1 2 3 4 5
6 7 8 9 10 11 12
13 14 15 16 17 18 19
20 21 22 23 24 25 26
27 28 29 30
ความรัก..เป็นเข็มทิศ @ไม่ใช้เพราะยึดติด แต่ช่วยให้ไม่สับสนเมื่อเดินทาง
ผ่านห้วงเวลาไม่กล้ายิ้ม...ไปสู่พลังแห่งไฟฝัน ไม่ใช่เรื่องยากจริงๆ ด้วยค่ะ เพื่อนๆ คะ เมื่อมีเรื่องมา สะกิดใจของเรา ให้สั่นไหว ไม่ว่าเหตุผลจะคืออะไร ที่ทำให้เราจี๊ดเล็กๆ ตรงที่หัวใจ ไม่ใช่ความผิดของเขา เป็นเรื่องดีด้วยซ้ำที่เกิดขึ้น ซึ่งไม่ใช่เรื่องที่เราต้องบอกต่อใคร..ว่ารายละเอียดของเรื่องเป็นอย่างไร เพียงบอกข่าวคราวถึงเพื่อนชาวBG ที่นี่ เพียงได้บอกกันว่าคนในบ้านอาจไม่อยู่ หรือยังยิ้มไม่ไหว จึงได้กลับไปบอกเธอว่ามีเพื่อนมาเยี่ยมบ้านหลังนี้ แม้เราจะไม่อยู่บ้าน เพื่อนยังมาเติมกำลังใจให้กันด้วย เธอบอกว่า อบอุ่นที่ได้บอกเล่าสู่กันฟัง ..และสุขใจที่ได้รับกำลังใจดีๆ ที่ต่างมีต่อกันเสมอ และมองลึกลงไป ก็ได้เห็นประกายตาของเธอเริ่มสดใส วันนี้นั่งคุยกับเธอ หลังจากได้รับของฝากจากพี่ชายคนหนึ่ง เป็นเรื่องบังเอิญ ที่จู่ๆ ไปเจอกัน.. เหมือนหลายๆ ครั้ง ที่ได้เจอกับพี่คนนี้ ..เกือบจะบังเอิญทุกทีเชียว แต่คราวนี้ เธอมองเห็นเขาก่อนแล้วรีบบอกว่าไม่อยากเดินไปหาเขา ทั้งที่มองเห็นเขาแต่ไกลๆ นั่นเพราะวันนี้เธอไม่มีรอยยิ้ม ..เธอบอกกับฉัน วันนี้ไม่อยากพบใคร ปั้นยิ้มไม่ได้ .. ยิ้มจากใจก็ยังไม่ไหว .. ที่สำคัญไม่อยากให้พี่เห็นตอนที่หน้าตาไร้รอยยิ้มเลย .. แต่เดินหนียังไง ก็มาเจอกันอยู่ดี ..แปลกจริง .. พี่ยื่นหนังสือให้ เมื่อเจอกันชนิด จะเดินหลบก็ไม่ทันซะแล้วค่ะ ..อยู่ที่หน้าร้านซีเอ็ดฯ นี่พี่ตั้งใจมาซื้อหนังสือที่รับปากน้องไว้ เพื่อให้น้อง ..แล้วเราก็มาเจอกันโดยบังเอิญ .. โลกกลมจริงๆ แฮะ .. ไหว้งามๆ แต่ต้องขอโทษพี่นะคะ ขอโทษจริงๆ ที่วันนี้ไม่มียิ้มสวยๆ ให้ .. ไว้คราวหน้า บังเอิญเจอกันใหม่นะคะ .. เธอกลับมามอง หนังสือ ที่พี่ยื่นให้ .. หนังสือที่พี่ชายเคยบอกไว้ว่า พี่จะหาไปให้เราอ่านนะ หนังสือเกี่ยวกับสอนการถ่ายภาพ .. พี่รู้ว่าน้องชอบถ่ายภาพ เคยเรียนถ่ายภาพ แต่ไม่ได้ใช้งานมันนานมากแล้ว พี่ชายผู้มีหัวใจเดียวกัน เป็นใจที่ตรงกันด้วยอุดมการณ์ตรงกัน