หากวอนขออย่าทิ้งกันไป จะทำให้เปลี่ยนใจมั้ย
Group Blog
 
<<
มกราคม 2552
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
20 มกราคม 2552
 
All Blogs
 

จิตวิญญาณของการเป็นครู..หายไปไหนแล้ว

วันครูที่ผ่านมา มีการวิพากย์วิจารณ์ต่างๆนานาว่าครูเป็นแบบนั้น
ว่าครูเป็นแบบนั้น และความเชื่อมั่นในตัวคุณครูของเด็กมีแนวโน้ม
ลดลง ความศรัทธา น้อยลง


มากมายค่ะสมัยนี้ แต่ก็ไม่แปลก หลังจากนี้แล้วแต่ทัศนคติ นะคะ
ขอเป็นการเสนอความคิดเห็นส่วนตัวแล้วกัน
*****************************************

วันนี้เป็นอีกวันที่ต้องทำหน้าที่ของการเป็นครูที่โรงเรียนแห่งหนึ่ง
ย่านจรัลสนิทวงศ์ ไม่ค่อยใหญ่เท่าไหร่ โรงเรียนเป็นขนาดกลาง
มีเด็กอนุบาลถึงชั้น ม.3 เด็กๆน่ารักดีค่ะ สดใสกันไปตามวัย

เราเองมีหน้าที่เป็นคุณครูสอนคอมพิวเตอร์พิเศษที่ทำหน้าที่เพียง
อาทิตย์ละครั้ง และในการสอนทุกครั้งเด็กให้ความร่วมมือดีค่ะ
หรือเป็นเพราะว่า คอมพิวเตอร์เป็นสื่อที่เด็กให้ความสนใจเลยดู
สนุกสนานกว่าการเรียนให้ห้องเรียนเหมือนกับทุกๆคาบ

ทุกๆครั้งในการเปลี่ยนคาบเราจะได้เจอกับเด็กแต่ละห้องที่เวียนมาเจอกัน
เพียงแค่อาทิตย์ละครั้ง เด็กน่ารักสดใส สมเป็นวัยเด็กจริงๆค่ะ
( เอ๊ะ พูดเหมือนเราแก่เลยทั้งๆที่ห่างกับเด็กไม่เท่าไหร่ ไม่น้า.....T-T)
ในการมาเรียนวิชาคอมพิวเตอร์ทุกครั้งเด็กในแต่ละห้องจะมี
คุณครูประจำชั้นตามมาเพื่อคอยดูแลเด็กๆในการเดินทางมายังห้อง

บ่อยครั้งค่ะที่คุณครูประจำชั้นในแต่ละห้องจะเข้ามาหาเราซึ่งเป็นคุณครู
ผู้สอนในวิชาคอมพิวเตอร์และคอยบอก กึ่งฟ้อง ว่าเด็กห้องนี้คนนี้
ดื้อ คนนี้ซน คนนี้ไม่เรียน เป็นเรื่องธรรมดาที่เกิดขึ้นกับเด็ก เพราะเราเชื่อว่า
"เด็กซนจะเป็นเด็กฉลาด" เราเชื่อประโยคนี้มาเป็นเวลานาน

ในทางกลับกันในคาบคอมพิวเตอร์ที่เรารับผิดชอบเด็กกลุ่มเสี่ยงต่างๆ
ที่อาจารย์หมายมั่นปั้นมือนั้น กลับกลายเป็นเด็กน่ารักเชื่อฟังไม่ดื้อไม่ซน
ตั้งใจเรียน กลายเป็นเด็กเรียบร้อยไปในพริบตา O_o นั้นสิทำไมหล่ะ
เรามานั่งสังเกตุตลอดเวลาที่คุณครูประจำชั้นคอยเฝ้าดูเด็กเหล่านั้น
ไม่ต่างกับการจับผิดเด็กไม่เปิดโอกาสให้เด็กได้ใช้ความคิดของพวกเขา
และยังลงโทษด้วยการตี บ่อยครั้งค่ะที่เด็กเหล่านั้นเดินมาหาคุณครูพิเศษ
อย่างเรา เหมือนหาเกราะกำบังอะไรซักอย่าง จริงค่ะเพราะเราไม่เคยตีเด็ก
อักนัยคือ เด็กไม่เคยดื้อหรือซน ในคาบของเราเลย

ที่เด็กกลายเป็นเด็กเกเร บางทีส่วนหนึ่งมาจากการกระทำของคุณครู
ประจำชั้น แบบนี้ด้วยหรือเปล่าคะ ????

