ว่าด้วยเรื่อง,,,, หางานทำ
หางานทำ,,,,,,,,,,,<ยากส์จัง> มั้ง อิอิ
อยู่ที่นี่ต้องหางานทำ เพื่อประหยัดเงินจากไทย เพื่อเอาไว้เที่ยว และ shop ได้อย่างสบายใจ ใครๆก็ต้องหางานทำ ไอ้เรามาได้สักพัก ก็เริ่มๆดูงานทำ เรื่อยๆ แบบไม่รีบร้อน
2 อาทิตย์เเรกอยู่กับโฮส ก็ต้องจัดการเรื่องหาบ้าน หาที่อยู่ใหม่ ให้ได้ก่อน ไหนจะเรื่องที่เรียน การเดินทาง การใช้ชีวิต ฉะนั้น 2 อาทิตย์เเรกที่มา ก็เลยไม่ค่อยจะเอาจริงเรื่องงาน ถามพี่ๆคนไทยไว้บ้างเป็นข้อมูล มีพี่ชวนไปสมัคร ว่างๆเบื่อก็ไปด้วยบ้าง ตามเรื่องตามราว
อาทิตย์ที่ 3 ก็เพิ่งจะย้ายบ้าน เอาใช้ชินกับบ้านใหม่ เพื่อนร่วมบ้านกันก่อน เริ่มดูหางานมากขึ้น เริ่มจัดการเรื่องเปิดบัญชี ตั๋วโดยสาร (รอให้ได้ที่อยู่เเน่นอนค่อยทำเรื่องอ่ะ)
อาทิตย์ที่ 4 ชวนพี่อีกคนที่มาพร้อมๆกัน ไปเดินส่งใบสมัครตามร้านต่างๆ บ้างร้านเค้าจะมีใบสมัครให้ไปกรอกเอง บ้างร้านก็ส่ง cv ไปให้ เราเดินกันเเต่ร้านไทย (เหอๆๆ ยังกล้าๆกลัวๆกันเลย ไม่กล้าไปร้านฝรั่งหรอกอ่ะ) เอาจริงๆ ส่งไปไม่มากหรอก เพราะรู้สึกลำบาก ตรูมาทำอะไรที่นี่ คือตามร้านอาหารไทยนี่ ร้านใหญ่ๆดังๆ ก็อยากได้คนมีประสบการณ์เเล้ว ไอ้เราเด็กใหม่ ทำไรไม่เป็น พี่ที่ไปด้วยกันนี่ cv ดีกว่าเราด้วย เค้าเคยทำงาน โรงเเรม มา ช้านเพิ่งจะจบ เเล้วยังนอนเล่นอยู่บ้านเฉยๆมาปี จะให้ cv สวยงามขนาดไหนกัน,,,,,,,,,,,เหอๆๆๆ
เเละตามร้านใหญ่ๆดังๆ ก็มักมีคนสมัครเยอะ เเละรับพวกเด็กฝากกัน คนรู้จักกัน ซึ่งช้านไม่มีทั้งสองอย่าง ,,,,,,,,,,, หนทางน่าเศร้าจัง เอาเข้าจริงเรากับพี่ที่ไปด้วย ก็ส่ง cv กันไปไม่กี่ร้านเพราะท้อ 555 เเละมีร้านนึงเค้าสนใจพี่ที่ไปด้วย ก็โทรมาให้ไปคุย ไรหว่าช้านชวนไปนะ ดันนนนนนเรียกพี่เค้า เเต่ตอนไปคุยก็ไปกับเค้าด้วย ที่ร้านให้เหตุผลว่า บ้านช้านไกล เค้ามีนโยบายรับเด้กบ้านใกล้ กลับง่ายๆ ,,,,, เหอๆ ชอบ cv พี่เค้าที่เคยทำงาน โรงเเรม อ่ะดิ ,,,,,,,,,, ทำพูด สรุปเค้าไม่รับช้าน เเต่ให้พี่อีกคนลองงาน 1 วัน รับหรือป่าวยังไม่เเน่นอน
