ที่กระทรวง แจงจิต ทิพอาภา อรพิม เพื่อนร่วมงานอีกสองคน วิเคราะห์คลิปเจนภพหน้าเครียด
"ฉันว่าอีม่านรูดนั่นต้องติดกล้องแอบถ่าย"
"ว้าย คนเข้าไปก็กลายเป็นดาราหมดซี"
"โธ่เอ๋ย ผ.อ."
เจนภพชะงักฝีเท้าอยู่หน้าห้อง ได้ยินเต็มสองหู สูดลมหายใจก่อนจะผลักประตูเข้าไป ทุกคนที่อยู่ในห้อง
มองเจนภพเป็นตาเดียว อรพิมยิ้มร่าทัก ทิพอาภาหลบตาวูบ อีกสองนางวิ่งกลับโต๊ะ แจงจิตก้าวมาหาเจนภพพูดเรียบๆ
"ส่งเข้ามาทุกอีเมล์ในกระทรวงค่ะ ตอนนี้อยู่ในยูทูบแล้ว"
เจนภพหน้าชา

คืนนั้นนพนภาอยู่บ้านกางหนังสือพิมพ์อ่าน มีรูปเบลอที่โบลว์มาจากคลิปของเจนภพถูกมัดมือผูกตาลงหน้าหนึ่ง พร้อมพาดหัวเล็กๆ นพนภาอ่านออกเสียง
"ผ.อ.เริงกามในม่านรูด เมียบุกทุบเบนซ์"
นพนภาพับหนังสือพิมพ์ เจนภพยืนหน้าเคร่งอยู่ใกล้ๆ
"ไอ้ม่านรูดนั่นมันแอบถ่ายแน่ๆ"
"ไปใช้บริการมันกี่หนแล้วล่ะ ป่านนี้มันปั๊มซีดีขายเต็มสีลมแล้ว"
"ผมจะแจ้งตำรวจเอาเรื่องมัน"
"ดี สู้คดีกันซัก 3 ศาล ไส้กี่ขดเอามาขึงให้คนดูกันทั่วๆ"
"คุณจ่ายเงินอีม่านรูดนั่นเป็นล้านไม่ใช่หรือทำไมมันยังทำแบบนี้"
"ไม่รู้ซี เช็คฉันเด้งมั้ง"
"อะไร"
"อ้าว มันเป็นไปได้นี่ เดี๋ยวสร้อยไข่มุกหาย เดี๋ยวเงินเดือนคนใช้หาย เงินในบัญชีฉันก็เลยไม่พอ"
เจนภพรู้ว่านพนภาแกล้งหลอกด่า
"นี่ผมจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน"
"ก็ไว้บนบ่าผู้ดีแปดสาแหรกของคุณน่ะแหละ ตอนทำไม่อายจะมาอายอะไรตอนนี้"
"พรุ่งนี้ท่านอธิบดีเรียกผมไปคุย ผมโดนสอบแน่"
"ก็ดี ให้เขาไล่ออกซะ จะได้เป็นเกียรติเป็นศรีแก่วงศ์ตระกูลถูกไล่ออกเพราะตัณหาหน้ามืด แก่จนผมสองสีแล้วยังไปแก้ผ้าอยู่ในยูทูบ"
"แล้วที่คุณไปอาละวาดเหมือนผีบ้าล่ะ มันก็ทุเรศพอๆ กันน่ะแหละ"
"เรียกทนายมาเลย หย่ากับฉันเดี๋ยวนี้เลย"
"หุบปากซะที คุณยิ่งพูดก็ยิ่งเหมือนกับนางยักษ์"
"ว้าย"
"รู้ไหม แต่ก่อนคุณยังทำให้ผมพิศวาสได้ แต่ตอนนี้เห็นหน้าคุณไวอากร้าทั้งขวดก็ปลุกไม่ฟื้น"
นพนภาร้องกรี๊ดโผนเข้าทุบตีเจนภพ เจนภพผลักเต็มแรงนพนภากระเด็นล้มไปกับพื้น
"ใช่ซี ฉันไม่ได้เซ็กวิปริตเหมือนอีมุตตานี่ มันดีเด็ดแบบนี้เองซีนะถึงได้หลงมันจนโงหัวไม่ขึ้น"

