Image Hosted by ImageShack.us
Let’s go on dreaming for we know. We are so close and still so far...
+๑+๑+๑+๑+๑โถ...อีช้างน้ำ!! ขอซักทีเหอะเมิง๑+๑+๑+๑+๑+

เอาละนะ....

ไม่มีที่ไหนให้ระบาย เอามันในนี้ละวะ วันนี้ไปฝึกงานของวิชาศูนย์เยาวชนที่เรา
ลงเรียนไว้ อาจารย์ก็นะ ขอบ่นนิสนึงเหอะ สั่งงานแบบเข้ามาคาบเดียวนอกนั้นก็
ให้ไปหาที่ฝึกงานเอาเอง เก็บเป็นเวลาทำงานมาส่งเป็นคะแนน แล้วท่านก็ไม่เข้า
มาสอนอีกจนจะส่งงานโน่นแหละ สบายเนอะ

แต่นั่นไม่ใช่ปัญหา เราก็คิดว่าอย่างน้อยก็ได้เริ่มฝึกประสบการณ์ทำงานไว้ก่อน
ไปกะเพื่อนสาวคนนึง ซึ่งเธอเป็นคนเรียบร้อยมากถึงมากที่สุด คุณหนูว่างั้นแหละ
ไปฝึกงานกันที่ศูนย์เยาวชนไทย-ญี่ปุ่น ตรงดินแดง สถานที่ดูดีเชียว พี่ที่คอยทำ
หน้าที่ดูแลเราก็ดูแลเราอย่างดี พยายามหางานโน่นนี่มาให้เราทำนิดๆหน่อยๆ ศึก
ษาดูงานไปเรื่อยๆ แต่พอดีวันนี้เข้าไป แล้วที่ออฟฟิศเค้าดูวุ่นว้ายวุ่นวายยังกะฟาย
ขวิดกัน แต่ละคนคุยกันถกงานกันใช้อารมณ์สุดๆ

นั่นก็ไม่ใช่ปัญหาเราเหมือนกัน เพราะมันเป็นเรื่องงานของพวกเค้าที่ต้องทำเรื่อง
ยื่นงบประมาณด้านกีฬาอะไรนี่ล่ะ ตอนเข้าไปพี่ที่ดูแลเรา(ขอเรียกว่าพี่ยุทธ)ก็
บอกว่า "โอ้ น้องมาพอดีเลย มาช่วยพี่ตรวจงบหน่อยนะ" ทีแรกฟังก็อืมแค่ตรวจ
เฉยๆ คงมิเป็นไร ไปๆมาๆ ต้องมานั่งรวมตัวเลข ซึ่งเงินมันมิใช่น้อย ราวๆ สิบล้าน
บาท คิดผิดไปนี่ก็ซวยกรูอีกค่ะ - -" แต่พอดีช่วยกันสองคน งานตรวจสอบตัวเลข
ก็ผ่านไปด้วยดี

พอทำเสร็จ ก็ว่างสิ เลยไปถามพี่ยุทธว่าพี่มีอะไรให้เราช่วยอีกไหม เพราะเรามา
แค่ 2 ชม. เพราะต้องกลับไปเรียนตอนบ่ายอีก (ไปตอน 10-12 น.) พี่เค้าก็เอา
รวมยอดเหรียญรางวัลมาให้เราคิดอีก ก็คิดกันไป พอทำเสร็จ พี่มาถามว่า "เอ้อ
น้อง ใช้คอมเป็นใช่มั๊ย" เราก็บอกว่าได้ สบายมาก จะให้ทำอะไรไม่มีปัญหากะ
เรื่องคอม พี่เค้าก็จะให้เราเอาอียอดพวกนั้นที่เราตรวจๆ น่ะ ไปทำใส่ Excel เป็น
ตารางออกมา

เจอปัญหาแระ...ปัญหานี้ไม่เกี่ยวกะคอมแต่ประการใด แต่เป็นปัญหากะอีดรอก
ช้างน้ำ (ขอหยาบเลยนะย่ะ เพราะเกลียดมากๆคนประเภทนี้ ไม่คิดว่าจะมีเหลือ
รอดชีวิตมาจนทุกวันนี้ได้) คือมานนะจะทำเกี่ยวกับคอมอะแหละ ทำพวกตารง
ตาราง พิมพ์งาน ไรพวกนี้ ทำตัวเลข พี่ยุทธก็ไปบอกมานว่า "เอ้อ นุ้ย เด๋วให้น้อง
เค้าช่วยทำสรุปยอดนี้ใส่ excel นะน้องเค้าทำได้" รู้มั๊ยมันว่าไง

