|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
+ + + งานที่ (ไม่) กล้า...โชว์ + + +
ชื่อชุด "ทางตะวัน"
แนวความคิดของผู้วาด
พระอาทิตย์ (ตะวัน) เป็นตัวแทนของความยิ่งใหญ่เกรียงไกร น่าเกรงขาม ในความเป็นจริง ซึ่งเป็นมุม ๆ หนึ่งที่น้อยคนจะทราบว่า ในความเข้มแข็งทรงพลัง กลับมีบางมุมหรือหลาย ๆ มุม มีอารมณ์เยี่ยงเฉกเช่น "ปุถุชน" คนเดินดิน
อารมณ์
ชีวิตในแต่ละวัน มีหลายอารมณ์ เคยสังเกตและรู้ทันมันบ้างไหม
===========================================
งานศิลปะชิ้นที่ 11
"อีกสองชั่วโมง...เช้าวันจันทร์"
งานสีน้ำมันชิ้นที่ 2
แนวความคิดของผู้วาด
เป็นเรื่องน่าเบื่อสำหรับเรามาก ๆ กับการจำใจต้องตื่นขึ้นในตอนเช้าของวันจันทร์ เพื่อที่อีกสองชั่วโมงกว่า ๆ เราจะต้องไปนั่งทำงาน ณ ดินแดนที่แสนห่างไกล
นาฬิกาที่หัวเตียงบอกเวลา เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นช่วงตีห้า ขณะที่เรางัวเงียขี้ตาเข้าห้องน้ำ มือที่จับบันไดหมายถึงเตรียมพร้อมที่จะออกเดินทาง ในขณะที่ตายังหลับนั่นแสดงถึงความเบื่อไม่อยากลุกไปทำงาน
อารมณ์
ขำจังเลย ทำไมทุกวันจันทร์ต้องมีอาการเบื่อแบบนี้ด้วยน๊า ดีล่ะ เราจะแขวนไว้หน้าห้องนอนเลย ฮ่า ๆๆๆ
===========================================
งานศิลปะชิ้นที่ 14
"รักในสิ่งที่ทำ"
งานสีน้ำมันชิ้นที่ 5
แนวความคิดของผู้วาด
เวลาที่อยู่กับงานที่เรารัก เราดูมีพละกำลัง ทุกสิ่งดูสวยงาม จนอาจมองเห็นโลกได้เพียงด้านเดียว หากมองทะลุรอดพ้นผ่านไปกลับเห็นด้านหลังดั่งเหรียญเงินตราที่มีสองด้านเสมอ
อารมณ์
สดชื่นจังเลย เวลาที่ได้ปลูกต้นไม้เนี่ย
===========================================
งานศิลปะชิ้นที่ 16
"หน่าย"
งานสีน้ำมันชิ้นที่ 7
แนวความคิดของผู้วาด
ท้อแท้ เหนื่อยหน่าย กับสิ่งที่ทุ่มเท ผิดหวัง โลกกำลังอยู่บนบ่า แทนที่จะได้มีไว้ให้เหยียบ หลบหนีเท่าไหร่ก็หนีไม่พ้น เพราะการเดินทางคือวัฏจักร
อารมณ์
เหนื่อยเนอะ
===========================================
งานศิลปะชิ้นที่ 15
"เติมพลัง"
งานสีน้ำมันชิ้นที่ 6
แนวความคิดของผู้วาด
ตะวันที่มีพลังความร้อนให้แสงสว่างอย่างล้นพ้นตัว และเผื่อแผ่ความทรงอำนาจนั้นอย่างสร้างสรรค์แก่สิ่งรอบข้าง อาจจะเชื่อไม่ได้เลยว่า ในยามที่ตะวันเริ่มสิ้นแสงอัสดง ตะวันกำลังเติมไฟให้ตัวเองด้วยเพียงแสง "เทียน" แค่เล่มเดียว
อารมณ์
อย่าทำเก่งนักเลย หยุดพักเสียบ้างเถิด
ดวงตะวันที่ลอยไปลอยมา...
หลายครั้ง...ที่สร้างความหวัง...พลัง...และศรัทธา...
กับแรงปรารถนา...นานาประการ
อยากแบ่งตะวันเป็นสี่ซี่...
แล้วแบ่งให้ความรักหนึ่ง ให้ความฝันหนึ่ง ให้ความหวังหนึ่ง...
ที่เหลือก็เก็บไว้แบ่งต่อๆไป ให้ใครต่อใครที่ดีๆ
ถ้าตะวันอยู่ใกล้แค่มือใครเอื้อมถึง....
ก็คงจะโดนแย่งกันเก็บไปเป็นเจ้าของนานแระ
ดีที่ว่า...มันอยู่ไกล...แสน....ไกล....
สิ่งที่ทำได้....ก็เลยแค่เปรียบเปรย....
เพิ่งจารู้ว่าตะวัน...ก็หมดไฟเป็นเหมือนกันเนอะ...
แอบไปเติมไฟด้วยแสงเทียน....
เหมือนชีวิต....ใครหว่า.....
