ก็เข้าใจดีนะ...แต่ทำไม่ได้

     ได้อ่านเรื่อง  “ความลับของสมอง ”  แต่งโดย ดร.เคนนิชิโร โมงิ แปลโดย ดร. บัณฑิต  โรจน์อารยานนท์  จากสำนักพิมพ์  ส.ส.ท. ก็พบแนวคิดดีๆที่เราเองพบบ่อยมาก คือ “ก็เข้าใจดีนะ...แต่ทำไม่ได้”

      ดร.โมงิ ได้ยกตัวอย่างที่น่าสนใจคือเรื่อง  ตอนที่ ดร. โมงิ เรียน ป.เอกอยู่  ...พยายามเขียนผลงานวิชาการออกมา แต่เขียนไม่ได้สักที เพราะรู้สึก ติดขัดไปหมด ทั้งๆที่รู้  จนวันหนึ่งรุนพี่ของ ดร.โมงิ ได้แนะนำว่า “ โมงิ...การกังวลอยากจะเขียนบทความให้ดี ก็เป็นเรื่องดีอยู่...แต่ลองเขียนให้จบดูก่อน  ถ้าเขียนจบเรื่องแรกได้ ก็จะมองเห็นโลกในแบบที่เปลี่ยนไป ”

     ดร.โมงิ ได้ทำตามคำแนะนำของรุ่นพี่  เขากลับไปเขียนบทความใหม่ แต่คราวนี้แปลกมาก เพราะเขารู้สึกผ่อนคลาย ลงจากเดิม  นอกจากนี้...เขาได้เห็นประเด็นปัญหาของงานวิจัยใหม่ๆ ซึ่งก่อนหน้านี้ มองไม่เห็น เขาเขียนผลงานเสร็จเกินกว่าที่คาดหวังได้ ...เขารู้สึกว่า ....โลกเปลี่ยนไปจริงๆ

     ต่อมา...เขาได้ทำการศึกษาวิจัยเกี่ยวกับ การเรียนรู้ของสมองในภายหลัง  พบว่า  “สมองที่มีหน้าที่รับรู้ผ่านระบบประสาทสัมผัสทั้ง 5   เป็นคนละส่วนสมองสั่งการกระทำและเคลื่อนไหว”

     โดยสมองส่วนรับรู้ผ่านระบบประสาทสัมผัส มีความสามารถในการรับรู้พัฒนาได้เร็วเพราะได้สัมผัสจากสื่อต่างๆ สิ่งแวดล้อมอยู่ตลอดเวลา และสามารถพัฒนา อย่างก้าวกระโดดได้ หากได้พบกับสัมผัสสิ่งดีๆ เช่น การฟังดนตรีสด การดูกีฬาสด หรืออ่านบทความดีๆ   แต่สำหรับสมองส่วนสั่งการกระทำและเคลื่อนไหวจะทำงานได้ก็ต่อเมื่อได้รับข้อมูลส่งผ่านมา.....หากไม่ส่งมาก็ไม่ทำ ...ต้องเรียนรู้แบบฝึกฝน ซ้ำๆ  เช่น การวาดภาพ การเปล่งเสียงร้องเพลง การเขียนแสดงสิ่งที่คิดเห็นออกมา จึงต้องฝึกฝนหลายๆครั้ง

   การที่เรา เข้าใจดีนะ..แต่ทำไม่ได้  เกิดจากความไม่สมดุลกันระหว่างสมอง 2 ส่วนนี้   เพราะสมองส่วนรับรู้ผ่านระบบประสาทสัมผัสประเมินว่า เราได้รับข้อมูลที่ดีมาก...จนทำให้เกิดความรู้สึกว่า เราไม่มีความสามารถทำผลงานออกมาได้ดีพอ จึงกังวลและหยุดชะงัดไป ....แต่หากสมองส่วนนี้ได้ส่งต่อข้อมูลไปยัง.....สมองส่วนสั่งการกระทำ และเคลื่อนไหว เพื่อยอมรับ การเรียนรู้ และฝึกฝนก็จะทำให้  สมองส่วนนี้สามารถสร้างผลงานออกมาได้อย่างคาดคิดไม่ถึง

  ดังนั้น อย่าลืม!  หากเราต้องทำผลงานอะไรออกมา แบบที่เรา ก็เข้าใจดีนะ......... ขอให้เราเริ่มต้นจาก การส่งข้อมูลจากสมองส่วนรับรู้ผ่านระบบประสาทสัมผัส  ไปยังสมองส่วนสั่งการกระทำและเคลื่อนไหวให้ ค่อยๆ ปรับกระบวนการ ทำงาน เรียนรู้ ประมวลผล ฝึกฝน ในระหว่างที่ทำผลงาน......ผลงานก็จะเสร็จได้  โดยที่เราแทบไม่รู้ตัว...แล้วเราก็จะพบว่า.....โลกได้เปลี่ยนไป...ลองดูนะคับ