"Wall in your heart!"
Group Blog
 
 
กุมภาพันธ์ 2550
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728 
 
25 กุมภาพันธ์ 2550
 
All Blogs
 
ไปเยาวราชที่ฮาวายกันนะ

ช่วงที่กำลังมึน ๆ กับภาษาอังกฤษสำเนียงแบบฮาวายอยู่พักหนึ่ง ดันคิดถึงบ้านคิดถึงลูกมาตะหงิด ๆ แล้วก็คิดถึงกะเพราหมูขึ้นมาซะงั้น เลยถามผู้คนว่าเราจะซื้อเครื่องเทศแบบไทย ๆ ได้ที่ไหนบ้าง ก็ได้ข้อสรุปว่าต้องไปเยาวราชเท่านั้น อ่ะจ๊าก...เค้าหมายถึง China Town ที่ฮาวายน่ะค่ะ

ตื่นแต่เช้า นั่งรถเมล์สาย 4 เอ๊ะ หรือสาย 6 นะ มาแระ ๆ เห็นไกล ๆ ตรงโน่น ทำไมในรูปเป็นสายสองล่ะ



รถเขาสุดยอดไฮเทคมาก ๆ รถเมล์เขาจะคะมำหัวให้คนขึ้นลงด้วยนะ (ย่อตัวรถเพื่อให้คนขึ้นสะดวก) อ้อ...อย่าลืม say hi หรือ good morning ด้วยนะคะ พนักงานขับรถหน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส เตรียมค่าโดยสารให้พร้อมที่ 2 เหรียญ แล้วก็ขอตั๋วทรานซิทเขามาด้วยนะคะ เพราะว่าเราจะได้นั่งฟรีอีกหนึ่งเที่ยวค่ะ



ไม่นานนักก็จะถึงป้ายที่ใกล้ที่สุด ขอโทษนะเจ้าคะ จำชื่อแถวนั้นไม่ได้ (เพราะเฮาก็หลง) เอาเป็นว่าพอเห็นตึกแบบนี้ก็ลงได้แล้วล่ะ ตรงถนนที่จะเข้าไปเยาวราชจะมีสิงโตคู่หมอบต้อนรับอยู่ปากทาง ตัวบ่ะซะเหิ่มเลยค่ะ



ตอนนี้แหละก่อนถึงจะถึงเจ้าสิงโตคู่นั้น ข้าเจ้าคลำหาทางอยู่พักใหญ่ เนื่องจากเป็นคนชำนาญการดูแผนที่มาก ๆ ตอนอยู่เมืองไทย คุณผู้ชายฝึกหัดให้เป็นคนนิสัยเสีย เพราะว่าขึ้นรถทีไร ดิฉันก็คุย ๆ บ่น ๆ จำทางมะร่ายซักที สมองส่วนแผนที่อยู่ที่คุณผู้ชายหมดแระ

คนดีผีคุ้ม (อ๊ากกก...ไม่เอาได้มะ) มีฝรั่งรูปงามเดินเข้ามาถามว่าจะไปไหน เขาก็ชี้โบ้ชี้เบ้อะไรเนี่ยแหละ เราก็มองหน้าเขาแล้วก็มึน ๆ เขาบอกว่าเขาอาสาไปส่งให้ก็แล้วกัน โอเคไหม

เอ...พ่อหนุ่มนี้หล่อเอาเรื่องเลยนะ (คิดในใจ) ถ้าเปลี่ยว ๆ หน่อยนะ แหะ ๆ

เจอทางแระ มัวแต่นอกเรื่อง





แว้ก ๆๆๆ นักยก (นกยักษ์)





ป๊าดดดดด... ตอนนี้เหมือนเดินเข้าอุโมงค์ไทม์แมชชีนของโดราเอมอน จากเมืองทันสมัยแบบเมื่อกี๊ กลายเป็นงี้ไปแว้ววววววว

