Beauty Day--my diary ------*** จงทำทุกๆวันของคุณให้มีความสุข  ยิ้ม...ให้เต็มที่...หัวเราะ...ให้เต็มเสียง.....เพราะเราไม่มีโอกาสได้รู้เลยว่า....วันพรุ่งนี้..คุณจะมีโอกาสนั้นอีกหรือเปล่า ...---
<<
กันยายน 2551
 
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
28 กันยายน 2551
 
 

ความวุ่นวายของกระต่ายหนึ่งตัว

เฮ้อ....หวัดดีค่า....ได้ฤกษ์มาอัพบล็อกเสียทีหลังจากหายไปราวชาติเศษ 5555

วันนี้มีเรื่องราวของน้องต่าย หรือก็คือ กระต่าย สัตว์เลี้ยงที่บ้าน มาเล่าให้ฟังอีกแล้ว

ชื่อ"ต่าย" นี่เป็นความสิ้นคิดของเจ้าของมันเองนั่นแหละ ไม่รู้จะตั้งชื่ออะไร เพราะเรียกแล้วก็ไม่เห็นมันจะมีปฏิกริยาอะไรสักอย่าง ไม่หือ ไม่อือ เงียบบบบบบ ตลอดเวลาจนยากจะเดาใจ ดังนั้น เลยคิดว่าเรียกอะไรมันก็คงไม่รู้เรื่อง ก็เลยได้ชื่อสิ้นคิดว่า "ไอ้ต่าย" หรือ กระต่าย นั่นแหละค่า

ความเงียบของกระต่ายนั้น เรียกว่า เงียบเป็นเป่าสากจริงๆ ไม่มีเสียงใดๆ สัญญาณใดๆตอบกลับสักอย่าง เรียกว่า แทบจะได้ยินประโยคสุดฮิต "ไม่มีสัญญาณตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก...." กันเลยทีเดียว ยิ่งช่วงที่เอามาเลี้ยงใหม่ๆ ความที่เจ้าของก็ไม่ได้มีความรู้เรื่องกระต่ายมากนัก และได้มันมาแบบไม่คาดคิด เพราะดันเดินๆไปแล้วถูกชะตาโดยบังเอิญ ทั้งๆที่ความจริงแล้วกำลังอยากเลี้ยงหมาต่างหาก แต่สงสัยจะทำเวรทำกรรมร่วมกันมาแต่ชาติปางก่อน ไม่ก็นี่คือเนื้อคู่ ที่ชาตินี้อาจจะทำบุญมาน้อยเกินเลยเกิดมาเป็นกระต่ายแทน (ว่าไปนั่น 55) สงสัยจะเป็นบุพเพอาละวาดของจริง ทำให้เกิดหันไปเห็นคนอื่นอุ้มกระต่าย (ซึ่งคาดว่าจะเป็นกระต่ายยักษ์) ผ่านมา เห็นแล้ว ตกตะลึง ทำไมตัวมันใหญ่อย่างนั้น อุแม่เจ้า ... ยังกะเลี้ยงหมาเลยวุ้ย ตัวใหญ่แถมเชื่องอีก ชักจะสนใจขึ้นมาทันที ก็เลยไปเลือกตัวนึงที่กำลังซนสุดๆไม่สนใจใคร แล้วก็อุ้มกลับบ้านมา

ตอนแรก ก็ไม่รู้หรอกว่าพันธุ์อะไร เอาแค่ว่าอยากเลี้ยง แล้วตามหลักการเลือกสัตว์เบื้องต้นก็คือ เลือกตัวที่ซนที่สุด จะได้ดูแข็งแรง ไม่ขี้โรค มารู้ทีหลังว่าตัวที่เลือกมาเป็นพันธุ์ดัตช์ ลายขาวดำ มองๆแล้วชวนให้นึกถึงหมีแพนด้า แต่ไม่อยากตั้งชื่อนี้ เพราะมันดูธรรมดาม๊ากมาก สุดท้ายได้ชื่อสุดหรูว่า "ไอ้ต่าย" เนี่ยแหละ 5555 (สามัญซะยิ่งกว่าแพนด้าอีก หุหุ)

ด้วยความที่ไม่เคยเลี้ยงกระต่ายมาก่อน ตอนแรกก็นึกกลัวว่ามันจะรอดหรือเปล่าเนี่ย กลัวว่าจะขี้ตกใจแล้วซี้ไปซะก่อนตามที่เคยได้ยินมา แต่ผิดคาด มันอึดกว่าที่คิด อยู่ได้ดีไม่มีสะทกสะท้าน พี่แกแบบว่า สบายมาก เลี้ยงแบบงงๆมาจนตอนนี้อายุจะครบขวบปีละ อาศัยรับข้อมูลจากอินเตอร์เน็ต ไม่ใกล้ไม่ไกล ก็เว็บพันทิพเนี่ยแหละ เข้าไปอ่านๆ ตามกระทู้เกี่ยวกับกระต่าย ตามลิงค์ที่เค้าให้ๆกันมา แอบทึ่งนิดๆ ไม่เคยรู้มาก่อนว่ากระต่ายก็ต้องอาบน้ำด้วย ก็ลองอาบดู แรกๆคุณต่ายเธอก็แอบวิ่งหนีเล็กน้อยพอเป็นพิธี ไอ้เราก็อาศัยว่าเคยอาบน้ำหมามานักต่อนัก คงไม่ต่างกันมาก แค่ระวังเรื่องแชมพู (ที่ทางเว็บแนะนำว่าต้องเป็นแชมพูสำหรับกระต่าย) เรื่องน้ำไม่ให้เข้าหน้าเข้าตากระต่าย อาบไปหลายๆครั้งเข้าคุณต่ายเธอก็ชิน หลังๆนี่ชักจะเก่งใหญ่ มียืนสองขาให้ราดน้ำตรงพุงด้วย เล่นเอาทั้งขำทั้งอึ้ง เออเฮ้ย มันทำไปได้...

