ครั้งแรกกับ " งานวันพ่อ " งานวันพ่อมาถึงไวกว่าที่คิด คิดไว้เสมอ เมื่อเค้าโตขึ้น "งานวันพ่อ กับ พ่อที่เสียไปแล้ว" ลูกจะกราบใคร เราจะทำอย่างไร ถึงจะให้ลูกรู้และเข้าใจ "รักของตากับลุง ไม่ต่างกัน" ปีนี้ว่าจะไม่ให้ไปร่วมงาน "อยากให้เค้าโตกว่านี้" แต่ดันโดนจับเต้นเลยเลี่ยงไม่ได้ ตอนแรกตั้งใจจะให้ไปกับ "ตา" แต่ลุงไม่ยอมบอกเดี่ยวหลานสงสัย ทำไม แล้วตาตอบไม่ได้ ปีนี้เลยได้ไปงานวันพ่อกับลุง โทรไปถามได้ความว่า "ร้องไห้" งง ลูกเป็นอะไรปกติไม่งอแง "มาดูรูปที่ลุงถ่ายเลยถึงบางอ้อ เด็กเค้ารับรู้และเข้าใจ" พ่อ ตา ลุง ต่างกัน มองเห็นคนอื่น จะไม่ให้ "รับรู้" ว่าเค้าแตกต่างจากคนอื่น ได้อย่างไร งานวันพ่อปีนี้เราพลาดที่ไม่ได้ไปกับลูก ต่อไปต้องไปดูแลจนกว่าเค้าจะเข็มแข็ง และเข้าใจ "รักของตากับลุง ไม่ต่าง" อดทนหน่อยนะลูก วันหนึ่งหนูจะโตมาอย่างภูมิใจ "ในความรักที่หนูมี"   Create Date : 07 ธันวาคม 2553 21 comments Last Update : 7 ธันวาคม 2553 15:42:42 น. Counter : 1211 Pageviews. Share Tweet

ก่อนที่จะสอนลูกให้เข้มแข็ง ต้องบอกกับตัวเองด้วยว่าเราต้องเข้มแข็งและไม่อ่อนแอด้วยนะเปิ้ล เด๋วพ่อเขารู้เป็นห่วงแย่เลย สู้ สู้ ว่าแต่จะมากินข้าวหมกเมื่อไหร่หละ   โดย: ป๋ามาน (took-tang ) 7 ธันวาคม 2553 20:15:01 น.

สู้ๆนะหนูเปื้ล แล้วลูกจะเข้าใจค่ะพ่อของสามข้าวก็ไม่เคยไปงานวันพ่อที่โรงเรียนลูกหรอกค่ะ ไม่ชอบลางาน ลูกก็เข้าใจ พี่เชื่อว่าหนูเปิ้ลเป็นทั้งพ่อและแม่ที่ดีของลูกได้ เป็นกำลังใจให้เสมอนะจีะ เข้มแข็งและไม่อ่อนแอคุณป๋ามานพูดถูกค่ะ   โดย: แม่สามข้าว (sinaporn ) 7 ธันวาคม 2553 20:35:57 น.

ทักทายยามสายจ้าเปิ้ล หายเหนื่อยยัง ถูกต้องของที่สุดเลยจ๊ะกับความเห็นของป๋ามาน ลูกเรา พ่อกับแม่ก็ไม่เคยไปทำกิจกรรมวันพ่อกับวันแม่ที่โรงเรียนลูกเหมือนกันจ้า บางครั้งเราอาจคิดแทนลูกมากไปก็ได้นะเปิ้ล เราเชื่อว่าลูกของเปิ้ลไม่ขาดแคลนความรักเลย รักที่ได้จากแม่มีมากที่สุดและรักที่ได้จากตา-ยาย และลุง แค่นี้ก็สุขล้นสำหรับเด็กๆ ที่ไม่ได้มีกันแค่แม่กับลูกแล้วนะ (ลูกเค้าตื่นเวทีมากกว่า เหมือนน้องส้มตอนอยู่อนุบาล 1 ขึ้นไปเต้นบนเวที ร้องไห้ไปเต้นไป กว่าแม่จะแหวกกลุ่มผู้ปกครองไปใกล้เวที จนลูกเห็นหน้าแม่ ก็เกือบจบเพลง เค้าต้องการเห็นใครสักคนที่เป็นที่รักของเค้ามาอยู่ใกล้ๆมากกว่า ณ เวลานี้คนที่เค้าต้องการมากที่สุดก็คือเปิ้ลไง......   โดย: หญิงแก่น 8 ธันวาคม 2553 10:25:03 น.