เรียกว่าต่างกันลิบลับเลยทีเดียว



เริ่มเห็นสีแดง ๆ แระ



เราชอบตึกเก่า ๆ แบบนี้จังเลยอ่ะ สงสัยอดีตต้องเคยอยู่ในวังแน่เลย โฮะ ๆ คงไม่ใช่เป็นเจ้าเป็นนายอะไรดอกค่ะ แค่กระโถนท้องพระโรง อ่ะจึ๋ย





วิ้ว ๆๆๆๆ ชอบ ๆๆๆ กำลังอินกับตึกเก่า ๆ ค่ะ



สองรูปนี่ชอบมากเลยค่ะ





ร้านรวงแถวนี้เขาแต่งกันน่ารัก ๆ นะ ดูเป็นเมืองน้อกเมืองนอกค่ะ เลยชักภาพให้ตัวเองซักหน่อย

หนึ่ง ส่อง ส่าม แช้ะ



ยังไม่ถึงจุดไคลแม็กซ์ค่ะ เรื่องกำลังดำเนินต่อไป







ว้าวววววว...ร้านแรกของชาวจีนที่นี่ค่ะ

ปะทัดจริงเปล่าฟ่ะ กลัวนะเฟ้ย




รอดตายแว้ววววว ผักเต็มเลย วู้ววววว....



เข้าไปดูใกล้ ๆ ดีฝ่า





เห็นราคาแล้วซื้อไม่ลง คะน้ากำละเหรียญกว่า ๆ พริกขี้หนูประมาณสองเหรียญ

กะเพรากำละ 75 บาท ข่านิดนุงราคา 6 เหรียญ

อ้อ...ของทั้งหมดนี้ ซื้อที่ร้านชาวลาวนะคะ



เดินไปอีกนิดนึง มีร้านของชาวไทยด้วยค่ะ เราซื้อน้ำมันหอย น้ำปลาทิพรสขวดใหญ่ แล้วก็สับปะรดค่ะ หมดไปเยอะเหมือนกัน

แอร๊ยยยยส์....(ยืมคำพี่โมะแห่งห้องไกลบ้านมาหน่อย) เล่นเอาท้อแท้เลยล่ะค่ะ ซื้อผักผลไม้แค่นี้ หมดไปร่วมพันกว่าบาท ได้มาแค่กระปิ๊ดเดียวเอง

กลับบ้านเมืองไทยน่าดู จะกินผักให้เกลี้ยงตลาดเลย

ฮ่า ๆๆๆ จบกันดื้อ ๆ อย่างงี้นะคะ เมื่อคืนนอนตีสองแน่ะ ตอนนี้ปวดตาตุ๊บ ๆๆ เลย




Create Date : 25 กุมภาพันธ์ 2550
Last Update : 27 กุมภาพันธ์ 2550 14:56:26 น. 11 comments
Counter : 728 Pageviews.

 
มาตามไปดูค่ะ

รู้สึกว่าถนนเค้ากว้างจังค่ะ เลยดูไม่วุ่นวายเท่า China Town ที่อื่นๆ ^^


โดย: Clear Ice วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:10:04:22 น.  

 
มาเร็วมาก ๆ

ขอบพระคุณนะคะ เดี๋ยวจะพยายามจะพาไปเที่ยวที่อื่น ๆ ด้วยค่ะ

อยู่ที่นี่ไม่มีเวลาเที่ยวไหนเลยค่ะ งานเยอะทั้งวัน นี่ก็เพิ่งจะมาขยันอัพบล็อกของตัวเอง ก่อนจะกลับเมืองไทยในสองสัปดาห์นี้ล่ะค่ะ


โดย: biebie999 วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:11:16:04 น.  

 
ลืมเล่าให้ฟัง

ถนนกว้าง และสะอาดมาก ๆ ค่ะ ผู้คนเป็นมิตร น่ารักทั้งคน สุขใจทั้งบรรยากาศค่ะ


โดย: biebie999 วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:11:17:37 น.  

