"แม้จนหมดลมหายใจก็ไม่อาจได้อยู่ร่วมกัน ก็คุ้มค่า..ที่ได้รอ ขอเพียงเรารักกัน"ร่วมยินดีกับบทภาพยนตร์ ยินดีกับผู้เขียนบทภาพยนตร์เรื่อง October Sonata กับรางวัล “บทภาพยนตร์ยอดเยี่ยม รางวัลสุพรรณหงส์ทองคำ” ฉันชอบบทหนังเรื่องนี้ จึงปลื้มกับรางวัลไปด้วย คงเป็นหนังเรื่องเดียวในปี 2552 รอยต่อปี 2553 ฉันจำได้ว่าดูหนังเรื่องนี้ในวันปีใหม่ เมื่อออกมาจากโรงหนัง ยังรู้สึกเหมือนตัวเองอยู่กับตัวละครในเรื่อง ใครประทับใจฉากไหนที่สุด ฉันคงตอบแทนไม่ได้ แต่ฉันชอบ 2-3 ฉากที่เป็นจุดเปลี่ยน และเป็นคำตอบของตัวละคร “แสงจันทร์” ค่ะ ฉากที่นางเอก ใช้กำปั้นเล็กๆ ทุบที่หน้าอกพระเอก(พี่รวี) “ทำไมถึงเพิ่งมาตอนนี้ ...ทำไม ทำไม”มันรู้สึกถึงความเจ็บปวดของคนที่รอคอยกันและกัน ฉากที่นางเอกอยากจะตอบรับรักผู้ชายที่เธอรักและรอคอยมาทั้งชีวิต เพียงจูบเดียวที่ได้ให้กับคนรัก แม้จะรักแสนรัก แต่ความรู้สึกของนโนสำนึกของมนุษย์ผู้หญิง คือความถูกต้อง แสงจันทร์วิ่งหนีจากบ้านพักริมทะเล ขับรถออกมาเหมือนจะไปให้ไกลแสนไกล จนเธอขับรถไปหยุดที่ริมทางรถไฟ ที่ที่เธอเคยมีความทรงจำดีๆ กับพี่รวี ได้เห็นแสงหิ่งห้อยร่วมกัน ในวินาทีนั้น ที่อยู่ในโรงหนัง ฉันคาดเดาไม่ถูกว่าผู้เขียนบทจะพาแสงจันทร์ไปไหนต่อ จนกระทั่งเธอยิ้มยะเยือก เด็ดเดี่ยว และสตาร์ทรถ เหยีบบคันเร่งสุดชีวิต เมื่อรถไฟมาถึง เธอจะฆ่าตัวตาย หนีปัญหาที่ยังไม่รู้จะหาทางออกอย่างไร ..แต่ไม่ใช่ เธอกำลังพาตัวเองไปที่จุดเปลี่ยน จุดแห่งความกล้าหาญหรืออาจเป็นความโง่เขลาในสายตาคนอื่นๆ แต่เธอเลือกที่จะ รักษาความรัก ทุกสิ่งที่ประกอบเป็นความรัก ทั้งกาย วาจาและใจ ที่จะเก็บรักษาเพื่อคนคนเดียว คือพี่รวี ซึ่งเธอก็ไม่รู้หรอกว่า จะไม่มีโอกาสได้ใช้ชีวิตร่วมกับคนรัก ไม่แม้แต่โอกาสจะได้พบหน้า ได้อยู่ในอ้อมกอด และได้สัมผัสกันและกันสักครั้ง เหมือนที่ฉันคิดอยู่เสมอ การพบกันของคนทุกคู่ มีจังหวะเวลาที่เหมาะสม เพื่อให้คนสองคนได้รักกันอย่างเต็มหัวใจ และพร้อมที่จะทำทุกอย่างเพื่อกันและกัน แม้ว่าในขณะที่ตัดสินใจจะยังไม่รู้อนาคตก็ตาม การแยกทางเดินกับผู้ชายที่ดีที่สุด คนที่ดีแสนดีกับเธอมาตลอด มันยาก และหนักหนาสาหัสสำหรับผู้หญิงตัวเล็กๆ คนหนึ่ง แต่แสงจันทร์ ก็เลือกที่จะเดินไปตามทางชีวิตของตนเอง ฉันไม่ได้อินกับบรรยากาศการมอบรางวัลมานานหลายปี ยกเว้นคืนวันที่พี่อ๊อฟพงษ์พัฒน์ของเราเรียกสติคนวงการมายาและคนไทยให้สำนึกว่าที่นี่คือบ้านของพ่อ แผ่นดินของพ่อ ใครไม่รักพ่อ ก็ออกไปจากบ้านหลังนี้ ออกไปจากแผ่นดินนี้เสีย เสียงปรบมือก้องแผ่นดินไทยคืนนั้นเป็นอีกคืนที่ทำให้เรายังรู้ว่าโลกมายามีคนจริงอยู่ เสียงปรบมือให้คุณ สมเกียรติ วิทุรานิช ผู้กำกับภาพยนตร์เรื่องนี้ ในฐานะผู้เขียนบทภาพยนตร์ในค่ำคืนนี้ เป็นอีกคืนที่ทำให้ฉันยิ้มได้ และดีใจไปกับเขา ทั้งที่ไม่ได้มีส่วนอะไรกับรางวัล แต่ฉันแอบเชียร์ แอบลุ้น เมื่อสมใจก็คิดว่านี่เราก็ตาถึง พอจะเป็นกรรมการได้เหมือนกันนะนี่ บทภาพยนตร์เรื่องนี้ ยังทำให้ฉันกลับมาเขียนหนังสืออีกครั้ง ปลุกตัวเองให้เรียนรู้ที่จะเขียนBlog หลังจากคุ้นเคยแต่พิมพ์หนังสือ แล้วเก็บไว้รอวันส่งต้นฉบับไปสำนักพิมพ์ อีกทั้งทิ้งห่างการเขียนนิยายเป็นชิ้นเป็นอันมานานแสนนานจนเกินไป ปลุกตัวเองให้เรียนรู้ที่จะเขียน ..แสงจันทร์ผู้หญิงธรรมดาๆ คนที่อ่านหนังสือไม่ออก เขียนหนังสือไม่ได้ ..แต่ด้วยพลังแห่งความรัก เธอก็พาตัวเองไปสู่การเรียนรู้ที่จะอ่านหนังสือ ใฝ่ฝันที่จะเขียนหนังสือ และเธอก็เขียนหนังสือ ฉันจำเรื่องราวได้ไม่ทั้งหมด เพราะผ่านมาหลายเดือนแล้ว และดูรอบเดียว คงต้องหาแผ่นมาเก็บไว้และดูซ้ำ จำได้ว่าชอบที่นางเอกเขียนหนังสือ เธอเขียนถึงพี่รวี จบที่พี่รวีอย่างงดงามมาก ทำให้ย้อนไปอบอุ่นกับภาพแรกๆ ของเรื่อง คืนเดียวที่ได้นอนด้วยกัน แต่คนละมุม เขาอ่านหนังสือให้เธอฟัง เธอหลับพิงไหล่เขา ตอนนั้นเขาไม่รู้หรอกว่าเธออ่านหนังสือไม่ออก เพราะแววตาเธอตื่นเต้นที่จะรู้จักหนังสือเล่มนั้น และอยากเป็นตัวละครในหนังสือเล่มนั้น ชอบที่เมื่อเธอไปให้คนรู้จักอ่านโน้ตเล็กๆ ที่เขาสอดไว้ในหนังสือให้เธอ เขาต้องไปธุระบ้านเพื่อน เห็นเธอหลับ ไม่อยากปลุก ซึ่งเขาจะกลับมารับเธอ กลับกรุงเทพฯด้วยกัน เธอไม่เคยรู้มาก่อน เฝ้าคิดแต่ว่าเค้าทิ้งเธอไปเฉยๆ มีเพียงสัญญาที่ว่า อีก 2 ปี มาพบกันที่บ้านริมทะเลนี้ “พี่รวีไม่ได้ทิ้งแสงจันทร์” คนดูก็รู้สึกเหมือนไม่ได้ถูกทอดทิ้งไปด้วย คนเขียนบทเก่งจัง ฉันคิดในใจ เช่นเดียวกับที่ทุกๆ ปี ในวันที่8 ตุลาคม ใครกันหนอ จะรอเพื่อพบคนที่เรารัก ปีละหนึ่งครั้ง ฉันเคยคิด แม้กระทั่งดูหนังจบว่า จะมีจริงหรือ จะทนความคิดถึงกันไหวหรือ แต่ตอนนี้ฉันเชื่อสนิทใจแล้วว่า คนเขียนบทภาพยนตร์คนนี้ เก่งจริงๆ และเขาเข้าใจชีวิต เข้าใจความรัก ที่คนอื่นอาจมองข้ามไป “ความรักเป็นสิ่งสวยงาม การรอคอยจึงงดงามเสมอ แม้จะเพียงปีละหนึ่งครั้ง หรือจะต้องรอคอยทั้งชีวิต ขอเพียง คนที่ต้องรอคอยกันและกัน คือคนที่รักกัน เธอและเขารักกันจริงๆ ดังนั้น ไม่ว่าจะเพียงปีละครั้ง หรือชั่วชีวิตที่ต้องรอ และแม้จนหมดลมหายใจ ก็ไม่อาจได้อยู่ร่วมกัน ก็คุ้มค่าแล้ว..