วันนี้ ปล่อยคุณต่ายออกมาเดินเล่นในสนามหน้าบ้าน พี่แกเล่นกระโดดตามแมวข้างบ้านที่ชอบเข้ามานอนเป็นเพื่อนอยู่บ่อยๆไปซะอย่างนั้น ไอ้เราก็กลัวว่าแมวจะขย้ำเอา บอกว่าอย่าตามไปๆ ก็ไม่ยอมฟัง ยังจะตามไปอยู่นั่น (เฮ้อ ปลงละ พูดกับหมายังจะง่ายกว่า)

ความเงียบของมัน ทำให้บางทีแอบหมั่นไส้ที่มันไม่หือ ไม่อือ ไม่มีเสียงอะไรเลย ดังนั้นเวลาจะออกจากบ้านไปข้างนอกเลยแกล้งหันไปพูดกะมันว่า "นี่...ไปข้างนอกก่อนนะ เฝ้าบ้านให้ด้วยล่ะ ใครมาก็เห่าบอกด้วยนะ" มันก็หันมามองหน้า คงอยากพูดเต็มแก่ว่า "ยัยบ้า...ชั้นไม่ใช่หมานะ" (หุหุ)

พักหลังๆมีความรู้สึกว่ามันชักจะพูดจารู้เรื่องขึ้นมาบ้างแฮะ เรียกชื่อ "ต่ายๆๆๆๆ" ก็หันมาบ้าง วิ่งมาบ้าง แต่เพราะมันอ้วน เลยเรียกอีกอย่างว่า "อ้วนๆๆๆๆๆ" 5555 ท่าทางว่าจะรู้เรื่องเหมือนกันแฮะ อิอิ

ภาพที่ทำให้ขำอีกทีคือ ด้วยความที่สีมันเป็นขาวดำ เหมือนหมีแพนด้า แล้วทุกๆวันนอกจากอาหารเม็ดแล้ว ก็จะให้ใบต้นหมากเขียวที่เป็นไม้ประดับหน้าบ้านให้กินด้วย เพราะเห็นโปรดปรานเป็นพิเศษ ด้วยความที่ใบมันเป็นใบเรียวๆ ทำให้ดูเหมือนหมีแพนด้ากำลังกินใบไผ่เลย ทำให้แอบนึกว่า เฮ้ยย นี่เราเลี้ยงหมีแพนด้า หรือกระต่ายล่ะเนี่ย หุหุ

ข้อสำคัญที่ทำให้มันอยู่ยงคงกระพันมาได้จนทุกวันนี้ทั้งๆที่เราเป็นมือใหม่มากกกกก ในการเลี้ยงกระต่าย น่าจะเป็นเพราะระวังเรื่องของกิน อาหาร เพราะจะไม่ค่อยให้กินอะไรเสี่ยงๆ จนมีหลายคนมาทักเหมือนกันว่าเลี้ยงเก่ง
ทั้งๆที่ก็ไม่ได้ทำอะไรมากมายเลย คือ รู้สึกว่าแทบไม่ได้ทำอะไรมาก อาจจะเป็นเพราะเจ้าต่ายมันอึดด้วยมั้ง ไม่เห็นจะขี้ตกใจอะไรเลย คือพี่แกอยู่ได้ สบายมากๆ โดยที่แทบไม่ต้องประคบประหงมให้ยุ่งยากเลย

ความคิดที่เคยได้ยินว่า "กระต่ายเลี้ยงยาก ขี้ตกใจ ตายง่าย" ก็เลยหายไปจากสมอง ไม่เห็นจะเลี้ยงยากตรงไหนเลย เลี้ยงแบบชิลล์ๆ ยังอยู่ได้เลยเนี่ย ตัวเดียว ไม่มีคู่อีกต่างหาก ไม่เห็นมันจะออกอาการเหงาอะไรเลย ได้ตุ๊กตาไปตัวนึงพี่แกก็ฟัดๆๆๆๆๆ อยู่นั่น ลูบหัวลูบหน้า ก็ดูสุขภาพจิตดี ไม่ยุ่งยากเลยสักนิด

เฮ้ออ..... เล่าซะยาว ลืมบอกคุณน้องต่ายเธอเป็นผู้ชายค่ะ คาดว่าจะเป็นเนื้อคู่ของอิชั้นจริงๆซะละมั้งเนี่ยถึงได้พลัดหลงมาอยู่ด้วยกันได้ แถมอยู่กันยืนยาวอีกต่างหาก ไม่อยากจะเชื่อเลยจริงๆว่าชีวิตนี้จะมาเลี้ยงกระต่ายได้ ไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยนะเนี่ย อิอิ

ไปละ ...เขียนซะยาว ค่าว่าไม่ได้มาอัพนานสุดๆ แล้วจะมาเล่าใหม่นะคะ บายๆ




 

Create Date : 28 กันยายน 2551
1 comments
Last Update : 28 กันยายน 2551 3:34:31 น.
Counter : 2123 Pageviews.

 

ยาวอ่ะ

เอาไว้ว่าง ๆ จะอ่านนะเจ๊

 

โดย: yamara-tee 30 กันยายน 2551 19:28:09 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

 

Me & My dog
Location :
นนทบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




[Add Me & My dog's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com
pantip.com pantipmarket.com pantown.com