. เพลง ฤดูที่แตกต่าง

2. เพลง ลมหายใจ

ตามคลิปเลย ส่วนดีเทลที่เค้าอยากเล่าเล็กๆน้อยๆ ตามนี้

เปิดมาด้วยเพลงสนุกๆทำนองลมหายใจ มีคนออกมาชวนปรบมือตามจังหวะ แล้วก็กลับเข้าไปด้านใน

เรื่องนี้ต่างจากเรื่องก่อนๆที่ปกติวงดนตรีจะอยู่ด้านล่าง แต่ตามที่ปร้าแอปบอก คงเป็นเพราะฉากต้องมีวงของร้าน เรื่องนี้เลยเอาไว้บนเวทีด้านหลังประดับฉากไป ในส่วนของพื้นด้านหน้าที่เคยเป็นที่อยู่ของวงก็กลายเป็นแม่น้ำไป ทางขวาเวทีจะมีเวทียื่นมาเป็นสะพานที่ฝนมาพร่ำเพ้อถึงพัดตลอดๆ

ต่อๆๆๆ พอคนนำปรบมือเข้าไปด้านใน ไฟก็ดับพรึบ !! มีแสงไฟส่องมาตรงกลางสีส้มแสบตามากๆ พลันทันใดนั้นเองก็มีเงาเทพบุตรสุดหล่อของเราเดินออกมา (เค้าชอบฝุดๆ แม้จะแสบตาก็จะพยายามถ่างตาดูพี่เดิน มันเท่ห์แบบบอกไม่ถูก คนอาร๊ายยหล่อยันเงา 55 )

แล้วก็มีเสียง "ท่าน" เป็นเสียงคล้ายๆฟ้าร้อง (ตอนเค้าดูด้านบนเค้าไม่รู้สึกไรนะ แต่พอมานั่งข้างล่างเค้าตกใจ55) พี่พัดก็พูดกะท่านไป ทำท่าตกใจไป ชอบๆๆ รู้สึกเหมือนพี่คุยคนเดียว คุยกับคนที่เรามองไม่เห็น แต่เหมือนคุยกับใครอยู่จริงๆ สะดุ้งจริง เกรงๆ สั่นๆ แต่ก็ยังไม่วายกวน 555 (ท่านคนนี้น่าจะเป็นท่านบนสวรรค์นะเพราะพี่น่าจะอยู่บนสวรรค์ เดาจากบทพูดพี่ที่บอกว่าแบบนี้ก็ไม่ต่างกับตกนรก พ่อเทพบุตรของน้อง) เข้าเรื่อง พอไฟสาดมา พี่เดินออกมาจากไฟมาหยุดอยู่กลางเวที ละพูดกับท่านตามคลิปเลย

ตอนพัดขี่มอไซค์มา พี่พัดพูดทักทาย hi everybody พอเจ้ฉันท์เรียกนางก็แบบกลับก่อนน้าาแล้วไปดึงเชือกรองเท้าพายตามคลิปเลย แล้วเจ้ก็บอก ที่เมิงดึงเห็นๆเลยนะ 555

แล้วก็ฉากที่ ปอ บอกขำมากๆ คือตอนพัดบอกว่าสคริปอ้วกมาก พี่ปานตีแรงตีไม่หยุด จนพี่พัดบอกตีแรงไปแล้วน้า 555 ขำๆ

แล้วก็ฉากพี่เต้นไปร้องไป ชอบๆๆ ชอบดูพี่เต้น เพลินเลย ตัลล้ากกกก

แล้วก็ฉากที่พัดพูดหลังจากร้องลมหายใจเสร็จ ตอนดูข้างบนเค้าก็ไม่ค่อยอะไร แต่พอมาข้างล่างก็เห็นว่าพี่พัดมีอาการแบบ สั่นๆกลัวๆ แบบเห้ย รู้สึกเลยว่าพัดยังไม่พร้อมแต่ก็กลัวที่จะต้องไม่ทำตามที่ทุกคนเตรียมไว้ แบบสั่นๆ กลัวๆ (ไม่รุเพราะเหนื่อยจากการเต้นด้วยไม๊) แต่เค้ารู้สึกไม่ใช่หอบแต่อารมณ์แบบตื่นเต้นบวกกลัวกับการกระทำครั้งนี้ ที่จะขอเวลาฝน

3. เพลง โปรดเถอะ

หลังจากคลิปพี่ฝนก็วิ่งหนีพี่พัดออกไปนอกร้าน ไปนั่งงอลอยู่ พี่พัดก็ตามมาง้อ เรียกฝนโกรธพัดหรอ คุยกะฝน ฝนก็ไม่คุย พอฝนเอามือลูบแขน พี่พัดท่านก็ถอดเสื้อคลุมออก ละถาม "ฝนหนาวใช่ไม๊เนี่ย" พอพี่พัดถอดเสร็จก็เอาไปปูข้างๆพี่ฝนละปัดๆๆ จนพี่ฝนพูดออกมางอลๆขำๆ "พัดดดดดด" พี่พัดก็พูดเสียงอ้อนๆน่าร้ากกกกก ว่า "นึกว่าจะไม่คุยกับพัดซะแล้ว" แล้วพี่พัดก็ขอโทษพี่ฝนแบบว่าช่วงนี้พัดงานยุ่งจริงๆ ต้องเข้าห้องนั่นยังไม่เตรียมนี่ยังไม่เสร็จ บลาๆๆๆ พี่ฝนก็ "แล้วววววววววว" พี่พัดเลยบอกว่า "ก็ไม่ใช่พัดไม่อยากแต่งกับฝนไง แต่พัดแค่อยากรอให้อะไรพร้อมกว่านี้ก่อน ฝนคิดตามพัดนะ งานแต่งของเราจะต้องเพอเฟ็คสุดๆ จัดริมทะเล มีโคมไฟสวยๆ มีซุ้มดอกไม้สีขาวแล้วเพลงในงานนะฝน เอานักร้องดังๆมาร้อง ตอนเช้าเป็นพี่เบิร์ด(พร้อมท่าเลิฟสามนิ้ว) พอช่วงบ่ายเป็นเบน ชลาทิต (ทำท่าพี่เบน ผายมือมั้งไม่แน่ใจ55) พอเย็นนิดๆเป็นนิวจิ๋ว (ทำท่าชี้นิ้วเพลงไม่รักไม่ต้องถ้าจำเพลงไม่ผิด พี่กันนี่มาเองเลย55 ขาบิดองศาได้ กร๊ากก) ส่วน after party นะฝน body slam ไปเลย (พร้อมท่าประจำพี่ตูน กระโดด มือไม้ท่าเป๊ะสมเป็นท่าน) แล้วพี่ฝนก็พูดแทรกด้วยน้ำเสียงเพลียๆว่า "ค่าซองแขกทั้งงานยังไม่ได้ค่าตัวพี่เบิร์ดเลย" (กร๊ากกกกกก) อันนี้เห็นด้วยกะปร้าแอป น่าจะเอามุก กัน นภัทรมาเล่นบ้าง 555

พี่พัดก็ตอบพี่ฝนด้วยน้ำเสียงอ้อนๆอีก "ก็งานแต่งงานเราทั้งทีนะ พัดก็อยากทำให้ฝนมีความสุขที่สุดไง" แล้วพี่ฝนก็ร้องเพลง

"จริงอยู่ ทุกอย่างสองเรานั้นรู้ ไม่จำเป็นต้องบอก

ฉันเชื่อ คุณค่าจิตใจนั้นเหนือกว่าสิ่งใด

รู้ดี และไม่ต้องการพิธีอะไรที่มากมาย

เพราะเข้าใจ มั่นใจ ในเธอทุกครั้งตลอดมา"

พี่พัดก็ดีใจตอบไป "นั่นไงพัดคิดแล้วว่าฝนต้องเข้าใจพัด" (พ่อคุณ ผญ เค้าประชดก็ไม่รู้อีก 55) พี่ฝนเลยบอก "อื้มม เดี๋ยวพัดเข้าไปรอฝนในร้านนะ เดี๋ยวฝนตามไป" พี่พัดก็ยิ้มหน้าบานโอเคจ้า คิดว่าสาวหายงอล โธ่ 55 แล้วก็ไปพี่ท่านก็วิ่งมาหอมแก้มพี่ฝนดังฟ้อดดดดดดด แล้ววิ่งไปพูดไปว่า "แล้วเจอกันนะพี่ตูน" ทำท่าพี่ตูนกระโดดเข้าร้านไป 55

ต่อๆๆ พอพี่พัดไปพี่ฝนก็ร้องเพลงต่อ

"แต่ในวันนี้ สิ่งที่ฉันเป็นช่างต่างจากวันนั้น

ทั้งที่จิตใจฉันเองอยากจะเข้มแข็ง

แต่ว่าเรี่ยวแรงบอกว่าฉันคงทนเข้าใจเธอไม่ได้

รู้สึกอ่อนล้าจนใจฉันกลัวจะทนไม่ไหว

โปรดเถอะนะ แสดงว่าเธอรักสักครั้งหนึ่ง

กอดจูบฉัน เบาๆ เหมือนที่เธอเคยเมื่อก่อน

โปรดช่วยย้อนความจำ

และช่วยย้ำให้ฉันมั่นใจอีกที

ให้ฉันได้ซึ้งถึงความรักบ้าง

โปรดเถอะนะ

โปรดช่วยย้อนความจำ

และช่วยย้ำให้ฉันมั่นใจอีกครั้ง"

เพลงนี้ก็ตรงกะเรื่องนะแต่เค้าว่าตรงกอดจูบฉันไม่เข้า ก็พี่พัดเพิ่งหอมแก้มฟอดใหญ่ไปเนี่ย 555 แต่ก็แหละการเอาเพลงมาร้อยเรียงเป็นละครได้แบบนี้ก็เครแล้ว ชอบที่แบ่งท่อน A ให้คุยกับพัดอีกอารมณ์นึง พอท่อน B คือทนไม่ไหวแล้ววว ชอบๆๆ

4.เพลง หยุด

ตัดมาในร้าน ทุกคนยังคงโกรธพี่พัดมากที่ทำแผนพังแบบนี้ นักร้องก็ร้องเพลงหยุด แล้วพี่พัดอารมณ์ดีเข้าร้านมาก็มาแย่งไมค์ไปร้องเพลง พอมานั่งข้างล่างก็ได้เห็นหน้าคนโดนแย่งแบบไม่พอใจมาก ต่อยพี่พัดได้เลย 55 ถ้าไม่ติดว่าเป็นเจ้าของร้าน แบบเห้ยพี่พัด แล้วพอถึงท่อนหยุด เจ้ฉันท์ก็ร้องขึ้นแบบสั่ง "หยุด!!! แกร้องเพลงนี้เคยเข้าใจความหมายของมันไม๊" แล้วเจ้ก็ร้องต่อร้องอารมณ์เพลงแบบต่อว่า แล้วนักร้องคนเดิมก็มาเอาๆไมค์ไปจากพี่พัด อารมณ์ที่เค้าคิดว่า มาต่อยป่ะเนี่ย 5555 เค้าก็ไม่คิดว่าเพลงรักเพลงนี้จะเอามาใช้ต่อว่าได้ด้วย แบบจะมีท่อน หยุดๆ หยุดๆ แล้วทุกคนในร้านกระทืบเท้าพร้อมกันล้อมวงใส่พัด แบบต่อว่าให้พัดเลิกโลเลได้แล้ว พี่พัดแกก็ทำเนียนเดินไปทักพายพายก็หน้างอใส่ จะมาชนหมัดกะพี่ต่อ พี่ต่อก็เมิน จนพี่แกต้องมาร้องเพลงท่อนนี้แบบรู้แล้วๆ

