|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ว่าง- หิว- สมัครงาน- ตาลาย-รอแฟน
วันนี้นั่งเรื่อย เปื่อยตามเคย จาย์ หาย ต๋อม ไม่มามหาลัย โทรไปก็ติดต่อไม่ได้ เลยไม่ได้งานอีกตามเคย
ยังดีเจอเพื่อน แว๊ป ๆที่ ม. ก็เลยพอให้มีเพื่อนคุยไม่คิดจะโดดตึกตายเล่น แก้เซ็ง
ไปนั่งเล่นเน็ต เปิดเว็บสมัครงาน และก็ออนไลน์เข้าไปรีจีส ได้มา หกเจ็ดแห่ง แบงค์ซะเป็นส่วนใหญ่
กรอกยากกว่ากรอกกระดาษเยอะ เฮ้อ กว่าจะเสร็จแต่ละอันปวดหมอง
แล้วที่กรอก ๆ ไปนี้ พี่ท่านจะเอาไปใช้บ้างหรือเปล่าหนอ
หรือว่าพอเยอะ ๆ แล้ว hr ก็ลบทิ้งที หนักฮาร์ดดิส
ก็อยากฝากบอก hr ด้วยว่า มันกรอกยากกว่าส่งใบสมัครงานไปทางไปรษณีย์ หรือตอน job fair ซะอีก ปวดตาไปหมดแย้ว
นั่งกรอกจนตาลาย ข้าวเที่ยงก็ลืมกิน กะรอกินข้าวเย็นกะแฟน
เมื่อไหร่หนอจะสอบเสร็จ
เอะ สี่โมงครึ่งน่าจะเสร็จโทรไป
ง่ะ เสียงสาววัยสามสิบรับ
"หมายเลขที่ท่านเรียก ตะแล๊ะแต๊ด.. บลา ๆ ๆ
สงสัยยังไม่ออกห้องสอบ
วางสาย
แป๊ป มีแมสเสจเข้า
เวงกำ
แมสเสจจาก มิสคอลอะเลิท
แจ้งว่า มีเบอร์โทรเข้ามาหนึ่งเบอร์แล้วเราไม่ได้รับ
เบอร์ใครว๊ะคุ้น ๆ แต่ว
เบอร์ ตู เอง เบลออย่างหนัก
อ่ะโทรไปหาแฟนใหม่ แล้วแฟนก็รับ แล้วบอกว่า
ไปกินหมูกะทะกะเพื่อนน้อ
หุๆๆ
อื ขอให้อร่อยล่ะกาน
ส่วนเราก็หงำ ๆ ๆ คลานไปหาอาไรกินดีก่า ม่ายไหวแล้ว หิว
Create Date : 13 มกราคม 2549 |
Last Update : 13 มกราคม 2549 16:34:45 น. |
|
1 comments
|
Counter : 249 Pageviews. |
|
|
|
โดย: chemical shift (chemical shift ) วันที่: 14 มกราคม 2549 เวลา:20:16:01 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ไม่ใช่นิยาย ไม่ใช่ละคร ที่ฉันมองเห็นอยู่นี้ ที่แท้มันคือความจริง คือคนสองคน ที่บอกรักกัน และคนในนั้น หนึ่งคนคือคนที่ฉัน รักหมดหัวใจ
สิ่งที่เธอแสดง ทุกทุกถ้อยคำ เหมือนเธอนั้นพูดกับฉัน แต่ผู้ชายคนนั้น มันไม่ใช่ฉัน
ฉันเหมือนคนไม่มีกำลัง และหมดแรงจะยืนจะลุกจะเดินไป ฉันเหมือนคนกำลังจะตาย ที่ขาดอากาศจะหายใจ ฉันเหมือนคนที่โดนเธอแทงข้างหลัง แล้วมันทะลุถึงหัวใจ เธอจะให้ฉันมีชีวิตต่อไปอย่างไร ไม่มีอีกแล้ว กับเธอ ไม่มีเหลือสักอย่าง .... อยากตาย
บทบาทของเธอ สิ่งที่เขาทำ ทุกตอนมันเหมือนตอกย้ำ ให้ฉันต้องเสียน้ำตา ภาพที่คุ้นเคย ที่ที่คุ้นตา น้ำเสียงที่เธอ พูดจาท่าทีเหล่านั้น ฉันไม่เคยลืม
สิ่งที่เธอแสดง ทุกทุกถ้อยคำ เหมือนเธอนั้นพูดกับฉัน แต่ผู้ชายคนนั้น มันไม่ใช่ฉัน
ฉันเหมือนคนไม่มีกำลัง และหมดแรงจะยืนจะลุกจะเดินไป ฉันเหมือนคนกำลังจะตาย ที่ขาดอากาศจะหายใจ ฉันเหมือนคนที่โดนเธอแทงข้างหลัง แล้วมันทะลุถึงหัวใจ เธอจะให้ฉันมีชีวิตต่อไปอย่างไร ไม่มีอีกแล้ว กับเธอ ไม่มีเหลือสักอย่าง .... อยากตาย
เสียใจ แค่ไหน ถ้าอยากรู้ บอกเธอได้คำเดียว .... อยากตาย.
|
|
|
|
|
|
|
กรอกผ่านเนตอ่ะ ไม่รู้มันจะได้อ่านรึป่าว เสียเวลาง่า
หุหุหุ
ขอให้โชคดีได้งานเร็วๆ นะคร้าบ