ถึงเวลาพักกลางวัน ปกติคุณครูของโรงเรียนนี้ทางโรงเรียนจะมี
อาหารกลางวันเตรียมไว้ให้ ว่าง่ายๆทานทุกอย่างเหมือนที่เด็กนักเรียนทาน
น่ารักนะคะ โต๊ะคุณครูตั้งอยู่ๆข้าง กับโต๊ะของเด็กนักเรียนเลย
เป็นบางอาทิตย์ค่ะที่คุณครูพิเศษอย่างเราจะไปทานอาหารที่โรงอาหาร
ของโรงเรียนตามความสะดวก และอะไรอีกหลายๆอย่าง

เรานั่งร่วมโต๊ะกับครูพิเศษอีก 2 คนที่เราร่วมงานด้วยกัน และฝ่ายตรงข้าม
เป็นคุณครูประจำของโรงเรียนไม่ทราบชื่อค่ะ ขอสมมติว่า เป็นครู A และ ครูB ละกัน

A: นี่บอลห้องชั้นนะมันไม่ไหวจริงๆหว่ะ
B: ทำไมเหรอ ชั้นก็เห็นอยู่เหมือนกัน
A: ไม่รู้ทำ ห่ า ไรไม่เป็นเลย (O_o ใช้คำนี้จริงๆค่ะยืนยัน)
B: เหมือน แจ๊ค เลย เด็กไรไม่รู้ขี้เกียจ ฉิ บ หาย (O_o ครั้งที่ 2)
A: ชั้นบอกแล้วนะว่าให้อ่านหนังสือไม่อ่านแล้วเป็นงัยสอบตกอีกละ
B: เด็กห้องชั้นนะขนาดบอกว่าให้ mark ตรงนี้จะออกสอบมันยังไม่อ่านเลย
A: เออเด็กพวกนี้สอน เ หี้ ย ไรไม่รู้จักจำ (O_o อึ้งที่สุดแล้วคำนี้)
B: ใช่ชั้นก็บอกเหมือนกันว่าอยากทำไรก็ทำชั้นจะไม่สนใจแล้ว
A: ใช่ชั้นก็ว่าเด็กพวกนี้ปล่อยมันไปเถอะทำยังไง ก็คงไม่ไหว

นั่งกินข้าวไปสะอึกไปค่ะ นี่รึป่าวคะ ที่ขาดจรรยาบรรณของการเป็นครู
โต๊ะกินข้าวอยู่ๆข้างๆเด็กเลยนะเนี่ย อีกอย่างพวกเราครูพิเศษนั่งกันอยู่
ถึง 3 คน พระเจ้า ดูๆแล้วเธอสองคนนี้เค้าขาดคุณสมบัติของการเป็นครู
อย่างแท้จริงไปมากค่ะ ห่างไกลจากคำว่าอาจารย์ และ อาจจะเป็นครู
ไม่ได้เลยทีเดียว ได้ยินแบบนี้สงสารเด็กที่ได้เรียนกับอาจารย์สองท่าน
นี้จับจิตค่ะ ไม่ได้ตอแหล แต่เรารู้สึกแบบนั้นจริงๆ จนกินข้าวต่อไม่ไหว
เดินเอาจานไปเก็บกันทั้งก๊วนเลยทีเดียว

สมัยที่เรายังเป็นเด็ก มีแต่คุณครูที่แสนน่ารักถึงแม้จะดุที่รู้ว่าท่านรักเรา
อย่างจริงใจ คงยากนะคะที่จะหาในช่วงปัจจุบันอย่างนี้ เรารู้ค่ะว่าคุณครู
ที่ดีๆก็มีอยู่มากในประเทศไทย แต่ก็มีเยอะเช่นเดียวกันที่คุณครูอีกประเภท
เข้ามาแทรกซึมอยู่ในสถาบันการศึกษา อยู่ไม่น้อย น่าสงสารเด็กเหล่านั้น
เราอยากเดินไปบอกเด็กโรงเรียนนี้หลายๆคนค่ะ ว่าหนูคุณครูสงสารหนูจัง
พวกหนูเกิดมาช้าไปนะเนี่ย แต่ถ้าพูดเด็กคงไม่เข้าใจมั้งคะเนี่ย