ที่ได้รอ” ขอบคุณคุณสมเกียรติ เจ้าของบทภาพยนตร์เรื่องนี้ October Sonata ขอบคุณที่คุณสร้างบทภาพยนตร์ดีๆ ที่ได้ทอดเงาลงในหัวใจรัก ทุกคนทุกคู่ เมื่อใดหัวใจสองดวงของคนที่ใช่ได้ผูกกันไว้เป็นเกลียวอ่อนโยนละมุน เชื่อมกันไว้อย่างอบอุ่นและลึกซึ้ง ความรักของคนที่อยู่ไกลหรือไม่อาจอยู่ร่วม ก็จักมั่นคงและซึมซับความอ่อนหวานของการรอคอยได้จนชั่วนิจนิรันดร์. บุณฑริกา พิทักษ์ 31 May 2010 เนื้อเพลง: ห่างไกลเหลือเกิน อัลบั้ม: Simplified ดู เนื้อเพลง ทุกเพลงของ บอย โกสิยพงษ์ ร่วมร้องโดย ธนชัย อุชชิน เวลามองขึ้นไปบนฟ้า ฉันนั้นเห็นแต่ภาพเธอ อยู่ไกลกันจนสุดสายตา รอคอยวันที่จะกลับมาหา ถึงแม้ มันจะแสนนาน แสนนานแค่ไหน อยากจะขอให้ได้พบ แค่เพียงขอให้ได้พบ อยากจะรู้ว่าเธอเองเป็นเช่นไร เธอจะคิดถึงฉันหรือเปล่า เธอจะเหงาบ้างหรือเปล่า จะรู้สึกแตกต่างกับฉันบ้างไหม (เพราะว่าเรา)ห่าง ไกลกันเหลือเกิน คิดถึงแต่เธอนั้น เฝ้าแต่นับให้ถึงวันที่เรานั้นได้พบกัน เราช่างห่าง ไกลกันเหลือเกิน ฉันเองก็ไม่รู้ เมื่อไรจะได้พบ(เธอ) เวลามองขึ้นไปบนฟ้า ฉันนั้นได้แต่ถอนใจ น้ำตาก็ไหลซึมออกมา เราไกลกันอยู่คนละฟากฟ้า ไม่รู้จะอีกนานไหม และฉันเองก็จะคอย อยากจะขอให้ได้พบ แค่เพียงขอให้ได้พบ อยากจะรู้ว่าเธอเองเป็นเช่นไร เธอจะคิดถึงฉันหรือเปล่า เธอจะเหงาบ้างหรือเปล่า จะรู้สึกแตกต่างกับฉันบ้างไหม (เพราะว่าเรา)ห่าง ไกลกันเหลือเกิน คิดถึงแต่เธอนั้น เฝ้าแต่นับให้ถึงวันที่เรานั้นได้พบกัน เราช่างห่าง ไกลกันเหลือเกิน ฉันเองก็ไม่รู้ เมื่อไรจะได้พบ(เธอ) กลัววันเวลา พาหัวใจเธอเปลี่ยนจากฉันไป อยากจะพบให้ใกล้ๆ ให้ตัวฉันได้มั่นใจ ว่าทุกสิ่งจะไม่เปลี่ยนไปจากนี้ (เพราะว่าเรา)ห่าง ไกลกันเหลือเกิน คิดถึงแต่เธอนั้น เฝ้าแต่นับให้ถึงวันที่เรานั้นได้พบกัน เราช่างห่าง ไกลกันเหลือเกิน ฉันเองก็ไม่รู้ เมื่อไรจะได้พบ(เธอ) (เพราะว่าเรา)ห่าง ไกลกันเหลือเกิน คิดถึงแต่เธอนั้น เฝ้าแต่นับให้ถึงวันที่เรานั้นได้พบกัน เราช่างห่าง ไกลกันเหลือเกิน ฉันเองก็ไม่รู้ เมื่อไรจะได้พบ(เธอ) เกมส์จับคู่ > เกมส์ปลูกผัก > เพลงใหม่ > ฟังเพลง ห่างไกลเหลือเกิน-บอย โกสิยพงษ์   Create Date : 31 พฤษภาคม 2553 16 comments Last Update : 6 กรกฎาคม 2553 22:00:25 น. Counter : 1209 Pageviews. Share Tweet