พี่ชายที่รู้จักกันมาตั้งแต่ปี 2547 หรือ 2548 ไม่แน่ใจค่ะ เธอเล่าว่าพี่ชายหาของฝากให้เสมอๆ คอยหยิบยื่นความปรารถนาดีให้น้อง ที่เป็นแค่คนรู้จักกันแท้ๆ ไม่ใช่ญาติ แต่พี่ก็ให้ของฝากจากความปรารถนาดีอันบริสุทธิ์ใจของพี่ ให้น้องคนนี้มาตลอด เธอนึกถึงความน่ารักและใจดีของพี่ชาย ก็เริ่มยิ้มบางๆ เธอมาอ่านคอมเม้นต์เพื่อนๆ ที่BG และข้อความส่วนหนึ่งของเพื่อนๆ ที่FB แล้วเธอก็บอกว่า "โลกยังกว้าง ทางยังไกล โลกยังมีมุมให้คนเรามีที่พักใจ เพียงเราจะออกจากมุมที่ทำลายสภาพจิตใจบ้างเท่านั้น" หลายเรื่องที่วุ่นวายจนเกือบทำลายเธอ จากคนวุ่นวายในชีวิตเธอด้วยข้ออ้างในคำว่ารัก รักเธอ เธอพร่ำบอกคนคนนั้นที่มาวุ่นวายกับเธอว่าเป็นไปไม่ได้ แม้กระทั่งขอให้ดูพี่คนนี้ เป็นแบบอย่าง คนเรามีความรัก ความรู้สึกดีๆ ไม่จำเป็นต้องหวังสิ่งใดตอบแทน คนเราถ้ารักใครสักคน ก็อยากให้คนที่เรารักมีความสุข ความสบายใจ ไม่ให้เป็นทุกข์ ไม่ให้เสียใจ หากรักต้องไม่เอาเปรียบคนที่เรารัก ทั้งกาย และใจ และถ้าเป็นรักที่ไม่มีทางเป็นไปได้ ก็ต้องไม่ทำร้ายคนที่เรารัก เพราะความรักไม่จำเป็นต้องครอบครอง แค่ได้เห็นคนที่เรารักมีความสุข ก็เพียงพอแล้ว .. แต่พูดอะไรไป ก็ไม่เป็นประโยชน์ เธอเลยเลิกพูด โดยเลือกที่จะปัดเรื่องวุ่นวายนี้ให้ไกลห่างจากหัวใจ ..แม้ว่าในชีวิตจริง เธอเลี่ยงไม่ได้ แต่ต้องปัดไป.. ให้พ้นจากหัวใจ ..ให้หัวใจเหลือแต่เรื่องดีๆ บรรจุอยู่ เมื่อนึกถึงพี่ มองหนังสือของฝากจากพี่ เธอก็มีกำลังใจ เมื่อได้อ่านคำแนะนำจากเพื่อนๆ กำลังใจยิ่งท่วมท้น ความเศร้าของเธอทำให้ฉันเศร้าไปด้วย ฉันถามเธอและได้คำตอบจากใจว่า ..สิ่งใด หรือใคร ขโมยรอยยิ้มของเธอไป เธอบอกว่า .. เป็นที่ใจเธอเอง ใจ..ส่วนที่มีอารมณ์ความรู้สึก ที่เกิดเมื่อได้รัก.. ก็ดีกว่าใจที่รัก แต่ไม่มีความรู้สึก สิ่งที่สะกิดใจ ไม่ใช่เรื่องไม่ควรเกิด ดีแล้วที่เกิด ..เพราะนั่นทำให้เธอได้รู้ว่า คนทุกคนย่อมมีชีวิตของตัวเอง มีโลกที่ตัวเองเลือก .. ไม่ใช่ความไม่เชื่อใจ ไม่ใช่เลยสักนิดค่ะ เธอย้ำกับฉัน ที่นิ่งไปสักพัก เป็นเพราะหัวใจดวงนี้มองแต่ด้านดี อันเป็นความหวังเดียว ที่เชื่อว่าความรัก เป็นเข็มทิศชีวิต ... คนเราไม่จำเป็นต้องใช้เข็มทิศแบบยึดติด แต่การมีเข็มทิศ ก็เพื่อให้เห็นทิศทางที่จะเดิน .. ไม่สับสนในทางเดิน มองเห็นเส้นทางข้างหน้า ยิ่งก้าวเดินได้อย่างมั่นใจ ..