 
นี่ไปตลาดซื้อผักเหรอคะ อารมณ์ศิลปินจังค่ะ ชมนก ชมไม้ไปเรื่อย ดีค่ะ บ้านเมืองเขาสวยดีนะคะ อิจฉาจังค่ะที่ได้ไปเที่ยว

ดูแลตัวเองด้วยล่ะ อ้อวันหลัง อย่าลืมเล่าเรื่องเกี่ยวกับงานที่ทำด้วยสิคะ ทำไมถึงไปอยู่ที่นั่นได้


โดย: smo วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:14:09:36 น.  

 
เล่าสนุกดีจังค่ะ อยากไปด้วยจัง


โดย: พรทิพย์ IP: 203.151.141.194 วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:14:28:33 น.  

 

สนุกดีค่ะ อยากไปด้วยคนค่ะ


โดย: whitelady วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:16:34:08 น.  

 
เมืองเค้าสวยดีนะ


โดย: patthanid (patthanid ) วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:20:05:19 น.  

 
ดูสอาด สอ้าด สบายตา ดีนะคะ
ผัก ผลไม้ก็น่าหม่ำ


โดย: miss Florence in Venice วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:0:15:46 น.  

 

พาเที่ยวแบบนี้ดีจังเลยค่ะ ได้เห็นตึกรามบ้านช่อง
ถนนหนทางในฮาวาย ซึ่งปรกติไม่ค่อยได้เห็นมากนัก
บ้านเมืองเค้าดูสะอาดและสงบดีนะคะ
ตึกเก่าๆ ก็ได้รับการอนุรักษ์เป็นอย่างดี
เป็นประเทศที่น่าไปเที่ยวอีกประเทศหนึ่งทีเดียว ..

ปล. อยากได้ยินภาษาอังกฤษสำเนียงฮาวายจังเลย
อยากรู้ว่าเป็นยังไง ฟังแล้วจะปวดหัวมากไหม
สำเนียงเพื่อนๆ ต่างชาติเท่าที่เคยได้ยินมา
ก็มีภาษาอังกฤษสำเนียงอัพริกันนี่แหละค่ะ ที่ฟังแล้ว
ปวดหัวที่สุด ..


โดย: ป้าติ๋ว (nature-delight ) วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:16:20:37 น.  

 
ป๊าติ๋วเจ้าขา หนูชอบความสะอาดแล้วก็ความมีน้ำใจน้ำใจของเขามาก ๆ เลยค่ะ

หนูชอบทักทายค่ะ อยู่นี่หนูจะทักกับทุกคนที่สบตาแล้วรู้ว่าเขาจะตอบหนู (แต่ก็ยังไม่เคยเจอใครไม่ทักตอบเลยนะคะ) อ้อ มีเหมือนกัน หนูเจอผู้หญิงวัยรุ่นไทยสองคนที่ห้าง Ala Moana หนูก็ทักเขา แต่เขาไม่ทักหนูเลยค่ะ

ก็มีแค่สองคนเท่านั้น

บางวันแกล้งไม่ทักพวกเขา พวกเขาก็จะต้องทักหนูก่อนค่ะ ชอบบรรยากาศแบบนี้จังเลยค่ะ

สำเนียงอังกฤษแบบฮาวาย เขาจะลงเสียงต่ำ ๆ ในช่วงท้ายของประโยค ตอนนี้ก็พอจะเริ่มชินแล้วค่ะป้าติ๋ว


โดย: biebie999 วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:9:40:45 น.  