อ่านแล้วอยากหาเรื่องนี้มาดูจัง ผมยังไม่มีโอกาสได้ดูหนังสักเรื่องเลย ^^ อรุณสวัสดิ์นะครับ ^^   โดย: พระจันทร์ของคุณ (Great_opal ) 31 พฤษภาคม 2553 5:21:33 น.

ภาพสวยค่ะหนังเรื่องนี้   โดย: บางส้มเปรี้ยว 31 พฤษภาคม 2553 13:51:48 น.

“ความรักเป็นสิ่งสวยงาม การรอคอยจึงงดงามเสมอ แม้จะเพียงปีละหนึ่งครั้ง หรือจะต้องรอคอยทั้งชีวิต ขอเพียง คนที่ต้องรอคอยกันและกัน คือคนที่รักกัน เธอและเขารักกันจริงๆ ดังนั้น ไม่ว่าจะเพียงปีละครั้ง หรือชั่วชีวิตที่ต้องรอ และแม้จนหมดลมหายใจ ก็ไม่อาจได้อยู่ร่วมกัน ก็คุ้มค่าแล้ว..ที่ได้รอ” ชอบจังคะ ต้องหามาดูให้ได้ค่ะ หลังจากที่พลาดไปแล้วตอนที่หนังฉายในโรง   โดย: สายลมที่จากไป 31 พฤษภาคม 2553 15:31:47 น.

ยังไม่ได้ดูหนังเรื่องนี้เลยครับ แต่คงจะหาดูเร็วๆนี้ล่ะ อิอิ   โดย: mynameis_nut 31 พฤษภาคม 2553 18:32:45 น.

ขอบคุณคะสำหรักคอมเม้นดีๆที่มีให้กัน   โดย: momoiloveu 1 มิถุนายน 2553 11:37:18 น.

คนเขียน เขียนได้น่าอ่าน ทำให้หนังน่าดูมากๆ ครับ ชื่นชมๆ จากหนังที่ไม่ได้อยู่ในสายตา(เพราะผมเคยดูหนังไทยแล้วผิดหวังบ่อยครับ) มาเป็นหนังที่ผมต้องหามาดูให้ได้ และคุณยังเปลี่ยนความเศร้าในใจผมที่ไม่มีวันสมหวังในความรัก ให้มีความสุขได้ รักแท้ ไม่จำเป็นต้องได้ใช้ชีวิตคู่ด้วยกัน เพียงคนสองคนรักกัน และจะมีความเข้าใจความห่วงใยซื่อสัตย์และปรารถนาดีต่อกันตลอดไป นั่นก็คือรักแท้ที่เป็นนิรันดร์ ผมประทับใจที่คุณเขียนมากนะครับ และขออวยพรให้คุณมีความสุขอย่างที่สุด ขอให้คนที่คุณรัก(ผมอ่านจากบทความหัวข้อก่อนหน้านี้ของคุณครับ แฮะๆๆๆๆ) ขอให้เขาบอกรักคุณบ่อยยิ่งขึ้น การบอกรัก คือการให้กำลังใจเติมความสดชื่นให้คนที่เรารัก แม้ว่าคุณจะอยู่ไกลกัน มีโอกาสใช้เวลาร่วมกันน้อยกว่าคู่รักคู่อื่นๆ แต่ผมเชื่ออย่างที่คุณเชื่อว่า "ขอเพียงคนสองคนรักกัน และเมื่อเป็นคนที่ใช่ของกันและกัน การไม่ได้อยู่ด้วยกันก็เป็นเพียงเรื่องเล็กๆ เพระหัวใจของคนที่รักกัน จะเป็นหนึ่งเดียวกันเสมอ" อบอุ่นและประทับใจที่ได้เข้ามาอ่านข้อเขียนของคุณครับ   โดย: supper man ที่บินไม่ได้ IP: 125.26.191.43 1 มิถุนายน 2553 15:32:08 น.

ซึ้งอ่ะ..หนังเรื่องเนี้ย..เล่นอาวน้ำตาซึม..   โดย: เพ่หมอ.. IP: 203.144.135.159 2 มิถุนายน 2553 9:15:02 น.