" ฉันนั้นรู้ทันที และรักทันที

เธอคือความโชคดี ที่เข้ามา

ตั้งแต่ได้พบกับเธอนั้น

ชีวิต คือความฝัน

ที่เกิดขึ้นตอนลืมตา "

แล้วพี่ต่อก็ร้อง ตอนพี่ต่อร้องที่ฟังรอบแรกนี่แบบ ฟังผิดป่าวน้า แต่พอดูหลายๆรอบ ใช่ด้วย 555

"เมิงอยากจะหยุดเวลานี้

ตั้งแต่วินาที

ที่ชีวิตมีเธอ เข้ามา

เธอทำให้คนที่เหนื่อยล้า

นั้นกล้า จะเปิดหัวใจ"

แล้วทุกคนก็ร้องท่อนนี้เตือนสติพัด

"หยุด หยุดชีวิต

หยุดกับคนนี้

หากแม้ว่าใครจะดีสักแค่ไหน

หยุด หยุดความรักทั้งหัวใจ

หยุดอยู่กับเธอคนเดียว"

แล้วพี่พัดก็ร้องเนื้อข้างบนคนเดียวอีกรอบ แบบว่าเข้าใจแล้วกับความหมายนี้ ตรงท่อนสุดท้ายพี่พัดร้องว่า

"จะหยุดอยู่กับเธอคนเดียว"

สีหน้าแบบว่า ใช่คิดได้แล้ว ยิ้มละมุน มุ่งมั่นจะทำไรซักอย่าง

5. เพลง Home

6. เพลง today /ลมหายใจ

พอพี่แกคิดได้พี่แกก็กลับบ้าน ฉากเปลี่ยนเป็นที่บ้าน พี่พัดกำลังเซ็นรับของเฟอนิเจอร์ที่มาส่งใหม่ เข็นโซฟาจัดตำแหน่ง ชอบมากชอบดูพี่เข็น ตั้งแต่เข็นโต๊ะเค้กวันเกิดตัวเองละ 55 ดูน่ารักดี

มาๆต่อกับเรื่อง พอพี่พัดเข็นเสร็จพี่ฝนก็เข้ามาถามว่าพัดทำอะไร เปลี่ยนห้องใหม่ทำไมของเดิมก็ดีอยู่แล้วไม่ใช่หรอ เก้าอี้ตัวโปรดพัดไปไหน พี่พัดก็บอกโละทิ้งไปแล้ว ไม่ใช่แค่เก้าอี้นะ ทั้งโซฟา บลาๆๆ พัดก็โละทิ้งไปแล้ว (บลาๆๆคือจำไม่ได้พี่พัดไม่ได้พูด55) พอพี่ฝนถามทำไม พี่พัดก็บอกว่าเพราะหลังจากกลับจากอังกฤษบ้านหลังนี้จะไม่ใช่บ้านก็พัดอีกต่อไป พี่ฝนก็งอลเลยบอกว่าทำไมพัดทำอะไรไม่ปรึกษาฝน บ้านนี้เป็นบ้านพัดอยู่แล้วนี่ต่อไปอยากทำอะไรทำเลยตามใจพัด

พี่พัดก็เดินมาง้อ พูดด้วยเสียงอ้อนๆหวานๆ "คิ้วชนกันอีกแล้วน้าาาา" แล้วพี่แกก็ไปนั่งพื้นข้างๆพี่ฝน "พัดบอกฝนแล้วไงถ้าในเครียดพัดจะเครียดมากกว่าฝน 2 เท่า ที่พัดบอกว่าบ้านนี้จะไม่ใช่บ้านพัดแล้วเพราะอีกหน่อยมันจะเป็นบ้านของเรา" พี่ฝนก็แบบ "หึ้ยยย" (ชอบฉากนี้มากเสียงอ้อนพี่แบบ แอร๊ย ฟังละเขิล ยิ้มอยู่คนเดียว 55) แล้วพี่พัดก็ร้องเพลงกับพี่ฝนตามคลิปเลยค่า

"ดอกไม้ ประตู แจกัน ดินทราย ต้นไม้ใหญ่

แก้วน้ำ จานชาม บันได โคมไฟที่สวยงาม

ขอบรั้ว และริมทางเดิน ต้นหญ้าอยู่ในสนาม

บ้านนี้จะมีความงามได้ถ้ามีเธอ

เพราะเธอคือ ที่พักพิงคือทุกสิ่ง ที่มีความหมาย

เมื่อเธออยู่ เคียงชิดใกล้เรื่องร้าย ใดใด ไม่เกรง

แม้ข้างนอก จะต้องเจอะกับเรื่องราว ที่ใครข่มเหง

แต่ฉันเอง ไม่คิดกลัว......

จากพื้นยันถึง เพดานนั้นมีความหวานอยู่

เพราะรู้ว่าฉันมีเธอคอยเป็นที่พักใจ

จะรอคอยฉันจริงจริงเป็นหลักพึ่งพิงสุดท้าย

จะล้มตัวลงเอนกายที่บ้านของฉัน

ไม่ว่าวันเวลาจะเปลี่ยนหมุนเวียนไปเท่าไรฉันยังคงมีแต่เธอ

เต็มความหวังและความเข้าใจพร้อมจะเก็บทุกสิ่ง

ทิ้งความสุขทุกอย่างแหละจะทำทุกทางเพื่อบ้านหลังนี้

ดอกไม้ ประตู แจกัน ดินทราย ต้นไม้ ใหญ่

แก้วน้ำ จานชาม บันได โคมไฟที่สวยงาม ขอบรั้ว และริม ทางเดิน

ก็ล้วนแต่มีคำถามบ้านนี้จะงามอย่างไร

ถ้าไม่มีเธอก็เพราะว่าใจของเธอคือบ้านของฉัน"

ส่วนตัวชอบเพลงนี้มากกก ท่อนล้มตัวเอนกายพี่พัดนอนตักพี่ฝน แล้วพี่ฝนหรือพี่หนูนานี่แหละ หมั่นพี่พัด ตบหน้าแรงๆ 1 ที 55 พี่พัดเลยหยิกแก้มกลับ 55 ตัลล้ากมาก ๆ แล้วมีการเอาหมอนมาตีๆๆ กัน เป็นฉากที่น่ารักมากๆจริง ดูกี่รอบก็ชอบฉากนี้ มีความสุขที่สุดในเรื่องแล้วสำหรับเค้า

พอร้องเพลงจบพี่พัดก็เดินไปเปิดโต๊ะที่เปิดฝาได้ 55 ไม่รุเรียกว่าอะไร เปิดเสร็จก็มีลูกโป่ง แบบที่พี่กันเคยลงรูปกะบอลลูนอ่ะ ใสๆมีลูกโป่งข้างใน

แล้วก็มีแหวนอยู่ที่เชือก พี่พัดก็แกะแหวนออกมา พี่ฝนก็ยิ้มมแบบรู้ละแต่ก็พูดประชดว่า จะขอเวลาอีกแล้วหรอ 55 พี่พัดก็บอกว่า

"ที่ฝนบอกว่าเวลาของพัดก็เป็นของพัด แต่มันไม่ใช่แล้วนะ เพราะต่อจากนี้ไป เวลาของพัดก็จะเป็นของฝน พัดอยากให้เรามาใช้เวลาร่วมกัน แต่งงานกับพัดนะ" (แอร๊ยยยย)

พี่ฝนก็ทำเป็นเก๊กหันหลังให้แล้วแอบทำมือแบบ เยส แล้วก็เก๊กหันกลับมาหาพี่พัด บอกพี่พัดว่า ขออีกทีได้ไม๊แล้วแบบหลุดขำ ชอบๆ คือหลุดขำเหมือนขำจริงๆเลย แล้วพี่พัดก็ร้องเพลงขอแต่งงาน

"แต่งงานกับฉัน จะได้ไหม ..

ร่วมชีวิตเราทั้งสอง ด้วยกันไหม ให้ต่อจากนี้ และเสมอไป เราได้ใช้ชีวิต ที่เหลือนั้นร่วมกัน ชั้นรอเพียงแค่เทอตอบ ตกลง กับฉัน .. "

คลิปประกอบ

https://instagram.com/p/BIh8-eHBxnf/

พี่พัดนั่งลงแล้วก็ร้องเพลงลมหายใจ แล้วพี่ฝนก็นั่งลงพยักหน้า แล้วก็ทำการสวมแหวน

"เธอคือลมหายใจ เธอคือทุกอย่าง

จะรักเธอไม่มีวันจาง ไปจากใจ

ก็เพราะเธอคือลมหายใจ เธอคือทุกสิ่ง

จะให้ทิ้งอะไรก็ยอมทุกอย่าง

จากนี้ ใจฉันจะมีแต่เธอ"

แล้วพระนางก็จุ๊บๆกัน รอบสุดท้าย เค้าเห็นว่ามีจุ๊บเบิ้ลด้วยนะ แอร๊ยยย

7. เพลง เจ้าหญิง /เก็บดาว

ฉากนี้พี่พัดไปลอนดอนแล้วฉากแบ่งเป็นสองฝั่ง ไฟสองสี ของฝนจะสีส้มๆ คงหมายถึงไทยที่ร้อนๆ ส่วนพัดไฟสีฟ้า น่าจะหมายถึงอากาศเย็นๆ

ฉากนี้ฝนกำลังอ่านโปสการ์ดของพัด พัดจะยืนอ่านอยู่ทางขวาฝนอื่นอ่านทางซ้าย โดยพี่กันเป็นคนพูด เนื้อความคร่าวๆ คือพัดเล่าว่าพัดมาถึงลอนดอนแล้ว เป็นครั้งแรกที่มาต่างประเทศแล้วอยากเขียนเล่าให้ฝนฟัง อยากเขียนเผื่อส่งถึงฝนก่อนพัดจะกลับถึงไทย พัดก็เล่าว่าที่นี่ฝนตกตลอดแบบที่มีคนบอกจริงๆ คนที่นี่บอกฝนตกแล้วเหงา แต่สำหรับพัดไม่มีฝนสิเหงากว่า(น้ำเสียงแบบโอ้ยยย เขิลลลล) ตอนนี้ฝนหยุดพัดดูดาวคนเดียวเหงา ไว้กลับถึงไทยเราไปดูนอนดาวด้วยกันนะ (อยากจิร้องไห้) พี่พัดหยอดอีก ดาวที่ดูกับฝนยังไงก็สวยกว่าดาวที่ดูคนเดียวอยู่แล้ว พี่ฝนถึงกับแหวะ

แล้วในห้วงความคิด(มั้งเดาเอา55) สองคนก็มาเจอกันแล้วเต้นรำร้องเพลงไปด้วยกัน พี่พัดร้องเพลงเจ้าหญิง พี่ฝนร้องเก็บดาว แบบประสานกันไปมา ถ้าไม่อ่านสูจิบัตรเค้าคิดว่าเพลงเดียวกัน 55 แยกไม่ออก จำไม่ได้ว่าแทรกกันยังไง แต่เพราะมากจริงๆนะเอามารวมกันแล้ว

"ในคืนที่ฟ้านี้มีแต่ความมืดของดาว รู้สึกเหน็บหนาวเมื่อไม่มีใครเคียงข้างกาย

อยากให้ท้องฟ้านี้ มีแต่ดาวอันพร่างพราย

เติมชีวิตให้มีความหมาย ด้วยใจใครสักคน

แล้วเธอก็เข้ามา เปลี่ยนหัวใจที่เคยอ่อนล้าให้มีหวัง

ขอให้ค่ำคืนนี้มีแต่เรา อยู่เคียงใต้แสงดาว และมีความรักให้กันและกัน

ให้เธอเป็นดังเจ้าหญิงในใจฉัน และจะมีเธอเท่านั้น"

"เก็บดาวบนท้องฟ้า

แล้วแทนรักมาให้กัน

ให้เธอเป็นของขวัญ

แทนด้วยสื่อสายใจ

อยากให้รักเราเหมือนฟ้า

ที่เต็มไปด้วยดาวสดใส

ให้รัก..