อีช้างน้ำ : โอ้ย! อย่าเลยพี่ หนูอะไม่อยากจะต้องมานั่งทำใหม่อีกรอบ ทำเป็นป่าว
ก็ไม่รู้ ปล่อยไว้แหละเด๋วทำเอง
พี่ยุทธ : เอ้ย แต่น้องเค้าเก่งนะ ทำได้ ให้น้องเค้าช่วยเถอะ
อีช้างน้ำ : เออ ก็ได้ๆ (แล้วหันมาบอกเรา) เด๋วจะแชร์ไฟล์ไว้ใน share doc นะ
เปิดหาเอาละกันไฟล์ชื่อ "ตารางสรุปยอดค่าใช้จ่ายการกีฬา"

เราก็เปิดหา โหยอีแสด share doc เมิงมีตั้ง 5 โฟล์เดอร์ กรูจะไปตรัสรู้มั๊ยห๊ะว่า
คอมฯเมิงมันชื่อพระแสงอะไรอี ฮิปโปโปเตมัส เลยถามมันอย่างสุภาพว่า

เรา : พี่คับ มันมี 5 โฟล์เดอร์ ไม่ทราบว่าโฟล์เดอร์ชื่ออะไรเหรอคับ
อีช้างน้ำ : เอ้า! ก็เปิดดูสิแชร์ไว้แล้ว!
เรา : ....(เปิดทุกโฟล์เดอร์) ไม่มีนะคับ เปิดหมดแล้ว
อีช้างน้ำ : ไหนหลบไปดิ๊(กรูไม่ใช่โจรใต้ จะให้กรูหลบทำอาอึ้มเมิงหรืออีหอก)

แล้วมันก็เปิดๆๆๆ ปรากฎว่ามันแชร์ไม่เข้า (โหย อีโง่เอ๊ย กรูไม่อยากอวดสรรพคุณ
ว่ากรูทำได้เยอะกว่าที่เมิงนั่งหน้าคอมพิมพ์ word พิมพ์ excel ซะอีก) มันก็แชร์
ใหม่ แล้วเปิดให้ ทีนี้ตารางต้นฉบับที่ต้องพิมพ์มันมาในรูปแนวนอน ซึ่งมันก็ต้อง
เป็นแนวนอนดิถ้าจะทำใหม่(เนื่องจากมีการแก้ไขตัวเลข) มันบอกเราว่า "เอาแนว
ตั้งนะ แนวนอนไม่เอา!"

เสร็จแล้วมันก็เอาขาหน้าสองกลีบของมันมาปัดมือเราออกจากเมาส์แล้วพิมพ์
ขนาด Font "16" เวรกรรม ฟอนท์ใหญ่เวอร์ขนาดนี้ แล้วยังจะเอาแนวตั้ง ทำแบบ
จะแกล้งเราว่างั้นแหละ เราก็ทำไปมันก็เกินหน้าไปเยอะแหละ แต่ก็พยายามปรับ

เอาเรื่องเราพิมพ์งานไว้ก่อนเพราะยังไม่มีไรน่าสนใจต่อจากนนี้

........................................................................................................

หันไปที่เพื่อนสาวไฮโซของเรา ก็โดนมันใช้งานให้ติ๊กใบตารางงบประมาณเช่นกัน

อีช้างน้ำ : นี่เธอ(ดูมันเรียกเพื่อนชั้น -*-) รอชั้น print เอกสารให้แล้วทำตามคำสั่ง
เพื่อนเรา : ค่ะ.....
อีช้างน้ำ : เนี่ยเอาใบนี้ไปดูเทียบนะ แล้วติ๊กตามช่อง
พี่ยุทธ : เอ้อ นุ้ย แล้วมันมีช่องให้ใส่งบ ต้องให้น้องเค้าใส่มั๊ย
อีช้างน้ำ : ไม่ต้อง!!! ติ๊กไปเฉยๆ ไม่ต้องทำนอกคำสั่งหนู ต้องเป็นลายมือหนูคน
เดียวเท่านั้น ต้องเป็นลายมือหนู ไม่งั้นงบไม่ได้แน่!!
ทุกคน : ......................

