อดีต ปัจจุบัน อนาคต และกล่องแห่งความทรงจำ มนุษย์เรานี่ช่างเป็นสิ่งที่มีระบบความคิดและการสั่งการของสมองแสนซับซ้อนจริงๆ ถามตัวเองดูแล้วก็ไม่ได้คำตอบว่าทำไม... ทำไมตอนนั้นถึงพูดแบบนั้น ทำไมตอนนั้นถึงไม่ทำแบบนี้ แล้วก็ถามย้อนกลับด้วยสิ่งที่เพิ่งจะถามไปอีกเหมือนกันว่า แล้วถ้าตอนนั้นเราทำแบบที่เราอยากจะทำแล้ว เราจะกลับมานั่งคิดอีกไหม ว่าเราไม่น่าจะทำแบบนั้น การกระทำใดๆ ที่เกิดขึ้นในอดีต มันย่อมส่งผลในอนาคตเสมอ คำถามถัดมาคือ เราจะรู้ได้ยังไงว่าเราเลือกทำในสิ่งที่จะทำให้ผลในอนาคตมันดีที่สุดสำหรับเราแล้ว คำตอบที่ได้คือ ไม่... เราไม่มีทางรู้ได้เลย ฉันเป็นมนุษย์หนึ่งในอีกเป็นล้านคนที่กำลังรู้สึกเจ็บปวดกับสิ่งที่ตัดสินใจไปในอดีต เจ็บปวดในความรู้สึกหนึ่ง แต่หากคิดย้อนไปในตอนนั้น ถ้าฉันเลือกอีกทาง ฉันก็คงจะยังเจ็บปวดกับสิ่งที่มันไม่ได้ดำเนินมาจนทุกวันนี้ ในเวลาที่เราอยู่กับปัจจุบัน เวลาที่เราต้องคิดถึงแต่ปัจจุบันและกำหนดสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต เราจะไม่มีช่วงหนึ่งในห้วงคำนึงที่กลับไปนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในอดีต เมื่อฉันรู้สึกเหน็ดเหนื่อย อ่อนล้ากับสิ่งที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน สิ่งเดียวที่ฉันบอกกับตัวเองเสมอคือ ฉันเลือกทางนี้แล้ว ฉันต้องเดินต่อไปและยอมรับมัน... ใช่ เพราะฉันได้เลือกไปแล้ว แต่หากเวลาใดที่ปัจจุบันของเราหยุดนิ่ง รอบข้างหยุดเคลื่อนไหว ทั้งหมดทั้งมวลมันจะพาเราย้อนกลับไปในอดีตอีกครั้ง กลับไปนึกถึงความเจ็บปวดที่ผ่านมา ถามว่าทำไมล่ะ ทำไมฉันถึงนึกถึงแต่ความเจ็บปวดล่ะ เรื่องดีๆ มีตั้งมากมายแล้วทำไมเลือกที่จะถึงความทรงจำในกล่องเก่าๆ ที่ไม่ควรจะนึกถึงขึ้นมา และเมื่อฉันได้จมอยู่กับมันจนถึงที่สุด ใช้เวลาทั้งหมดกับการคิด นึก คำนึง แม้แต่ฝันถึงมัน ในที่สุดฉันก็ได้รู้ว่า ความทรงจำแสนดี ฉันไม่ได้รังเกียจที่จะคิดถึงมัน มันจะแล่นกลับมาในคำนึงทุกครั้งที่เราหายใจ อยู่ในทุกอณูของความนึกคิด ฉันไม่จำเป็นต้องเก็บมันไว้ในกล่อง... มันไม่ได้ถูกจัดเก็บไว้ในกล่องตั้งแต่แรกเลยต่างหาก แล้วจะมีอะไรเล่า ที่มันอยู่ในนั้นมาตลอด กล่องแห่งความทรงจำในอดีตที่ถูกปิดล็อกไว้อย่างดี รอเพียงกุญแจแห่งความว่างเปล่าจะมาเปิดมันเท่านั้น เมื่อฉันอยู่ในความว่างเปล่า กุญแจจะเข้าไปเปิดล็อกกล่องแห่งความทรงจำให้ลอยเด่นชัดเจนขึ้นมาอย่างง่ายดาย อดีตอันเจ็บปวด อดีตที่มีแต่รอยน้ำตา หรือแม้แต่อดีต ที่ทำให้แรงบีบคั้นของก้อนเนื้อตรงกลางอกผลักดันให้ฉันอึดอัด หายใจไม่ออก หรือแม้กระทั่งทำให้หมดแรง ถึงจะเก็บมันไว้ลึกแค่ไหน อยู่ในกล่องที่กดไว้ด้วยผนังแข็งแกร่งเพียงใด กล่องที่ผนึกแน่นเอาไว้ไม่มีกลไกใดๆ ให้เปิดถูกเปิดออก แค่เพียงความว่างเปล่าเท่านั้นที่จะเปิดมันออกมา คำถามต่อไปที่ฉันถามตัวเอง แล้วฉันจะเก็บมันกลับลงไปได้อย่างไร ในเมื่อมันมากับความว่างเปล่า ฉันก็ต้องเติมความว่างเปล่านั้นให้เต็ม... แต่จะเติมเต็มมันด้วยสิ่งใดเล่า และมันก็กลายเป็นคำตอบหนึ่งเดียวแสนง่ายดายที่รออยู่ตรงหน้าแล้ว ฉันก็เติมเต็มมันด้วยความทรงจำที่ผุดพรายมาตรงนั้นนั่นแหละ อยู่กับมัน หายใจกับมัน ให้หัวใจเต้นไปตามจังหวะของมัน เจ็บปวดไหม... เจ็บ แล้วทนได้ไหม... ฉันไม่จำเป็นต้องตอบหรอกว่าทนได้ไหม เพราะหลักฐานมันชัดเจนอยู่แล้วตรงนี้ ฉันยังมีชีวิตอยู่ และเมื่อความว่างเปล่าไม่หลงเหลืออีกต่อไป ความทรงจำในอดีตอันเก่าเก็บนั้นก็จะค่อยๆ ไหลลงกล่องและถูกปิดผนึกต่อไป ฉัน... ก็จะใช้ชีวิตเพื่อปัจจุบัน และการคาดการณ์ของอนาคตทีเป็นผลของการกระทำและการตัดสินใจในปัจจุบันของฉัน ระหว่างนั้น อาจมีความเจ็บปวดใหม่ๆ เกิดขึ้นอีก แต่สุดท้าย มันก็จะถูกเก็บลงกล่องแห่งความทรงจำอันนั้น เพื่อรอวันที่ว่างเปล่าเข้ามาไขกุญแจเปิดมันออกมา... อีกครั้ง และ... อีกครั้ง   Create Date : 18 ตุลาคม 2552 5 comments Last Update : 18 ตุลาคม 2552 23:01:27 น. Counter : 973 Pageviews. Share Tweet