 
แพงดีอ่ะ.......เงี้ยแหละต่างบ้านต่างเมือง


โดย: poppysin (poppysin ) วันที่: 1 เมษายน 2550 เวลา:18:12:08 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

biebie999
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]




"Erised stra ehru oyt ube cafru oyton wohsi"

"I show not your face but your hearts desire"
"ฉันไม่ได้แสดงภาพใบหน้าของคุณ แต่แสดงถึงความปรารถนาภายในใจ"

"เราเข้าใจว่าความรักของแม่และลูก เป็นความรักแบบหาที่สุดมิได้ แต่ความรักแบบคู่รัก เป็นความรักที่ช่วยหล่อเลี้ยงการดำเนินชีวิต"

พล่าม
เวลานี่ไวเหลือเกิน เผลอแป๊บ ๆ ก็ 36 แล้ว ชีวิตที่ผ่านมาได้ทำในสิ่งที่อยากทำมาเกือบหมดแล้ว สิ่งที่อยากทำล้วนเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจากความรู้สึกในวัยเด็ก

ทุกครั้งที่แหงนมองฟ้า เห็นเครื่องบิน ตอนเด็กคิดว่าเราไม่มีทางขึ้นได้หรอก เพราะที่บ้านไม่มีเงิน

อยากขึ้นเฮลิคอปเตอร์ ก็ได้ขึ้น

อยากไปต่างประเทศ ก็ได้ไป

อยากไปเที่ยวบ้าง ก็ได้ไป

อยากนั่งรถไฟ รถไฟฟ้า รถไฟใต้ดิน ก็ได้นั่ง

อยากบวชพราหมณ์ ก็ได้บวช

อยากวาดรูป ก็ได้ทำ

อยากมีบ้านของตัวเอง ก็ได้มี

ชีวิตที่เหลือตอนนี้ ขอปลดหนี้ให้หมดก่อนตายและอยากทำให้แม่สบายกว่านี้

นั่งเพลิน ๆ ถามตัวเองว่าเรามาถึงช่วงปลายทางหรือยัง บางทีก็ตอบว่ามาถึงแล้ว ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว แต่อีกใจก็ยังอยากรู้ต่อไปอีกว่า ในอนาคตจะมีอะไรให้ได้ตื่นเต้นอีกไหม

หากเปรียบเป็นกราฟ ชีวิตเราตั้งแต่เกิดมีสูงมีต่ำและติดลบ ปัจจุบันนี้กราฟเป็นเส้นเรียบ ๆ ไม่สูงไม่ต่ำ แต่...ก็ไม่แน่นะ อาจจะเป็นเส้นตรงที่มีองศาต่ำลงก็ได้

เรียนรู้ตัวเองเมื่ออายุครบ 32
รักครอบครัว / รักแม่ / รักสันโดษ / ไม่ชอบสังคม / ขอมีเพียงเพื่อนที่เรียกว่ามิตรแท้สัก 1 คน ก็พอ / ความรักคือความผูกพันและการให้อภัย / เราสามารถอยู่คนเดียวได้ทั้งวันโดยไม่พูดกับใคร / ไม่สนใจคำนินทาใด ๆ รอบข้าง / ไม่ทนกับคนที่เราไม่อยากอยู่ด้วย

บ้าต้นไม้ / เลี้ยงสุนัข / ฟังเพลง POP, Jazz, Classic / คลั่งงานศิลปะ / อ่านหนังสือ / ชอบเสียงกีตาร์ / ไม่บ้าแฟชั่น / ไม่ชอบเสียงดัง / ชอบทำสมาธิ / ไม่ชอบแชต / ไม่ชอบคุยโทรศัพท์ / โลกส่วนตัวสูง / เพื่อนน้อย / อารมณ์ขัน / ดูหนังตลก / ชอบทำกับข้าว / ไม่ชอบล้างจาน / กลัวการขึ้นเครื่องบิน / ไม่ดื่มกาแฟ / ไม่ชอบบุหรี่ / ไม่ชอบดูละคร / ชอบกินผักผลไม้ / ไม่ชอบความเร็ว / ไม่เสแสร้งแกล้งโกหก / ไม่ชอบคนพูดปดปกปิด / ไม่ชอบเล่นเกม!

.....ขอใช้ชีวิตแบบสมถะ แบบนี้ตลอดชีวิต
Friends' blogs
[Add biebie999's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.