มันเกี่ยวกันมั๊ยล่ะอีดรอกเอ๊ย ยิ่งเล่ายิ่งหมั่นไส้ แต่เราคิดว่าพี่คนอื่นๆก็คงจะชินชา
กะการพูดการจา และก็สันดานของมันเรียบร้อยไปแล้ว หรือไม่ก็ไม่ใส่ใจมัน พูด
จานี่ Bossy มากๆ หน้าตาก็ใช่ว่าจะสวยนะ อันนี้ไม่อยากเอามพูดหรอกแต่ไหนๆ
เผามันแล้วก็ต้องเอาให้ไม่เหลือซาก อ้วนนะก็อ้วน เวลาเดินนี่ยังกะหมู 33 ชั้น
เผละมาเลยว่างั้นแหละ - -" ตอนเรานั่งทำงานอยู่บังเอิญทำปากกาตกไปที่พื้น ก้ม
ลงไปเก็บเงยหน้าขึ้นมาเจอ หน้าแข้งมัน (มันทำงานถอดรองเท้าด้วย ยังดีที่ไม่มี
กลิ่นนะ -*-) อยากจะถามมันว่า "ป้าๆ เมิงไปเล่นน้ำทะเลแล้วสาหร่ายติดขามาน่ะ
ไม่เอาออกเรอะ" ท่าทาง hormone เพศชายมันคงจะสูงเลยอารมณ์ร้ายเยี่ยงนี้แต่
หารู้ไม่ว่าเล่นกะชั้นผิดคนซะแล้ว ไม่ยอมใครง่ายๆ ถ้าไม่เป็นฝ่ายผิดนะโว๊ยย

แถมนิสนึง เคยเห็นผู้หญิงมี "เครา" ปะ แค่คิดก็สยองแล้วดิ อิอิอิ

พอเพื่อนเราทำใบนั้นเสร็จเอาไปให้มันบอกว่า "พี่คะ เสร็จแล้วคะ" แทนที่มันจะพูด
ว่า "ขอบคุณ" นะ เปล่าเลยค่ะ มันพูดว่า "ถูกนะ? ถ้าผิดนี่ชั้นไม่เกี่ยวด้วยนะ" เพื่อน
เรางี้หน้าเสียไปเลย น่าสงสารมากๆ

พอใกล้เที่ยงนะ เรากะเพื่อนก็ต้องกลับคณะไปเรียนแล้ว พี่ยุทธไปบอกมาน

พี่ยุทธ : เอ้อนุ้ย เด๋วน้องเค้าจะกลับกันแล้วนะ
อีช้างน้ำ : เออดี! กลับไปเหอะ เด๋วทำเองตาราง excel เนี่ย เห็นมันนั่งงมโข่งอยู่ตั้ง
นาน ไม่รู้หน้าแรกเสร็จยังเหอะ!!(เรียกเรามัน เราก็ไม่ผิดที่จะเรียกมันว่า
มันเหมือนกัน มันเยิ้มด้วยเหอะ อีคากิเรียกแม่)
เรา : ....(คิดอยู่ว่าจะยกเก้าอี้หรือ monitor ทุ่มใส่หน้ามันดี) เสร็จแล้วนะคับ...
อีช้างน้ำ : ชั้นจะไปรู้ได้ไงยะ เห็นนั่งจิ้มอยู่ตั้งนาน (มาบอกกรูจิ้ม จิ้มหน้าเมิงดีมะ)
เรา : (ทนไม่ไหวแระกรู) พี่คับ..ผมคิดว่าพี่ต้องหัดสงบสติอารมณ์แล้วใจเย็นลง
บ้างนะคับ ชีวิตพี่อาจจะมีความสุขกว่านี้ พร้อมส่งรอยยิ้มเชือดเฉือนให้แมร่ง
ทุกคน : (คุยๆ กันอยู่เงียบ แล้วหันมามอง)..........
อีช้างน้ำ : !!!!.......................