เอาล่ะเว้ยยยยยยยย ,,,,,,,,,,, พี่เค้าจะได้งานทำให้เราต้องฮึดสู้,,,,,,,,,,,,เคยคุยกับพี่ที่เรียนห้องเดียวกันไว้ ว่าร้านพี่เค้ารับคน เเต่ร้านเค้าอยู่นอกเมือง ไกลนะ จะไม่คุ้มอ่ะ เเต่ถามไปมา เเล้วจากบ้านที่อยู่นี่ไม่ไกลมาก (สรุปบ้านที่อยู่นี่มันนอกเมืองนี่หว่า 555 ) เอาว่ะอารมณ์นี้ ร้านไหนที่ตรูไม่ต้องง้อมันมาก ทำๆไปก่อน พอมีประสบการณ์ ไปสมัครคงดีกว่านี้ ,,,,,,,,,,ได้เบอร์ร้านเจ๊ มาจากพี่ที่ห้องเรียน เลยโทรถาม (ง่ายกว่า เดินบากหน้าไป เล้วมันไม่รับตรู) ถามเลยว่ารับพนักงานเพิ่มป่าวเค้าก็ว่ารับ คุยไปมานิดหน่อยเรื่องรายละเอียด เเต่ไม่มาก สรุปให้ไปได้เลย 555 ร้านนี้ขาดคนจริงๆมั้งนี่ (พี่ที่ห้องเรียนบอกไว้เเล้วว่า ร้านนอกเมือง มักมีเด็กไปสมัครน้อย ร้านเจ๊ก็มีไม่มาก โอกาสได้งานสูงอ่ะ)
เอาเป็นว่าอีกวันก็เข้าไปที่ร้านเลย ซึ่งวันนั้นเป็นวันศุกร์ มีนัดเปิดบัญชีกับธนาคาร (ธนาคารที่นี่ต้องนัดก่อน อย่างน้อยก็ 1 อาทิตย์ ) ไปเปิดบัญชีก่อน เเล้วเดินทางไปร้านเจ๊ นัดไว้ 5 โมง เเต่นั่งรถหลง ทาง คือขึ้นรถผิดฝั่ง ด้วยความที่ไม่ทันดู 555 เลยโทรไปถามเจ๊ เเล้วนั่งรถย้อนไปอีกทาง 555 ( หลงตลอดเลยช้านนนน) ไปถึงเจ๊ ซึ่งน่าจะเป็นยายได้ ก็บอกว่าเรียกชื่ออย่างเดียวเลย เค้าอยู่อังกฤษมานานเเล้ว ไม่ชอบระบบพี่ป้าน้าอาของไทย เค้าว่าวุ่นวาย เรียกชื่อง่ายดี ( เจ้าของร้าน ชื่อ pat (แพท) เรียกเเค่นี่เลย อิอิ)
ปกติวันศุกร์ เเละเสาร์ร้านไทยจะขายดีมาก วันนั้นไปเลยโดนเลย ร้านขายดีมากเเละเจ๊ แกทำอาหารเอง ฉะนั้นแกจะวุ่นวายคนเดียว ไหนจะต้องคอยดูพนักงานเสริฟหน้าร้านบ้าง มากมาย ทำให้เจ๊แกจะวีนๆ โวยวาย เเล้ววันนั้นช้านไปวันเเรก ไม่รู้เรื่องไรเลย จะให้ช้านช่วยไรมากก็ไม่ได้ เลยไม่ได้ทำไรมาก เพราะไม่รู้เรื่องอะไรเลย 555 จากคำบอกเล่าเหมือนว่าวันเเรกชองเรานั้น ถือว่าโดนน้อย อาจเป็นเพราะ เจ๊แกเริ่มรู้ตัวว่าจะไม่มีใครทนเเกได้ ถ้าแกวีนมากๆเด็กหายหมด หรืออาจเป็นเพราะถูกชะตา อย่างไรก็ตาม ผ่านคืนวันศุกร์ไปด้วยการที่ไม่โดนว่าอะไรมาก เเค่ดุนิดหน่อย พูดมากนิดนึง คือมีช่วงนึงที่เราไม่รู้จะทำอะไร เจ๊แกเลยให้ไปกวาดเศษอาหาร