วันหยุดที่ภรรยาคุณพ่อเขากลับจากสุพรรณมาอยู่บ้านนี่เราสบายใจกันจริงๆ เลย
ไม่ต้องคอยจ้องนาฬิกาว่าเมื่อไหร่จะสามทุ่ม
กลับห้องก็ไม่ต้องแอบส่องว่ามอเตอร์ไซค์เขาจะยังจอดอยู่รึเปล่า
ทำไมภรรยาเขาถึงไม่ย้ายมากทม.ก็ไม่รู้นะ อีตาบ้านี่จะได้มีคนคอยคุมพฤติกรรม ไม่ไปหลอกฟันใครอีก
ลูกอาจจะสงสัยเล็กน้อยว่าอีตาลุงที่มันชอบมาทำให้หนูหัวเราะเอิ๊ก หายไปไหน
แต่มีแม่อยู่ลูกไม่คิดถึงเขาหรอกเนาะ
เซ็งก็แต่...พาลูกไปไหน ก็มีแต่คนทักว่าหน้าเหมือนพ่อ
คนที่มันแกล้งทำเป็นเข้มแข็ง มันไม่ใช่จะเข้มแข็งจริงๆ ซักหน่อย
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ขอให้มีความสุขกับเจ้าตัวเล็ก..มากๆ และตลอดไปนะคะ