แล้วเราก็เดินเข้าไปอีกห้องนึง พี่ยุทธเดินเข้ามาพูดว่า "อะเปนนักศึกษ๊าต้องอดทน
อิอิอิ" เราบอกพี่เค้าไปว่า "อันนั้นมันต้องเป็น ท.ทหารอดทนไม่ใช่เหรอคับ - -" พี่
ยุทธเค้าดีนะ เค้าก็บอกว่าอย่าไปถือสาเลย เค้าคงเครียดจากการทำงานน่ะ แต่เรา
คิดว่ามันเป็นสันดานมันมากกว่า เพราะพี่คนอื่นอะ ทำงานกันเครียดนะเวลาพูดกะ
พวกเราก็ยังพูดดี มีคับ คะ อีดรอกนี่ไร ชื่อมีก็ไม่เรียก แถมยังออกคำสั่งยังกะเรา
กะเพื่อนเป็นขี้ค่ามันยังไงยังงั้น สุดท้ายทำเสร็จออกมาก็คิดว่าคราวหน้าไปจะไป
ทำงานกะพี่ที่เคยไปคุยไว้ก่อนหน้านี้ดีกว่า ทำงานโรงละครแห่งชีวิต สบายกว่ามาก
ได้แต่งตัวเป็นเจ้าชายในนิทาน ขึ้นเวที แสดงเล่นเกมกับเด็กๆ หนุกกว่ามานั่งเฉา
อยู่กะอีช้าง yes นี่

ระหว่างนั่งทำงานข้างๆ มันนะ มันดูเป็นคนที่ความคิดยุ่งเหยิงเอามากๆ อ่านอะไรใน
ใจไม่เป็น ต้องพูดออกมาทุกคำ ดังๆ!! สักพักก็พูด "ใครกินแม็กไปวะ ใช้แล้วไม่
เอามาคืนวะ!!" ซักพักเอาอีกแระ "พี่โท!! เอาลิคฝิดหนูไปไหน (ลิคฝิดบ้านป้าเมิง
ดิอีสมองเรียบ เค้าเรียก ลิควิด เพเพอร์) เอาไปใช้แล้วหายไปเลยนะ กินเข้าไป
หรอ!" นี่ขนาดพูดกะเพื่อนรุ่นพี่มันนะ ส่อไปถึงพ่อแม่มันจิงๆ

เล่าแล้วอารมณ์ขึ้นจิงๆ ปกติถ้าใครมาพูดไม่ดีกะเราก็สวนกลับเลยนะ นี่ยังเห็นกะ
ว่าใส่ชุดนิสิต กะเห็นแก่หน้าพี่ยุทธผู้ดูแลนะ ไม่งั้นจะเอาให้ไขมันกระจุยเลยแสดด
แต่คิดว่าอีนี่นะ อีชะนีอ้วนเนี่ย (ขอเปลี่ยนชื่อมันว่า "พลุ้ย" อีพุงพลุ้ยนั่นแหละ) มัน
ก็ประเภท ปากดีหรอจ๊ะ แค่นั้นแหละ เราสวนไปแค่นั้นถึงกะพูดไม่ออก เก่งจิงต้อง
ลุกขึ้นมา มวยปล้ำกันซักยกสองยกไปแล้ว อีโถ่ สงสัยไม่เคยเจอแบบ ที่ว่า
"กรูแรงกว่า" ชิ

เรื่องก็มีเท่านี้ เฮ้อ..ได้ระบายบ้างก็ดีเหมือนกันนะเนี่ย เก็บไว้ในใจเด๋วกลัวว่าเจอ
มันอีกระเบิดใส่มันอาจทำให้มันตายได้ - -* นี่กำลังคิดว่า เออ คิดว่าเมิงโปรแล้ว
ใช่มั๊ยกะอีแค่โปรแกรม Microsoft Office เนี้ย เด๋วกรูเอาไวรัสไปปล่อยแดรก
เอกสารเมิงให้หมดละ โดนเด้งแน่เมิง หึหึหึ คราวหน้าถ้ามีอีก...เมิงโดนลูกๆกรูแน่!!





Create Date : 06 ธันวาคม 2550
Last Update : 6 ธันวาคม 2550 21:36:30 น. 10 comments
Counter : 707 Pageviews.

 
อ่านแล้วของขึ้นแทน
ระบบแบบนี้เมื่อไหร่จะหมดจากเมืองไทยไปซที
เห็นเป็นเด็กกว่าก็ข่มได้ข่มดี ต้องทำใจอ่ะเน๊อะ


ปล.อย่างนี้เค้าเรียกว่าเกรียนชิ๊มิ๊ (ฮ่าๆๆ แต่น้องเล่าได้ฮาดีนะ ถ้ายัยคนนั้นมาอ่านเจอสงสัยคงจะอกแตกตาย)


โดย: ~PLAYFULGIRL~ วันที่: 6 ธันวาคม 2550 เวลา:19:07:40 น.  

