ลุกขึ้นมาแบบอาการเมามัวขี้ตา พอค่อยๆขยับปรับเรด้า ได้แค่นั้น อ้ายยยยยย
ปลุกพ่อโบนัสอย่างด่วนจี๊ แล้วกระโดดลงไปชั้นล่างที่ยายนอนอุตุอยู่ แม่ๆๆๆน้ำท่วม
แต่ว่าน้ำมันมาปลุกยายไวกว่าเราซะอีก รีบขนเครื่องนอนยายขึ้นข้างบนด้วยความทุลักทุเล
ระหว่างนั้นพ่อโบนัส พ่อนักจอมวางแผน เจ้าของรางวัลมาเนจแม้นท์แมนแห่งปี เกิดไอเดียกระฉูดหลากหลาย
เอาเถอะพ่อคูณ เรารีบเก็บของแม่ขึ้นข้างก่อน ฝ่ายท่านชายรีบไปดูรถ และจัดการเลื่อนรถขึ้น
จัดการปั๊มน้ำ ถอดออกก่อนที่น้ำจะเข้ามอเตอร์ เป็นช่วงที่น่าหวาดเสียวที่สุดของเค้า
เค้าบอกว่าตะคริวกิน ฝนตก แช่น้ำ น้ำเย็น อันนี้เข้าใจ แต่ที่บอกว่ายืนเกร็งขาจนตะคริวรับประทาน
เนื่องจากต้องนั่งยองๆ ไม่อยากให้น้ำท่วมเปียกตูด เพราะหยะแหยงอ่ะ ในขณะที่ต้องถอดปั๊มน้ำคนเดียวท่วม
กลางกระแสน้ำเชียวกราด(โอเว่อร์ไปนิด) อันนี้เระสาเหตุตะคริวกิน เอ้อ...น่าสงสารเนอะ อิอิ
ช่วงนี้เราเองก็บ้าเก็บของทุกอย่างขึ้นที่สูง ลูกชายก็อยากช่วย ตื่นมางง แบบน้ำเข้าบ้านได้ไงแม่ บราๆๆๆ
นอกจากต้องอธิบายแล้วต้องคอยกันไม่ให้ลงมาลื่นหกล้มเจ็บตัวอีก ขอบใจมากลูกรัก
ระดับน้ำเข้าบ้านค่อยๆเพิ่มปริมาณสูงขึ้นเรื่อยๆ จนถึงขอบบัวกันฟื้น แต่เหลือระยะหนึ่งคืบกว่าๆห่างจากปลั๊กไฟ
และช่วงนี้เอง วิญญาณแม่บ้านจอมพลังเข้าสิง เกิดคิดเป็นตุเป็นตะ ว่าถ้าน้ำท่วม สูงขึ้นเรื่อยๆ
เราต้องมีสะเบียงให้พอ ไปเลยค่ะ ไปยื่นแช่น้ำทำกับข้างตอนตีห้า อะไรมีอยู่เอามาทำให้สุก กับข้าวที่ซื้อมาอุ่น
เตรียมหม่ำพร้อม ได้อาหารสำรับสองวัน กลัวเพราะดูข่าวน้ำท่วมเยอะมาก เตรียมการไว้ก่อน หุ้งข้าว 4กระป๋อง
เอาเข้าไป แต่ว่านะ เพราะทำงานทั้งวัน ใช้แรงงานเยอะมาก ขนๆๆยกๆๆ ปีนขึ้นปีนลง กินจนคุ้มไป
สิ่งที่ขนย้ายทั้งหมดคือ ของที่อยู่ในห้องเก็บของ ห้องนอนแม่ ห้องครัวยกเหนือฟื้น
โซฟายกวางโต๊ะทานข้าวพอได้ จริงๆที่บ้านเราไม่ได้ตกแต่งอะไรมาก เพราะเอาเงินลงบ้านไปหมด เฟอร์นิเจอร์ก็มี
น้อย ส่วนใหญ่ที่ซื้อใหม่อยู่ห้องนอนเราหมด ด้านล่างเป็นเฟอร์นิเจอร์ไม้สัก ทนดีคุ้มดี
ยกเวินชั้นวางทีวี ตัวนี้ที่เราไม่ได้ย้าย อยากให้ฟังซะงั้น จะหาเรื่องซื้อใหม่ อิอิ ไม่ค่อยได้เก็บรูปในตัวบ้านยุ่งมากๆ
เข้าใจคนอารมณ์น้ำท่วมเลย มึน งง และเหนื่อยแทบสายตัวขาด
ยิ่งพอสว่างฝนก็ค่อยๆๆขาดเม็ดไป ดีนะ ทำให้ระดับเริ่มลดลง คุณชายฟาดข้าว ขนม นอนสลบเมือดโน้น
