แม้จะดูใจกันต้องคอยคืนวัน...รวบรวมตัวฉันดูจากบทเพลง
Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2549
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
20 สิงหาคม 2549
 
All Blogs
 
"เธอ"...ที่ประทับใจ





เรารู้จักผู้หญิงอยู่คนนึง...ประทับใจมาก ๆ...

เป็นผู้หญิงตัวจิ๋ว (140 cm)...ไม่ได้เป็นคนพูดหวาน...
แต่ทุกคำพูดรู้ได้ว่าจริงใจ...และมีเจตนาดี...
ตลอดชีวิตที่ผ่านมาของเธอ...ไม่ได้สุขสบายอะไร...

เป็นชีวิตที่ต้องดิ้นรนมาตั้งแต่เด็ก...กำพร้าแม่ตั้งแต่ยังจำความไม่ได้...
แต่โชคดีที่ยังมีพ่อ พี่ชาย และพี่สาว...ที่รักและเอ็นดูเธอมาตลอด...

เธอไม่มีโอกาสได้เล่าเรียนอะไรมากนัก...
ชีวิตวนเวียนกับการช่วยเหลืองานในบ้าน...
ต่อมาพี่ชายของเธอแยกครอบครัวไปอยู่ต่างจังหวัด...
เธอและพ่อก็ได้อาศัยอยู่กับครอบครัวของพี่สาว...

ความรักที่พี่สาวมีให้เธอและพ่อ...ยังมีอยู่เต็มเปี่ยม...
แต่ความอึดอัดที่ต้องอาศัยอยู่ในบ้านของพี่เขย...ก็ทำให้หนักใจ...

แต่เหมือนพรหมลิขิต...ที่ทำให้เธอได้รู้จักกับชายคนหนึ่ง...
ถึงแม้จะไม่ได้มีความสนิทสนมเป็นการส่วนตัวมากนัก...
แต่ความรู้สึกที่บอกว่า...ผู้ชายคนนี้ไว้ใจได้...
ทำให้เธอตัดสินใจที่จะร่วมชีวิตกับเขา...
สิ่งที่เปลี่ยนไป...ไม่ได้ทำให้สุขสบายขึ้น...ในแง่ของการดำรงชีวิต...
เพราะเขาไม่ได้เป็นคนร่ำรวย...
เทียบกับบ้านพี่เขยที่เป็นพ่อค้าใหญ่...ช่างห่างกันเหลือเกิน...

แต่ความสบายใจ...สุขใจ...ที่ได้รับ...
มันก็ทำให้ชีวิตของเธอมีความหมายมากขึ้น...
เธอได้อยู่กับพ่อที่เธอรัก...และที่สำคัญได้อยู่กับครอบครัวของเธอเอง...
ครอบครัวใหม่...ที่ต่อมาก็กลายเป็นครอบครัวใหญ่ (มาก)...

จะไม่ใหญ่ (มาก) ได้ยังไง...ในเมื่อสมาชิกใหม่ค่อย ๆ เพิ่มมาในบ้าน...
จนเพียงพอจะตั้งทีมฟุตบอลได้อ่ะ....ย้ำ!! ทีมฟุตบอล...
(ดีที่ทีมนี้มีแต่ตัวจริง...ไม่มีตัวสำรองด้วย...เหอ ๆ)

ครอบครัวนี้...อบอุ่นมาก ๆ...
อุ่นจนบางทีกลายเป็นร้อนไปเลยทีเดียว...
แหม...ก็บางบ้านมีลูกแค่ 1-2 คนยังมีปัญหาไม่รู้จบ...
แล้วบ้านที่มีลูกเยอะ(มาก)ขนาดนี้...ปัญหาจะน้อยได้ยังไงล่ะ...ใช่มะ!!

แต่ทุกคนก็ผ่านมันมาได้...แบบค่อนข้างดี...
ไม่มีใครที่มีปัญหาใหญ่จนแก้ไม่ได้...
แต่มันกลับทำให้ทุกคนได้เรียนรู้กับปัญหาทุกอย่างด้วยกัน...

แน่นอน...คนที่ทำให้ปัญหาไม่ว่าจะหนักหนาแค่ไหนก็ผ่านมาได้...
ก็คือ...”เธอ”....คนนั้นแหล่ะ...
ผู้หญิงตัวเล็ก...แต่มีจิตใจที่ยิ่งใหญ่...ผู้หญิงที่พูดว่า....

”อะไรที่ทำให้คนในครอบครัวมีความสุข ก็พร้อมจะทำทุกอย่าง”

คุณรู้รึยัง...ว่าเรากำลังพูดถึงผู้หญิงคนไหน....
ใช่แล้ว!! เรากำลังพูดถึงผู้หญิงที่เราเรียกเธอว่า “แม่”
ผู้หญิงที่เรามองเธอด้วยความรัก...และความนับถือ...
ผู้หญิงที่เรายึดเป็นหลักของจิตใจ...

แต่...แม่จ๋า...หนูไม่ขอเดินตามรอยเท้าแม่นะจ้ะ...
หนูว่า...หนูไม่สามารถอ่ะ...หนูเป็นพวกรักความเป็นตัวเอง...
ความอดทนและความเสียสละของหนูคงมีไม่พอ...
ชีวิตของหนู...อยู่เพื่อแม่ได้...
แต่หนูคงไม่สามารถอยู่เพื่อคนอื่นได้เหมือนแม่อ่ะ....เหอ ๆ

และสำหรับคนที่เข้ามาอ่าน...
ถ้าคุณต้องการสร้างครอบครัวของคุณเอง...
สิ่งที่คุณต้องมีและพร้อมจะให้กับคนในครอบครัวคุณก็คือ...