 
เคยได้ยินมั้ยเวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร อดทนไว้เค้าทำอะไรเค้าก็ได้อย่างนั้นแหล่ะซักวันไขมันคงจุกอกแหล่ะ เราอ่านแล้วรู้สึกขำๆใช้คำพูดแบบได้อารมณ์มากเลย


โดย: นก IP: 77.177.172.70 วันที่: 6 ธันวาคม 2550 เวลา:21:26:52 น.  

 
พอเสร็จงาน ก็นัดเพื่อนไปรุมตบมันเลยสิครับ ... อิอิ


โดย: ผัดไทยกุ้งสด IP: 71.72.45.163 วันที่: 7 ธันวาคม 2550 เวลา:23:10:29 น.  

 
อ่านะ..สู้ๆค่ะ อ่านแล้วโมโหไปด้วยเลย
คนเรามีหลายแบบค่ะ แบบนี้มัน bossy น่าตบ..
แต่ที่พี่เจอก้อ bossy นะแต่อารมร้ายไม่ยอมใครอ่ะ แต่เค้าเป็นๆหายๆ ก้อทนๆกันไปนะคะ


โดย: อายูมิ IP: 202.91.18.204 วันที่: 8 ธันวาคม 2550 เวลา:19:46:06 น.  

 
ใจเย็นๆ นะครับ

สังคมทุกวันนี้ก็มีแต่อย่างนี้หล่ะครับ

เอาเป็นว่า ผมส่งแรงใจไปช่วยหล่ะกันนะครับ


โดย: ....โจคับ.... วันที่: 10 ธันวาคม 2550 เวลา:22:06:55 น.  

 
read your blog..it is so funny..thanks for making me laugh!!! hehe

*cheers*


โดย: mrsday IP: 69.176.61.117 วันที่: 10 ธันวาคม 2550 เวลา:22:24:11 น.  

 
Thanks everyone for the comments na jaaa

Khun Jo, I'm not angry at all, hehe. I was just a little bit fustrated about that fat *ss woman. hahaha. Well, I wrote these stories just to share with other people and wanted to make them laugh like mrday did.

Thanks again to mrsday for all of your comments. I really appreciate it. I'll keep my blog up-to-date jaaa. I'm glad you all liked my funny stories which based on real life. haha

See ya soon!


โดย: bertiebotts4 วันที่: 11 ธันวาคม 2550 เวลา:8:47:38 น.  

 
เจ๊แกคงอารมณ์์เปลี่ยน ฮอร์โมนเปลี่ยนน่ะ

เล่าได้มันส์มั่่กๆ โคตะระขำเลยคุณน้อง






โดย: ยินดีค่ะ IP: 84.246.95.88 วันที่: 22 ธันวาคม 2550 เวลา:2:36:08 น.  

 


โดย: แว่นหนา วันที่: 23 ธันวาคม 2550 เวลา:16:43:48 น.  

