ดอกไม้บานในความรู้สึก
วันนี้วันหยุดอยู่กับตัวเอง ก็อยากเขียนอะไรบ้าง การเขียนเป็นอีกหนึี่งการสื่อสารที่มีเสน่ห์ไม่แพ้แบบอื่นหรืออาจเป็นเพราะเราชอบการสื่อสารแบบนี้กระมัง ความคิดบางอย่างถ่ายทอดออกมาเป็นอักษร เราว่ามันทรงเสน่ห์มากทีเดียว การเขียนทำให้เราได้รุู้สึกปลดปล่อย ระบาย ถ่ายทอดเรื่องราวในระบบความคิด เรียงร้อยออกมาเป็นอักษร
ยิ่งเวลาได้อยู่กับตัวเองมากเท่าไหร่ ปราศจากสิ่งรบกวน เราก็จะเขียนอะไรได้เยอะแยะไปหมด บางครั้งกลับมาอ่านก็รู้สึกว่าตัวเองเหมือนคนบ้าบนพล่ำเพ้อ เชื่อหรือเปล่า ณ เวลานั้้น เราไม่ทราบตัวเองหรอกว่าเราเป็นยังไง แต่เมื่อได้มองย้อนกลับไปจึงได้รู้ว่าช่วงเวลาหนึี่งตรงนั้นคุณมีอารมณ์ความรู้สึกหลุดลอยอย่างที่ไม่น่าเป็นไปได้
ด้วยภาวะของเราแต่ละคนไม่เหมือนกัน บางเวลาความเหงามาเยือน ดูเหมือนว่าอะไรๆๆ รอบตัวมันช่างดูเศร้า ไม่มีชีวิต ขาดสีสรรค์ เสียงผู้คน ความสับสนวุ้นวายโดยรอบ กลับสัมผัสไม่ได้เอาเสียเลย มองหาจุดสิ้นสุดมันก็มืดมิด จู่ๆ น้ำตาก็ไหลเออโดยไม่รู้ตัว แล้วนี่เราคิดอะไรอยู่เนี้ยะ ไม่น่าเชื่อว่าความเหงาจะทำให้เราเป็นกันได้มากขนาดนี้
เราตอนนี้นะเหรอ? รู้สึกว่าความคิดและอารมณ์มันฟุ้งกระเจิง จับตัวไม่เป็นกลุ่มก้อน บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าเป็นยังไง บางทีก็อยากร้องไห้ บางทีก็อยากตะโกนดังๆๆ เอะ! เป็นอะไรนะเรา?..อยากให้วันแต่ละวันมันผ่านไปเร็วๆ อยากรู้ว่าพรุ่งนี้จะมีอะไรต่างจากวันนี้ไหม แต่แล้วก็เหมือนเดิม หรือจริงๆ แล้วมันก็คงไม่เหมือนเดิมเสียทั้งหมด เพียงแต่เราไม่ได้้ใส่ใจดูมั่งว่าแต่ละวันนั้นมีความแตกต่างกัน
ลมหนาวช่วงนี้พัดแรง ราวกับลมพายุเหมือนโกรธเคืองใครมา ส่งเสียงโหยหวน สงสัยมันจะเหงามากอยากหาเพื่อนคุย เราเคยลองคุยกับสายลมแต่แล้วก็ไม่เหมือนคุยกับพระจันทร์ สายลมไม่ยอมฟังเราพูด สายลมเอาแต่คุยเสียงดัง สายลมโอบกอดแต่กลับไม่รู้สึกอบอุ่น ต่างกับพระจันทร์เธอรู้ว่าเวลาไหนที่จะโผล่มาคุยกับเรา เธอเป็นผู้ฟังที่ดี คล้อยตามความรู้สึกของเรา เวลาเรามีความสุขเธอก็จะยิ้มไปกับเรา เวลาเราเหงาเศร้าเธอก็รับรู้ เพียงมีเธออยู่ใกล้ๆ เราก็รู้สึกถึงความอบอุ่น โดยไม่ต้องโอบกอด
ความรู้สึกเราตอนนี้ก็คงเหมือนสายลมที่กำลังเรียกหาอะไรสักอย่าง ทิศทางลมที่แปรปรวนเหมือนกับความสับสนวุ้นวายไม่รู้จะมุ่งไปในทิศทางใด ความรู้สึกสึกอ่อนล้าอ่อนแรง ก็เหมือนลมที่ผัดแผ่วเบา เคยคิดว่าการที่ไม่มีใคร เราสามารถมีชีวิตก้าวเดินได้ลำพัง ชีวิตเกิดมาคนเดียว ก็ต้องมีชีวิตที่ดำเนินได้ด้วยลำพัง เมื่อได้สัมผัสกับความเงียบเหงา เหว่หว้า จึงได้รู้ความจริง ว่ามันไม่ใช่ และวันนี้แม้จะรู้สึกสับสน แต่ก็ขอให้พรุ่งนี้สวยงาม ดั่งดอกไม้เบ่งบาน แล้วเราจะรู้สึกอย่างไรนะ? หาก ดอกไม้เบ่งบานในความรู้้สึก
คุณเคยมีดอกไม้บานในความรู้สึกคุณบ้างไหม?
Free TextEditor
Create Date : 16 ธันวาคม 2554 |
|
1 comments |
Last Update : 16 ธันวาคม 2554 22:20:56 น. |
Counter : 1848 Pageviews. |
|
|
|
แต่ละครั้งมีผลจากอารมณ์ ความรู้สึกในขณะนั้นว่าเจอกับอะไรบ้าง
หลายครั้งผ่านมันไปได้อย่างง่ายดาย
แต่หลายครั้งก็ไม่ง่ายเลย.........
หากมีที่ปรึกษาดีๆ ก็โชคดีไปค่ะ
แต่เรามักได้หนังสือเป็นเพื่อน
อ่านแล้วก็ได้ข้อคิดที่พาให้หลุดพ้นได้เหมือนกัน
ขอให้อารมณ์ ความรู้สึกนี้หายไปจากคุณ
ขอให้คุณได้พบดอกไม้บานในความรู้สึก .... เร็วๆ นะคะ