เราเป็นไปด้วยความเข้าใจ

จะรัก รักเธอตลอดไป"

เพลงจบฉากเหลือฝนคนเดียวกำลังเขิลในห้วงความคิดซุกหน้าอยู่กับโปสการ์ด พี่ต่อก็เดินเข้ามาแซวว่า ฝนถ้าจะอ่านใกล้ขนาดนั้นต่อพาไปตัดแว่นไม๊ 55

แล้วต่อก็ถามว่าพัดจะกลับมาวันนี้ใช่ไม๊ ฝนก็บอกว่า ใช่จะมาถึงคืนนี้ไปรับที่สนามบินด้วยกันไม๊ ต่อก็บอกว่าไม่ พอดีจะมาลาฝนไปเชียงใหม่ พอดีเพื่อนเปิด รร (หรืออะไรซักอย่าง) จะให้ไปช่วยเล่นดนตรีให้ แล้วก็บอกว่า วันที่ ผญ มีความสุขที่สุดคือวันที่ใส่ชุดเจ้าสาวใช่ไม๊ ฝนก็บอกไม่รู้สิยังไม่ได้ใส่ ต่อก็บอกว่าวันนั้นฝนคงมีความสุขที่สุด ฝนก็บอกว่าคงงั้นแหละ แล้วต่อล่ะวันที่มีความสุขของต่อ ต่อก็บอกว่ามันผ่านมานานแล้ว ฝนจำตอนปีสองได้ไม๊ที่ฝนทำแมวหายแล้วพัดติดถ่ายละคร แล้วต่อไปช่วยหาแมว ฝนบอกจำได้ที่ช่วยหาจนต่อหอบกำเริบ ต่อก็บอกว่านั่นแหละวันนั้นฝนดีใจมาก เข้ามากอดต่อแล้วหอมแก้มต่อด้วย วันนั้นแหละวันที่ต่อมีความสุขที่สุด

ฝนก็อึ้งไปเพราะเพิ่งรู้ว่าต่อชอบตัวเอง (ขัดใจพี่ต่อมาก อารัยแอบรักก็แอบไปสิ มาสารภาพทำไมตอนเค้าจะแต่งงานกัน งื้อออ โหมดเข้าข้างพี่พัด555)

แล้วพอดีเจ้ฉันท์กะพายขนชุดแต่งงานมาให้ฝนลองพอดี ต่อเลยเดินออกไป ความเงียบจึงหายไปในบัดดล 55

จฉ - เอาชุดมาให้ลองมีสองแบบ แบบสั้นกับยาว ถ้าชุดสั้นๆกิจกรรมตอนกลางคืนจะยาว ถ้าชุดยาวกิจกรรมกลางคืนจะสั้น 55

ฝน- (เขิล) กิจกรรมอะไรเจ้ ทะลึ่ง

จฉ -หมายถึงอาฟเตอร์ปาร์ตี้ ถ้าแบบยาวๆจะรุ่มร่ามอยู่แขกได้สั้นๆถ้าชุดสั้นจะทะมัดทะแมงอยู่กับแขกได้ยาวๆ 55

พาย-สาบานนะว่าคิดงั้นจริงๆ

จฉ-แกเคยได้ยินไม๊ว่าคนที่คิดทะลึ่งเนี่ยผมจะยาวเร็ว นี่กุเพิ่งโกนเมื่อคืนนะ

555 เป็นฉากที่เฮฮามากๆจริงๆ

เริ่มลองชุดแรก

พาย- ชุดกี่เพ้า

จฉ-ให้เจ้าบ่าวเลือกว่าจะจัดกี่ยก 55

ฝน-เจ๊ !!

จฉ-หมายถึงเจ้าบ่าวจะมีแรงยกเจ้าสาวกี่ครั้ง 55

ฝน-ไม่เอาาาา

พาย-ชุดเด็กปั๊ม

จฉ-เผื่อคืนนั้นแกจะปั๊มเด็ก55

ฝน-ไม่เอาาาาา

จฉ-เอ้าชุดสุดท้ายละนะ จืดๆชืดๆไม่มีคาร์แรคเตอร์ แกทนๆใส่ละกันนะ

พาย-(เอาชุดเจ้าสาวสีขาวมา)

จฉ-ถ้าแกชอบชุดนี้แสดงว่ามีปัญหาเรื่องรสนิยมนะ 55

ฝนลองชุดแล้วมองหน้าเวทีเป็นกระจก แบบเห็นตัวเองในชุดเจ้าสาวแล้วมีความสุขมากๆ(มีดนตรีเพลงรักคลอ) สามสาวก็กอดกันร้องไห้ด้วยความดีใจ เจ้ก็แอบแซวว่า ชุดยาวขนาดนี้กิจกรรมกลางคืนสั้นแย่ 555

ชอบพี่ปานมาก บทดูแต่ละครั้งเวลาแซวทุกคนคือขำมาก คือสดตลอด ไม่เหมือนเดิมเลยชอบๆๆ ธรรมชาติมากๆ

ซักแปปเสียงโทรศัพท์ก็ดัง

ฝ-ฮัลโหล พัดเครื่องลงละหรอ

พ-...

ฝ-อ้าวเครื่องยังไม่ลงแล้วโทรมาทำไม รอเครื่องลงค่อยคุยกันก็ได้

พ-...

ฝ-ฮัลโหลพัด เสียงอะไรพัด

พ-...

ฝ-สัญญาอะไรพัด

พ-...

ฝ-ฮัลโหลพัด พัด พั้ด พั๊ด !!!!!!!!!!!

ฝนทรุดลงพายกับเจ้ก็ถามว่าเกิดอะไรขึ้น

8. เพลง ในคืนที่เราเจอกันครั้งแรก

ฉากต่อมาเป็นฉาก รพ มีเสียงรายงานข่าวเครื่องบินตก ลอนดอน-กรุงเทพ ผู้โดยสารเสียชีวิตทั้งลำ แล้วพัด ฝน เจ๊ ก็ไปดูศพพัด ฝนทนดูไม่ได้วิ่งหนีไป พายกับเจ้กอดกันร้องไห้แล้วผีพี่พัดก็ลุกจากเตียง กรี๊ดดดดด (คือถ้านี่ไม่ใช่ ฟค คงคิดว่าละครผี อยู่ๆผีลุก 55 แล้วเครื่องบนตกพี่ยังหล่อหล๊อหล่ออะนะ 55)

ผีพี่พัดลุกจากเตียงแล้วมาคุยกับ "ท่าน" ต่อ

ท - (ฟ้าร้องครืนๆ )

พ - ไม่ต้องไล่ผมหรอกครับ วันนี้ผมจะไม่ไปไหนทั้งนั้น

ท - (ฟ้าร้องครืนๆ )

พ - ผมรู้ครับว่าเวลาของผมหมดแล้ว แต่เวลาของคนอื่นยังไม่หมด ท่านจะให้ผมทนเห็นพวกเค้าใช้มันอย่างไม่เห็นค่าแบบที่ผมเคยทำหรอครับ

ถ้าเป็นอย่างนั้นผมอยู่ที่นี่ก็ไม่ต่างอะไรจากผมตกนรกหรอก

ท - (ฟ้าร้องครืนๆ )

พ - ผมแค่อยากลงไปบอกคนที่ผมรัก

"ในคืนที่เราต้องจากกันครั้งแรก กลับเป็นคืนที่ชั้นตาสว่าง

ว่าใช้เวลาตั้งแต่เราเจอกันครั้งแรก อย่างไม่เคยเห็นคุณค่าอะไร

อยากจะพบ อีกสักครั้ง อยากให้ชีวิตช่วงนั้น ย้อนคืนมาใหม่

และในคราวนี้ ฉันจะใช้มันด้วยความตั้งใจ

เพราะว่ารู้แล้วจริงๆ เวลานั้นมีค่า.....แค่ไหน"

9. เพลง ฤดูที่แตกต่าง

เป็นฉากร้าน three seasons ที่เหงาๆ งานครบรอบร้านหรือไรซักอย่าง แต่งานไม่สนุก ป้ายไฟร้านคำว่า sea หลอดไฟขาด เด็กๆในร้านแซวเจ้ว่าป้ายไปขาดแบบนี้ ไม่กลัวคนอื่นคิดว่ามีลูกสามหรอ เจ้ก็ไม่หือไม่อือหงุดหงิด จนมีคนบ่นว่าตั้งแต่พี่พัดไม่อยู่ เจ้ก็เปนแบบนี้ แล้วอีกคนก็บอกอย่าพูดชื่อพี่พัดเพราะเจ้ห้ามไม่ให้พูด เจ้ก็หันมาถาม พัดไหนพัดอะไร คนนั้นก็แถ แล้วพอแถไม่รอดก็อ้างว่า อุ้ยโปเกม่อน จับก่อนนะ 55 ความจริงมุขนี้เพิ่งมาใช้หลังๆ แรกๆเหมือนหาเรื่องหนีไปไรนี่แหละ

แล้วพายที่ขึ้นมหาลัยแล้ว พอไม่มีพัดก็เลิกจะเรียนแพทย์มาเรียนนิเทศ ก็ยังเรียนไม่ดี เอาแต่มารอผีพัด

จนเจ้กะพายทะเลาะกัน แล้วพอดีมีเสียงตึงๆข้างบน เจ้เลยรีบชวนพายไปดูเพราะทุกคนคิดว่าผีพัดไม่มีใครกล้าขึ้นไป

อันนี้มีมุขขำอยู่อันนึงพอเสียงตึง อองซอมก็แบบลมพัดไงเจ้ ไม่เคยได้ยินเลยลมพัดตึง ตึง ตึ้ง ตะละแล็ทแท็ดตึ้งๆๆ 555

10. เพลง ช่วงที่ดีที่สุด

ตัดมาที่ข้างบนเจ้กับพายมาเจอฝนที่ลงมาจากเชียงใหม่ด้วยลุคใหม่ผมยาวสวยเชียว ดูโตขึ้น

สามสาวก็ระลึกความหลังร้องเพลงช่วงที่ดีที่สุด จบเพลงฝนก็บอกว่าที่กลับมาเพราะมีเรื่องสำคัญจะบอก ซักแปปมือถือฝนก็ดังแต่ฝนไม่รับ เจ้กะพายสงสัย เจ้เลยรับแทน เสียง ผช คุยเจ้ก็ถามว่ามาจีบฝนหรอ ต้องผ่านเจ้ คนในสายก็แบบ เจ้ฉันท์ใช่ไม๊เนี่ย

เจ้ก็งงว่าทำไมรู้จักเจ้ แล้วต่อก็เข้ามาในห้องถามว่าจำเสียงผมไม่ได้หรอ เจ้กับพายก็เข้าไปกอดต่อด้วยความดีใจที่ไม่ได้เจอกันนาน

ต่อก็บอกว่ากำลังจะแต่งงาน สองสาวก็ถามว่าแต่งกะใคร รู้จักไม๊ ต่อบอกรู้จัก เจ้ถามชื่ออะไร ต่อบอกชื่อฝน

