Bloggang.com : ฟ้าดิน : "เว้-ดานัง-ฮอยอัน" การเดินทางที่ผมชอบที่สุดตั้งแต่ผมเคยเที่ยวมา...(เกริ่นนำ)

"เว้-ดานัง-ฮอยอัน" การเดินทางที่ผมชอบที่สุดตั้งแต่ผมเคยเที่ยวมา...(เกริ่นนำ)

มีน้องที่รู้จักมาถามว่า

"ไหนบอกจะโพสต์เรื่องเที่ยวเวียดนาม รอเป็นชาติแล้ว ทำไมไม่โพสต์เสียที"

เอ่อ! โทษทีนะครับน้อง อยากจะบอกว่า ความจริงไม่ใช่แค่เรื่องเวียดนามที่ยังค้างคา

เรื่องเที่ยวลาวก็ยังเขียนไม่เสร็จ
เรื่องที่ไปขายหนังสือทำมือก็ยังไม่ได้เขียนต่อ
เรื่อง โลกของเรากว้างยาวไม่เท่ากัน ก็ยังไม่ได้เขียนต่อ

ว้ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ทำไมตูมันขี้เกียจๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ อย่างนี้

ด่าตัวเองจนสาแก่ใจแล้ว ตอนนี้ก็เคลียร์งานราษฎร์อื่นๆ ที่ค้างคาเสร็จเรียบร้อยแล้ว

ต่อไปก็ขอทุ่มเวลาทั้งหมดมาเขียนเรื่องเวียดนามให้จบละกัน

เดี๋ยวจะหาว่าโม้ พูดแล้วเชื่อไม่ได้ เป็นไม้หลักปักขี้ควายอยู่อย่างนี้ งั้นขอเอาเป็นทางการแล้วกันนะ ขอเขียนคำสัญญาในฐานะลูกเสือเก่า

ด้วยเกียรติของข้า ข้าสัญญาว่า
1.จากวันนี้ไป ข้าจะเขียนเรื่องการแบกแพกไปเที่ยวเวียดนามทุกวัน (ที่อยากเขียน แป่ว!) จนกว่าจะจบตอน
2.ข้าพเจ้าจะรักชาวบลอกคนอื่นเหมือนรักตัวเอง
3.ข้าพเจ้าจะรักชาวบลอกอื่นๆเหมือนกันทั่วโลก
4.ข้าพเจ้าจะรักน้องแพนเค้กจนกว่าชีวิตจะหาไม่

เวรกรรม ยิ่งเขียนยิ่งเลอะเทอะ เอาเป็นว่าข้ออื่นไม่เกี่ยว สนใจแต่ข้อแรกแล้วกันนะ

เรื่องของเรื่องคือ ไม่นานมานี้ได้มีโอกาสแบกเป้นั่งรถทัวร์ไปเที่ยวเว้ ดานัง ฮอยอันมาครับ สุดยอดมากๆ ไม่อายที่จะบอกว่า มันเป็นการเดินทางที่ผมชอบที่สุดตั้งแต่ผมเคยเที่ยวมา
แต่พอไปบอกใคร มีแต่คนตกใจ ถามว่ากล้าไปได้ไง ลำบากมากไหมปานกับว่านั่งรถทัวร์ไปเที่ยวปาปัวนิวกีนี ทั้งๆ ที่จริงๆ แล้วอยากจะบอกทุกคนว่า มันไปง่ายจริงๆ นะเออ

ตามภาษาคนเห็นของดี ย่อมอยากให้คนอื่นเห็นด้วย ก็เลยเที่ยวไปโพนทะนาบอกชาวบ้านว่า ไปเหอะ เมืองเขาทั้งสวย ทั้งขาว ทั้งอึ๋ม เอ้ย! ลืมตัว ทั้งคลาสสิค บรรยากาศดี

แต่ที่พูดไปกลับไม่ค่อยมีใครเชื่อเท่าไร ก็เลยเกิดไฟขึ้นมาว่า งั้นตูเอามาเขียนในบลอกดีกว่า จะได้รู้กันซะบ้างว่า ความมันมีจริง ฮ่าๆๆๆๆๆๆ

แต่อนิจจา พอทิ้งไว้นานๆ ก็ดั่งไฟสิ้นเชื้อ ถ่านเปียกน้ำ จุดยังไงก็ไม่ติด จนมีคนเขาเวทนาซื้อเตาลักกี้เฟรมมาเปลี่ยนให้ใหม่ จึงค่อยมีไฟเขียนออกหน่อย

เอาล่ะ จะขอเขียนล่ะน้า!!!!!!!!!!!!!

.

.

.

.

.

.

.

.

.

อ้าวตี 4 กว่าแล้วหรือนี่ พรุ่งนี้ตูจะตื่นไหวไหมเนี่ย

แหะๆๆ เอาใหม่ๆๆ เป็นว่า เจอกันพรุ่งนี้เป็นตอนแรกแล้วกันนะ

โต๊ดก๊าบ