อุ่นใจ ดังนั้น สิ่งเล็กๆ สำหรับเขา หรืออาจกับคนทั้งโลก แต่กลายเป็นเรื่องสะกิดใจของเธอ เพียงแค่สะกิดใจ ไม่ถึงกับสะเทือนใจ.. ใจไม่ได้สั่น หวั่นไหวไปเพราะความโกรธ ความน้อยใจ ..ไม่ใช่ความรู้สึกไม่ดีต่อคนรัก หรือความท้อแท้ใดๆ ในหัวใจรัก ..และความรัก เป็นเพียงความคลาดเคลื่อนของความหวัง ... ก็นอกจากfamily แล้ว ทุกคนคงอยากเป็นคนสำคัญ(คนเดียว ) ของคนสำคัญ(คนเดียว)ของตัวเอง .. ไม่ใช่หรือ ....แต่หากมีสิ่งที่สะกิด ให้เราได้คิดล่ะว่า.. หากไม่เป็นเช่นนั้นล่ะ .. เพราะแน่นอน สำหรับผู้หญิงน่ะ ถือเรื่องนี้เป็นสิ่งสำคัญ..แต่ผู้ชายล่ะ.. เมื่อได้รู้..ก็ดีแล้ว ..จะได้ทำใจแต่เนิ่นๆ เพราะใจที่มองแต่ด้านดีอย่างเดียว ไม่เคยมองเผื่อความผิดหวัง..หากมีด้านร้ายมากะทันหัน มันจะเกินรับไหว ..มีมาสะกิดแบบนี้ ก็จะได้เผื่อใจ ปรับองศาความรู้สึก ปรับอุณหภูมิทางอารมณ์ และตั้งทิศทางในการเดินที่อาจจะคลาดจากพิกัดเดิมได้บ้าง .. ไม่เสียหลักมากนัก ฉันยิ้มให้เธอ และรอฟังสิ่งที่เธออยากถ่ายทอดต่อ "รู้ไหม บางทีฉันก็อยากบอกว่า อย่าให้ต้องตอบรัก คนที่ไม่อาจมีใจให้ อยากตะโกนเหมือนกันนะคะว่า ..จะให้เข้มแข็งในทุกเรื่อง..เป็นไปไม่ได้หรอก.. จะตามใจคนทุกคน ก็เป็นไปไม่ได้ และไม่มีใครจะตามใจตัวเองได้ ในทุกเรื่อง สิ่งที่ทำได้ คือไม่อ่อนแอในเรื่องที่ต้องเด็ดขาด ความวุ่นวายที่มากเกินในชีวิต มันก็ทำให้ชีวิต เป็นชีวิต เป็นแบบทดสอบ ที่พิสูจน์หัวใจ ..พลัง ..และคุณความดี แต่อาจจะเจอบทโหดร้ายไปเสียมาก พอเจอด้านดี แล้วรับด้านดีไว้เต็มหัวใจ .. ครั้นใจถูกสะกิดนิดหน่อยก็ซึมไปบ้าง 2 วันที่ผ่านไปกับการนิ่งๆ เพื่อจัดลำดับในหัวใจตัวเองเงียบๆ .. ก็เห็นด้วยกับเพื่อนๆ BG ที่มาเยี่ยมกันนะคะ จริงด้วยค่ะ เวลาและคนแวดล้อมที่ให้กำลังใจกัน นำความชื่นใจ ไปสู่หัวใจให้ชื่นบานได้อีกครั้ง .. ไม่เป็นไรแล้วค่ะ ฉันกล้าที่จะยิ้มแล้ว .. และอยากยิ้มให้กับทุกคนนะคะ.. และแน่นอนที่สุด สำหรับคนของหัวใจ จะสั่นๆ ไหวหวั่นมากน้อยเพียงใด .. ก็เพราะรักกัน จึงอยากเห็นคนที่เรารัก มีแต่ความสุข ถ้ายิ้มของเรา ยังเป็นความสุขของเขา เหมือนที่เขาบอกไว้เสมอ .. ยิ้มของเราคนเดียว ..