โธ่..น้องเบสต์ ผู้หญิงนี่เข้าใจยากจริงๆ ซับซ้อน ผู้หญิงเข้าใจยาก ไม่มีวันเข้าใจผู้หญิง เพราะฉนั้น ไม่ต้องไปเข้าใจผู้หญิง แค่รักเธอ เยอะๆ (ผู้หญิง) มากๆ ก็พอแล้ว.....จบ   โดย: คนเดิม IP: 203.146.6.28 19 ตุลาคม 2552 21:13:17 น.

น้อง งง   โดย: CAN IP: 117.47.198.229 20 ตุลาคม 2552 11:29:16 น.

ใช่เลยค่ะ รักเค้าไปเยอะๆ รักเค้าไปมากๆ ห่วงใย ดูแล ทดแทนกันได้   โดย: ผู้หญิง IP: 192.168.1.130, 124.157.136.234 21 ตุลาคม 2552 23:51:46 น.

สิ่งที่ำทำไปแล้ว สิ่งที่พูดไปแล้ว สิ่งที่ตัดสินใจไปแล้ว มันจะยังอยู่กับเราไปตลอดจริงๆ ครับ ทุกคนมีอะไรที่ตัวเองยัดใส่กล่องแบกขึ้นบ่า บอกยากว่ากล่องของใครจะหนักกว่าของใคร (บางคนฉลาดมาก เอากล่องไปยัดในตู้เสื้อผ้า ร้อยวันพันปีไม่ต้องงัดออกมา ถ้าไม่ย้ายบ้าน... เหย้ย... ทะเล... กลับมา กลับมา...) ผมเห็นด้วยว่าป่วยการที่จะมองย้อนกลับไป แล้วนึกเสียดายสิ่งที่ทำไปแล้ว พูดไปแล้ว ตัดสินใจไปแล้ว ถึงเราจะทำแบบอื่น มันก็ต้องมีอะไรให้เราเสียดายได้อยู่ดีมั้ง ธรรมชาติของคนเราอาจจะเป็นแบบนั้น แต่ผมอาจจะมองโลกในแง่ดีไปรึเปล่าไม่รู้ ผมมีความเชื่ออยู่อย่าง ว่าเมื่อสิ่งต่างๆ เกิดขึ้นกับเราแล้ว มันคือสิ่งที่ดีที่สุดที่จะเกิดกับเราได้ในสภาวะแวดล้อมอย่างนั้น ตอนนั้น คนที่ผ่านไป บางทีถ้าไม่ผ่านไป อาจยิ่งเลวร้ายกว่าจากกันตรงนั้น เป็นต้น การที่เรายังมีชีวิตอยู่ และรู้สึกเจ็บเป็น ผมว่าเป็นข้อพิสูจน์ได้อย่างหนึ่งแล้ว และเรากำลังพิสูจน์มันอยู่ตลอดเวลา ทุกนาทีที่เราหายใจครับ   โดย: คุณพีทคุง (ลายปากกา ) 22 ตุลาคม 2552 19:04:16 น.

พี่คนเดิม - แล้วพี่ว่าเบสต์เข้าใจตัวเองไหมล่ะนั่น ไอ้น้องแคน - เออ ว่ะ พี่ก็งงด้วย (เอ๊า) คุณผู้หญิง (ใคร???) - หงะ กล่องแห่งความทรงจำเกี่ยวอะไรกับรักผู้หญิงไปมากๆ อะคะ งงอีก เอ้า เอาเข้าไป คุณพีท - ซึ้ง... คุณพีทเข้าใจด้วยว่าเบสต์สื่ออะไร อ่านความเห็นคุณพีทแล้วเหมือนหมอกในใจเบาบางไปเยอะเลย ขอบคุณค่ะ   โดย: BestChild 22 ตุลาคม 2552 21:45:04 น.