เจ้ก็บอกชื่อเหมือนแกเลยฝน55 สองคนมารุมถามฝนว่าใคร ฝนเลยบอกพี่เอง เจ้ก็ดีใจแต่พายรับไม่ได้แล้วเดินหนีไปแอบมุมห้อง

เจ้ก็ดึงฝนอย่าไปสนพายเดี๋ยวก็ดีเอง ฝนตัดสินใจถูกแล้ว ฝนก็ถามว่าถูกแล้วใช่ไม๊

(นี่ก็นั่งดูแบบโกรธอ่ะ เห้ยอะไรพัดตายไปสามปีทำไมไปรักกัน อะไรยังไม่ ไม่เคร ชิ 555 ทีมพายยยย )

11. เพลง เหมือนเคย

เจ้ก็ให้ต่อฝนเล่าว่ารักกันยังไง ต่อเลยเล่า พาฝนไปนั่งเล่นเปียโน แล้วก็ร้องเพลง มีร้องเพลงรักเธอของพี่โต๋ด้วย เสียงหายไป จนเจ้ฉันท์บอกไม่เข้าใจ 55 (มันก็ดูน่ารักดีนะ แต่เค้าไม่อิน ทีมพายมากๆบอกเลย)

แล้วสองคนก็สวีทให้ดูเล่นเปียโนด้วยกัน ขำตอนต่อโชว์เปียโนเจ้บอกเลิกเกาเปียโนแล้วเล่าได้แล้ว

(ตรงนี้ก็ชอบการแสดงพี่ปานตอนแซวนะ ขำได้ตลอดเลยยย ชอบๆ แต่ไม่ชอบบทต่อฝน เชอะ)

แล้วต่อก็เล่าเหตุการณ์ที่เชียงใหม่ ก็มีฉากร่มแบบในตัวอย่างที่ได้ดูกัน มีฉากพี่โต๋เต้นบีบอย พี่แกปกติไม่เต้นเลยกรี๊ดกร๊าดกัน

รักพี่โต๋นะคะ แต่ไม่โอเครกะพี่ต่อจริงๆ 55 )

12. ช่วงที่ดีที่สุด

พอเล่าจบ พายก็ทำหน้าที่แทนเค้าละ "แล้วพี่ฝนเอาพี่พัดไปทิ้งไว้ที่ไหน" แล้วร้องเพลงช่วงที่ดีที่สุด

( ปฟ บอกร้องฉากนี้ แต่เค้าอารมณ์โกรธมีมากกว่า แทบไม่อยากดูเลยในรอบแรก55 หงุดหงิด655) จฉ ก็แบบ พัดตายไปหลายปีแล้วนะพาย พายก็ยังร้องเพลงต่อ เจ้ก็บอก ฝนทำถูกแล้ว จะให้ฝนรอไปเพื่ออะไร

แล้วพายก็บอกว่า "พายดีใจกับพี่สองคนด้วยนะที่พี่ฝนจะเริ่มต้นชีวิตใหม่โดยไม่มีพี่พัด แต่พายทำแบบนั้นไม่ได้!!!"

#ทีมพายยยยยยยยย แล้วเจ้ก็ให้กำลังใจว่าสองคนทำถูกแล้วเดี๋ยวพายก็เข้าใจ

13. เรื่องจริง / เพื่อเธอ

เป็นฉากแต่งงานของต่อกับฝน (เค้านี่แบบเห้ยอะไรเนี่ย พัดละ พี่พัดล่ะ เค้าแต่งงานกันละนะ พี่พัด ฮือออ ทำไมเป็นแบบนี้ไม่อยากดูแล้ว อินมาก 55)

เรื่องจริงเป็นเพลงที่อองซอมร้องในงานแต่งอะไรแบบนั้น แต่ไม่ชอบตอนแม่ชีมาแข่งเสียงกันเลอ คือไม่รู้ว่าเพื่ออะไร )

เนื้อๆ สปอยไว้ละกันโนะ

เสียงร้องที่เธอกำลังได้ยิน

กลั่นออกมาจากใจจริงๆ

และเสียงเปียโนที่เธอได้ยิน

ก็ออกมาจากใจจริงๆ

เพื่อระบายทุกสิ่งข้างใน

ให้ได้ไหลรินออกจากหัวใจ

ไม่รู้จากนี้จะเป็นยังไง

เมื่อเธอฟังแล้วจะเป็นยังไง

เธอจะเชื่อคำพูดฉันหรือไม่

กับเรื่องจริงต่อจากนี้ไป

กับเสียงเพลงที่พูดแทนหัวใจ

แล้วพี่ต่อก็ร้องเพลงพี่โต๋ เพื่อเธอ

" เพราะว่าเธอนั้นคือดวงใจ ของฉัน

ที่ทำให้ทุกๆวันฉันเดินสู้ต่อต้องล้มแล้วลุกเท่าไรไม่เคย จะท้อไม่เคยหวั่นไหว..ขอเพียงยังมีเธออยู่ด้วยกันขอเพียงยังมีเธอเดินเคียงข้างฉัน

ขอเพียงยังมีเรา อยู่ด้วยกัน... "

แล้วพี่ต่อก็ร้องลมหายใจต่อ

"จะเป็นลมหายใจ จะเป็นทุกอย่าง

จะรักเธอไม่มีวันจาง ไปจากใจ

ก็เพราะเธอคือลมหายใจ เธอคือ....."

(กรี๊ดดดด กล้าดียังไงมาร้องเพลงพี่พัดแล้วยังเปลี่ยนเนื้อ งื้ออออ อย่างที่อ่านของปร้าแอป คือจริง ที่ฝนแต่งไม่ได้ไม่ใช่แค่เพราะพายหรอก พี่ต่อดันเอาเพลงพี่พัดมาร้อง คนมันก็คิดถึงสิโธ่ #ทีมใครแน่55)

พอร้องเสร็จจะสวมแหวน แต่ฝนเอานิ้วออก แหวนร่วง กลิ้งๆๆ (รอบแรกไม่ร่วงนะแต่เท่าที่อ่านคงจะเปลี่ยนร่วงแหละเพราะว่ามันดูได้ฟีลดี)

ฝนก็บอกขอโทษฝนแต่งงานกับต่อไม่ได้

(ตอนนี้สงสารพี่ต่อละ งื้อ ฝนไม่ได้ลืมพี่พัด งื้ออออ สงสารใครดีล่ะทีนี้ TT)

14. เพลง รักเธอทั้งหมดของหัวใจ

แล้วฝนก็วิ่งไปท่าน้ำดึงที่คลุมหัวเจ้าสาวออกแล้วก็พูดกับอากาศผ่านไปถึงพัด

ฝน-พัด ฝนพยายามทำตามสัญญาที่พัดขอไว้ก่อนตายแล้วนะ แต่ฝนทำไม่ได้พัดได้ยินไม๊ว่าฝนทำไม่ได้

(งื้ออออ สงสาร พี่พัดขออะไร ขอให้รักต่อหรอ นี่เข้าใจผิดหรอ ฝนทำเพื่อพัด ฮือออออ สงสารไปหมดตอนนี้)

แล้วฝนก็ร้องเพลงไปร้องไห้ไป สงสารรอบแรกเค้ายังไม่ร้องไห้ แต่ยิ่งดูหลายรอบยิ่งร้องหนักขึ้น คืออาราย)

"ทุกครั้งที่ฉันคิดถึงเธอ

ใจมันคอยบอกตัวเองอยู่เสมอ

ว่าเธอนั้นเป็นสุขไปแล้ว

ทุกครั้งที่ฉันเห็นภาพเธอ

วันคืนเก่าๆ ก็กลับมาเสมอ

มีแต่เธอที่จะไม่กลับมาแล้ว (ท่อนนี้ ฮืออ พี่พัดจะไม่กลับมาแล้ว TT)

ยังมีอีกหลายสิ่ง

ที่ฉันยังไม่เคยพูดสักที

ยังมีอีกหลายอย่าง

ที่ไม่เคยทำจนวันนี้

รัก.... รักเธอ ทั้งหมดของหัวใจ

สิ่งเหล่านั้นเก็บไว้ข้างใน

เธอได้ยินไหมคนดี

อยากขอ.....ให้ความรู้สึกที่ฉันมี

ส่งไปถึงเธอที่แสนดี

ว่าชีวิตนี้ฉันมีแต่เธอดังความฝัน

จะพบกัน อีกได้ไหม" (นั่นสิ ได้ไม๊ ฮือออออ )

ตัดภาพมาที่ฉากพายกับเจ้ พายถามเจ้ว่าเค้ามีความสุขกันไม๊ เจ้ก็บอกว่าเค้าไม่ได้แต่งหรอก

ฝนออกไปก่อนพิธีจบ พายก็เริ่มรู้สึกผิดนิดๆ ว่าเพราะสิ่งที่พายพูดหรือเปล่า

เจ้ก็บอกว่าไม่หรอก สิ่งที่แกรู้สึกไม่ได้มีแค่แกคนเดียวแล้วสามคนก็ประสานเพลงกัน เจ้(รักเธอทั้งหมดของหัวใจ) พาย(ช่วงที่ดีที่สุด) ฝน(โปรดเถอะนะ)

แล้วฝนก็ร้อง รักเธอทั้งหมดของหัวใจ อีกรอบ เรียกน้ำตาเค้าสุดๆตรงท่อนสุดท้าย

"แล้วสักวัน..จะไปหา"

(ท่อนนี้โอยยย ร้องหนักมากคือสักวันจะไปหา คือรักมากจริงๆ สงสาร บอกไม่ถูก ฮืออออ พิมพ์ไปร้องไห้ไป TT)

ตัดไปที่ฉากเจ้ฉันท์ นั่งเหงาอยู่ที่ร้าน แล้วได้ยินเสียงอะไรก๊อกแก๊กเลยถามไปว่าใคร พายหรอ

แล้วก็มีเสียง มอไซค์เหมือนฉากแรก เจ้ก็บอก กุจำได้แล้ว ชัดเลย กุบอกแล้วไงว่าอย่าขี่ๆนี่เมิงยังขี่อยู่อีกหรอ มึงขี่ไปไหนก็ได้ไม่ต้องมาที่นี่

แล้วผีพี่พัดก็ปรากฏตัวขึ้นพร้อมทำนองเพลงลมหายใจ พร้อมพูดว่า

"ผมกลับมาแล้วเจ๊"

แล้วเจ๊แกก็เป็นลม

ม่านก็ปิด ฉึบบบ จบองค์แรกค้า

(ส่วนตัวเค้าดีใจมาก กรี๊ดดดดดดดดดดด พี่พัดกลับมาแล้ว ฮืออออออ )

องค์2

เปิดม่านมาเป็นฉากร้านเจ้ฉันท์ แกสลบอยู่ เด็กๆที่ร้านเดินมาเจอก็แซวแบบเจ๊ ง่วงทำไมไม่กลับไปนอนบ้านล่ะ แต่เรียกเท่าไหร่เจ๊แกก็ไม่ตื่น เลยแบบเห้ยหรือเจ๊เป็นลม ก็แบบทำไงดีๆๆ ซักพักเจ๊แกก็พูดชื่อ "พัด พัดด" มีคนนึงบอกเห้ย เจ๊ร้อน พัดให้เจ๊หน่อย
เจ๊แกก็ยัง "พัดดด ๆๆๆๆ " ดังขึ้นเรื่อยๆ แล้วแกก็ตื่นมาถามเด็กในร้านว่า
"แกเห็นไอ้พัดไม๊" เด็กก็บอกอย่าเจ๊หมายถึงไอ้พัดเนี่ยนะ...
เจ๊ก็แบบ "เอ๊อออ ก็เมื่อกี๊มันมาหาชั้น แกไม่เห็นหรอ?" (ทุกคนส่ายหน้า)แล้วก็มีคนนึงบอก
"เจ๊ ชั้นจะไม่ไหวแล้วนะ เจ๊ห้ามไม่ให้ทุกคนพูดถึงพี่พัด เพราะจริงๆแล้วเจ๊ก็ยังคิดถึงพี่พัดอยู่ใช่มะ พวกเราไม่อยากเห็นเจ๊เป็นแบบนี้เลยนะเว้ย"