สวัสดียามเที่ยงครับคุณหลาน วันนี้คุณตางานเข้า เข้าใจทีเดียวเลยครับ อารมณ์ของการรอคอย ว่าแต่นิยายเรื่องใหม่ อย่าลืมเอาคุณตาเป็นพระเอกนะครับ   โดย: กลิ่นดอย 2 มิถุนายน 2553 12:58:15 น.

ขอหยิบความเห็นที่น่ารักและหลากหลาย จากเพื่อนๆ Facebookของคนเขียน มาไว้ที่บล้อกด้วยค่ะ (ให้แฟนคลับใน Fb พักเรื่องการเมือง มายิ้มหวานๆ กับเรื่องของหัวใจบ้างนะคะ ) Verin Footrakul ถ้าเรารู้จักความรักดี หลังจากนี้ก็จะมีความรักใหม่ๆ เข้ามา เพราะเรามีโลกใบเล็กๆ ของเราเองในมือ Monday at 7:51am · Boondharika Raya รักของข้าแผ่นดิน ในความเศร้า มีแง่งามของความรักนะคะ ^^ Monday at 9:06am · Aew Supawadee ซื้อยังหล่ะ จายืมดู อิๆ Monday at 9:43am · Sasiimii Ed อยากไปดูมากกก ณ ตอนนั้นแต่ไม่มีเพื่อนไป ชอบอะช๊อบ Monday at 10:21am · Rati Tanomraksa ไม่มีคนไปดูหนังด้วยมาสามปีแล้ว (สมน้ำหน้าเนอะ) Monday at 10:36am · Boondharika Raya รักของข้าแผ่นดิน โอ๋ๆๆ พี่ชายน่าสงสารจัง หรือว่าจะให้สมนะหน้าอ่ะคะ ..ไม่หรอกๆ ไว้คราวหน้าไปดูหนังด้วยกันน๊า ^^ ..ไปหาดูนะ ส้มๆ เราเชื่อว่าเพื่อนจะชอบจ้ะ ..คุณน้อง ยังไม่ได้ซื้อเก็บไว้เลยอ่ะ รอเงินเดือนออกก่อน(ม่ายรู้เมื่อไหร่อ่ะดิ) อิอิอิ Monday at 10:54am · Pireeyutma Vanapruk สาวน้อย ว่างๆไปสัมภาษณ์นายกอุดรหน่อยซิ เรื่องที่เทศบาลถูกเผา และถามว่าต่อไปจะอยู่กันยังไง Monday at 1:35pm · Rati Tanomraksa ช่วงนี้ไม่ค่อยได้ดูหนังเลย ทั้งหนังโรง และหนังแผ่น มัวแต่ใช้ชีีิวิตกับการดื่ม... แค่คนที่ 'เคย' มีใจให้กัน ไปแต่งงานกับคนที่มีใจให้กัน เราเลยเป็นแค่ Everman แต่ก็ดีกว่า Neverman นะ เวลาช่วยได้ แต่ช้าไปหรือเปล่า เวลาครับ เวลา Monday at 1:41pm · Chayanon Praneet ชอบดูหนังเหรอครับพี่ วันนี้เห็นบทความในคมชัดลึกหรือยังอยู่ในคอป์รัมอินไซด์ตำรวจ หน้า 2 Monday at 4:10pm · Boondharika Raya รักของข้าแผ่นดิน คุณน้องชยานนต์คะ ได้คมชัดลึกฉบับวันนี้(1มิ.ย.) มาแล้วค่ะ อืม..เดี๋ยวขอโพสต์ขึ้นไว้หน้าFb นะคะ..น้องเขียนเองหรือว่าใครเขียนอ่ะคะ..ไม่กลัวมะเขือเทศถล่มเหรอ จาบอกว่า..คุณพี่หน้าซีดกว่าเดิมเชียวค่ะ Monday at 6:31pm · ปราย พันแสง ไม่เคยดูค่ะ แต่เล่าแล้วน่าสนใจ รักทรมานจริง อย่าเห็นกันอีกเลยจะดีกว่ามั้ยแบบนี้ :) Monday at 8:25pm · Rati Tanomraksa ดีใจจัง มาเจอพี่แจ๋ว พันแสง ในบล้อกน้องอ้อด้วย สบายดีเหรอครับ Yesterday at 9:30am · Boondharika Raya รักของข้าแผ่นดิน นั่นสิคะ ..หนูอ้อก็ยังไม่ได้สวัสดีพี่แจ๋ว(ปราย พันแสง) ไอดอลๆ ..สวัสดีอย่างเป็นทางการนะคะ..ไม่รู้จำหนูได้ป่าวคะ Yesterday at 9:32am · Boondharika Raya รักของข้าแผ่นดิน ขอบคุณสไปเดอร์แมน ขอบคุณที่เป็นห่วงนะคะ รู้มะหนูนะพยายามจะไม่เครียด อุตสาห์ผ่อนคลาย พักเรื่องการเมืองบ้าง ไปลุ้นกับหนังที่ชอบและเขียนอะไรจากใจ มีความสุขๆ แต่มาเจอแบบนี้ก็รู้สึกหนักไปเหมือนกันค่ะ.. มีสองทาง หนูลาออกจากเอเอสทีวี กะหนูหาบอดี้การ์ดประจำตัวแบบไปด้วยกันตลอดเวลาเลย อิอิ..อันไหนดีกว่ากันน๊า ว่าแต่ใครจะมีใครมาสมัครเป็นบอดี้การ์ดล่ะนี่!!! Yesterday at 11:26am · Nithiroj Chaikijwattana วิจารณ์ได้เห็นภาพเลยครับ ชอบครับ เรื่องหลายเรื่องมักจะต้องตัดสินด้วยเหตุผล เเต่เรื่องความรักนั้นเเล้วกลับต้องใชัหัวใจตัดสินเเทน.. Yesterday at 12:32pm · โยธิน วรารัศมี ผมชอบมุมด้านในหนังเรื่องนี้.."รักที่รอคอย"..ผมเห็นว่า..บทพระลอง เป็นพระเอกตัวจิรง..ในชีวิตจริงของคนหลายคน.. 4 hours ago · Than Panya ให้พระธรรมนำทาง ทุกทาง แสงสว่างไสว 3 hours ago ·   โดย: หมั่นรดน้ำต้นไม้แห่งความรักบ้างนะคะ แม้ไกลกัน (boonpithak ) 2 มิถุนายน 2553 13:39:02 น.