ได้เห็นเขามีความสุข เราก็ดีใจแล้ว "เชื่อในรักของเรา ..เราก็จะมีรอยยิ้มให้กันและกันตลอดไป" เธอบอกอีกว่า ..เธอขอหยิบคำพูดจากเพื่อนในFB ของฉันไปใช้ด้วยคนนะ keep it busy .. ไม่มีเวลาให้ฟุ้งซ่าน อยู่กับปัจจุบันด้วย 'สติ' 'ปัญญา' และ 'หัวใจรัก' ..ทำงานด้วยรัก ดูแลตัวเองด้วยรัก ดูแลคนอื่นด้วยรัก ..keep it busy ด้วยรัก.. เมื่อเธอกลับมายิ้มได้ ฉันก็ยิ้มกว้างไปด้วยค่ะ .. พร้อมด้วยพลังใจอันล้นเหลือ ในวันที่เธอเศร้า ความเศร้าของเธอเป็นแรงผลักดันให้ฉันทำงานได้มากขึ้น เขียนหนังสือได้หลายบท .. ไม่ใช่อยากให้เธอเศร้าบ่อยๆ นะคะ แต่เป็นเพราะอาการเหมือนจี๊ดนิดๆ ที่หัวใจเธอ มันก็ส่งมาที่หัวใจฉัน ความรู้สึกที่ จู่ๆ หัวใจที่หอบความสุขไว้เต็มเปี่ยม ต้องแปรเปลี่ยนไปบ้าง เพื่อเผื่อพื้นที่ให้กับส่วนของใจที่สั่นเทาจากอาการจี๊ดเล็กๆ นั่น แต่ก็เป็นเรื่องสำคัญที่ได้ผลักดันให้ไฟฝันของฉันลุกโชนอีกหน มีพลังที่จะใช้เวลาส่วนที่เหลือจากการดูแลงาน ดูแลคนใกล้ตัว ดูแลเจ้าตัวเล็ก สู่การลงมือเขียนนิยายเรื่องใหม่ .. ใช่ค่ะ พลังความรักของเธอ พลังความรักที่เธอมีให้กับทุกคน ..ฉันรู้ด้วยแรงสัมผัส แม้เธอจะแอบเศร้า แต่เธอไม่ได้หมดความรัก แรงแห่งความรักของเธอยังมีเต็มเปี่ยม ด้วยแรงแห่งรักของเธอ ฉันจึงรับปากเธอไปเช่นกันว่า จะดีกับเธอให้มากๆ และจะก้าวเดินไปตามความฝันของตัวเองให้สำเร็จ ..ฉันหยุดการเขียนมานาน.. พักไว้มาหลายปี ได้เวลาลงมือจริงจังค่ะ .. ฉันรู้ว่าเธอจะดีใจมาก ถ้านิยายเล่มที่ 3 ออกมา .. จะแวะเยี่ยมเพื่อนเสมอๆ นะคะ และเชื่อว่าเพื่อนๆ เข้าใจ หากเธอกับฉันหายไป เพื่อทำความฝันของตัวเอง เป็นระยะๆ นะคะ .. แต่เราจะไปเคาะประตูบ้านทุกคนเรื่อยๆ น๊า
Create Date : 24 มิถุนายน 2553
34 comments
Last Update : 25 มิถุนายน 2553 9:39:37 น.
Counter : 1169 Pageviews.
โดย: พระจันทร์ของคุณ (Great_opal ) 25 มิถุนายน 2553 6:01:17 น.