ไม่ต้องล้าง ร้านนี้จ้างคนล้างไว้เเล้ว เเค่ไปช่วยกวาดเศษอาหารให้เค้า เเล้วทำหมดไป พอดีพนักงานเสริฟเก็บมาเพ่ิม ไม่ทันเห็นเจ๊แก เห็นก่อน หันมาบอกเลย นั่นไง กวาดเศษอาหารไปสิ เเค่นี้ไม่ตายหรอก (นั่นไง จะบ้าป่าว เพิ่งจะมานี่เอง เด๋วทำที่เดียวก็ได้ ซึ่งคนในร้านบอกว่าอย่าคิดมาก เจ๊แกบ้าแบบนี้แหละ ) ดุประมาณนี้วันนั้นโดน ไป 2-3 ครั้ง ซึ่งถือว่าน้อย 555 มีบ้างครั้งเจ๊แกว่ามา ก็บอกไป รู้เเล้วคร่าาาา,,,,,,,,,, ทำอยู่คร่า,,,,,,,,,, กำลังหันไปทำเห็นไหมค่ะ,,,,,,,,,, (แอบเถียงตลอด 55 ไม่งั้นเด๋วโมโหกลับ ยุ่งอีก เลยแอบเถียงเป็นการระบาย อิอิ)
แอบถามพนักงานคนอื่นเค้าว่าวันนี้เจ๊แกบ้าเพียง 70% อืมๆ คิดในใจ ถ้าวันไหนเจ๊แกบ้า 100% เเล้วทนไม่ไหว เอากะทะฟาดหัวเเกกลับไป จะทำไงล่ะตรู (เเค่คิดนะ ปกติยอมใครที่ไหน ,,,, เหอ ตรูมาทำอะไรที่นี่) เเต่ไม่ว่่าไง พอคิดถึงตังค์เเล้ว เลือดที่หน้าทำให้เราต้องทน สู้เว้ยยยยยย ตอนจะกลับเจ๊แกจะให้ไปวันเสาร์ด้วย ซึ่งรู้มาว่าคนจะเยอะ เเล้วเจ๊แกก็ต้องเป็นบ้าอีก เเถมนัดกับเพื่อนแป้งไว้ว่าจะไปเดินเล่นในลอนดอน ถ่ายรูป bigben, london eye , tower bridge,แบบว่าสถานที่ดังๆที่ควรไปเที่ยวอ่ะ เด๋วทำงานไม่ได้ไป หรือคิดว่าอยู่นานเเล้วก็เลยเฉยๆๆ ไม่ได้ไป รีบๆไปเที่ยวซะ อิอิ มาถึงทั้งที่ ต้องไปเนอะ ,,,,,,,,,,, ฉะนั้นเลยขอไม่ไป ไปเที่ยวดีกว่า บอกเจ๊แกไปว่า มีงานที่โรงเรียน 555 เเล้วไปทำอีกที่วันอาทิตย์เลย ซึ่งวันอาทิตย์ ฝนตก ที่ร้านไม่ค่อยมีคน เลยทำงานแบบพวกเตรียมของไว้ขาย หันนู้นนี่ ปอกนู้นี่ เข้า 6 โมง 3 ทุ่มเจ๊แกก็ให้กลับเเล้ว ,,,,,,,,,
สรุปได้งานทำเเล้ว เป็นงานในครัว ช่วยเจ๊ทำอาหาร หยิบนู้นนี่ ทำ starter เเละดูเเล takeaway วันเเรกที่ไป งานเเรกที่ทำ คือ ปอกเห็ด 555 เปลือยเห็ดให้ดูขาวๆ เเล้วก็เด็ดใบโหระพา อิอิ ฉิวๆ หันนู้น หันนี่ ทำนั้นเสร็จเจีแกก็หาไรมาให้ทำ ตอนเเรกก็งานง่าย พอวันหลังๆ งานง่ายหมด จะเร่ิมทำอะไรที่น่าเสียขึ้น เช่น ปอกกุ้ง ผ่าเอาใส้ออก ซึ่งเจ๊แกคงกลัวเราเสียหาย จะถามว่าทำได้ไหม เเต่คอยดู พอเห็นทำได้ คงวางใจ เจ๊เค้าคงกลัวเราทำเสียนะ ของมันเเพง
