ชิท - ชีส ๑๐ มีน ๔๘ แม่ต้องบันทึกไว้ก่อนว่าหนูกินเยอะ เยอะนี่ไม่ใช่ข้าวนะ กินชีสเยอะ แล้วก็เรียก ชิท ชิท ฮืมม บอกว่าชีส ไม่ใช่ ชิท นะจ้ะ จะกินขี้หรอ - - ฮ๊า สงสัยไม่ได้กินมานาน สองสามวันมานี่ หนูเลยขอกิน ทีละ แผ่น สองแผ่น จากแผ่นนึงในวันนู้น ขยับมาสองแผ่นในวันนี้ (มันจะอ้วนไหมนี่ มันจะดีต่อสุขภาพไหม ถ้ามันโอเวอร์โหลด) ตอนเด็กๆ ฟันขึ้นใหม่ๆ สี่ห้าเดือนแม่ให้หนูแทะแบบแท่ง ชีสสติ้ก ตอนนั้นยังพูดไม่ได้ แต่ก็กินได้เยอะ ทีละแท่งนู่น พอเบื่อก็เลิกไปเอง วันนี้ชีส รีเทิร์น หนูขอ ชิท ชิท - - อยู่นั่นเอง แม่ยอมให้ ระหว่างกินโยเกิร์ต นม ชิท สลับกันไป .. ชั่งไฮด์ (ชั่งหัว) แคลเซี่ยมเหลือเกิน แต่ชีวตไม่ได้ดำรงอยู่ด้วยสารอาหารเพียงบางตัว(เดียว)นี่คะลูก แม้ว่าจริงๆ เราจะอยู่ได้ด้วย ใครบางคนเท่านั้นก็พอนั่นแหละ โดยไม่ต้องมาหายใจแทนกันได้เลยก็ตามนะลูก หึหึ เมื่อวานทำสปาเกตตี้สวยหรู ดูงามตาให้กิน ก็กินไปจิ้ดเดียว อ้อ ตอนนี้แม่มีถาดใส่อาหารให้หนูใหม่ ถูใจแม่และลูกมากเลย เปนถาดไม้แม่ซื้อมาจากร้านขายของ ข้างทางที่เรากลับจากแพร่วันนู้น - สามสิบบาท ขนาดพอดีกับเก้าอี้หนู หนักกะลังดี ที่เวลาหนูหยิบกิน แล้วถาดอาหารไม่เคลื่อนที่ ถูกกว่าจานดูดกี่เท่าเนี่ย ฮื้อออออออออออออออออออออออออ ซื้อมาสองแบบ แบบกลมกะแบบสี่เหลี่ยม ดีจังเลย เวลาตักข้าวใส่จาน วางบนเก้าอี้ลูก มันเหมาะมากๆ ตอนนั้นแม่ซื้อเก้าอี้กินข้าวของลูกแบบไม่รู้เรื่องเห็น สวย ก็เลยซื้อ เปนไม้ด้วย แต่พอเอามาใช้ถึงได้ซึ้งว่า มันหนัก(เกินไป) ยกไปไหนมาไหนก็ลำบาก แถมไม่มีที่ล๊อคลิง เวลากินข้าวอีก แถมถาดที่วางก็เปนโต้ะเฉยๆ ไม่ได้ใส่อาหารได้จริงๆ หรือจะใส่ก็คงดูทะแม่งๆ เหมือนเทข้าวให้ลูกกินบนโต้ะยังไงยังงั้น แต่ก็ดีที่ช่วยให้ป้อนข้าวได้ง่ายขึ้นนิด(หน่อย) เท่านั้นเองแหละ จะให้ดีกส่าถ้าฝึกลูกไม่ให้ลิง เกินพิกัดละโอเชเลย ไปกินที่ไหนก็ไปกัน - - สบายมั่กๆ วันก่อนแม่ไปเดินดูหนังสือแถวร้านหนังสือลดราคา ไม่มีหนังสือสำหรับเด็กเล็กสำหรับวัยลูกเล้ย เพระามีแต่กระดาษยุ่ยๆ ง่ายสำหรับเด็กโตทั้งนั้นนี่คะ ขืนแม่ซื้อมาหนูก็กินเรียบ หรือไม่ก็ทำมิดีมิร้ายหมด สู้ซื้อแพงๆ แต่ใช้คุ้มดีกว่า ทุกวันนี้พวกหนังสือปกแข็งๆ หนาๆ คุ้มค่าทุกหน้าเลยลูก เปื่อยไป แต่ก็ทนทานดีนักแล แม่กะลังเล็งๆ โปสเตอร์ ขนาดมินิ พวก กอไก่ ขอไข่ เอบีซี ว่าจะซื้อมา แต่วันนั้นก็มัวลังเล ว่าจะดีมั้ยน๊อ กลัวจะยัดเยียดลูกมากไป แถมมันเปนขนาดโปสเตอร์ เอามาแปะติดข้างฝา ให้เปนลายวอลเปเปอร์ใหม่ไปเล้ย - - เค้าจะได้รู้ว่าบ้านนี้มีเด็ก (ซน) เวลาแม่สอนหนูอ่านหนังสือ พวกดูรูปแล้วอ่านตามไม่ว่าจะเปน การ์ดรูปสัตว์ หรือหนังสือภาพสิ่งของ อะไรพวกนี้ แม่ก็ไม่ได้ยัดเยียดอะไรนะคะ แม่ก็เปิดๆ ดู แล้วก็ อ่านให้หนูฟัง ว่าอันนี้อะไร อันนั้นอะไร หนูกะลังหัดพูด หัดจำ และแถมจำเก่งมากๆ ด้วย มันก็เลยผลพลอยได้ตามมาเยอะแยะ ไปหมด ทำให้หนูรู้จักคำศัพท์เยอะแยะ พูดคุยกะแม่รู้เรื่อง แม่อ่านบางตำราก็่ว่าถ้าเราจะสอนอะไรตอนนี้ เด็กๆ จะ ซึมซับได้หมดเลย แม่อยากจะสอนสักแปดภาษา แต่ก็ทำได้ถนัดๆ แค่นี้ อีกหน่อยหนูพร้อมๆ (แต่แม่ว่าตอนนี้หนูพร้อมมากๆ ) ค่อยมาว่ากันใหม่ อย่างก่อนนี้ศัพท์บางคำ แม่คิดว่ายากไป อ่านข้ามๆ ไป แต่เชื่อไหม ว่านหนูจำได้ แม้ว่าจะอ่านให้ฟังแค่ ครั้งสองครั้ง พอมาเปิดอีกที ตอนนี้ หนูก็รู้จักแล้ว ก่อนนี้ พวกสองพยางค์ แม่จะยังไม่ค่อยสอนหนูเท่าไหร่ แต่ตอนนี้แม่อ่านอะไร หนูอ่านตาม วนมาใหม่ หนูก็เรียกได้ จะไม่ให้แม่ทึ่งได้ยังไง ตอนนี้หนูจำภาพได้เก่ง กว่า ตัวอักษรแน่ๆ เค้าว่าเด็กเล็กมีความสามาถในการจำหน้าคน จำชื่อได้แม่นมากๆ อันนี้แม่เชื่อสนิท เพราะหนูเจอะใครครั้งเดียว แว้บเดียว พอหนูเรียกชื่อได้ หนูก็จำได้ไปทั้งหน้าเลย เจอะอีกหนหนูก็เรียกถูก เก่งมั้ยเล่า ชั่งแตกต่างจากแม่ยิ่งนัก หน้ากะชื่อ ละมั่งบ่อยนัก คนนี้หน้าคุ้น เอ ชื่ออะไรหว่า .. เอิ้ก เออน่ะ คนบางคนก็ไม่ค่าให้จดจำหรอกลูกเอ้ย แม่เอง Create Date : 13 มีนาคม 2548 Last Update : 13 มีนาคม 2548 23:53:35 น. 0 comments Counter : 442 Pageviews.   Share Tweet