ลูกแม่คือคนพิเศษ

แม่นอนพักฟื้นอยู่ รพ. สองวันหมอก็ให้กลับบ้านได้
แต่หมอไม่ให้กลับเองให้มีญาติมารับ เพราะกลัวเป็นลม
จึงต้องจำใจขอร้องให้พ่อของหนูเขามารับ

เลิกงานตั้งแต่ 4-5 โมงเย็น แต่กว่าเขาจะมาได้ก็เกือบสองทุ่ม ทางรพ.ทำเอกสารอะไรให้ไม่ทันแล้ว ไม่รู้มัวไปมั่วกับใครอยู่ที่ไหน แม่จึงต้องนอนรพ.ต่ออีกคืน เป็นคืนที่ทรมานที่สุด แม่นอนคัดนมคิดถึงหนูทั้งคืน แม่ออยากให้ลูกรักของแม่ดูดนมจากอกของแม่เหลือเกิน แม่อยากกอดหนูแนบอกจนกว่าหนูจะหลับไป แม่ยังจำสัมผัสผิวเนื้อนิ่มๆ ของลูกได้ แม่อยากกอดหนูอีกครั้ง ลูกจ๋า รีบๆ หายแข็งแรงมาอยู่กับแม่ไวๆ นะลูกนะ

วันต่อมาพ่อเขาก็มารับแต่เช้า เราขึ้นไปดูลูกก่อนกลับบ้าน หมอบอกให้แม่บีบน้ำนมใส่ถุงเก็บไว้แล้วเอามาให้ลูก เผื่อลูกจะดีขึ้น หมอจะได้ให้นม ตอนนี้หมอให้สารอาหารทางสายสะดืออยู่

ลูกร้องไห้อยู่ในตู้จนปากสั่น แม่อยากอุ้ม อยากปลอบหนูเหลือเกิน แต่ก็ทำได้เพียงแค่มอง เครื่องวัดอัตราการหายใจก็วิงขึ้นลงไม่คงที่เมื่อลูกร้องไห้ ทำเอาแม่ใจคอไม่ดีทุกครั้งที่ความดันหนูกระโดดขึ้นลง แล้วเครื่องมันส่งเสียงร้อง

อาการลูกวันนี้ก็ยังหายใจเองไม่ได้ ยังใช้เครื่องช่วยหายใจอยู่ พยาบาลบอกว่าเมื่อคืนลูกอาการทรุด แต่ตอนนี้กลับมาทรงแล้ว
ลูกจ๋า... หายใจเข้าไว้นะคะ แม่รอหนูกลับบ้านไปอยู่กับแม่อยู่นะ

พ่อเขาจัดการหาคนเลี้ยงหนูได้แล้ว เมื่อลูกออกมาจากรพ.ลูกต้องไปอยู่ต่างจังหวัด ไปห่างจากแม่ ดูเขาสิ ลูกยังอยู่ห้องไอซียู แต่เขาก็จัดแจงเตรียมพาลูกไปอยู่ไกลๆ ให้พ้นๆ ซะอย่างนั้น
แม่ไม่อยากห่างจากหนู แต่แม่จะทำยังไงดี แม่ไม่มีปัญญาหาเงินได้มากพอที่จะจ้างคนมาเลี้ยงลูก
พ่อเขาก็ไม่สามารถช่วยอะไรได้ หากเงินเขาหายไปก็จะเป็นปัญหาภรรยาของเขาจะสงสัย
แล้วไหนจะผู้หญิง ที่เขาไปมั่ว สำส่อนอยู่อีกล่ะ เขาไม่พร้อมจะมาเสียเงิน เสียเวลากับหนูหรอก

กรรมกร ขอทาน ยังมีปัญญาเลี้ยงลูกเขาได้ นี่เขาเป็นถึงข้าราชการประจำกระทรวงเขาไม่คิดอายบ้างเลยเหรอที่เขาไม่มีปัญญาเลี้ยงลูกของตัวเอง
ลูกคนเดียวเขายังไม่มีปัญญาเลี้ยง ยังจะมีหน้ามาหาเมียเพิ่มอีก แม่ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่พ่อเขาถึงจะคิดได้ อายุ 40 แล้ว เหลือเวลาอีกไม่นานก่อนเกษียนที่เขาควรจะคิดเรื่องสร้างเนื้อ สร้างตัว แต่ทำไม เขาถึงยังเป็นอย่างนี้

คุณต่าย คนที่จะต้องรับภาระเลี้ยงดูหนูบอกกับแม่ว่า หนูเกิดวันเดียวกับพระพิฆเนศวร ลูกแม่เกิดวันมงคลแบบนี้ ลูกจะต้องไม่เป็นไรใช่มั๊ยคะ

พ่อเขาตั้งชื่อให้หนูว่า "ชนะภัย" ด้วยหวังว่า ลูกจะผ่านพ้นโรคภัยไข้เจ็บทั้งหลายเหล่านี้ไปได้
คงมีเท่านี้แหละที่เขาให้หนูได้ ชีวิต และ ชื่อ นามสกุล

Create Date : 12 ตุลาคม 2554 Last Update : 12 ตุลาคม 2554 11:09:53 น. Counter : 925 Pageviews.		6 comments
Share Tweet