ช่วงต้นเดือนกับช่วงปลายเดือน
เป็นอะไรที่พีคมากสำหรับการทำงาน
คือชีวิตจะดูวุ่นวายมากๆ
ต้นเดือนจะเรียกงานเข้าเยอะ
ปลายเดือนก็เป็นช่วงที่ต้องรีบเคลียเอกสารต่างๆให้จบภายในเดือน
ช่วงนี้จะเป็นช่วงที่ทำงานได้เพลินมาก
ทำงานแบบแข่งกับเวลากันเลยทีเดียว
จะเบาๆหน่อยก็ช่วงกลางเดือน
ถ้างานไม่มีปัญหาอะไร
ช่วงกลางเดือนเป็นช่วงที่สบายที่สุด
วันๆก็นั่งเช็คเมล์ ตอบเมล์ รับโทรศัพท์แค่นั้น
แต่.... ชีวิตมันคงไม่มีอะไรที่ง่ายขนาดนั้นมั้ง
เมื่อเจอช่วงงานมีปัญหา
ความวุ่นวายต่างๆจึงบังเกิด
ออฟฟิตกลายเป็นตลาดขึ้นมาในทันใด
เสียงโทรศัพท์ในออฟฟิตแทบจะแข่งกันดังเลย
สายก็แทบจะไม่ว่าง พอวางจากสายนั้น ก็รับสายนี้
พอละจากสายนี้ก็มีอีกหลายสายตามมาเป็นขบวน
ช่วงที่งานมีปัญหา แทบไม่อยากจะอ่านเมล์ ไม่อยากรับโทรศัพท์เลยจริงๆ
คือแบบรู้เลย ว่าจะต้องทนรับฟังอะไรบ้าง และต้องไปบอกต่ออะไรบ้าง
อารมณ์แบบคนกลาง
ที่ต้องไปสู้กับอีกฝ่ายเพื่อความต้องการของอีกฝ่าย
จะด้วยแนวทางแบบไหน ผลลัพธ์คือ ต้องได้
ชีวิตดี๊ดี
ทำงานแบบนี้ต้องมีทุกรูปแบบ ทั้งบู้และบุ๋น
และที่สำคัญ ปากต้องเก่งพอควร
งั้นไม่ทัน vender พอไม่ทัน งานก็ไม่ได้
พองานไม่ได้ ความซวยก็เกิดขึ้น
ชีวิตจัดซื้อที่ใครๆก็ชอบบอก
ปากจัด ชอบจิก ชอบต่อ
แต่ทุกอย่างมันมีที่มาที่ไปนะ
สวัสดีจ้าา มาทักทายจ้า 
ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [
ทำงานก็อย่างเนี้ยเนอะ เวลาปัญหาเข้ามาทีทำไมมันประดังประเดเหมือนถูกรุมไงไม่รู้
บทจะว่างก็ลั้ลลามาก
ขอบคุณที่แวะทักทายนะคะ