~ คงมีที่สักวันหนึ่งฉันจะเข้มแข็ง ถึงแม้ไม่รู้ต้องนานสักเท่าไร ~
ความเจ็บปวด
ปาล์มมี่
ใคร คนที่เคยรู้ใจ
รอยยิ้มที่เคยรู้จัก
กำลังจะหายลับไปทุกที
คำพูดที่ซึ้งใจ
ที่เคยว่ารักมากมาย
ไม่มีอีกแล้วนับจาก
แต่คนจะไปก็ต้องไป
รักเท่าไรแต่ฉันคงทำได้เท่านี้
ได้แต่ยินยอมรับความเจ็บปวด
และฉันจะอดทนแม้แทบขาดใจ
ไม่อาจจะวิ่งหนีความจริงที่มันโหดร้าย
จะพร้อมจะยอมเข้าใจความเปลี่ยนแปลง
จะอยู่เพื่อเรียนรู้ความเจ็บปวด
จะฝืนเดินต่อไปแม้ไร้เรี่ยวแรง
และคงมีที่สักวันหนึ่งฉันจะเข้มแข็ง
ถึงแม้ไม่รู้ต้องนานสักเท่าไร
เธอ เธอเคยเป็นทุกสิ่ง
จะขอขอบคุณทุกอย่างที่เคยให้ฉันจนวันนี้
และคงมีที่สักวันหนึ่งฉันจะเข้มแข็ง
ถึงแม้ไม่รู้ต้องนาน สักเท่าไร
.
.
.
เส้นขนานสองเส้นที่ยังเดินไปข้างหน้า
เส้นขนานที่ไม่มีวันมาบรรจบกัน
สำหรับฉันยอมที่จะเดินไปข้างๆ
มองเห็นความเป็นไป ห่วงอย่างที่เคย
และยอมที่จะเดินอยู่ข้างหลัง
แต่ไม่ยอมที่จะเดินเลยไปข้างหน้า
เพราะอย่างน้อยการเดินอยู่ข้างหลัง
ก็ยังทำให้ฉันได้มองเห็นคุณ
... 
| Create Date : 29 พฤษภาคม 2549 |
| Last Update : 29 พฤษภาคม 2549 6:52:43 น. |
|
29 comments
|
| Counter : 805 Pageviews. |
 |
|
|
...อิอิ เชียร์ฺอังกฤษจ้า 
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ปี 2548 ขอบคุณรางวัลยอดเยี่ยมกุ๊กกิ๊ก และ blog สุดสวย
แต่เชียร์เยอรมันเหมือนน้องโบว์น่ะละ