ไม่แปลกใจที่เด็กจะเดินเข้ามาหาครูพิเศษอย่างเราในหลายๆครั้ง
ที่คุณครูประจำชั้นต่อว่า หรือลงโทษ อ่ะ!! ขอบอกก่อนค่ะ
ว่าเราไม่ใช่คุณครูประเภทที่ใจดีโอ๋เด็กเด็กทำผิดแล้วเข้าข้าง
เราเป็นคุณครูที่ค่อนข้างดุเลยทีเดียว แต่ใช้เหตุผลกับเด็กค่อนข้างเยอะค่ะ
(จริงๆแล้วถ้าตีเด็ก เด็กจะกลับบ้านไปฟ้องพ่อแม่มั้ยนะ อิอิ)


น่าสงสารเด็กสมัยหลังๆๆ จังเลยค่ะ



เป็นเพียงความคิดมุมมองของเราคนเดียวนะ อาจารย์ดีๆมีอยู่เยอะค่ะ
อยากให้คุณครูเหล่านี้ได้ดูโฆษณา เซเว่น จัง ดูแล้วคิดถึงตอนเรียน
มัธยมเลยค่ะ เหมือนกันเป๊ะเลยทีเดียว






 

Create Date : 20 มกราคม 2552
4 comments
Last Update : 20 มกราคม 2552 23:35:59 น.
Counter : 458 Pageviews.

 

เยอะแต่อ่านจนจบเถอะค่ะ

 

โดย: โบน้อย..กลอยใจ 20 มกราคม 2552 23:38:25 น.  

 

- -* อิจฉาเว้ยเป็นครูสอนเด็กอยากสอนมั้งเฟ้ย ความรู้เต็มรูสอมงอ่ะ -*- อยากสอนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

เออวะ อึ้งไปเลย สมัยตอนกุเป็นเด็กนี้ กุทั้งดื้อทั้งซนทั้งขี้เกียจ อ้วนอีก การบ้านก็ลอก โดนตีบ่อยที่สุดเลย
แล้วกุจาโดนไปกี่คนเนี้ย แต่เคยโดนเต็มๆๆสองรูหูเลย
ว่าปัญญาอย่างกุเนี้ยไม่มีทางได้ดีเรียนจบหรอก กุว่ามีทุกยุคแหละโบ แต่ขึ้นอยู่กับว่าวาสนาใครจะเจอ กุสิเจอเต็มๆ

อยากจะกลับไปกราบแทบเท้าว่า กุจบแล้ววะ - -* ไรแบบนี้แต่ก้อเป็นการประชดเกินไป กุเป็นคนไม่ชอบคนสอนแต่กุไม่เคยเกลียดการเรียน แต่ก็มีเหตุผล บ้างในเวลาเรียนแต่ถ้าเจอแบบเอาแต่ตีๆๆๆไม่ฟังเหตุผลที่เด็กนักเรียนคน 1 กำลังจะบอก กุว่าไม่ใช่ครู แล้วกุก็เจอมาแล้ว ตอนมอ สามเนี้ย เอิ๊กไว้ไประบายอารมณ์ที่บล๊อกตัวเองดีกว่า อิอิ

 

โดย: NaN007Ka 21 มกราคม 2552 16:13:59 น.  

 

พอจะรู้ว่าโรงเรียนชื่ออะไร เพราะแถวนั้นมีอยู่แค่ 2-3 โรงเรียน ที่มี อนุบาล - ม.3 แต่ไม่แน่ใจว่าใช่โรงเรียนเดียวกับที่น้องสาวคนสุดท้ายของผมเรียนอยู่หรือเปล่านะเนี่ย ถ้าใช่เนี่ย ก็ขออย่าให้ไปเจอคุณครูแบบนั้นเลย

 

โดย: คนบุญผู้หยาบช้าคนบ้าหกสลึง 21 มกราคม 2552 19:32:02 น.  

 

อุ๊ยรอดตัวไป คนล่ะโรงเรียนครับ

 

โดย: คนบุญผู้หยาบช้าคนบ้าหกสลึง 22 มกราคม 2552 18:43:57 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


โบน้อย..กลอยใจ
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add โบน้อย..กลอยใจ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.