ในครัววุ่นวายตั้งแต่เช้ามืด แม่สาละวนกับการเตรียมข้าวปลาอาหาร ที่ล้วนแล้วแต่เป็นของชอบของผมทั้งนั้น รสมือของแม่อร่อยเสมอไม่เคยเปลี่ยน ตั้งแต่ครั้งผมยังเด็กเคยเป็นมาอย่างไร จนวันที่ผมโตขนาดที่แม่บอกว่าหมาเลียตูดไม่ถึงก็ยังคงเป็นอยู่อย่างนั้น

แม้ว่าในวงข้าวจะอุดมไปด้วยของโปรด ทว่าผมกลับกินได้ไม่มากนัก สาเหตุหลักก็มาจากนัดหมายที่ผมต้องไปให้ทันนั่นเอง ไม่น่าเชื่อว่ากระดาษแผ่นน้อย ตัวอักษรไม่กี่ตัวจะมีอิทธิพลถึงเพียงนี้ 

ผมไม่ได้เตรียมกระเป๋าเหมือนการเดินทางครั้งก่อนๆ คิดเอาเองว่า เพียงเสื้อผ้าที่สวมติดตัวกับเงินติดกระเป๋ากางเกงอีกห้าร้อยก็น่าจะเพียงพอสำหรับการเดินทางครั้งนี้

นั่งรถออกจากบ้านตอนหกโมงเช้า 

เบื้องหลังผมที่ค่อยๆไกลออกไปทีละนิดคือบ้านเกิด 

เบื้องหน้าที่กำลังรออยู่คืออีกโลกหนึ่งซึ่งแตกต่างกันลิบลับ 

แม้จะรู้สึกกังวล แต่ผมก็ทำอะไรไม่ได้  สู้ทำใจให้หาญกล้าพร้อมที่จะเผชิญกับมัน 

ครั้งหนึ่งในความเป็นลูกผู้ชาย

บททดสอบที่รออยู่