จากคุณ...ยุทธ
| Create Date : 07 กรกฎาคม 2551 |
| Last Update : 4 กันยายน 2551 14:57:38 น. |
|
15 comments
|
| Counter : 1044 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: เก่ง IP: 203.113.0.206 วันที่: 7 กรกฎาคม 2551 เวลา:19:06:15 น. |
|
|
|
โดย: ตาพรานบุญ  วันที่: 7 กรกฎาคม 2551 เวลา:21:57:48 น. |
|
|
|
| โดย: วนิส วันที่: 7 กรกฎาคม 2551 เวลา:22:40:31 น. |
|
|
|
| โดย: hanoy IP: 203.146.235.18 วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:9:52:51 น. |
|
|
|
| โดย: malarn cha วันที่: 8 กรกฎาคม 2551 เวลา:20:03:51 น. |
|
|
|
| โดย: มิตรรัก วันที่: 10 กรกฎาคม 2551 เวลา:9:34:54 น. |
|
|
|
| โดย: มิตรรัก วันที่: 11 กรกฎาคม 2551 เวลา:11:17:48 น. |
|
|
|
โดย: ป้าติ๋ว (nature-delight  ) วันที่: 14 กรกฎาคม 2551 เวลา:10:22:31 น. |
|
|
|
| โดย: ชำ อนัตตา IP: 118.173.63.58 วันที่: 14 กรกฎาคม 2551 เวลา:19:49:06 น. |
|
|
|
| โดย: binlaman วันที่: 17 กรกฎาคม 2551 เวลา:15:17:26 น. |
|
|
|
| โดย: banyat IP: 203.158.176.53 วันที่: 22 กรกฎาคม 2551 เวลา:13:00:49 น. |
|
|
|
| โดย: tookbus (tookbus ) วันที่: 7 กันยายน 2551 เวลา:14:15:08 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]
|
"Erised stra ehru oyt ube cafru oyton wohsi"
"I show not your face but your hearts desire"
"ฉันไม่ได้แสดงภาพใบหน้าของคุณ แต่แสดงถึงความปรารถนาภายในใจ"
"เราเข้าใจว่าความรักของแม่และลูก เป็นความรักแบบหาที่สุดมิได้ แต่ความรักแบบคู่รัก เป็นความรักที่ช่วยหล่อเลี้ยงการดำเนินชีวิต"
พล่าม
เวลานี่ไวเหลือเกิน เผลอแป๊บ ๆ ก็ 36 แล้ว ชีวิตที่ผ่านมาได้ทำในสิ่งที่อยากทำมาเกือบหมดแล้ว สิ่งที่อยากทำล้วนเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจากความรู้สึกในวัยเด็ก
ทุกครั้งที่แหงนมองฟ้า เห็นเครื่องบิน ตอนเด็กคิดว่าเราไม่มีทางขึ้นได้หรอก เพราะที่บ้านไม่มีเงิน
อยากขึ้นเฮลิคอปเตอร์ ก็ได้ขึ้น
อยากไปต่างประเทศ ก็ได้ไป
อยากไปเที่ยวบ้าง ก็ได้ไป
อยากนั่งรถไฟ รถไฟฟ้า รถไฟใต้ดิน ก็ได้นั่ง
อยากบวชพราหมณ์ ก็ได้บวช
อยากวาดรูป ก็ได้ทำ
อยากมีบ้านของตัวเอง ก็ได้มี
ชีวิตที่เหลือตอนนี้ ขอปลดหนี้ให้หมดก่อนตายและอยากทำให้แม่สบายกว่านี้
นั่งเพลิน ๆ ถามตัวเองว่าเรามาถึงช่วงปลายทางหรือยัง บางทีก็ตอบว่ามาถึงแล้ว ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว แต่อีกใจก็ยังอยากรู้ต่อไปอีกว่า ในอนาคตจะมีอะไรให้ได้ตื่นเต้นอีกไหม
หากเปรียบเป็นกราฟ ชีวิตเราตั้งแต่เกิดมีสูงมีต่ำและติดลบ ปัจจุบันนี้กราฟเป็นเส้นเรียบ ๆ ไม่สูงไม่ต่ำ แต่...ก็ไม่แน่นะ อาจจะเป็นเส้นตรงที่มีองศาต่ำลงก็ได้
เรียนรู้ตัวเองเมื่ออายุครบ 32
รักครอบครัว / รักแม่ / รักสันโดษ / ไม่ชอบสังคม / ขอมีเพียงเพื่อนที่เรียกว่ามิตรแท้สัก 1 คน ก็พอ / ความรักคือความผูกพันและการให้อภัย / เราสามารถอยู่คนเดียวได้ทั้งวันโดยไม่พูดกับใคร / ไม่สนใจคำนินทาใด ๆ รอบข้าง / ไม่ทนกับคนที่เราไม่อยากอยู่ด้วย
บ้าต้นไม้ / เลี้ยงสุนัข / ฟังเพลง POP, Jazz, Classic / คลั่งงานศิลปะ / อ่านหนังสือ / ชอบเสียงกีตาร์ / ไม่บ้าแฟชั่น / ไม่ชอบเสียงดัง / ชอบทำสมาธิ / ไม่ชอบแชต / ไม่ชอบคุยโทรศัพท์ / โลกส่วนตัวสูง / เพื่อนน้อย / อารมณ์ขัน / ดูหนังตลก / ชอบทำกับข้าว / ไม่ชอบล้างจาน / กลัวการขึ้นเครื่องบิน / ไม่ดื่มกาแฟ / ไม่ชอบบุหรี่ / ไม่ชอบดูละคร / ชอบกินผักผลไม้ / ไม่ชอบความเร็ว / ไม่เสแสร้งแกล้งโกหก / ไม่ชอบคนพูดปดปกปิด / ไม่ชอบเล่นเกม!
.....ขอใช้ชีวิตแบบสมถะ แบบนี้ตลอดชีวิต
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
|
|
