ขิม
...ไม่ได้เจอซะนานเลย...ฝุ่นจับเธอเยอะเลยนะเราค่อยๆเปิดฝาไม้ที่ปิดเธอออก สายสีทองของเธอทำให้รู้สึกสงบอย่างบอกไม่ถูกอืม...วันนี้เราจะตีเธอ เราเล่นเพลงไปเรื่อยๆ...คำพูดของเธอทำให้เราลืมทุกอย่างณ เวลานี้มีแต่เสียงของเธอกับใจของเราเท่านั้น...โลกใบใหม่เกิดขึ้นในมโน................"เธอช่างแสนดีเหลือเกินจนทำให้เรารู้สึกละอาย"......................ในเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน ไม่ว่าเราจะตีเธอเท่าไหร่ แต่เธอกลับมอบแต่สิ่งที่ดีให้กับเรา เราได้เรียนรู้ในสิ่งที่แปลกไป ขอบคุณเธอมากนะ....ขิม
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