บอกแล้วว่าตาจะไม่ออกจากบล้อกอ่ะครับ ฮ่าๆๆๆ ดังนั้นผมคงไม่ได้พาไปเที่ยวระยองแน่นอน ฟันธงครับ งั๊นผมขอเป็นตัวประกอบดีกว่า อิอิ   โดย: กลิ่นดอย 2 มิถุนายน 2553 20:26:16 น.

สวัสดียามเที่ยงครับคุณหลาน อากาศที่ขอนแก่นดีหรือเปล่าครับ   โดย: กลิ่นดอย 3 มิถุนายน 2553 12:45:31 น.

คุณบางส้มเปรี้ยว ..ใช่ค่ะ เรื่องนี้ภาพสวย ช่วงนี้ฝนตกเกือบทุกวัน ยิ่งทำให้รู้สึกคิดถึงทะเล คิดถึงทะเลวันฝนตก เหมือนหนังเรื่องนี้ล่ะค่ะ และคิดถึงความรักของทะเลมากๆ เลย ... เพ่หมอๆ .. ไม่น่าเชื่อค่ะ พี่หมอของหนูดูหนังเรื่องนี้แล้วเหรอ ว้าวๆๆ.. พี่หมอก็โรแมนติกเหมือนกันน๊า .. หนุ่มนัท.. ได้ดูยังคะ อย่าลืมๆ ซื้อฝากสาวเลยค่ะ คุณตาคะ .. อากาศที่ขอนแก่นวันนี้ ?? ..เดี๋ยวเมล์เล่าให้ฟังจ้า   โดย: boonpithak 3 มิถุนายน 2553 16:53:07 น.

สาวน้อยนักข่าวทั้งเก่ง ทั้งกล้า และโรแมนติก ชอบๆ   โดย: พี่จากเฟสบุ๊กครับ IP: 125.26.151.201 3 มิถุนายน 2553 16:56:14 น.

หัวใจคุณตาสบายดีครับผม   โดย: กลิ่นดอย 3 มิถุนายน 2553 23:30:08 น.

แวะมาบอกว่า ฝันดีในยามหลับ สดชื่นในยามตื่น ราบลื่นในยามเดินาทาง บายจ้า   โดย: Q-hikaru 4 มิถุนายน 2553 0:10:14 น.

^_^   โดย: not IP: 118.174.69.15 8 มีนาคม 2554 7:51:02 น.