ไปทำบัตรคนต่างชาติ....กินข้าวมื้อเดียว

มะวาน ในที่สุดวกพี่ๆเขาก็ชวนไปฮานามิ
ดูตอนกลางคืนก็สวยอีกแบบ เบียร์ญี่ปุ่นก็อร่อยกว่าเบียร์ขมๆที่ไทยด้วย


นอนไปตีอะไรไม่ยู้ แต่ตื่นเกือบ 11 โมง แต่ไม่หิวเท่าไหร่
สงสัยเพราะว่า วลาไทยมันยังแค่ เก้าโมงล่ะมั้ง


วันนี้ เพื่อนคนไต้หวัน (เขาเรียกกัน ไอจัง) จะไปสำนักเขต
เขาเลยชวนไปด้วย ....อยากไปอยู่พอดี เพราะวันนี้ก็ไม่มีอะไรทำ


มัวแต่ชักช้า กว่าจะยุรยาตรออกไปก็บ่ายกว่าๆและ
หิวมาก ยังไม่มีอะไรตกถึงท้อง แม้แต้น้ำ
ไปยืนรอรถบัส ดีที่วันนี้ลมไม่แรง ไม่งั้นหนาวตายที่ป้ายนั่นแหละ

.
.
.

รถบัสที่นี่ ระบบดีมากมาย แต่เพราะยังงั้น เลยยากสำหรับคนไทยอย่างข้าพเจ้า
จะขึ้นจะลงก็ต้องดูประตูว่าต้องขึ้นลงที่ไหน
เวลาจ่ายเงินยิ่งยุ่งกว่า ต้องใส่ตังค์ให้พอดีในรูที่มันมีอยู่
จริงๆ ง่ายมากๆ แต่ด้วยความที่เป้นครั้งแรก เงอะๆงะๆ
คนขับก็พูดรัวไม่บันยะบันยัง แงๆ ฟังไม่ทันง้า...ใจเย็นๆๆๆ
คนรอจ่ายตังค์แถวยาวโยชน์ หยิบเหรียญสิบเยนมือสั่นไปหมด แหะๆๆ





ขึ้นรถผิดเบอร์อะ.... เพื่อนไต้หวันพาไปที่ไหนเนี่ย เดินอีก...
ไอจังเดินไวมาก ไอ้เราก็หิว ตาลาย เดินไม่ไหว แต่เกรงใจ อุตส่าห์พามา
สู้เว้ย....

ไปทำใช้เวลาไม่นาน จนท.เห้นเราพอพูดได้ ก็ไม่พูดอังกฤษเลย โหด
แต่ก็เดาๆ ตามสถานการณ์พอได้ แล้วก็อุ่นใจ ยังมีไอจัง (ไอจังก็พูดแต่ญี่ปุ่น..เฮ้อ ดีป้ะวะเนี่ย)




กว่าจะกลับก็เย็นย่ำ หิวมาก ไม่ไหวแล้ว
"ไอจัง ไม่ไหวแล้ว อยากกินอะไรหน่อย"
"อยากกินไรอะ มาญี่ปุ่นแล้วอยากจะกินอะไรเหรอ"
"กินแต่ข้าวตั้งกะมา ขอเป้ฯอะไรเส้นๆบ้างละกันนะ"

นึกว่าจะพาไปกินแถวนั้น แงๆ พาไปขึ้นรถบัสกลับไปกินแถวมหาลัย
นั่งในรถ หิวจนหลับไปเลย ทั้งเหนื่อยทั้งหิว

ตอนลงรถ เริ่มเก่ง เข้าใจวิธีจ่ายเงิน แลกเงินแล้ว
แต่กรรม ไม่มีเหรียญย่อย กระนั้น...ไม่มีแบงค์พันอีก ง่า...
อ่าว..มีแบงค์พันซ่อนอยู่ในหลืบ โชคดีไป สึมิมาเซง คุณคนขับรถ แหะๆๆ




ไปกินราเมง ร้าน 味噌 (มิโซะ) คงเป็นอย่างเดียวกะซุปมิโซะมั้ง
อร่อยมาก (เพราะหิวมากด้วยล่ะมั้ง) ทีแรกว่าน้อย กินไปกินมา จะหมดเหรอวะเนี่ย
ถือว่าเป็นราเม็งแรกในญี่ปุ่นเลยนะ...








.
.
.
กลับมาหลับเหมือนตาย ตื่นมาห้าทุ่ม จ๊าก...ทำไงดี ครัวปิดแว้ว
หิวอีกแล้ว ..แต่โชคลี กระเป๋าส่งมาถึงแล้ว ต้มมาม่ากันตายเป็นมื้อแรก







วันนี้รูมเมท ยังไม่มา ชีวิตที่นี่ก็เริ่มชิน (เพิ่งวันที่สองเอง)
มีของที่ต้องซื้อเพิ่มหลายอย่าง หนวดขึ้นไวมาก ต้องรีบซื้อที่โกน
ไดร์เป่าผมก็ไม่ได้เอามา ต้องซื้ออยู่ดี
อยากให้เปิดเทอมซักที จะได้มีอะไรทำหน่อย ช่วงนี้ค่อนข้างว่างไปนิดส์นึง


ขอบคุณทุกคอมเม้นนะจ๊า....
พอได้อ่านก็รู้สึกดี คนไทยมาเม้นให้ เหมือนคนในครอบครัว
อบอุ่นหัวใจ




มะตะเน้....

Create Date : 02 เมษายน 2551 Last Update : 3 เมษายน 2551 0:26:28 น. Counter : 458 Pageviews.		4 comments
Share Tweet