ร้านนี้ให้ค่าเเรงเป็นชั่วโมง พอไม่มีคนเจ๊แกก็ไล่กลับบ้านเเล้ว ( ร้านไทย ส่วนมากให้เหมาเป็นวัน คือทำงานให้วันละ 25 ปอนด์ (ราคามาตรฐาน ถ้าเริ่มงานเเรกๆ อาจโดนกด ข้อหาไม่ประสบการณ์ ได้เเค่ 20 ปอนด์ หรือถ้าเป็นงาน อาจได้ 30 ปอนด์ เรื่องทิปนี่เเล้วเเต่ร้านอีกอีกที่ ),,,,,,,,,,เเต่ ร้านเจ๊ให้เป็นชั่วโมง ,, ชม.ละ 5.5ปอนด์ (เเต่เพิ่งเริ่มฝึก เจ๊แกให้เเค่ 4ปอนด์เอง ) ข้อดีคือ ทำงานน้อย ไม่มีคนเจ๊แกก็ให้กลับเเล้ว เเต่ได้เงินไม่เเน่นอน กลับเร็วก้ได้ ชม.น้อยอ่ะ เเต่แบบร้านที่ให้เหมาวันได้เงินเเต่ละวันเเน่นอน เเต่ก็ใช้คุ้มไม่ให้กลับก่อนอ่ะ ข้อดีอีกอย่างของร้านเจ๊คือ ไม่ต้องทำความสะอาด คือเจ๊แกคงอยากให้รีบกลับ พอถึงเวลาเจ๊แกให้กลับเลย ล้านจ้างก็จ้างคนไว้เเล้ว เป็นต่างชาติ (พูดอังกฤษไมได้อ่ะ) ก็สบายดี ไปช่วยเเกตอนที่ยุ่งๆเท่านั้น คิดซะว่า วันไหนได้ ชม.น้อย ก็ได้กลับมานอนเร็ว ต้องไปเรียนเช้าอ่ะนะ ไม่ต้องทนอยู่ดึกทุกคืน อิอิ ไม่ต้องคอยปิดร้าน กลับก่อนได้เลย สบายๆ
ว่ากันด้วยเรื่องงานในลอนดอน งานหาไม่ยาก ถ้าไม่เลือก มันจริงนะ ,,,,,,,,,,, มาถึงนี้ ทุกคนต้องมีงาน ต้องทิ้งศักดิ์ศรี ที่มีจากไทยไว้บ้า ไม่ว่ารวยหรือจน มาอยู่นี่ก็เท่ากัน อยู่ไทยบางคนอาจเป็นคุณหนู เเต่มาอยู่นี่ก็เหมือนๆกันหมด ตอนอยู่ไทย บ้านไม่ได้รวยมากมาย ฐานะกลางๆเเต่ไม่เคยทำงานร้านอาหาร หรือparttime เลย เคยไปช่วยลุงเเละป้า ขายอาหารบ้าง เเต่ไปในฐานะหลาน ไปช่วย เลยฉิวๆ สนุกๆทำก็ได้ ไม่ทำก็ได้ ไม่มีใครว่า เเต่พอมาทำร้านไทย ที่นี่เราคือใครเค้าไม่รู้ เเค่เด็กมาทำงาน ทุกร้านมีวรรณะ เจ้าของร้าน รุ่นพี่รุ่นน้อง (อันนี้คิดเอง) เราต้องยอมเค้า (อ่ะนะ ทนๆไป) อาจมีโดนดุ (อยู่ไทย รึ อย่าได้หวัง เเม้เเต่จะคิด) ก็ทนๆไป คิดวะว่าหาประสบการณ์
olor='#FF0033'>สู้เว้ยยยย,,,,,, พอคิดถึง ช่วงลดราคาตอน x'mas กำลังในการทนอิเจ๊ มามากโขเลย 555 เล็งของไว้มากมาย ลดราคาเเล้วจะไปสอยไว้ในครอบครองให้สมใจ อิอิ >
Create Date : 02 ธันวาคม 2552 |