เจ๊ฉันท์ - "ไม่ต้องมาสงสารชั้น ชั้นไม่ได้เป็นอะไร"
เด็ก - "พวกเราอยู่กับเจ๊มานาน ก่อนพี่พัดจะตายเจ๊ไม่เคยเป็นแบบนี้ เจ๊ยอมรับมาเหอะ เจ๊คิดถึงพี่พัดอยู่ใช่ป่ะ" ทุกคนช่วยกันกดดันเจ๊
เจ๊ฉันท์ - "เออ !!!!!!!!!!!! กรูคิดถึงไอ้พัด คิดถึงมันมากด้วย เวลามันไม่อยู่นะ อะไรๆ ก็ไม่เหมือนเดิม!! ป้ายไฟร้านพังก็ไม่มีใครซ่อม (เสียงเศร้าๆ) กรูทำบัญชีดึกๆก็ไม่มีใครมากวนประสาท กรูปิดร้านดึกๆก็ไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อน!! ไม่ใช่แค่ไอ้กายหรอกที่อยากให้ไอ้พัดกลับมา กรูก็อยากกกก !!! แต่มันเป็นไปไม่ได้ไงงงงง กรูถึงต้องเข้มแแข็งอยู่อย่างงี้ไง ฮึ่ยยย"

1. เพลง ใคร

เพลงใครขึ้น เจ๊ฉันท์ก็ร้องเพลงกับเด็กๆในร้าน มีฉากกุ๊กกิ๊ก ที่กล้ามโตมาจีบเจ๊ แต่พอเพลงจบทุกอย่างก็หยุดนิ่ง ไฟมืดลง เจ๊แกก็งง จับใครทุกคนก็แข็งเป็นหุ่น ไม่มีใครตอบเจ๊แกเลยยยย

ทันใดนั้นเอง !!!!!!!! ฉากที่เรารอคอยยยยย

พี่พัดมาแล้วววววว กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด (หยุดหวีดแล้วเล่าต่อ55)

พัด - เจ๊...

เจ๊ฉันท์ - เห้ยใครเรียกฟระ ซันแกหรอ

พัด - เจ๊.....

เจ๊ฉันท์ - เห้ย แกหรอ หึ้ยยย อะไรเนี่ย (เจ๊ทั้งกลัวทั้งงง เรียกใครก็ไม่มีใครขยับเลยซักคน)

พัด - เจ๊กลัวผมหรอ

เจ๊ฉันท์ - ว๊ายยยย !! ไอ้พัด (วิ่งไปหลบ) ไม่กลัว! มุงอย่าเข้ามานะ กุมีพระนะ (ก้มมองคอตัวเอง) ฮืออ ไม่มี (วิ่งหนีไปหยิบอาวุธชิ้นนึง)

เจ๊ฉันท์ - แต่กุมีกรรไกร กุโกนหัวบวชชีได้เดี๋ยวนี้เลยนะ (55555)

พัด - เจ๊ไม่ต้องกลัวผมหรอก ผมไม่ได้มาหลอกเจ๊

เจ๊ฉันท์ - ก็กุบอกแล้วไง มะ มะ ไม่กลัว (เสียงแบบกลัวนั่นแหละ555)

พัด - นี่แหละเจ๊ฉันท์ตัวจริง..รู้สึกอะไรก็ไม่ยอมบอกใคร
ทำไมอะเจ๊ ? กลัวเสียฟอร์มมากหรอ?

เจ๊ฉันท์ - ป่าวว (พัดจะเข้ามาใกล้) เอออ กุกลัววววววววววว (เดินหนี)

พัด - (ยิ้มแบบชนะ)
พัด - ในบรรดาผู้หญิงที่ผมเจอมาทั้งหมดเนี่ยนะ เจ๊เนี่ย เป็นคนเก่งที่สุดเลยรู้ป่ะ แต่เสียที่เจ๊เนี่ยขี้เก๊ก...ฟอร์มเยอะ..ปากไม่ตรงกับใจ..โลกส่วนตัวสูง..ขี้เหวี่ยง..ขี้วีน

เจ๊ฉันท์ - มุงเยอะไปละ (พัดจะเข้ามาใกล้ แล้วทำ แบร่!! ใส่) เอ๊ยๆ ไอ้พัด!! (เดินหนี)

พัด - นี่เจ๊รู้ไม๊ ว่าชีวิตเจ๊เนี่ย พลาดอะไรดีๆไปตั้งหลายอย่าง ก็เพราะไอ้ความฟอร์มเยอะก็เจ๊เนี่ยแหละ..แอบชอบใครก็ไม่ยอมบอกเค้า..

เจ๊ฉันท์ - เออ..ก็คนที่ชั้นเคยแอบชอบเค้าก็...มีแฟนไปแล้วหนิ

พัด - แต่เจ๊บอกผมเองนะว่า..ชีวิตคนเรามันสั้น..จะทำอะไรก็รีบทำซะ..
(เดินไปหาพี่ล่ำกล้ามโตที่ยืนตัวแข็งอยู่)
พัด - พี่ล่ำที่มาร้านเราทุกวันเสาร์เนี่ย เค้าแอบชอบเจ๊อยู่นะ เจ๊รู้ใช่มะ

เจ๊ฉันท์ - กุไม่รู้
พัด - อย่าๆๆๆ ผมรู้ว่าเจ๊ก็แอบชอบเค้าเหมือนกัน
เจ๊ฉันท์ - แกก็พูดไปไอ้พัด
พัด - เจ๊ก็ลองคุยกับเค้าดูก่อนก็ได้ ดูท่าทางเค้าก็เป็นคนดี ใช่มะ (ถามพี่ล่ำ พี่ล่ำจากกำมืออยู่ก็ทำสามนิ้วไอเลิฟยู) ฮั่นแน่ะ

พัด - แต่ว่าตอนนี้ผมว่า เจ๊กับผมเนี่ย มาเต้นรำกันดีกว่า
เจ๊ฉันท์ - ฮึ่ยย ไม่เอาหรอก
พัด - ไม่มีใครเห็นหรอกน่าาา

พัดก็ อื๊อออ เจ๊ก็ หึ๊ พัดก็แอบกระซิบ "แฟนเค้าไม่รู้หรอกก"
สุดท้ายเจ๊ก็ยอมเต้นรำกับพัด เต้นด้วยความสุข เต้นไปๆๆ ซักพักเหตุการณ์ก็กลับมาปกติ ทุกคนหายตัวแข็ง ไฟติด พัดหายไป เหลือเจ๊ยืนเต้นรำคนเดียว หัวเราะเริงร่า จนทุกคนงง ถามเจ๊เป็นอะไรรึเปล่า 555 พอเจ๊รู้ตัวก็ตอบ "เปล่าาา ไม่ได้เป็นไร แมงมันเยอะ พวกแกไม่เห็นหรอ ดูดิ นี่ไล่แมลงงง งั้นฝากฉีดยาให้ด้วยนะ" แล้วเจ๊ก็วิ่งหนีไป 555555

2. เพลง จดหมายถึงเธอ / ห่างไกลเหลือเกิน

ตัดมาที่ฉากพายนั่งอยู่ม้านั่งใต้ความมืดแล้วคุยกับพี่พัดของเธอ

พาย - พี่พัด พี่พัดไม่ต้องเป็นห่วงนะ พายทำสำเร็จแล้วว พี่ฝนกับพี่ต่อเค้าไม่ได้แต่งงานกันแล้วนะ พายจะไม่ยอมให้ใครลืมพี่เด็ดขาด

เพลงจดหมายของเธอขึ้นมา กับ ห่างไกลเหลือเกินก็ขึ้นมา เข้ากันจนนึกว่าเพลงเดียวกัน 5555

ชีวิตที่นั่นเป็นยังไงบ้าง เธอปรับตัวได้หรือยัง ?
มีอะไรที่ยังติดและขัด และมีใครบ้างไหมที่คอยรับฟัง ?
รูปของเธอนั้นฉันยังคงเก็บไว้ วีดิโอที่มีเธอและฉัน
บทเพลงที่เราเคยฟัง กันเป็นประจำ ฉันยังเปิดมันแทบทุกวัน
ส่วนโลกของฉัน ก็ยังคงเป็นเช่นนั้น ตั้งแต่วันที่เธอนั้นได้จากไป
ชีวิตฉันก็ยังเป็นเช่นนั้น ตั้งแต่วันที่เธอนั้นได้จากไป

เพราะว่าเราห่าง ไกลกันเหลือเกิน
คิดถึงแต่เธอนั้น เฝ้าแต่นับให้ถึงวันที่เรานั้นได้พบกัน
เราช่างห่าง ไกลกันเหลือเกิน............ฉันเองก็ไม่รู้ ......เมื่อไรจะได้พบ.....

แล้วพี่พัดก็ปรากฏตัวมากับไฟสปอร์ตไลท์ประจำกาย ยืนอยู่ห่างม้านั่งนิดหน่อย พอพายหันไปเห็นก็วิ่งไปกอดพี่ชายด้วยความคิดถึง (กอดจนอิจฉาพาย กอดบ่อยเหลือเกิน555)

พาย - พี่พัดจริงๆใช่ไม๊ นี่พายไม่ได้ฝันไปใช่ไม๊พี่พัด (เสียงแบบร้องไห้ด้วยความดีใจ)

พัด - พาย.. (มองน้องสาวด้วยความรัก คิดถึง ยิ้มแบบพี่ชายที่สุดแสนจะอบอุ่น ร้องไห้เล็กๆ) เชือกรองเท้าหลุดอีกแล้วนะ (ก้มลงผูกเชือกรองเท้าให้น้องสาว เป็นฉากนึงที่ชอบมากๆๆๆๆๆ อบอุ่น อบอุ่นมากๆ อยากมีพี่ชายแบบพี่พัด แต่อย่าตายเร็วแบบพี่พัดก็พอ555)

พาย - พี่พัดกลับมาหาพายแล้ววว พี่พัดอย่าทิ้งพายไปอีกนะ

พัด - พายจำนิทานที่พี่เล่า ตอนสอนผูกเชือกรองเท้าได้ไม๊ ..

