วันปรอทแตกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
วันนี้ขอมาระบายความอัดอั้นโดยเฉพาะ เรื่องเกิดวันนี้ ก็กะเด็กนะแหละ วันนี้ทำงานตอน 8-11 โมงเช้าแล้วทำอีกทีก็ 5 โมงเย็น ถึง 5 ทุ่ม ตอนเช้า เด็กยังไม่งี่เง่ามากกกกกกก เออแปงเลี้ยง เด็ก 2 ขวบ 4 เดือนผู้ชาย กะอีกคนผู้ชายเหมือนกัน 5 เดือน ตอนเย็นรับช่วงต่อจากแม่มัน มันงี่เง่า งอแง แม้แต่แม่มันยังเอาไม่อยู่ กรี๊ดดดดดดดดดดด ร้องไห้ แล้วก็ร้องไห้ลูกเดียว วันนี้วันเกิดโฮสแด็ด เค้าก็ออกไปกินข้าวนอกบ้านกันหมด เหลือเรากะเด็ก 3 คน ก่อนออกมันก็แผลงฤทธิ์ แม่มันก็บอกว่าเด๋วให้แปงเปิดจอชกะมาร์ธาให้ดู (การ์ตูน) เผื่อจะทำให้อารมณ์ดีขี้น เปล่าเลย ระหว่างดู มันก็บอกว่าจะกินข้าว เราก็เออ เด๋วไปทำไรให้กิน ก็อุ่นเบอร์เกอร์แช่แข็ง กะ ชีสโทสที่เหลือเมื่อกลางวันของมัน องุ่น แล้วก็โกลด์ฟิชใหัมัน อยากบอกว่ามันไม่แตะเลย พอเอาถาดวาง มันก็ร้องหาทิชชู่ ให้มันแล้วก็ร้องเอา towel (กระดาษชำรที่เป็นม้วนอันใหญ่อ่ะ) เอาให้ก็เอาทิชชู่ใหม่เราก็บอกว่า แมทมีแล้วไม่ให้แล้วพอ ก็กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด ร้องไห้น้ำตาไหลพรากกกกกก แล้วก็ชี้มือชี้ไม้ จะเอาไรก็ไม่รู้ที่เคาน์เตอร์ แล้วก็พูด that one, that one แล้วตูจะรู้ม่ะ ว่า that one ของมันคือไร เราก็บอกว่าแมทบอกซิจะเอาไร พี่แปงไม่รู้ มันก็ No No No แล้วก็ร้องไห้ ไอ้ No มันอ่ะ กรี๊ดนะ ไม่ใช่พูดดี เรารำคาญ เลยไม่สนมัน ไอ้ตัวเล็ก เห็นพี่มันร้องไม่ได้ จะชอบร้องตาม เอาเข้าไป แล้วคงถึงเวลากินนมแล้ว เราก็ไปนมชงนมให้มันกิน ระหว่างป้อนนมไอ้แมทตัวแสบ จะเอานมช็อคโกแลต เราก็บอกว่าแมทรอก่อน เราป้อนนมน้องอยู่ ไม่ยอมค่ะ กรี๊ดบ้านแตกกกกกกกกกก เราก็จำใจลุกไปเอานมใส่แก้วให้ พอวางให้อีนี่ กรี๊ดดดดดดดด ร้อง ไม่ ไม่ ไม่ มันจะเอาใส่ถ้วยดูดมัน ไอ้เราไม่อยากใสให้เลย เพราะมันมีส่วนประกอบเยอะ ล้างยากกกกกกกก แล้วอีกอย่างมันก็ไม่กินหรอก เรียกไปงั้น ทนไม่ไหว ตอนนี้แหละ ตะโกนเลย "โธ่เว้ย มันจะอะไรหนักหนาฟระ" แล้วก็บ่นยาวเลย เกลียด เบื่อ โว้ย ไมแมททำตัวน่าเบื่อเงี้ย บลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อยากบอกว่าภาษาไทยล้วนๆๆ บ่นไปก็เอานมใส่ถ้วยให้มันไป มันเห็นเราบ่นเป็นภาษาไทย ก็บอก ไม่ ไม่ ไม่ เพื่อไม่ให้เราพูด เราบ่น ไอ้เราก็บ่นไม่เลิก เสร็จแล้วก็เอานมวางให้มัน แล้วไม่สน แต่ไม่สนไม่ได้ มันไม่กินไรเลย ไม่แตะไรเลย ระหว่างนั้นเอาตัวเล็กไปนอน พอลงมาก็เห็นมันไม่กินไร เลยบอกว่าเด๋วพี่แปงจะอ่านหนังสือให้ฟัง แต่แมทต้องกินนะ อ่านไปหน้า ก็บังคับให้มันกินชิ้นนึง มันไม่ยอมกินไร พอเอาองุ่นให้ก็กินได้ แต่ผ่านไป 2 หน้า องุ่น 2 ลูกเท่านั้น พี่แกไม่กินแล้ว ไม่ว่าจะกล่อมไง