Last Update : 2 ธันวาคม 2552 7:54:28 น. |
|
13 comments
|
Counter : 488 Pageviews. |
|
|
|
โดย: ไหมสีตอง IP: 203.107.198.221 วันที่: 2 ธันวาคม 2552 เวลา:13:50:35 น. |
|
|
|
โดย: WeToYoU วันที่: 2 ธันวาคม 2552 เวลา:22:31:31 น. |
|
|
|
โดย: jujastar IP: 125.25.99.157 วันที่: 3 ธันวาคม 2552 เวลา:16:13:11 น. |
|
|
|
โดย: เกรซายน์ วันที่: 5 ธันวาคม 2552 เวลา:2:05:01 น. |
|
|
|
โดย: bianca rose IP: 92.233.124.3 วันที่: 6 ธันวาคม 2552 เวลา:9:28:41 น. |
|
|
|
โดย: taiiat IP: 180.183.195.77 วันที่: 12 ธันวาคม 2552 เวลา:14:55:14 น. |
|
|
|
โดย: Bianca Rose วันที่: 13 ธันวาคม 2552 เวลา:18:35:16 น. |
|
|
|
โดย: เป้ IP: 199.67.131.153 วันที่: 25 มกราคม 2553 เวลา:13:00:20 น. |
|
|
|
โดย: Bianca Rose วันที่: 31 มกราคม 2553 เวลา:21:51:41 น. |
|
|
|
โดย: Pimm IP: 67.86.20.142 วันที่: 14 เมษายน 2553 เวลา:11:03:29 น. |
|
|
|
โดย: tuay IP: 81.97.180.72 วันที่: 10 สิงหาคม 2553 เวลา:0:09:58 น. |
|
|
|
โดย: Pat IP: 125.26.123.144 วันที่: 13 กันยายน 2553 เวลา:13:32:24 น. |
|
|
|
โดย: Bianca Rose วันที่: 26 กันยายน 2553 เวลา:0:21:00 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
London United Kingdom
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ถ้าสันดานห่วยๆๆ มันเป็นกระดาษ เรามีแค่หินทับกระดาษคนละก้อน ลมกิเลสพัดมา ก็ขึ้นกับว่าก้อนหินของใครก้อนใหญ่พอทับมันไว้ ไม่ให้ปลิวเพ่นพ่านเท่านั้นเอง....
|
Blog ไร้สาระ จะมาหาสาระคงมีให้ไม่มาก หากเเต่ Blog นี้ก็เป็นของส่วนบุคคล เเละคุ้มครองด้วยกฎหมาย (มาตราใดมาตรานึงนั่นอ่ะ) ขอความปราณีเเจ้งกันนิด ก่อน copy อิอิ
ถึงคนสนิท กรุ๊ป Blog :: It's me & My Pic .. :: รหัสคือ เบอร์โทรช้านตอนที่อยู่เมืองไทย เข้าไปดูหน้าช้านกันได้เต็มๆ ,,, และจะได้ไม่ลืมเบอร์กัน อิอิ
|
|
| | | | ยินดีที่แวะมา จุ๊บุ จุ๊บุ ^^ | | | | |
.
|
|
|
|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|