พาย - (พยักหน้า พูดไปร้องไห้ไป แล้วทำมือตาม)

ลูกโป่งใบนึงลอยมาจากทางซ้าย (ยกมือซ้าย) อีกใบนึงลอยมาจากทางขวา (ยกมือขวา) ลูกโป่ง 2 ใบถูกลมพัด ลูกโป่งใบซ้ายกำลังจะหลุดลอยหายไป แต่ลูกโป่งใบขวาไม่ยอม ก็เลยเอามือไปกอดไว้ และตั้งแต่นั้นมา ลูกโป่งทั้ง 2 ก็สัญญากันว่า จะดูแลกันและกัน ตลอดไป

พาย - (ตัดพ้อพัด ร้องไห้) แต่พี่พัดสัญญากับพายแล้ว แล้วนี่พี่พัดทิ้งพายไปได้ยังไง

พัด - พาย...พายฟังพี่นะ พี่ก็ไม่อยากผิดสัญญากับพายหรอก...
(พูดไปร้องไห้ไป ฮืออ

)
พัด - พี่อยากช่วยพายติวหนังสือ อยากถ่ายรูปกับพายวันที่พายรับปริญญา วันที่พายแต่งงานพี่อยากเป็นคนแรกที่รดน้ำสังข์ให้ วันที่พายมีลูก..พี่อยากเป็นคนแรกที่อุ้มหลาน (พายมองหน้า) โอเคร คนที่ 2 ก็ได้ ให้พ่อมันอุ้มก่อน (ยังจะตลกอีกพี่พัด คนดูคือร้องไห้ตาบวมหมดแล้ว)

พัด - แล้วพายรู้ไหม วันที่หลานไปโรงเรียน พี่อยากเป็นคนผูกเชือกรองเท้าให้ T-T มีอะไรอีกเยอะแยะเลยที่พี่อยากทำให้พาย แต่พี่ก็รู้นะว่าถึงพี่จะไม่อยู่ พายก็ยังทำได้ ใช่ไม๊ (เอามือจับหัวน้องสาว ถามด้วยความอบอุ่นที่สุดในโลกกก)

พาย - ค่ะ (พายก้มลงผูกเชือกรองเท้าเอง พี่ชายลูบหัวน้องด้วยความเอ็นดู พายลุกขึ้นยิ้มให้พี่ชาย แล้วกอดกันแน่นๆอีกครั้ง)

พาย - พี่พัดดดด พายทำเรื่องที่แย่มากๆเลย พายทำให้พี่ฝนกับพี่ต่อเค้า...
พัด - ถ้าอย่างนั้น จะทำอะไรก็รีบไปทำสิ
พาย - (พยักหน้า วิ่งออกไป แล้ววิ่งกลับมากอดพี่ชายอีกรอบ แล้วก็วิ่งออกไป)

3. ที่ฉันรู้

ตัดภาพมาที่สถานีรถไฟ พี่ต่อเก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋าเตรียมจะมาขึ้นรถไฟ และมีพี่ๆน้องๆตามมารั้งเอาไว้ ปลอบว่าเดี๋ยวฝนก็เปลี่ยนใจ แต่ต่อไม่ฟังแล้ว เสียใจร้องไห้ที่โดนฝนปฏิเสธ ช่วยกันปลอบ จนพี่ต่อร้องเพลงที่ฉันรู้

น้ำข้างในดวงตามันคอยเอ่อมาเวลามีคนถามเรื่องราวเกิดขึ้นเมื่อไร
เหตุผลนั้นเป็นไงอยากจะอยู่ลำพังเฉยเฉยไม่กล้าที่จะเปิดเผย.เพราะฉันเองก็เสียใจอยู่
เพราะความจริงที่ไม่อยากให้มันเป็นจริงต่อให้ฉันนั้นทำทุกสิ่งเธอก็ไม่หันกลับมามอง
อยากจะขอซักอย่าง อยากขอร้องซักอย่าง อยากจะขอให้เหลือหนทางให้ฉันนั้นเดินได้อยู่
โปรดอย่าถามกันเลย อย่าเพิ่งถามฉันเลย เรื่องราวของเราทั้งคู่
ไม่อยากจะพูด จะบอก ไม่มีเหตุผลจะตอบฉันเองยังไม่เคยคาดคิด
ไม่เคยรู้ .... เขาไม่ได้รักฉัน....คือที่ฉันรู้......

พี่ต่อร้องเพลงไปร้องไห้ไปน่าสงสารมากๆ ฮืออ

พายวิ่งตามมาที่สถานีรถไฟ

พาย - พี่ต่อ พี่ต่อจะไปไหนอ่ะ

ต่อ - ไปไหนก็ได้ที่ไม่มีฝนน่ะ

พาย - เมื่อไหร่พี่จะเลิกเป็นแบบนี้ซักทีอ่ะ พี่ก็ดีแต่ทำให้คนอื่น คอมเสียพี่ก็มาซ่อม นักดนตรีที่ร้านป่วยพี่ก็มาช่วยเล่นแทน ทำไมพี่ไม่ทำอะไรให้ตัวเองมีความสุขบ้างห๊ะ

ต่อ - มันจะมีประโยชน์อะไรพาย ถ้าตัวพี่เองมีความสุขแต่คนที่พี่รักไม่มีความสุข

พาย - พี่ทำเพื่อคนที่พี่รักได้แค่นี้เองใช่มะ งั้นพี่ก็ไปเหอะ เพราะพี่ฝนเค้าคงไม่มีค่ามากพอที่จะทำให้พี่สู้ต่อหรอก

พาย - พายขอโทษษษ กับสิ่งที่พายพูดไปวันนั้น แต่ถ้าจะมีใครซักคนมาดูแลพี่ฝน พายก็อยากให้คนคนนั้นเป็นพี่ต่อ

ต่อ - พายคิดว่า..ฝนจะมีวันลืมพัดได้จริงๆหรอ

พาย - พายไม่รู้หรอก มันอยู่ที่พี่ต่างหาก

ต่อมีกำลังใจแล้ววิ่งกลับไปหาฝน ทุกคนดีใจที่กล่อมต่อสำเร็จจจจ

4. ผ้าเช็ดหน้า

เพลงผ้าเช็ดหน้าขึ้นมา เป็นฉากร้านเจ๊ฉันท์ที่เอาผ้าคลุมไว้เหมือนจะปิดร้านถาวร แล้วเจ๊คุยโทรศัพท์กับพาย

เจ๊ฉันท์ - อยู่ไหนแล้ว ห๊ะจะถึงร้านแล้ว ทำไมเพิ่งโทรมาว้าาา
เจ๊บอกทุกคนในร้านให้เตรียมตัว ฝนจะมาแล้ว เก็บของๆๆๆ

ฝน - นี่มันเกิดอะไรขึ้นอ่ะเจ๊
เจ๊ - เจ๊ขอโทษ เจ๊รักษาร้านไว้ไม่ได้ เจ๊พยายามแล้ว คือเจ้าของที่เค้าจะเอาที่คืนอ่ะ ส่วนของไอ้พัดข้างบน ฝนไปเลือกเองนะ เจ๊เลือกไม่ถูกหรอก
เจ๊ก็ดันฝนขึ้นข้างบน

เด็กในร้านก็คุยกันว่า เจ๊จะปิดร้านจริงๆหรอ อีกคนก็ตอบว่า ง่าววว ก็ตั้งแต่เกิดเรื่องพี่ฝนไม่ยอมเจอหน้าใคร เจ๊ฉันท์ก็เลยคิดแผนให้พี่ฝน กลับมาที่ร้านยังไงล่ะ

5. ตัดสินใจ

ตัดภาพขึ้นมาที่ชั้นบน

เจ๊ฉันท์ - เนี่ยฝนมาดูเอาเองนะ

เป็นฉากพี่ต่อนั่งเล่นเปียโนอยู่ พร้อมห้องชั้นบนที่จัดใหม่ทั้งหมด ฝนมองด้วยความไม่เข้าใจ ปนตกใจ และโกรธ

ต่อเล่นเปียโนเป็นทำนองเพลงเหมือนเคย

ต่อ - ชอบไม๊ฝน
ฝน - ต่อทำแบบนี้ทำไม..ต่อเปลี่ยนห้องพัดใหม่ทำไม
ต่อ - ก็มันเป็นทางเดียวไง..ที่ฝนจะลืมพัดได้
ฝน - ด้วยการมาทำลายความทรงจำของฝนกับพัดอย่างงี้หรอ
ต่อ - ใช่
ฝน - ต่อไม่เข้าใจ... คนเราถ้ารักใครมันไม่ได้ลืมกันง่ายๆนะต่อ
ต่อ - (ร้องไห้) ทำไมต่อจะไม่เข้าใจ!!
ฝน - ต่อให้ต่อเผาห้องนี้ทิ้ง ฝนก็ลืมพัดไม่ได้ !!

พาย - พี่ฝน พายขอโทษนะที่พายทำให้พี่ฝนเปลี่ยนใจ พายขอโทษ
เจ๊ฉันท์ - ฝน !! แกก็ต้องให้โอกาสไอ้ต่อมันบ้างนะ มันรักเอ็งจริงๆ

แล้วทุกคนก็ร้องเพลง

เจ๊ - ฉันรู้ดีว่าเธอนั้นไม่เคยลืมคืนและวัน กับคนที่เคยรักกันในวันก่อน ถึงแม้มันจบไปแล้วแต่เรื่องราวยังฝังใจไม่อาจเลือนลางหายไป

พาย - เพราะเธอยังคงคิดกลัวผิดหวังกลัวเสียใจไม่คิดว่ารักแท้จะเกิดขึ้นมาได้ใหม่ ไม่ยอมมีความหวังแม้ต้องนานสักเพียงไหนเพราะเธอกลัวเธอยังหายกับฝันร้าย

ต่อ - แต่ในครั้งนี้โปรดตัดสินใจเรื่องราวเหล่านั้นผ่านมาแล้วให้ลบไป อย่าทำร้าย...ใจของเธอ..ให้โอกาสเจอกับความรักแท้ที่เธอเคยฝันไว้

ขอ ฉันขอร้อง ลืมเถอะนะ ฉันขอร้องไม่อยากจะเห็นคนที่ฉันรักต้องเจ็บปวดเพราะเรื่องเก่ามาทำร้าย

พาย - อย่าเก็บไว้ขอให้เธออย่าเก็บไว้

ต่อ - เพราะว่ามันจะทำร้ายเธอ มันจะทำร้าย (มันจะทำร้าย)

และในครั้งนี้โปรดตัดสินใจเรื่องราวเหล่านั้นผ่านมาแล้วให้ลบไป อย่าทำร้าย...ใจของเธอ..ให้โอกาสเจอกับความรักแท้...ที่เธอเคยฝันไว้..

เจ๊ฉันท์ - ฝนนนน เริ่มต้นใหม่กับต่อเถอะนะ ถ้าพัดมันรู้มันก็ต้องเห็นด้วย (..ให้โอกาสเจอกับความรักแท้...ที่เธอเคยฝันไว้..)

ฝนฟังแต่ก็เหมือนไม่ได้ตั้งใจฟังมากนักกลับมองหาบางสิ่งบางอย่าง แล้วก็เริ่มเดินหาด้วยความกระวนกระวายใจพร้อมพูดไปหาไปทั่วบ้าน "มันอยู่ไหน? มันหายไปไหน? มันเคยอยู่ตรงนี้? มันหายไปไหนแล้วอะ?"

เจ๊ - ฝนนน หาอะไร?
ฝน - โถไงเจ๊ โถใบนั้นอ่ะ เคยเห็นมันอยู่ตรงนี้ ตอนนี้มันไปไหนอ่ะ
ต่อออ ต่อเห็นมันรึเปล่า
ต่อ - (พยักหน้า) ต่อเห็นมัน
ฝน - มันอยู่ที่ไหนต่อ ต่อเก็บไว้ที่ไหน
ต่อ - ต่อทิ้งมันไปแล้วอ่ะ
ฝน - ต่อ โกหกใช่ไม๊ ต่อยังไม่ได้ทิ้งมันไปใช่ไม๊ ต่อยังเก็บมันว้อยู่ในห้องนี้ใช่ไม๊ต่ออ (เริ่มฟูมฟายแล้ว) ต่อบอกมาสิต่อยังเก็บมันไว้ ไม่ได้ทิ้งมันไปใช่ไม๊ต่อ!!!