 
โถ่เอ๊ยเมื่อก่อนนะปุกโดนเพื่อนล้อโครตจะเย๊อะ แบบนับไม่ถ้วน แต่หลังๆก็เริ่มก็ไม่ได้ใส่ใจ...เริ่มชิน ลึกๆนะเจ็บใจมาก!! ตอนนั้นปุกพยายามหาวิธีที่จะลดน้ำหนัก ทำหลายวิธีเลย ไม่ว่าจะเป็นการอดอาหาร ออกกำลังกาย ก็ไม่ค่อยลด หรือบางครั้งลดแล้วก็เพิ่มขึ้น(หนักกว่าเดิม) ปุกชอบกินจุกจิกมากๆ บางครั้งออกกำลังกายมากเกิน พอหยุดพักนะ หิวขึ้นมาทันทีเรย (แถมกินเย๊อะกว่าเดิมอีก) ปุกลองมาหมดเลยขนาดถึงขั้นขโมยเงินแม่มาซื้อยาลดน้ำหนักกิน ผลปรากฎว่า กินแล้วใจสั่น มึนหัวมาก แร้วมีวันหนึ่งอยู่ดีๆก็เป็นลมไปเลย ครูก็พาส่งโรงพยาบาล พอแม่ปุกเค้ารู้ แม่ตกใจใหญ่เลย แล้วถามปุกว่า ปุกเอาเงินจากไหนไปซื้อยาพวกนี้กิน พอปุกตอบ แม่ท่านก็โกดนะ แต่เค้าสงสารปุกมากกว่า พอออกจากโรงพยาบาล ปุกน้ำหนักขึ้นไปตั้ง 90 กิโลเรยจากน้ำหนักแค่ 76 กว่าๆ ส่วนที่ปุกน้ำหนักลดได้ เป็นเพราะพี่แนน ถ้าจำไม่ผิดน่ะ วันที่ออกจากโรงพยาบาลมา คุณแม่ก็โทรนัดพี่คนนึง พี่เค้าชื่อพี่แนน แม่บอกปุกว่าถ้าอยากลดน้ำหนัก ก็น่าจะบอกตรงๆแม่จะได้หาวิธีทีถูกให้ จะได้ไม่ต้องเข้าโรงพยาบาล เสียเงินเย๊อะกว่าที่จะทำให้ปุกลดอีก แม่ของปุกก็คุยอะไรไม่รู้คุยไรกับพี่แนน แล้วพออีกวันหนึ่งก็มีสินค้าเกียวกับการลดน้ำหนักมาทีบ้านปุก แม่ก็บอกให้ปุกกิน ทีแรกปุกก็ไม่กล้ากินนะ นึกว่ามันเป็นยาไง (เข็ดแร้ว) แต่แม่ปุกบอกว่า อยากผอมก็ต้องกิน จนตอนนี้ปุกทานไป 2 เดือน จากน้ำหนักที่เคยโยโย่จากเดิม ตอนนี้ปุกเหลือ 60 เอง แล้ววันนั้นปุกไปเจอเพื่อนที่โรงเรียนเก่า เพื่อนปุกถามว่าไปทำอะไรมาถึงผอมลงได้ขนาดนี้ มีอะไรดีๆก็แนะนำ.(คำไม่สุภาพ)..บ้างซิ ปุกก็เลยถามแม่ปุกว่าเอาผลิตภัณฑ์มาจากไหน แล้วถ้าจะสั่งต้องทำไง แม่ก็เลยให้เว็บมา แล้วก็บอกปุกว่า นี่เว็บพี่แนน แม่หาดูให้ตามศูนย์สุขภาพ ส่วนเบอร์พี่แนนก็อยู่ในเว็บนี้ ถ้าเพื่อนปุกจะเอาก็โทรไปปรึกษาพี่แนนเค้าดู ส่วนใครที่เจอปัญหาคล้ายๆปุก ลองเข้าไปดูในเว็บได้น่ะ //www.prettyone.lady4slim.com/ เพิ่มเติมได้ที //bodyslender.igetweb.com
[url=//upic.me/show/28697965][img]//upic.me/i/jo/h6hxqm.jpg[/img][/url]
หลายๆคนนะค่ะอาจจะเคยกินมาหลายตัวลองมาหลายวิธีแต่ก็ไม่ได้ผลเหมือนปุก ก็คิดซะว่าตอนเราอกหักครั้งแรกว่ามันเจ็บไหม เจ็บบ่อยๆก็ชิน
ต่อมาก็จะเจอคู่แท้เอง นั่นก็คือ lady4slim ที่นี้จะไม่ทำให้ใครอกหัก หรือไม่ทำให้ใครเสียใจเด็ดขาด ปุกรับประกัน+++
ที่ปุกเหล่ามาปุกก็อายนะ กลัวคนอื่นมองว่ามาแพร่มอะไรนักหนา แต่ก็ขอโทษล่ะกัน เผื่อการแชร์ของปุกจะเป็นประโยชน์ต่อใครๆ
ยังไงก็ขอขอบคุนนะที่นั่งอ่าน จนจบ ก็สุดท้าย สุ้ๆกันนะคะ อย่าท้อนะ ปุกเอาใจช่วยค่ะ@@@@ขอให้โชคดีนะค่ะ ไปแหละบายๆๆๆๆ...


โดย: __>>>__HOTT++ว๊ายยย>"นู๋ผอมแล้ว">>มันเริ่ดม๊ากกกคร้าาาาา IP: 10.0.0.98, 58.11.94.116 วันที่: 30 เมษายน 2555 เวลา:1:12:55 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

bertiebotts4
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




สวัสดีทุกคนจ้า ที่ข้ามาติดตาม ชมเรื่องราว อัพเดทของเรา หวังว่าคงจะได้รับความสนุกสนานกันถ้วนหน้านะจ๊ะ อิอิ

อ้อ อย่าลืมแสดงความคิดเห็นกันได้นะจ้า~
Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2550
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
6 ธันวาคม 2550
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add bertiebotts4's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.