เราเองต้องเก็บของในครัว หลับไม่ได้ แม่ก็ค่อยๆปีนลงมาสำรวจ
ตอนเช้ามีมันส์ดี แถวบ้านเ้กิดอาการตามหาถังขยะ เนื่องจากมันลอยไปไหนไม่รู้
จากในรูปเห็นถังดำๆมั้ย ถังใครถังมัน พากันเดินตามหากันใหญ่เราเองก็เป็นหนึ่งในนั้น กร๊ากๆๆๆ ขำตัวเอง
เพราะถังขยะมันแพง หายไปต้องซื้อเอง หลายร้อยนะ อันนี้โครงการเค้าให้ มันเป็นอย่างดีหนา ทน
ทุกสิ่งทุกอย่าง ลอบไปลอยมาหน้าบ้าน น้ำสูงเมื่อคืนประมาณเกือบๆหน้าแข้ง ตอนนี้ลดลงเล็กน้อย แต่ในบ้านน้ำ
ก็ไม่สูงมา นอกบ้านในรั้วสูงประมาณเลยตะตุ่มเล็กน้อย
ช่วงเช้าเป็นช่วง สัพเพเหระ มีแต่เรื่องน้ำท่วมข้าวของเสียหาย เป็นที่หน้าเห็นใจกันทั่วหน้า
เพราะหลายๆหลังรถเข้ารถ เสียหาย บางบ้านเพื่อนบ้านพยายามตะโกนสุดฤิทธ์แจ่เจ้าของบ้านไม่ได้ยิน ช้ำใจกว่า
เราวะอีก หมายความว่าเค้าเก็บอะไรไม่ได้เลย ทุกอย่างเปียกแฉะ เลอะเทอะไปหมด
สิบโมงกว่าน้ำลง ต้องช่วยกันทำความสะอาด โอ้ สุดๆ ไม่รู้ตัวว่าทำได้ไง ยื่นแช่น้ำตั่งแต่ตีสามยังสิบเอ็ดโมง
ฉีดล้าง เช็ด ยก เก็บ นึกถึงแล้วยังสยองไม่หาย เหนื่อย
ข้อดีของน้ำท่วมคือ เป็นบิ๊กครีนนิ้งเดย์ของเรา
อะไรทีทำใจทิ้งไม่ได้ วันนี้ทิ้งได้เอง เพราะเปียกแฉะ ฮ่ะ สมใจมาก เราเองอ่ะไม่ชอบเก็บขยะซะด้วย
กว่าจะให้เวลาให้เข้าที่ประมาณเกือบ บ่ายสอง เป็นไง นี่ยังดีกว่าที่อื่นที่เค้าลำบากกว่า
บ้านชั้นเดียว น้ำขังกลายเป็นน้ำเน่า
จัดการทุกอย่างเสร็จก็ออกไปเป็นผู้สื่บข่าว หาต้นตอน หาสาเหตุ ระดับเราต้องไปที่โครงการ
จนรู้แจ้งแทงตลอดเข้าในสาเหตุ หลัดเกิดการการทำถนนเส้นไร่กล้วย น้ำท่วมสูง
ไม่อยากเอ่ยชื่อโครงการให้เป็นข่าวใหญ่ น่าเบื่อจริงๆ
หาสาเหตุได้ ก็ต้องหาทางป้องกัน โครงการกระสอบทรายช่วยลูกบ้าน เค้าจัดหาให้
และเราต้องซื้อเองด้วย 40กระสองกันไว้ก่อน เสียเงินไป1300 ค่าน้ำท่วม ยังดีกว่าผู้ตกทุกข์ได้ยากคนอื่นอีกเยอะ
เราต้องช่วยๆกันกลับเพื่อบ้าน ยกแบก กระสอบทราย ต้องไปเป็นชาวสาระ(แน)เพื่อไม่ให้ตกข่าว เอิ้กๆๆอันนี้ชอบ
ช่วงนี้นอกจากขนขึ้น แล้วยังต้องขนลง เป็นเหตุให้เหนื่อยไม่สามารถออกจากบ้านไปไหนได้
แต่ก็ยังมีสิ่งดีๆ และมิตรภาพจากเพื่อนบ้านรอบๆ
จากที่เคยยิ้มทักทายกันธรรมดา ก็หันมาสนิทชิดเชื้อกันมากขึ้น
แลกเบอร์โทร เพื่อเหตุฉุกเฉินกันอีก และถามไถ่สารทุกข์สุขดิบกัน ช่วยเหลือหอบหิวกระสอบทรายร่วมกัน