ต่อเดินหนี ฝนเดินตามแล้วตามถามคาดคั้นว่าต่อเอาไปเก็บไว้ที่ไหน ต่อไม่ตอบ ฝนเลยเดินไปรื้อบ้าน พร้อมพูดว่า "พัด พัดอยู่ไหนอ่ะพัด พัด " ร้องไห้ไปหาไปแล้วร้องไห้หนักมาก จนต่อต้องเอาโถมาคืน ฝนรับมากอดไว้อย่างดีใจ พายกัยเจ๊เข้ามากอดปลอบฝน ฝนร้องไห้ไปกอดโถไปและพร่ำเรียกชื่อพัดตลอด

ทันใดนั้นเองต่อมีอาการหอบแล้วก็ล้มลงเป็นลมไปในห้องต่อหน้าต่อตาทั้ง 3 คน เจ๊กับพายรีบวิ่งไปดูต่อ ฝนตกใจแต่ก็ไม่ได้ลุกขึ้นไปดูต่อยังคงกอดโถใบนั้นไว้แน่น แล้วทุกคนก็พอต่อไปที่โรงพยายาบาล

ตัดฉากมาที่โรงพยาบาล เป็นฉากช็อตไฟฟ้าให้ต่อ ซักพักฉากก็เปลี่ยนเป็นสีฟ้า ต่อเจอกับพัดแล้ว.....

6. คนข้างล่าง / เหตุผลที่คนควรอยู่ด้วยกัน

ต่อยิ้มให้พัดทั้งน้ำตา 2 เพื่อนรักนั่งคุยกัน
ต่อ - มันไม่เห็นจะเจ็บอย่างที่คิดเลย
พัด - คนที่ตายไม่เจ็บหรอก...แต่คนที่ยังอยู่ต่างหากที่เจ็บ
ต่อ - ไม่เสมอไปหรอกกก อย่างเมิงอ่ะไม่อยู่ซักคนกุก็เห็นนะว่าทุกคนเค้าแย่แค่ไหนนนน ลองเป็นกุดิ หายไปซักคนนะ มันคงไม่มีใครสังเกตหรอก
พัด - ไม่สังเกตงั้นหรอ? นี่เมิงไม่เห็นหรอว่าทุกเค้าเสียใจแค่ไหน มึงต้องกลับไปนะเว้ยไอ้ต่อ เมิงกลับไปตอนนี้ยังทัน
ต่อ - กลับไปเพื่ออะไรวะ
พัด - เพื่อรักฝนไง !
ต่อ - นี่เมิงรู้ด้วยหรอ
พัด - รู้ตั้งแต่สมัยเรียนปี 2 แล้ววว
ต่อ - แต่มันจะมีประโยชน์อะไรล่ะ เพราะขนาดอัฐิเมิงอะเค้ายังไม่ยอมปล่อยเล้ยยยย

แล้วพี่ต่อก็ร้องเพลง
แม้จะรักเธอเท่าไหร่ ฉันต้องคอยบังคับใจฉันให้เหินห่าง ทั้งที่ใจตัวเองอยากระบายให้เธอรู้บ้าง และเธอสูงเกินจะใฝ่ เธอคงจะไม่สนใจในคนข้างล่าง
ที่เขาเฝ้ามองอยู่ ถึงแม้จะไม่มีหวัง

พี่พัดก็เลยร้องเพลงต่อ

ทำไมบางคนที่เกิดมาจึงมีวัน เวลาดีดี และทำไมบางคนยังคงวนเวียนหาทางไม่เจอสักที

พูด (ในเมื่อโลก..มันเป็นแบบนี้)

พัด - เหตุผลที่คนควรอยู่ด้วยกัน ก็เป็นเพราะไม่มีใครจะดีพร้อมได้ดังฝันไปทุกที่
ต่อ - เหตุผลที่เธอควรจับมือฉัน
พัด - เพื่อแบ่งสุขทุกข์ เหล่านั้นที่เรามี
เหตุผลที่ทุกหัวใจ ควรเปิดใจให้กันวันนี้ เพราะวันพรุ่งนี้ที่ดี มีจริงๆ
เหตุผลที่คนควรอยู่ด้วยกัน ก็เป็นเพราะไม่มีใครจะดีพร้อมได้ดังฝันไปทุกที่
ต่อ - เหตุผลที่เธอควรจับมือฉันเพื่อแบ่งสุขทุกข์ เหล่านั้นที่เรามี
พัดต่อ - เหตุผลที่ทุกหัวใจ ควรเปิดใจให้กันวันนี้
ต่อ - เพราะวันพรุ่งนี้ที่ดี มีจริงๆ

เพื่อน 2 คนยิ้มให้กัน ต่อตัดสินใจกลับไปหาฝน

7. Live & Learn

ตัดมาที่โรงพยาบาล เจ๊ฉันท์นั่งรออยู่หน้าห้อง ฝนเดินเข้ามาหา

ฝน - เจ๊...ต่อเป็นยังไงบ้างอ่ะเจ๊ ทำไมยังไม่ออกมาอีก
มันเป็นเพราะฝนเอง มันเป็นความผิดฝนเองเจ๊

เจ๊ - ฝน... ชั้นมีเรื่องจะสารภาพกับแก ชั้นก็ลืมไอ้พัดไม่ได้เหมือนกัน ทำเก๊กไปงั้นแหละ ความจริง...เก๊กตั้งแต่วันแรกที่มันพาแกมาเจอชั้นแล้วล่ะ

ฝนมองหน้าเจ๊แบบตกใจปนเห็นใจ

เจ๊ - ฮึ้ยย แต่แกไม่ได้ดีไปกว่าชั้นหรอกนะ แต่แกเหมาะกว่า
ฝน - เจ๊....

เจ๊ - มันดูมีความสุขจังเลยนะ..เวลาที่มันอยู่กับแก

เจ๊ร้องเพลงและจับมือฝน พยายามสอนและให้ข้อคิดกับฝน

เมื่อวันที่ชีวิต..เดินเข้ามาถึงจุดเปลี่ยนจนบางครั้งคนเรา..ไม่ทันได้ตระเตรียมหัวใจ
ความสุขความทุกข์..ไม่มีใครรู้ว่าจะมาเมื่อไหร่..จะยอมรับความจริงที่เจอได้แค่ไหน
เพราะชีวิตคือชีวิต..เมื่อมีเข้ามาก็มีเลิกไป..มีสุขสมมีผิดหวัง หัวเราะหรือหวั่นไหว เกิดขึ้นได้ทุกวัน
อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน ตามความคิดสติเราให้ทัน อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด
สุขก็เตรียมไว้ ว่าความทุกข์คงตามมาอีกไม่ไกล จะได้รับความจริงเมื่อต้องเจ็บปวดไหว
เพราะชีวิตคือชีวิต..เมื่อมีเข้ามาก็มีเลิกไป..มีสุขสมมีผิดหวัง หัวเราะหรือหวั่นไหว เกิดขึ้นได้ทุกวัน
อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน ตามความคิดสติเราให้ทัน อยู่กับสิ่งที่มีไม่ใช่สิ่งที่ฝัน และทำสิ่งนั้นให้ดีที่สุด

ฝนฟังเจ๊แล้วร้องไห้ กอดเจ๊ บอกขอโทษเจ๊ แล้วก็เริ่มรู้สึกว่าคิดอะไรขึ้นมาได้ และจะต้องไปทำ จากนั้นฝนก็วิ่งออกไปจากโรงพยาบาล
จากนั้นพายก็วิ่งมาตามเจ๊ไปดูต่อ

8. รัก

ตัดภาพมาที่ท่าน้ำ ฝนเดินมาพร้อมโถกระดูกของพัด

ฝน - พัด..ฝนขอโทษนะที่ไม่ได้ไปงานศพพัดอ่ะ ฝนแค่อยากจะคิดว่าพัดแค่ไปทำงานและยังไม่กลับมาแค่นั้นเอง .. แต่วันนี้ ฝนคงต้องปล่อยพัดไปแล้วล่ะ

ฝนเอาโถออกมา จะเอาเถ้ากระดูกของพัดออกมาลอยอังคาร แต่ฝนก็ทำไม่ลง ฝนเปลี่ยนใจไม่ลอย กอดโถไว้เหมือนเดิมแล้วนั่งร้องไห้

ทันใดนั้นเอง //// ดนตรีเพลงรักขึ้นมา ////

มีแสงสว่างสปอร์ตไลท์ประจำตัวพี่พัดด้านหลังฝน แล้วพี่พัดก็ปรากฏตัวออกมาจากแสงนั้น พร้อมร้องเพลงรัก

เหมือนฝนตกตอนหน้าแล้ง เหมือนเห็นสายรุ้งขึ้นกลางแจ้ง
เหมือนลมหนาวเดือนเมษา เหมือนว่าใจอ่อนล้ากลับแข็งแกร่ง
เหมือนคนกำลังมีรัก เหมือนคนหลงทางพบคนรู้จัก
เหมือนเจอของสำคัญที่หล่นหาย เหมือนร้ายนั้นกลายเป็นดีมาก
เหมือนที่ฉันนั้นได้มาพบกับเธอ ชีวิตฉันจึงได้เจอ

ฝนเงยหน้าขึ้นไปเจอพัด มองด้วยความดีใจ แล้วลุกขึ้นยืนมองพัดร้องเพลง

แต่ไม่รู้จะขอบคุณ ไม่รู้ทำอย่างไร ไม่รู้ว่าสิ่งไหนจะยิ่งใหญ่ควรค่าพอ
ที่ฉันได้จากเธอ ได้รักโดยไม่ต้องขอ ได้รู้โดยไม่ต้องรอ.....ว่ารักคืออะไร

ฝนร้องไห้แล้ววิ่งไปกอดพัดความความสุดแสนจะคิดถึงคนรักของเธออ แล้วฝนก็ร้องเพลงต่อ

โอ้...เธอ ทำให้ฉันรู้จัก ความรักที่ไม่มีเงื่อนไขใด ได้มามีเธอนั้นเป็นคนให้ หัวใจอยากให้เธอรู้
แต่ไม่รู้จะขอบคุณ ไม่รู้ทำอย่างไร ไม่รู้ว่าสิ่งไหนจะยิ่งใหญ่ควรค่าพอ
ที่ฉันได้จากเธอ ได้รักโดยไม่ต้องขอ ได้รู้โดยไม่ต้องรอ.....ว่ารักคืออะไร

สองคนโผกอดกันอีกครั้งงง เป็นช่วงเวลาที่ยิ้มทั้งน้ำตา
แล้วฉากก็เปลี่ยนไปเป็นฉากสมัยเรียน มีโต๊ะเรียนหนังสือตั้งอยู่เต็มไปหมด

พัด - วันนั้นฝนใส่ชุดสีขาว (ฝนที่เปลี่ยนชุดแล้วเดินมานั่งเก้าอี้) ทำผมบ๊อบ
ฝน - ฝนยืนท่องบทอยู่หน้าห้อง Acting Class
พัด - พัดส่งละครอาจารย์อยู่ในห้อง
ฝน - ต่อพอละครที่พัดกำกับแสดงจบ อาจารย์ก็ด่าพัดซะไม่เหลือชิ้นดีเลย

พัด - ละครบ้าอะไรเนี่ย ดูไม่รู้เรื่องเลย (ฝนขำออกมา) อย่างเธอเนี่ยเป็นผู้กำกับไม่ได้หรอก!
พัด - แล้วอยู่ดีๆ ฝนก็เปิดประตูเข้ามาในห้องแล้วก็ดึงพัดออกไปจากห้อง (พากันเดินไปแล้วพัดก็ถามฝน)
พัด - ฝนคิดว่าอาจารย์ว่าพัดแรงเกินไปใช่ไม๊
ฝน - ไม่ใช่! ฝนโกรธที่พัดยืนฟังเค้าด่าอยู่ได้ ละครพัดไม่ได้แย่ขนาดนั้นซักหน่อย