ก็บอกว่าไม่กินก็ไม่อ่านนะ มันก็กรี๊ดดดดดดดดดดดดด ร้องไห้ น้ำตาไหลพรากกกกกกกกกก ดีหน่อยที่ครั้งนี้ไม่มีเขวี้ยงจานเขวี้ยงอาหาร ปกติมี เราทนไม่ไหวไม่สนไม่ไรมันแล้ว นั่งกอดอก มันก็ร้อง that one อีก แล้วก็ชี้ไปที่กองหนังสือ แล้วตูจะไปตรัสรู้ม่ะ ว่ามันเล่มไหน ไอ้เราก็ทน หยิบชู ถามมันทุกเล่มว่าใช่เล่มนี้ม่ะ แทนที่มันจะบอกดีๆว่าไม่ เจือกกรี๊ด แล้วตะโกน โน โน เราเหลือทนไม่หาแล้ว แล้วถามมันว่ากินเสร็จยัง มันก็บอกว่ายังกินอยู่ ทั้งๆที่ไม่แตะไรเลย นอกจากกรี๊ดและร้อง เราก็เตรียมตัวจะล้างขวดนมไอ้ตัวเล็ก เสือกตะโกน done เราก็เออ จับมันไปอาบน้ำ ตานี้ก็ไม่ยอมอีก อุ้มไปก็ถีบ ร้องไห้ พอไปชั้นบนจับอาบน้ำก็ร้องหาทิชชู่...ตูจะบ้า พออาบไปสักพักมันเริ่มสงบ นั่งเล่นน้ำ เราก็นั่งร้องไห้เลย เกินทนแล้ว คิดในใจตลอด ตูมาทำไร ไมตูจ้องมาเจอไรเงี้ยฟระ เมื่อไรจะจบปี เมื่อไรตุจะไปจากบ้านหลังนี้ ร้องไห้ เป็นครึ่งชั่วโมงเราก็ปล่อยให้มันเล่นน้ำไม่สน เพราะมันกะลังอารมณ์ดี พออาบน้ำเสร็จ ก็ปล่อยให้มันเล่นโน่นเล่นนี่เราก็ไปล้างขวดนมต่อ ไอ้ตอนล้าง ก็ดันเจือกร้องไห้ ทำอย่างกะนางเอกมิวสิค มือไม่มีว่างเช็ดน้ำตา แขนเสื้อนี่แหละ ชุ่มฉ่ำไปหมด ไอ้เแมทตัวดีหรอ อารมณ์ดีแล้วก็วิ่งมาหัวเราะให้ดูบ้าง เราก็หัวเราะตาม(แบบฝืนๆๆนะ) เด็กหนอ มันไม่รู้เรื่องไร แต่ผู้ใหญ่ดิจะบ้า ตาย จัดการล้างไรเสร็จ ก็จับมันเข้านอนเลย ทั้งๆที่ยังไม่ถึงเวลานอน คือแบบทนเห็นหน้ามันไม่ไหวแล้ว พอร้องไห้ได้ วิญญาณนางเอกเข้าสิง มานั่งจัดตู้เสื้อผ้าเด็ก ซึ่งรกมากกกกกกกก เพราะยัดกันตลอด เราพับเท่าไร พ่อมันรื้อออกมายัดทุกครั้ง เสื้อผ้าส่วนใหญ่ที่มีไม่ได้ใส่หรอกของน้องอ่ะ ใส่แต่ตัวที่มันอยู่นอกตู้เห็นได้ชัด ข้างในไม่เคยแตะ นั่งจัดไปชั่วโมง สบายใจ แต่ยังมีอารมณ์เศร้าอยู่ ดูเซอร์ไวเวอร์ดับอารมณ์ไป หมดแล้ว พอแล้ว ได้ระบายแล้ว สบายใจ เฮ้อกลุ้ม อยากบอกว่าตอนพิมพ์นี่ก็นั่งร้องไห้ ตั้งแต่มานี่นะ ไม่เค้ยร้องไห้ หนักขนาดนี้ เคยแต่ร้องนิดหน่อยเวลาอ่านนิยาย หรือดูละครแล้วซึ้ง ทั้งที่อยู่เมืองไทยนี่ เจ้าน้ำตามากกกกกกก ขี้แยสุด อยู่นี่ว่าเข้มแข็งขึ้นแล้วนะ ไม่วาย ทนไม่ไหว ร้องจนได้ สงกะสัย เพราะเมนส์ไม่มาร่วมด้วย ทำให้อารมณ์แปรปรวน มันใกล้มาแล้วล่ะ แต่เลยกำหนดไปหลายวัน สงสัยเครียด เฮ้อกลุ้ม เว้ย ผ่านไปเร็วๆๆๆๆได้ไหมเวลาจ๋าาาาาาาา หนูแปงขอร้องล่าาาาาาาาาาาาาาาา แล้วปีหน้าขอให้เจอครอบครัวใหม่ดีกว่านี้เตีอะ สาธุ
Free TextEditor
Create Date : 10 ตุลาคม 2551 |
Last Update : 10 ตุลาคม 2551 9:29:18 น. |
|
11 comments
|
Counter : 486 Pageviews. |
|
|
เพราะภาพมังใหญ่...แต่รับประกันความชุ่มชื่นในใจ
ถ้าได้ดูงับ
อยากเห็นภาพนี้ทุกที่ในหัวใจคนไทย คลิกเยยรับรองว่ายิ้มได้