|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
|
|
|
|
|
หัวโขน และสิ่งที่ต้องยอมรับ
การทำงานสมัยนี้มันยากเย็นกว่าเมื่อก่อน ด้วยพิษเศรษฐกิจ การเมือง ที่ส่งผลกระทบกับทุกส่วน ทำให้คนเราทำงานยากขึ้นมากขึ้นแบกทุกอย่าง เพิ่มขึ้น ในขณะที่เงินเดือนดั๊นไม่สัมพันธ์กับงานที่เพิ่มเลยยยยย
จริงไหมค่ะ?
แต่หากเราแปรเปลี่ยนวิกฤตพวกนี้ให้เป็นโอกาสหรือความคิดเชิงบวก มันจะทำให้การทำงานของเรามีความสุขได้อีกเยอะค่ะ
การที่กลับมาเป็นลูกจ้างเต็มตัวอีกครั้งหลังจากไปตะเวนเป็นนายตัวเองแล้ว ล้มระเนระนาดไม่เป็นท่ามา ทำให้การกลับมาเป็นลูกจ้างเนี่ยมีแรงใจให้ต่อสู้ ไม่ย่อท้ออีกครั้ง ทำให้มีมุมมองและเสริมสร้างกำลังใจทุกครั้งที่มีปัญหาในงาน
หัวโขน
หลายๆคนอาจจะต้องใส่หัวโขนมากกว่าหนึ่งหัวในการทำงานเสียด้วยซ้ำ ณ ตอนนี้เพราะการจ้างงานเพิ่มสำหรับนายจ้างมันเปลืองและเสี่ยงสู้ใช้งาน ไอ้คนที่อยู่ให้มันแบกกันหนักแอกก็คงไม่ตายหรอก จริงคะไม่ตายแต่หวิดเดี้ยงกันถ้วนหน้า และนายจ้างรู้ว่าไงมันก็ไม่กล้าออกเพราะว่างานมันหา ยากแล้วความมั่นคงก็หายากเช่นกัน เกาะกันเองให้แน่นเป็นตุ๊กแกทั้ง นายจ้างและลูกจ้างว่างั้นเหอะ แต่สิ่งที่เราลืมไม่ได้คือ หัวโขนคือหัวโขน ไม่ใช่ชีวิตจริงของเราอย่าเอาไปรวมกัน เราใส่หัวโขนวันละ 8 ชม.มันมาก พอแล้ว จงถอดมันออกเมื่อหมดเวลา และปล่อยวางมันบ้างแบบแอบถอดบ้างในเวลาที่มันหนักเกินไปแล้ว หรือไปปลีกวิเวกทำในสิ่งที่รักที่ชอบให้เกิดการชาร์ตแบตเตอรี่ให้กับตัวเองก่อน แล้วกลับมาใส่มันใหม่ เมื่อใส่มันเข้าไป จงทำหน้าที่ของโขนตัวนั้นให้อย่างเต็มที่ เท่านี้ละเราจะอยู่กับกี่หัวโขนสักกี่หัวก็อยู่ได้อย่างมีความสุข และไม่สับสนกับชีวิตจริง
การยอมรับการเปลี่ยนแปลง หลายๆครั้งเราต้องเปลี่ยนหัวหน้างาน หรือแผนกงานใหม่โดยไม่ได้ตั้งใจ มีการปรับเปลี่ยนเพื่อความเหมาะสม(ของใครน่ะ) แต่ไม่รู้และมันต้องเปลี่ยนตามคำสั่งแล้วนี่ ดังนั้นจงรู้อยู่อย่างว่า เราไม่สามารถเปลี่ยนนายได้ นายเป็นไงเราก็ต้องรับอย่างนั้น เรามีหน้าที่ปรับเข้าหานายทุกกรณีไม่ใช่ การประจบหรือชะเลียแต่เป็นการปรับการทำงานเพื่อความอยู่รอด ทำตัวให้เป้นไผ่ลู่ลมดีกว่าไม้ใหญ่เมื่อเจอฝนฟ้าคะนองหรือมรสุมลูกใหญ่พัดมา จะพบว่าไผ่ยังอยู่ได้ดีเมื่อทุกสิ่งสงบ แต่ไม้ใหญ่ที่แข็งแกร่งเกินไปมิอาจต้านทานมรสุมได้มีหลายครั้งทีไม้ใหญ่ล้มทั้งยืน
จงรู้ว่าการทำงานเป็นลูกจ้างอย่าคิดถึงศักดิ์ศรีมีเงินใช้แต่อาจจะไม่มีศักดิ์ศรีดิ์มากนัก แต่ถ้าต้องการศักดิ์ศรีแบบเต็มภาคภูมิต้องเป็นนายตัวเองค่ะ
แต่ถ้ายังไม่พร้อมเป็นนายตัวเองและยังไม่พร้อมจะเดินหางานใหม่ จงทำใจยอมรับและหัดมีความรักกับงานที่เป็นเพราะเราเลือกงานไม่ได้ แต่เราก็เลือกได้อีกอย่างคือเลือกจะให้ความรักกับงานที่เราทำค่ะ
Create Date : 02 กรกฎาคม 2553 |
|
2 comments |
Last Update : 2 กรกฎาคม 2553 4:09:07 น. |
Counter : 1228 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: pragoong 15 กรกฎาคม 2553 12:31:10 น. |
|
|
|
|
|
|
|