หลังจากที่แม่เริ่มท้องหนู ปะป๊าของหนูก็พยายามจะลดการสูบบุหรี่ให้ลดลง เพราะแม่แพ้มาก

แค่ได้กลิ่นติดตัวมาแม่ก็ทั้งคลื่นไส้ และหายใจไม่สะดวกเลย จนกระทั่งปะป๊าหนูโทรไปปรึกษา

กับเจ้าหน้าที่ที่คอยช่วยเหลือให้เลิกสูบบุหรี่ เจ้าหน้าที่แนะนำให้ค่อยๆลดลงเหลือวันละ2ตัว และ

ให้ทานมะนาวช่วย แต่ปะป๊าหนูเห็นว่าลดก็แล้วแต่ไม่เคยเลิกได้ วันนี้10 สิงหาคม 2554 ปะป๊า

ของหนูจึงตัดสินใจไม่สูบเลยดีกว่า แต่ให้แม่ช่วยหั่นมะนาวสดทั้งเปลือกเป็นสี่เหลี่ยมลูกเต๋าไว้ให้

ปะป๊าหนูคอยเคี้ยวในช่วงมีอาการอยากสูบบุหรี่เอาจ้ะ

     ตอนนี้ปะป๊าหนูต้องเผชิญกับแรงกดดันหลายอย่าง ทั้งอารมณ์แม่ที่แปรปรวนและอารมณ์ของ

ปะป๊าที่อยากกลับไปสูบบุหรี่ จนกระทั่งปะป๊าก็ผ่านมันมาได้ ตอนนี้เดือนนึงแล้ว ที่ปะป๊าเลิกสูบบุหรี่

อย่างถาวร แม่มีความสุขมาก เพราะต่อไปปะป๊าของหนูก็จะมีสุขภาพแข็งแรง อายุยืนนาน อยู่กับ

พวกเราได้อีกนานแสนนาน ปะป๊าทำแบบนี้ก็เพราะรับปากกับพี่แป้งว่าสักวันจะเลิกบุหรี่ให้ได้ และ

ทำเพื่อหนู จะได้ไม่ต้องรับกลิ่นบุหรี่ มีผลกับปอดหนูด้วย แม่ภูมิใจในปะป๊าหนูมากเลยละ

     ในขณะเดียวกัน วันนี้ขณะที่แม่กำลังนั่งรถไปทำงานที่ออฟฟิศ แม่ก็วางมือที่ท้องตามปกติ

และแม่ก็รู้สึกว่าหนูดิ้นแรง กระตุกแรงมากจนสะเทือนถึงมือของแม่ ทีนี้แม่เลยลองเอามือออกแล้ว

มองด้วยตา ก็พบว่า พุงของแม่มันเด้งขึ้นมา เป็นจังหวะด้วย เลยเรียกให้ปะป๊าหนูดู ปะป๊านี่ดีใจยิ้ม

แก้มปริเลย บอกทำไมตาหนูดิ้นแรงขนาดนั้น คงจะแข็งแรงมากๆเลยละ แม่ก็ว่างั้น สงสัยโตมาจะ

เป็นนักฟุตบอลประจำบ้านแล้วละสิ งั้นก็ให้พี่แป้งเป็นกองเชียร์ลีดเดอร์ละกันนะ  อิอิ