โดย: หญิงแก่น 8 ธันวาคม 2553 14:16:15 น.

ชอบเห็นเวลาเด็ก ๆ แต่งชุดไทย น่ารักดีค่ะ   โดย: iamnerisa 8 ธันวาคม 2553 14:23:28 น.

สู้ๆน๊ะค๊ะ   โดย: skylion 8 ธันวาคม 2553 17:03:18 น.

ให้กำลังใจน่ะ เปิ้ลเข้มแข็งดี ขอชื่นชม สู้ ๆ   โดย: kwansara (kwansara ) 9 ธันวาคม 2553 7:48:38 น.

โดย: หญิงแก่น 9 ธันวาคม 2553 11:27:16 น.

สวัสดีตอนสายๆครับ   โดย: ดอกหญ้า บนทางดิน 9 ธันวาคม 2553 11:27:20 น.

ปุ๊ยเชื่อว่า สักวันลูกจะเข้าใจค่ะ เืมื่อเขาโตพอ ที่สำคัญ คุณเปิ้ลต้องเข็มแข็งให้ลูกเห็นเป็นตัวอย่างก่อนน่ะค่ะ   โดย: KYP 9 ธันวาคม 2553 13:47:54 น.

เข้ามาให้กำลังใจกองโต ๆ นะคะน้องสาว เจ้เชื่อว่าน้องของเจ้เก่งอยู่แล้ว สู้ ๆ น้องรัก...   โดย: อิงสวน 9 ธันวาคม 2553 14:38:34 น.

ขอบคุณที่แวะไปดูค่ะ ปุ๊ยจะถามว่า คือ อะไรหรือค่ะ ที่ว่า เขาทำแนวอิฐมอญไว้สำหรับเทพื้น ไม่รู้จริงๆ ค่ะ   โดย: KYP 9 ธันวาคม 2553 15:42:11 น.

ดูแลตัวเองด้วยนะเปิ้ล หายไวๆ คิดถึงอยู่นะ   โดย: หญิงแก่น 9 ธันวาคม 2553 20:45:53 น.

หวัดดีคร๊าบบบบบบ คุณแม่เปิ้ล เข้มแข็งไว้นะ เดี๋ยวอีกหน่อยเด็กๆก็จะรับรู้เรื่องราวได้เอง ถึงเวลานั้นเค้าก็จะรู้ว่าแม่เปิ้ลรักพวกเค้ามาก อดทนรอเวลานั้นอีกนิดนะ สู้ สู้   โดย: love@rayong 9 ธันวาคม 2553 22:41:29 น.

ผมก็มีหลานที่ได้รับความรักความอบอุุ่นจากปู่กับย่า มากกว่าพ่อกับแม่จริงๆของเค้าซะอีก ทั้งๆที่พ่อกับแม่เค้ายังมีชิวิตอยู่ แต่เค้าก็ปรับตัวได้ดี เป็นเด็กที่สดใสร่าเริงได้ ซักวันน้องก็คงปรับตัวได้ครับ แต่เห็นด้วยนะครับที่จะหลีกเลี่ยงงานวันพ่อ งานวันพ่อที่ผ่านมาผมไม่ว่าง ก็ไม่ให้ลูกไปเหมือนกัน โดดงานโรงเรียนทั้งพ่อทั้งลูกเลยครับ   โดย: CL 10 ธันวาคม 2553 6:49:54 น.

ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาให้กำลังใจนะค่ะ "มีเพื่อนที่พ่อกับแม่ แยกทางกัน" 3 คน มีปัญหากับงานวันพ่อ วันแม่ และฝั่งใจเก็บความรู้สึก มาตั้งแต่เด็ก จนโต "มันขาด" โดยที่เค้าเข้าใจแต่ไม่อยาก ได้และไม่อยากให้เกิด มีเพื่อนคนหนึ่ง เรานึกตามแล้วรู้สึกแย่ไปด้วย งานวันแม่ แม่ทำงานไม่เคยไป พอเริ่มพิธี เค้าจะต้องแอบไปนั่งร้องไห้ในห้องน้ำ เจ้บ ทรมาน เกินสำหรับเด็กไม่เกิน 12 ปี เปิ้ลไม่อยากให้ลูกมีความรู้สึก "แหว่ง" เลยพยายามให้เค้ารับรู้และเข้าใจ ไปพร้อมๆ กับเราตั้งแต่เด็ก โปรดเข้าใจ "ครอบครัว"ที่ไม่ครบ กับ ครอบครัวที่ครบแต่ไม่ได้ปฎิบัติ "ความรู้สึกของเด็ก แตกต่างกัน"   โดย: boublekao 10 ธันวาคม 2553 10:19:25 น.

บล็อคนี้อ่านแล้วน้ำตาซึม พ่อของลูกชายเจ้จากไปตั้งแต่เค้า 2 ขวบกว่าๆ แต่ลูกโตมาโดยที่ไม่เคยขาดความอบอุ่นเลยเพราะแม่จะกอดและหอมเค้าบ่อยๆ เล่าเรื่องราวของพ่อให้เค้าฟังเสมอ แล้วเค้าไม่ค่อยถามถึงพ่อเลย เคยถามว่าเพื่อนๆที่ร.ร.เคยถามถึงพ่อเค้าไหม เพื่อนล้อหรือเปล่า เค้าบอกว่าไม่มี ถามต่อว่าอยากมีพ่อไหม เค้าก็บอกว่า "ไม่เป็นไร ผมมีม้าอยู่แล้ว" อาจเป็นเพราะตอนพ่อจากไปเค้ายังเล็กมาก ก็เลยไม่ค่อยผูกพันเท่าไหร่ จำความไม่ได้ เจ้ก็เลยไม่มีปัญหาเรื่องนี้เท่าไหร่ ทุกวันนี้อยู่กันอย่างมีความสุขและสบายใจ ที่สำคัญเราต้องเข้มแข็งจึงจะผ่านด่านนี้ไปได้   โดย: รอบรั้ว 10 ธันวาคม 2553 10:52:27 น.

เหมือนนู๋แอนเลย ตอนเด็กๆก็ไม่มีแม่ไปงานวัดแม่ต้องขอให้ย่าหรือน้าพาไป แต่โตขึ้นมาก็เข้าใจนะ ..และนู๋แอนคิดว่าน้องต้องเข้าใจ โดยเฉพาะน้องมีคุณแม่ที่น่ารักและทุ่มเทความรักให้ขนาดนี้ น้องต้องโตขึ้นมาอย่างมีความสุขแน่ๆเชื่อนู๋แอนจิ สุขสันต์วันหยุดค่ะเปิ้ล   โดย: หัวใจแก้ว 10 ธันวาคม 2553 15:14:36 น.

เปิ้ลจ๊ะ...สวัสดียามบ่ายค่ะ   โดย: หัวใจแก้ว 11 ธันวาคม 2553 13:56:44 น.

หนูเปิ้ลหลักกิโลเสร็จแล้วนะจ๊ะ แต่ร้านยังไม่เสร็จ   โดย: แม่สามข้าว (sinaporn ) 13 ธันวาคม 2553 14:26:44 น.

โดย: แม่สามข้าว (sinaporn ) 14 ธันวาคม 2553 7:30:14 น.