“ แต่งงานกับพี่เถอะมิสา” ..

ถึงแม้จะไมใช่ครั้งแรกที่ถูกขอแต่งงานจากผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า  แต่ตมิสาก็อดตกใจ

ไม่ได้ เพราะไม่คาดคิดว่าเมื่อสถานภาพของหล่อนไม่เหมือนเดิมแล้ว และหล่อนเคยปฏิเสธเขาไปแล้วตั้งแต่หนแรกเมื่อเขาตกหลุมรักหล่อน และอีกหนเมื่อเขาเคยขอรับเป็นพ่อของเด็กให้ 

                       สองครั้งสองครา ที่ถูกหญิงสาวขอให้ตัดใจ หล่อนจึงไม่คิดว่าวันนี้ เจตน์ยังคงกล้าขอหล่อนแต่งงาน กล้าที่จะขอเป็นพ่อของลูกหล่อน  กล้าที่จะบอกรักผู้หญิงที่มีลูกแล้ว โดยที่ไม่เคยผ่านพิธีแต่งงานมาด้วยซ้ำ

               หล่อนนิ่งไม่ได้ตอบเขา และไม่กล้าสบสายตาที่ดูจริงจังคู่นั้นของเขา

                        “พี่รู้ว่าที่ผ่านมา มิสาพบเรื่องร้ายๆ มา และต้องต่อสู้อยู่ตามลำพังมาตลอดสี่ปี แต่พี่อยากให้รู้ว่า ใครจะคิดอย่างไรก็ตาม แต่สำหรับพี่ พี่นับถือความเข้มแข็งของมิสานะครับ ถ้าพี่เป็นมิสา พี่อาจจะอ่อนแอและทำไม่ได้อย่างที่มิสายืนหยัดอยู่อย่างทุกวันนี้หรอก  พี่พยายามติดต่อมิสาหลายครั้ง แต่ไม่เคยพบ จนรู้ว่ามิสาลาออกจากงานและเป็นฟรีแลนด์เขียนสารคดีท่องเที่ยวให้นิตยสาร......    พี่ถามพี่โต้ง บ.ก. ถึงรู้ว่ามิสาอยู่ที่นี่.....

                            มิสา... มิสาครับ พี่จะตั้งต้นทำทุกอย่างเพื่ออนาคตของมิสากับลูก เพื่อให้มีเรา..ตลอดไป”

                       คำพูดที่แสดงถึงความรัก ความจริงใจที่เขามีต่อหล่อนและลูก หลั่งไหลออกมาจนหล่อนต้องพูดขัด

                       “ไม่น่าเชื่อนะคะ คนที่มีมลทินอย่างมิสา จะยังมีคนเห็นคุณค่า”

                       “ทำไมมิสาพูดอย่างนั้น”

                     “ก็ไม่จริงหรือคะ มิสาไมใช่คนดี บริสุทธิ์ผุดผ่อง....” น้ำเสียงของหล่อนแข็งกระด้าง

                       “พี่ดีใจนะ ที่เห็นมิสาแข็งแกร่งดูแลลูกตามลำพังได้ แต่พี่ไม่อยากเห็นมิสาแข็งกร้าว พี่รู้มิสากำลังสร้างเกราะปกป้องตัวเอง แต่มันดูไม่ใช่มิสาคนเดิมเลย”

                     “คนเดิมที่โง่ อ่อนแอให้เขาหลอกง่ายๆ น่ะเหรอคะ”

                     “มิสา ..”  เจตน์เอ่ยชื่อหล่อนอย่างอ่อนใจ ตมิสาจึงมีท่าทีอ่อนลง

                     “มิสาลืมเรื่องเก่าๆ แล้วเริ่มต้นใหม่กับพี่เถอะนะ นะครับ”

                      ตมิสาสบตาชายหนุ่มตรงหน้า ... เขาช่างดีแสนดี  แต่...ภายในใจของหล่อนยังคงสร้างกำแพงปิดกั้นคนทุกคน รวมทั้งเขาอยู่

                     “... ที่ผ่านมา ชีวิตก็วุ่นวายมากพอแล้ว มิสายังอยากใช้ชีวิตที่สงบๆ กับลูกค่ะ มิสาขอบคุณที่พี่เจตน์ดีต่อลูกสาวของมิสา แต่มิสายังไม่อยากคิดเรื่องนี้ ยังไม่พร้อมจะตัดสินใจอะไร พี่เจตน์คงเข้าใจมิสา...”

                   ตมิสาอยากให้เจตน์เก็บความรู้สึกดีๆ ที่มีให้กับหล่อนและลูกเอาไว้ก่อน อยากให้เขาเข้าใจว่าหล่อนยังไม่สามารถเปิดหัวใจตอบรักเขาได้ ตอนนี้หล่อนกับลูกมีความสุขดีอยู่แล้ว จึงไม่อยากเหนื่อยใจกับเรื่องความรักอีก

                  แต่บางเวลาตมิสาก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า หล่อนก็อยากแต่งงาน อยากเริ่มต้นชีวิตใหม่ อยากมีใครสักคนคอยเคียงข้าง

                 แต่  ‘ใครสักคน’ ..ไม่ใช่.. ‘ใครก็ได้’

รอก่อนนะ ..

เผื่อว่าใครคนนั้น

จะกลับมา

เผื่อว่าเขาจะยังมีใจ.. ที่คงมั่น

อย่าเพิ่งได้ไหม

อย่าให้ฉันตอบอะไรเธอตอนนี้

ฉันกลัวว่า..

หากเขากลับมาหาฉันจริงๆ

ในวันที่เธอสมหวัง

แล้วฉันจะต้องเสียใจ

เพราะทำให้เขาพลาดหวัง

.. รอก่อนนะ

หากเขาไม่รักฉัน

หากเขาไม่เหลือความผูกพัน

หากเขาลาลับ ไม่กลับมา

ฉันจะบอกกับเธอ

ให้คำตอบในสิ่งที่เธอรอคอย

ในวันที่ฉันแน่ใจ

ว่าเขาได้จากไป ..นิรันดร์

รอก่อนนะ

รอก่อนได้ไหม!?