ชอบจัง
ตรรกะแบบนี้
แล้วฉันจะควรเปิดต่ออีกมั้ย
เพราะฉันพร่ำบ่นว่าฉันเหนื่อยทุกครั้ง
แต่เมื่อเจอประตูบานใหม่
ความอยากรู้ของฉันก็หาสิ้นสุดไม่
หากเป็นฉัน
ฉันก็เปิดอีกครั้งเช่นกัน
^^

"ฉันปิดประตู บานที่ถูกเปิดไปบานนึง"

เดินย่อง ๆ ตามหลังคนสวยเข้าไป...

เปิดโลดครับ

ถ้าไม่เปิด ก็ไม่รู้จะอยู่ไปทำอะไร

^^...

คงจะเปิดประตู ไปเรื่อยๆ

บานแล้วบานเล่า

ตราบใดที่เรายังใคร่รู้อยู่

เหนื่อยนัก ก็ พักก่อน

โดย: Black Tulip วันที่: 4 เมษายน 2548 เวลา:8:52:59 น.

คงต้องเลือกว่าเปิดประตูเข้าไปหรือเปิดประตูออกมาครับ

เปิดไปเรื่อยๆจนกว่าจะเจอทางออก

การเดินทาง ไม่มีวันสิ้นสุดหรอกค่ะ..

เมื่อประตูแห่งความสุขปิดลง

ประตูแห่งความสุขบานอื่นก็จะเปิดขึ้น

แต่เราก็มัวแต่มองประตูที่ปิดลงไป

แล้วเนิ่นนานจนกระทั่งเรามองไม่เห็นประตูที่เปิดไว้รอเรา

เปิดต่อไปเถอะค่ะ

ถ้าเหนื่อย หรือเหงา

ก็หาเพื่อน ร่วมทางไปด้วยซิค่ะ

ช่วยกันเปิด ช่วยกันค้นหาประตูแห่งความสุข..

...อืม....

โอ้วไอเดียดีโคดดดด

สุดยอดดดดดดดดดด

ขอกุญแจหน่อยเร้วววว

อยากไขเปิดประตูบานต่อไป : )

เดินเหนื่อยมาจนประตูสุดท้าย

สวยค่ะ...สมควรเปิดเป็นอย่างยิ่ง

เปิดค่ะ จนกว่าจะไม่มีประตูให้เปิด
หรือไม่มีแรงจะเปิดอีกแล้ว

นึกถึงโดเรม่อนตอนนึง..ที่โนบิตะขุดหาสมบัติกับเพื่อนๆ..


สุดท้ายเจอสมบัติปลอมๆในเกมส์ที่โดเรม่อนเอามาให้เล่น..

แต่ใต้นั้นมีสมบัติล้ำค่าจากโบราณฝังอยู่ข้างใต้ นิดเดียวอีกที..

เปิดมาอีกทีก็.......












จ๊ะเอ๋ !!!!!!



อิ อิ

เปิดประตูไปเจอหน้าต่าง

น่าตื่นเต้นดีออก

เพราะชีวิตยังไม่หยุดนิ่ง
จึงมีสิ่งต่างๆ เข้ามา
ให้สัมผัส
ทดลอง
และท้าทาย
ไม่จบสิ้น....

อย่าติดอยู่ในห้องเก่า

เป็นเรื่องราวที่ไอเดียดีจังครับ :D

ถ้าตัดสินใจไม่เปิดบานสุดทายล่ะก็เสียใจแย่เลย ..

ยังหาทางออกจากห้องเก่าไม่เจอง่ะ

ระเบิดแม่งทิ้งหมดเลยเจ๊!! (เปิดทำไมเสียเวลา เมื่อยก็เมื่อย )
...........

เอ่ะดูสิทำไมเราเห็นประตูมันอยู่นิ่ง...

[อ้อ!! เรามันขี้เกียดเองนี่นา ขี้เกียดที่จะเปิดประตูบานต่อไป]

: )

อ่านบล๊อค แล้วชอบ
พาลไปชอบเจ้าของบล๊อคซะงั้น ..

(เขกหัวตัวเอง!!)

^^ ชอบสไตล์การเขียนของคุณมากๆเลยค่า

คิดดี

เมื่อใดที่เหนื่อยจนคิดว่าตัวเองไม่ไหว
ก็จะเดินออกมาแล้วปิดประตู