โดย: panwat 25 มิถุนายน 2553 10:54:42 น.
โดย: Q-hikaru 25 มิถุนายน 2553 11:58:12 น.
โดย: กะว่าก๋า 25 มิถุนายน 2553 14:44:05 น.
โดย: cenyou 26 มิถุนายน 2553 5:05:19 น.
โดย: พระจันทร์ของคุณ (Great_opal ) 26 มิถุนายน 2553 7:03:05 น.
โดย: กลิ่นดอย 26 มิถุนายน 2553 18:58:03 น.
โดย: พระจันทร์ของคุณ (Great_opal ) 27 มิถุนายน 2553 5:55:04 น.
โดย: พธู 27 มิถุนายน 2553 21:11:44 น.
โดย: พระจันทร์ของคุณ (Great_opal ) 28 มิถุนายน 2553 7:30:10 น.
โดย: panwat 28 มิถุนายน 2553 11:59:44 น.
โดย: พระจันทร์ของคุณ (Great_opal ) 29 มิถุนายน 2553 6:11:26 น.
โดย: กลิ่นดอย 29 มิถุนายน 2553 23:50:29 น.
โดย: พระจันทร์ของคุณ (Great_opal ) 30 มิถุนายน 2553 5:52:59 น.
โดย: panwat 30 มิถุนายน 2553 12:50:12 น.
โดย: กลิ่นดอย 30 มิถุนายน 2553 20:40:40 น.
Location :
ขอนแก่น Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [? ]
ฉันภูมิใจที่ได้เกิดใต้ร่มพระบารมี เย็นศิระเพราะพระบริบาล ร่วมปกป้องสถาบันพระมหากษัตริย์...และจะขอเป็นข้าพระบาททุกชาติไป ร่วมตอบแทนแผ่นดิน มิใช่อยากแต่ครอบครอง (ติดตาม..นิยาย 'รักของข้าแผ่นดิน' นะคะ) ******** ยินดีต้อนรับผู้มาเยี่ยมบ้านหลังนี้ทุกๆ ท่านค่ะ บ้านนี้ไม่มี vip friends เพราะ "ทุกคนที่มาเยือนคือคนสำคัญ" บ้านชิงช้าคนช่างฝัน ของผู้หญิงคนหนึ่งที่เกิดมา เพื่อจะต้องเข้มแข็ง..ในทุกเรื่อง!!!! มองเข้ามาในบ้านหลังนี้ จะเป็นอีกมุมที่อาจขาดความเข้ม เพราะตราบที่ยังหายใจย่อมมีหลายเรื่องที่ต้องเป็นไปตามความอ่อนไหว อาจไม่แข็งแกร่งในทุกสิ่งที่เผชิญ เพราะมีบางเรื่องต้องใช้ความอ่อนโยนในการก้าวเดิน .. ขอบคุณที่มาทักทายนะคะ" "ฉันก็เหมือนคนทุกคน ที่มีรัก ก็อยากดูแลให้ดีที่สุด ขอบคุณที่รักกัน และจะรักกันตลอดไป ขอบคุณที่เข้าใจในคนอารมณ์อ่อนไหว คิดมาก ฝันเยอะ มีโลกส่วนตัวค่อนข้างสูง ดีใจที่ดีต่อกันและห่วงใยกันและกันเสมอ 'รัก' ต้องพูด ต้องบอก และต้องแสดงออก ก็เพราะคนเราไม่ได้อยู่ค้ำฟ้า วันหนึ่งก็ต้องจากกัน.. ถ้าวันนึง ไม่มีฉันให้กอด แล้วเธอจะโทษใคร' ทำทุกวินาทีที่ยังมีลมหายใจ ให้มีคุณค่าและมีความหมายที่สุด สำหรับคนที่เห็นคุณค่า และคนที่มีความหมาย.. .."บนภูเขา หรือ ทะเลไกล ชอบที่ไหน .. ชอบที่มีเธอ ในวงเล็บตอบ ฉันชอบที่มีเธอ" ทะเลกลางสายฝน ..ใจอยู่กับทะเลแล้วค่ะ