เค้าว่าเราจะพบมิตรยามยากถ้าจะจริงแฮ่ะ
แต่ คราวหน้า ขอพบมิตรแบธรรมดาดีกว่านะ อิอิ
ช่วงนี้เหนื่อย มากๆ เข้าใจอารมณ์คนแบกกระสอบข้าวสารหนักๆเลย ขอพักสักแปร๊บ
กำลังตรวจสอบทริปภูเรือ ใก้ลคลอดเระ เสร็จเมื่อไร่ จะไปตามมาชมถึงบ้านทุกๆคนเลย
อ้อ..ไม่ต้องส่งข้าวสาร อาหารแห้งมานะจ๊ะเพื่อน บ้านเรากลับสู่สภาพวะปรกติเระจ้า
วันรุ่งขึ้นหลังจาก เก็บของเสร็จ มีเพื่อนแม่มาหา มาเยี่ยมเยียนที่บ้าน
เป็นเหตุให้เราได้ออกไปหม่ำๆๆ ที่มุมอร่อย และไม่ได้เก็บภาพมาฝากเช่นเคย
ทั้งๆที่มีกล้องอยู่ในกระเป๋า อารมณ์เหนื่อยๆ มัวแต่ฟาดทุกอย่างเข้าปากหมดเลย อิอิ
เย็นย่ำ ก็เกิดอาการ อยากออกจากบ้านอีกรอบ เพราะติดในบ้านมาสองวันแล้ว
มีคนใจดี ที่พาไปโน้น เซ็นทัล ชลบุรี บังเอิงไปเจอเค้ามีกิจกรรมโดเรมอน เลยแวะเก็บรูปซะหน่อย
ช่วงนี้หนุ่มน้อยขี้อายไม่กล้าเข้ากล้องคนเดียว
เนื่องจากไม่อยากเดินมาก ยังระบบขาอยู่ เลยมุ่งตรงไปหาสลัดกินที่นี่ sizzler
สั่งปลาชุบเกล็ดขนมปังทอดให้ลูก และเนื้อบดเทอร์ริยากิให้พ่อโบนัส ส่วนเราอาศัยแย่งๆกิน
ความสุขของโบนัส
ซุปเห็ดใส่เส้นสปา ข้าวเกรียบ และที่อยู่ในจาน ฟาดจนเหลือแค่นี้
ต่อ ด้วยของหวานเราอนุญาติ ให้ได้แค่เย็ลลี่ สองชิ้น ชักจะกินเยอะเกินไป
สุดท้ายพากันเดินบริหารพุง เด็กเกิดอาการลำเลิกบุญคุณที่ช่วยเหลือแม่ขัดบ้าน ขอของเล่น สกูตเตอร์และ
วิทยุสื่อสารเด็ก เนื่องจากเค้าดูหนังเรื่อง เราสองสามคน เค้าใช้ว.คุยกัน โบนัสอยากได้มา
ว.1 เรียก ว.2 แถมจำชื่อตัวแสดงได้ด้วย สุน ส้มชุน เค้าอยากได้จนเกิดอาการลงแดง แกมๆเจ้าเค้า
เคยเห็นเป็นหนักจน สั่นๆร้องเอาของ อารมณ์ประมาณนั้น
เป็นเหตุของภาพวันนี้ วันรุ่งขึ้น25/10/2010
ไม่ได้วิทยุสื่อสารแต่ได้ สกูตเตอร์เป็นเท็นแทน
เมื่อคืนเล่นกว่าจะเข้าบ้านเกือบ สามทุ่ม แถมตอนเช้าตามแม่มาตลาด
มิวายเอามาเล่นที่ลานจอดรถเพื่อรอแม่ซื้อของ
นี่เป็นโชคดีของเรา ที่น้ำท่วมแต่ไม่ขังเฉอะแฉะนาน ใช้เวลาไม่นานน้ำลด
แต่ใช้เวลาสองวันในการเก็บล้างทำความสะอาด
แต่สำหรับคนอื่น ผู้ที่ลำบากมากกว่า ถ้าเราพอช่วยเหลือกันได้
คนไทยมีน้ำใจ คนไทยไม่ทิ้งกันนะค๊ะ
Free TextEditor
Create Date : 25 ตุลาคม 2553 |
|
20 comments |
Last Update : 25 ตุลาคม 2553 15:59:28 น. |
Counter : 2008 Pageviews. |
|
|
ตะเองแก้ไขบล๊อค หายหมดเลยอ่ะ
เซ็งเลย แง้วๆ