พัด - แล้วผมเองก็ไม่รู้ว่าผมก็เริ่มรักฝนตั้งแต่ตอนนั้นรึเปล่า แต่ผมรู้ว่าผมอยากจะ......แต่ผมก็ไม่ได้พูด

ฉากเปลี่ยนอีกรอบ เสียงกริ่งดัง กรี๊งงงงงง

ฝน - วันนั้นเป็นวันสอบมิดเทอมตอนปีอยู่ 4 ฝนไม่เคยโกรธพัดขนาดนั้นมาก่อน

ฝน - (เดินตามพูดกับพัด) พัด พัด พัด พัดจะดรอปเรียนได้ยังไงเรียนอยู่ปี 4 แล้วนะ
พัด - พัดขี้เกียจเรียนอะฝน
ฝน - ไม่ได้พัด !! นี่ถ้าพัดไม่ได้มีพรสวรรค์นะฝนจะไม่ห้ามพัดเลยยย พัด พัดกลับไปเรียนต่อเถอะนะพัดนะ และถ้าอยากจะได้อะไรเดี๋ยวฝนจะหามาให้
พัด - สัญญาแล้วนะ
ฝน - อื้มมม
พัด - งั้นพัดขอ 2 เท่าเลยนะ
ฝน - อื้มมม
พัด - แล้วพัดมีพรสวรรค์จริงหรอ?
ฝน - ไม่มีหรอก พูดไปงั้นแหละ (แบบงอนๆ)

พัด - แล้ววันนั้น..ผมก็ยังไม่ได้พูด..สิ่งที่ผมอยากจะพูด...

ตัดฉากมาที่บนเครื่องบินของวันวันเกิดเหตุเครื่องบินตก

กัปตัน - ขณะนี้เครื่องบินเสียการทรงตัว ขอให้ผู้โดยสารทุกท่าน...

พัด - ฮัลโหลฝน ได้ยินพัดไม๊?
ฝน - พัด เครื่องลงแล้วหรอ?
พัด - ฝน !! พัดอยู่บนเครื่องบินนะ
ฝน - อ้าวอยู่บนเครื่องแล้วโทรมาทำไม รอเครื่องลงค่อยคุยกันก็ได้
พัด - ฝนนน
ฝน - ฮัลโหลพัด เสียงอะไรพัด
พัด - (เสียงพัดเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ) ฝนนนนน !!! สัญญากับพัดนะ !!
ฝน - สัญญาอะไรอะพัด?
พัด - ถ้าพัดเป็นอะไรไป ฝนต้องลืมพัดแล้วมีชีวิตต่อไปนะ !!
ฝน - อะไรนะพัด พัดด
พัด - ฝนนนนนนน
(ตามด้วยเสียงกรีดร้องของพัด อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก ตู้มมมมมมมมมมมม)
ฝน - ฮัลโหลพัด พัด พั้ด พั๊ด !!!!!!!!!!!
/// ฮือออออ ที่แท้ พัดพูดแบบนี้กับฝนนี่เองงงง พี่พัดคนดีของนุ

ตัดฉากมาที่ท่าน้ำเหมือนเดิม พัดเดินมานั่งคุยกับฝนที่ท่าน้ำ มีเสียงดนตรีเพลงรักคลอ

พัด - ขอบคุณนะ ขอบคุณที่ไปส่งสเบียงให้พัดถึงห้องตัดไม่ว่าจะดึกแค่ไหนก็ตาม
ขอบคุณที่จัดบ้านให้พัดอย่างดีทุกครั้ง ดีจนพัดคิดว่าเข้าผิดบ้านอยู่บ่อยๆ (หัวเราะให้กันเบาๆ)
ขอบคุณที่อดทนกับคนไม่มีเวลาอย่างพัด....ขอบคุณที่คิดว่าพัดมีพรสวรรค์...พัดไม่เคยรู้หรอกถ้าฝนไม่บอก
ฝนจะไม่ลืมพัดก็ได้นะ...แต่ว่าฝนอย่าลืมนะ ว่าถ้าฝนมีความสุข...พัดก็จะมีความสุขมากกก ไม่ใช่แค่ 2 เท่านะฝน แต่มากกว่าอีก 10 เท่าที่ฝนรู้สึก (พูดไปน้ำตาคลอไปยิ้มให้ฝนไปด้วย)

ฝน - 10 เท่าเลยหรอพัด
พัด - อืมมม 10 เท่าจริงๆ (พูดด้วยเสียงสั่น ร้องไห้ ยิ้ม ฮือออ)

ฮืือออออเป็นฉากที่ น้ำตาแตก ที่มาของคำว่ามากกว่าอีก 10 เท่าประโยคเด็ดของละครเวทีเรื่องนี้

ฝนพัดนั่งกอดกันที่ริมท่าน้ำ พัดหอมหน้าผากฝนด้วยความรัก

เสียงฟ้าร้อง ครืนๆๆๆ ( ท่านนี่ก็ รีบอะไรเนี่ยยย )

พัด - พัดต้องไปแล้วนะ
ฝน - อยู่ต่ออีกนิดไม่ได้หรอ
พัด - ลาก่อนนะฝน (มองหน้ากันด้วยความรักกก คิดถึงงง)

ฝน - (ร้องเพลง)
แต่ไม่รู้จะขอบคุณ ไม่รู้ทำอย่างไร ไม่รู้ว่าสิ่งไหนจะยิ่งใหญ่ควรค่าพอ
ที่ฉันได้จากเธอ ได้รักโดยไม่ต้องขอ ได้รู้โดยไม่ต้องรอ.....ว่ารักคืออะไร

ดนตรีเพลงรักบรรเลงงงง พัดกับฝนต้องจากกันแล้ว 2 คนค่อยๆปล่อยมือจากกัน พัดหายกลับเข้าไปในแสงสว่างที่พาเขามาก่อนจะเข้าแสงไฟ พัดหันกลับมามองฝนอีกครั้ง เหมือนเพื่อจะจดจำผู้หญิงที่เขารักเป็นครั้งสุดท้าย และเดินเข้าแสงไฟไป

ฝนยิ้มได้เหมือนได้ปลดปล่อยความรู้สึกอะไรบางอย่างออกไป ฝนเดินกลับมาที่ท่าน้ำ กำลังจะโปรยกระดูกพัด เจ๊ฉันท์กับพายวิ่งตามมา

เจ๊ - ฝนนนนนนน ฝนนนน
พาย - พี่ฝนๆๆๆ

พอเจ๊เห็นว่าฝนจะทำอะไรก็บอก "โปรยเลยๆ" 5555

9. Pass The Love Forward / เธอทั้งนั้น

เปลี่ยนฉาก เสียงแม่ชีโหยหวนที่ไม่ชอบกลับมาอีกครั้ง และยังไม่เข้าใจว่าเพื่ออะไร

แม่ชีร้องเพลง

เพลงที่เธอกำลังได้ยินอยู่โปรดฟังดูให้ดี
และเมื่อไรที่พบใครเศร้าใจอยู่ฝากเพลงนี้ให้เขาฟังสักที

ให้เพลงเพลงนี้เป็นดังเหมือนกับตัวแทนจากใจของเราที่จะบอกเขาความรักแท้ในโลกยังมี
ให้เพลงพาใจของเราไปพบกับหัวใจของเขาสักทีส่งต่อเพลงนี้ด้วยรักและรักให้คนทุกคน

ฉากนี้เป็นฉากแต่งงานอีกรอบของฝนกับต่อคราวนี้ฝนรับแหวนจากต่อด้วยความเต็มใจแล้ว

ต่อฝนร้องเพลงด้วยกันอย่างมีความสุข

ต่อ - รู้ไหมว่ามันดียังไง และรู้ไหมว่าสุขใจเพียงใด
ฝน - รู้ไหมว่าชีวิตเก่าๆ ของฉันนั้นเปลี่ยนไปเท่าไหร่
ต่อ - รู้ไหมว่าก่อนจะเจอเธอ รู้ไหมฉันเคยเป็นยังไง
ฝน - รู้ไหมการที่ได้เจอเธอ นั้นช่างยิ่งใหญ่สักเท่าไหร่
ฝนต่อ - เธอ เธอทั้งนั้น ที่ทำ...ให้ช่วงชีวิตของฉันน่าจดจำ..ตั้งแต่ได้เจอเธอ
ต่อ - ขอบคุณสรวงสวรรค์ ที่ให้เราได้เจอะกัน ขอบคุณคนๆนั้นที่ทำให้ฉันได้พบเธอ ขอบคุณทุกเรื่องราวต้นเหตุที่ในวันนี้ฉันนั้นได้เจอ...เธอ สุดที่รัก

ทุกคนยิ้มอย่างมีความสุข มองขึ้นไปบนฟ้า แล้วพูดกับคนบนนั้นด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม

ต่อ - ไอ้พัด...เมิงกำลังมองดูพวกเราอยู่ใช่มั้ย
พาย - ถ้าพี่พัดอยู่ด้วยก็ดีสิเนาะ
เจ๊ - ฮื๊อออออ ไม่ดีอ่ะ เจ้าบ่าวต้องมีคนเดียวอะ (อารมณ์แบบเจ้าบ่าวจะมี 2 คนไม่ได้นะพาย 555)
เจ๊ - แต่ถ้ามันมองลงมา มันคงมีความสุขมากเลยล่ะ
ฝน - มากกว่า 10 เท่า

เพลงดังขึ้น

มอบรอยยิ้มให้คนที่พบ เพื่อเป็นการเริ่มต้นความรักที่ไม่รู้จบและจะส่งเรื่อยไปด้วยใจต่อใจตราบนานเท่านาน
ให้ความรักนั้นสัมผัสใจไม่ว่าเมื่อไรจะส่งต่อไปแม้เวลาผ่านให้จักรวาลแห่งนี้มีแต่ความรัก

ตัดภาพมาที่พัด กับฉากแรกที่ขอท่านลงไป คาดว่าน่าจะเป็นสวรรค์

พัด - (ร้องเพลง) ให้ความรักนั้นสัมผัสใจไม่ว่าเมื่อไรจะส่งต่อไปแม้เวลาผ่าน....

พัด - ตอนที่ผมยังมีชีวิตอยู่ ผมเคยคิดเล่นๆว่า มันคงดีมากเลยนะถ้าผมสามารถหยุดเวลาเมื่อไหร่ก็ได้ เพื่อที่ผมจะได้สะสางสิ่งที่ผมยังไม่ได้ทำ ขณะที่โลกยังหมุนต่อไป แต่เวลามันไม่เคยหยุด
ผมน่ะโชคดี ที่เค้าให้โอกาสผมอีกครั้ง และผมยังไม่รู้ว่าเค้าจะให้ผมเริ่มใหม่อีกเมื่อไหร่ แต่เมื่อเวลานั้นมาถึง ผมรู้แล้วล่ะ ว่าผมจะทำยังไง

พัด - (ร้องเพลง) ให้ความรักนั้นสัมผัสใจไม่ว่าเมื่อไรจะส่งต่อไปแม้เวลาผ่าน....

ให้จักรวาลแห่งนี้มีแต่ความรักกกกกกกกกกกกกก

ละครเวทีจบแล้ว ม่านปิดดดดดด อวสานค่าาาาาาาาาาาาาาา

ตัดคลิปจากรายการต่างๆมาเรียงตามเหตุการณ์ ประกอบการดูและรื้อความทรงจำของทุกท่านนะค้า