|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
จบการศึกษา
วันเลี้ยงจบการศึกษา สร้างความอิ่มเอมใจให้เราจนถึงที่สุด เพราะว่าทางมหาวิทยาลัยให้เราพูดสุนทรพจน์แทนนักศึกษา แถมยังได้เกียรติบัตรเป็นนักเรียนเกียรตินิยมซึ่งสภาอาจารย์โหวตให้ด้วย
หน้างานจะมีสตาฟหรืองานธุรการมาคอยต้อนรับและลงทะเบียน บรรยากาศจัดแบบฮาว้ายฮาวาย
อิฉันใส่ชุดประจำชาติค่า กะรองเท้าบู๊? ฮ่า ๆๆๆ
เข้าไปในงาน จะมีเพื่อนร่วมรุ่นอยู่เต็มไปหมด อาจารย์และผองเพื่อนเข้ามาถ่ายรูปแสดงความยินดี
ธงชาติกินีและเพื่อนร่วมรุ่น น่าเจ็บใจน่าจะเอาธงชาติไทยไปด้วยเนอะ
ถึงพิธีการสำคัญผู้อำนวยการกล่าวต้อนรับและแสดงความยินดีเล็ก ๆ น้อย ๆ
หลังจากนั้นท่านเชิญเราให้กล่าวสุนทรพจน์ เรียกเสียงฮา เศร้าซึม และน่ารัก ๆ ได้พอสมควร (สังเกตจากเสียงตบมือและแววตา) ส่วนตัวอิฉันเวลาพูดภาษาอังกฤษหน้าตาจะน่าเกลียดมากค่า
พูดจบก็มีตัวแทนนักศึกษาชายมาพูดต่อเป็นชาวญี่ปุ่น และช่วงนี้แหละเป็นช่วงที่ตื่นเต้นมาก เป็นการออกใบประกาศนักเรียนเกียรตินิยม เราฟังเพื่อนปู้ชายจบ ผู้อำนวยการก็ขึ้นมาว่าเป็นวาระพิเศษมาก ๆ ที่จะมอบรางวัลต่อไปนี้ และขอให้ผู้ที่มีรายชื่อต่อไปนี้ขึ้นบนเวทีด้วย ทุกคนในนั้นก็อึ้งว่า 'จารย์เล่นตลกหรือเปล่า
คนแรกขอเชิญ "BiE" (คือเขาจะเรียกเราว่า BiE กันทั้งหมดเพราะจำง่ายกว่าชื่อจริงแบบไทย ๆ)
ส่วนเราก็ต๊กกะใจใส่เกียร์ว่าง ตาโต มือชา ปากสั่น น้ำตาคลอเบ้า ก้มไหว้แล้วใส่มงกุฎ เอ๊ย...ไม่ใช่ จนเพื่อนสะกิดว่า เฮ้ย เอ็งโว้ย ขึ้นได้แล้ว ปั๊ดเขกกะโหลก
หลังจากนั้น ก็ประกาศคนอื่น ๆ จนถึงพ่อหนุ่มฮอตแห่งรุ่นก็ขึ้นมาด้วย ตื่นเต้น ๆ แต่ต้องเก็บอาการค่ะเดี๋ยวชะนีแตกกลางเวที อีกอย่างหากทำกระดี๊กระด๊าระริกระรี้ อาจโดนสาว ๆ ข้างล่างรุมกระทืบได้ ฮ่า ๆๆๆ เราก็คุยนิดหน่อยเป็นพิธี
เสร็จสรรพอิฉันก็กิน ๆๆๆ จับไม้จับมือกับเพื่อนทั่วงาน เพื่อน ๆ น่ารักมากที่สุด ตอนนั้นคิดว่าตัวเองเป็นดาราฮอลลีวูด ฮ่า ๆๆๆๆ ทีนี้ก็ออกไปข้างนอกไปถ่ายรูปกับเพื่อนต่อจ้า
ขอถ่ายกับป้ายมหาวิทยาลัยหน่อยเห้อะ
Create Date : 24 มกราคม 2551 |
Last Update : 2 กุมภาพันธ์ 2551 21:19:02 น. |
|
13 comments
|
Counter : 1105 Pageviews. |
|
|
|
โดย: AM NUCH วันที่: 24 มกราคม 2551 เวลา:19:22:35 น. |
|
|
|
โดย: ป้าติ๋ว (nature-delight ) วันที่: 24 มกราคม 2551 เวลา:21:57:43 น. |
|
|
|
โดย: เนระพูสี วันที่: 24 มกราคม 2551 เวลา:22:41:00 น. |
|
|
|
โดย: ลุงแอ๊ด วันที่: 24 มกราคม 2551 เวลา:22:43:13 น. |
|
|
|
โดย: janes IP: 203.154.169.133 วันที่: 25 มกราคม 2551 เวลา:11:04:59 น. |
|
|
|
โดย: ลุงแอ๊ด วันที่: 25 มกราคม 2551 เวลา:19:34:39 น. |
|
|
|
โดย: doctorbird วันที่: 26 มกราคม 2551 เวลา:0:37:58 น. |
|
|
|
โดย: เด็กหัดเดิน วันที่: 26 มกราคม 2551 เวลา:10:18:20 น. |
|
|
|
โดย: naragorn วันที่: 26 มกราคม 2551 เวลา:10:55:40 น. |
|
|
|
โดย: เนระพูสี วันที่: 26 มกราคม 2551 เวลา:12:20:51 น. |
|
|
|
โดย: ซอร์บอนน์ (ซอร์บอนน์ ) วันที่: 28 มกราคม 2551 เวลา:5:31:26 น. |
|
|
|
โดย: tikky IP: 203.146.157.164 วันที่: 14 มีนาคม 2551 เวลา:15:06:39 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]
|
"Erised stra ehru oyt ube cafru oyton wohsi"
"I show not your face but your hearts desire" "ฉันไม่ได้แสดงภาพใบหน้าของคุณ แต่แสดงถึงความปรารถนาภายในใจ"
"เราเข้าใจว่าความรักของแม่และลูก เป็นความรักแบบหาที่สุดมิได้ แต่ความรักแบบคู่รัก เป็นความรักที่ช่วยหล่อเลี้ยงการดำเนินชีวิต"
พล่าม เวลานี่ไวเหลือเกิน เผลอแป๊บ ๆ ก็ 36 แล้ว ชีวิตที่ผ่านมาได้ทำในสิ่งที่อยากทำมาเกือบหมดแล้ว สิ่งที่อยากทำล้วนเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจากความรู้สึกในวัยเด็ก
ทุกครั้งที่แหงนมองฟ้า เห็นเครื่องบิน ตอนเด็กคิดว่าเราไม่มีทางขึ้นได้หรอก เพราะที่บ้านไม่มีเงิน
อยากขึ้นเฮลิคอปเตอร์ ก็ได้ขึ้น
อยากไปต่างประเทศ ก็ได้ไป
อยากไปเที่ยวบ้าง ก็ได้ไป
อยากนั่งรถไฟ รถไฟฟ้า รถไฟใต้ดิน ก็ได้นั่ง
อยากบวชพราหมณ์ ก็ได้บวช
อยากวาดรูป ก็ได้ทำ
อยากมีบ้านของตัวเอง ก็ได้มี
ชีวิตที่เหลือตอนนี้ ขอปลดหนี้ให้หมดก่อนตายและอยากทำให้แม่สบายกว่านี้
นั่งเพลิน ๆ ถามตัวเองว่าเรามาถึงช่วงปลายทางหรือยัง บางทีก็ตอบว่ามาถึงแล้ว ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว แต่อีกใจก็ยังอยากรู้ต่อไปอีกว่า ในอนาคตจะมีอะไรให้ได้ตื่นเต้นอีกไหม
หากเปรียบเป็นกราฟ ชีวิตเราตั้งแต่เกิดมีสูงมีต่ำและติดลบ ปัจจุบันนี้กราฟเป็นเส้นเรียบ ๆ ไม่สูงไม่ต่ำ แต่...ก็ไม่แน่นะ อาจจะเป็นเส้นตรงที่มีองศาต่ำลงก็ได้
เรียนรู้ตัวเองเมื่ออายุครบ 32 รักครอบครัว / รักแม่ / รักสันโดษ / ไม่ชอบสังคม / ขอมีเพียงเพื่อนที่เรียกว่ามิตรแท้สัก 1 คน ก็พอ / ความรักคือความผูกพันและการให้อภัย / เราสามารถอยู่คนเดียวได้ทั้งวันโดยไม่พูดกับใคร / ไม่สนใจคำนินทาใด ๆ รอบข้าง / ไม่ทนกับคนที่เราไม่อยากอยู่ด้วย
บ้าต้นไม้ / เลี้ยงสุนัข / ฟังเพลง POP, Jazz, Classic / คลั่งงานศิลปะ / อ่านหนังสือ / ชอบเสียงกีตาร์ / ไม่บ้าแฟชั่น / ไม่ชอบเสียงดัง / ชอบทำสมาธิ / ไม่ชอบแชต / ไม่ชอบคุยโทรศัพท์ / โลกส่วนตัวสูง / เพื่อนน้อย / อารมณ์ขัน / ดูหนังตลก / ชอบทำกับข้าว / ไม่ชอบล้างจาน / กลัวการขึ้นเครื่องบิน / ไม่ดื่มกาแฟ / ไม่ชอบบุหรี่ / ไม่ชอบดูละคร / ชอบกินผักผลไม้ / ไม่ชอบความเร็ว / ไม่เสแสร้งแกล้งโกหก / ไม่ชอบคนพูดปดปกปิด / ไม่ชอบเล่นเกม!
.....ขอใช้ชีวิตแบบสมถะ แบบนี้ตลอดชีวิต
|
|
|
|
|
|
|
|