คลิปเจนภพถูกล่าม นพนภาเข้ามาด่าทออาละวาด ปรากฏอยู่บนจอสมาร์ททีวี 52 นิ้วที่เนตรนภิศเพิ่งถอยมาใหม่ เนตรนภิศนั่งบนโซฟายิ้มอย่างสะใจ อมรกับพงศกรใส่ชุดวอร์มนั่งดูอยู่ พงศกรตาโต อมรขรึมไป
"เกิดอะไรขึ้นน่ะครับ"
"คลิปพี่เขยพี่สาวฉันไงคะ ตอนนี้ยอดวิว 2 ล้านแล้วค่ะ"
พงศกรหัวเราะขยับมาหลังอมร
"พี่เขยคุณยังหล่อกิ๊งอยู่เลย หุ่นก็ยังดี ไม่เป็นไรหรอกครับ ไม่น่าเกลียด"
"อย่างงี้พี่ภพ ตำแหน่งคงโดนดองแน่"
"สมควร"
"คุณนภิศ ไม่เห็นใจคุณภพคุณนภาเลยเหรอครับ" พงศกรถาม เนตรนภิศเปลี่ยนท่าทีนิดหน่อย
"ก็เห็นใจอยู่หรอกค่ะแต่ทำตัวเองนี่คะ"
"เลิกดูเถอะ สงสารเขา ไปพงศ์ ไปยิมดีกว่า"
เนตรนภิศเข้าคลอเคลียอมร พงศกรมองด้วยสายตาขัน ๆ
"อมรขา สัญญานะว่าจะไม่ทำตัวเหลวไหลอย่าที่พี่ภพทำ"
"ผมไม่ใช่คนอย่างพี่เขยคุณสักหน่อย เรื่องเมียน้อยน่ะผมไม่มีอยู่แล้ว"
"เชื่อได้ไหมเนี่ย คุณพงศ์จะเชื่อได้ไหม"
"อย่าเชื่อเชียวนะครับ เจ้าอมรนี่แหละชอบนักแส้เฆี่ยน เทียนลน"
อมรมองพงศกรตาวาว พงศกรหัวเราะ
"อุ๊ย ไปชอบตอนไหนบอกมานะ แล้วไปชอบกับใคร"
"คุณนี่ ไปฟังเจ้าพงศ์มัน เพ้อน่า นั่นมันสมัยเรียน มาอยู่กับคุณผมถอดเขี้ยวเล็บหมดแล้วครับ"
"จริงนะคะ" เนตรนภิศกอดรัดอมรจนพงศกรเกิดอาหารหึงนิดๆ
"ถอดเขี้ยวเล็บเหรอ เมื่อกี้ยังเอาเล็บข่วนอยู่เลย"
อมรชกไหล่พงศกรมองดุๆ เนตรนภิศหัวเราะกิ๊ก
"คุณพงศ์น่ะ ตลกจังเลย"
"ใช่ ตลกมากไปได้แล้ว"
อมรเข้าล็อคคอพงศกร สายตาบอกชัดว่ารู้ว่าคู่ขาหึง พาพงศกรออกไป เนตรนภิศหันมาดูคลิปต่อด้วยความสะใจ

นพนภานอนซมอยู่ที่ห้องทีวีเล็ก สร้อยคำเอาชามโจ๊กมาให้
"ทานเสียหน่อยนะคะคุณนภา กินแต่ยาเดี๋ยวยากัดกระเพาะแย่"
"กินไม่ลงจริงๆ ค่ะคุณพี่ มันเวียนหัว มันเครียดไปหมด มีแต่เรื่องไม่รู้จบสิ้นทั้งลูก ทั้งผัว ทั้งอีคนแย่งผัว เมื่อกี้คุณประพงส์โทรมาว่าเอ็นเตอร์เทนเมนท์คอมเพล็กซ์ระบบไฟมีปัญหาอีก จะเปิดอยู่วันนี้พรุ่งนี้แล้ว"
"ทำใจดีๆ เดี๋ยวมันก็ผ่านพ้นไป"

"อย่างอื่นน่ะมันพ้นค่ะ แต่อีมุตตานี่ทำไมมันหน้าด้านหน้าทนนัก นี่ได้ข่าวว่าคนของหนูที่ส่งไปเฝ้ามัน ยังถูกมันเอาไฟช็อตเกือบตาย"

//www.manager.co.th/Drama/