เย้น ป๋มคนแรกเลย

คนเราต่างจิตต่างใจ..งัยคร๊าบบบบบ

ร้อยแปดพันเก้า เราเลยต่างกันน่ะค่ะ บางคนเป็นแบบนั้น บางคนเป็นแบบนี้

เราก็ต้องเป็นแบบเราล่ะนะค่ะ สบายใจดี

ก็เป็นเพียงแค่คนบางคน ที่ทำอะไรในแบบของตัวเอง .. แต่ไม่เคยถอยหลังเดิน ยังคงต้องลุกเดินไปข้างหน้าเสมอ

เราเคยล้ม แล้วหาทางลุกไม่ได้ พอต่อมา เจอกำลังใจจากคนรอบข้าง ถึงลุกไม่ได้เดี๋ยวนั้น แต่ก็มีแรงพอที่จะพยุงตัวเองแล้วค่อยๆลุกขึ้นมาอ่ะ

รู้ไหมทำไมเราถึงล้่ม ????

........เพื่อเราจะได้ลุกขึ้นสู้ใหม่อีกครั้ง บางที การที่เราท้อแท้ ก็ไม่สิ่งที่เลวร้ายเสมอไป เพราะสิ่งเหล่านี้แหละจะผลักดันให้เราแกร็งและมีแรงลุกขึ้นได้ใหม่อีกครั้ง

.......ลมหายใจของเรามีค่า เกินกว่าจะไปฝากไว้ให้กับใคร โดยเฉาะใครสักคนที่ไม่เคยแคร์เรา

เมื่อก่อน ดีใจที่ล้มแล้วลุกขึ้นได้

ตอนนี้ ดีใจที่ยังมีขาให้ลุกขึ้น

พรุ่งนี้....

อ่านแล้วให้คิดว่า

คนเราแต่ละคนก็คิดไม่เหมือนกัน

บางคนใจเย็น

บางคนใจร้อน

บางคนขี้สงสารคน

บางคนไม่ใยดีใครๆ

แต่บางครั้ง..

ปล่อยมันให้ล้มบ้างก็ได้ ปล่อยมันให้แพ้บ้างก็ได้..

เนอะ^^

คิดถึงบลอกนี้จังเลยยย

อ่านแล้วได้รู้ซึ้งถึงคำว่า "ความแตกต่าง" ของ "คน"

ฉันเห็นบางคน กำลัง "ออกเดินทาง"

ใครบางคน
อจาไม่เหมือน
คนบางคน

ก็ร้อยพ่อพันแม่นี่นา

ก้อว่างั้นอ่ะค่ะ...

บางคน..แต่ละคน..ก้อไม่เหมือนกัน..(ใช่ไหม๊??)

บางครั้งเราไม่ล้ม แต่เราก็ร้องไห้อ่ะ แบบว่า รู้สึกดีขึ้นหลังจากที่ร้องไห้คนเดียว

สัจจธรรมของคนเลยเนอะ

ร้องมั่ง ไม่ร้องมั่ง ให้ตามันใสอ่ะ ^^'






...

แวะมาราตรีสวัสดิ์น๊า ๆ ๆ ฝานดีกั๊บ

ขอยิ้มนิดนึง (บึ่งต่อนะ)

ขอยิ้มนิดนึง (บึ้งต่อนะ)

ล้ม เพื่อรุ้จักวิธีลุกขึ้น

เ มื่ อ เ ร า ล้ ม

เรานอนต่อ....และฝันดี อิอิ




คิดออก มีแรง แล้วค่อยลุกขึ้น...ลุย

ยังไงก็ได้คับ




แต่อย่าทำให้ใครอื่นเดือดร้อนจนเกินเหตุ
เพราะคนทุกคน
มีเส้นทางเป็นของตนเอง


มีความคิด
ที่เลือกใช้เอง


มีหน้าที่
ที่เลือกจะรับผิดและชอบเอง
โดยไม่ต้องยกคำนี้.....

ว่า
นี่คือ
เหตุผลของ...คนบางคน



แวะมาทักทายคนสวยค่ะ
สบายดีนะคะ

ล้มแล้วลุก

ลุกแล้วเดินใหม่

ล้มยากขึ้น

ถึงล้มก็ไม่เจ็บมากอีกแล้ว

ความเข้มแข้งของชีวิตต่างกันค่ะ

บางคน...รักคนอื่น...จนลืมที่จะรักตัวเอง
บางคน...รักคนอื่น...จนลืมความรักใกล้ๆตัวที่ไม่เคยลดลงเลยแม้สักครั้ง...

อย่างเงี้ยแหละ โลกของเรามันถึงมีสีสันไง

เมื่อซื้อกระโปรงมาแล้วใส่ไม่ได้ บางคนก็เลือกที่จะบอกว่าตัวเองอ้วนนนนนแล้ววหงะ

ไม่เคยล้มก็..ไม่รู้วิธีลุก
ไม่เคยเจ็บก็..ไม่รู้วิธีรักษา

ทุกอย่างไม่สูญเปล่า
เก็บไว้เป็นภูมิต้านทาน

เรารักมาก แต่งงานกันมาก็ไม่มีอะไรดีขึ้น ได้แต่กินเหล้า แล้วจะให้เราทนอย่างนี้อีกไปแค่ไหนกัน ทนตลอดชีวิตของเราเหรอ ทำไมถึงทำกับเราอย่างนี้ เสียใจมาก ๆ