ความรัก ความเข้าใจ ความอดทน ความเสียสละ การให้อภัย ฯลฯ
และต้องเตรียมใจว่า...
สิ่งที่คุณจะได้รับคืนมาจากเขาอาจจะไม่ได้ดั่งที่ใจคุณต้องการ...
ถ้าคุณไม่พอใจ...คุณก็ไม่สามารถจะไล่พวกเขาออกไปจากชีวิตคุณ...

แต่คุณต้องยอมรับในสิ่งที่เขาเป็น...และเป็นกำลังใจให้พวกเขาผ่านชีวิตไปได้ด้วยตัวเขาเอง...
อย่างไรก็ตาม...เราขอเอาใจช่วยทุกคน...
ขอให้ทุกคนมีครอบครัวที่ดีเป็นของตัวเองนะจ้ะ....


สุดท้าย....”หนูรักแม่จ้ะ”...






เพลง : เธอ (สลัดไข่)





Create Date : 20 สิงหาคม 2549
Last Update : 25 มีนาคม 2552 21:05:58 น. 13 comments
Counter : 680 Pageviews.

 


เรียกว่าจิ๋วแต่แจ๋วจริงๆค่ะผูหญิงคนนี้


โดย: random-4 วันที่: 20 สิงหาคม 2549 เวลา:15:22:51 น.  

 
ชอบรูปอะ

กระต่าย แฮมสเตอร์ แมว สุนัข

น่ารักมากๆๆๆ

ดูแมวจิ มันจะกินหนูอยู่แล้ว จ้องค้างเลย


โดย: BaLL182 วันที่: 20 สิงหาคม 2549 เวลา:22:03:31 น.  

 
แวะมา...ชื่นชม "เธอ" คนนั้นของพี่ด้วยค่ะ


ป.ล. 1 - "เธอ" คนนั้นของน้องเป็นผู้จัดการ...ทีมตะกร้อค่ะ

ป.ล. 2 - หนูรักแม่จ้ะ (ด้วยคน)


โดย: กาลครั้งหนึ่งเมื่อวานนี้ วันที่: 21 สิงหาคม 2549 เวลา:13:38:37 น.  

 
แล้วไหงตัวหนังสือเจ๊ต้องจิ๋วตามด้วยล่ะ ...^__^

ล้อเล่นน่ะ...รักแม่เหมือนกัน โคตรรักเลย


โดย: คนที่เจ๊ก็รู้...555 IP: 124.157.145.227 วันที่: 21 สิงหาคม 2549 เวลา:23:09:49 น.  

 
ตัวหนังสือจิ๋วมาก...

พี่น้องเยอะจังครับ เป็นคนที่เท่าไหร่ครับเนี่ย
ผมมีน้องชายคนเดียวเอง รักกันปานจะกลืนไม่เคยทะเลาะกันเลย

มีพ่ออีกคนแม่อีกคน อบอุ่นเหมือนกันครับ


โดย: พลทหารไรอัน วันที่: 22 สิงหาคม 2549 เวลา:3:48:55 น.  

 
คุณ random_4...แม่คงอยากบอกว่า..."ชั้นอ่ะแจ๋วตัวจริง...ทำทุกอย่างให้ตัวแสบทั้ง 11 ตลอดเลยอ่ะ..."

น้องบอล...ท่าทางจะชอบน้องหนู...เอ้ย!! ชอบหนูแฮมเตอร์มากเลยเนอะ...เหอ ๆ (ต้องขอบคุณรูปที่มีคนส่งมาให้เจ๊อ่ะ 555)

น้องเวล+สระอา...กรุณาระบุว่าเป็นทีมเซปักตะกร้อ หรือทีมตะกร้อลอดบ่วง...เหอ ๆ

คุณที่เจ๊ก็รู้...มันจิ๋วจนต้องใช้แว่นขยายรึป่าวอ่ะ...เจ๊แนะนำให้ใช้ใจอ่านซิจ้ะ...ชัดเจน!!...ฮิ้วววววววววววววววววววว (แล้วแน่ใจเหรอว่าเจ๊จะรู้อ่ะ 555)

พลฯ เจฟจ๋า...พี่ว่าคนในครอบครัวแค่นั้นอ่ะ...ยังอบอุ่นไม่พอน้า...หาเพิ่มด่วนเหอะนะ...เหอ ๆ


โดย: All bread วันที่: 22 สิงหาคม 2549 เวลา:20:21:00 น.  

 
แวะมา...ตอบข้อสงสัยของพี่ จขบ.

"เธอ"คนนั้นของน้อง ว.
เป็นผู้จัดการทีมเซปักตะกร้อ...ทีมเดี่ยวค่ะ

ไม่ใช่ตะกร้อทีมชุด (A-B-C-D-E....Z) หรือตะกร้อลอดห่วง หรือตะกร้อวง แต่อย่างใด


โดย: กาลครั้งหนึ่งเมื่อวานนี้ วันที่: 23 สิงหาคม 2549 เวลา:12:04:45 น.  

 
วันนี้แอบไปเล่นคอมฯ ของคนอื่น...
เลยเห็นว่าตัวหนังสือมันจิ๋วมากกกกกกกกกกกจริง ๆ...
ลืมไปว่าเครื่องเรามันตั้งไซส์ตัวอักษรใหญ่...เหอ ๆ
จิ๋วขนาดใช่ใจอ่านก็คงยังเห็นยากอยู่...(เจ๊ขอโทษเด้ออออออออ)

แก้ใหม่แล้วกัน...ไม่รู้ไม่ผิด...เนอะ 555


โดย: All bread วันที่: 23 สิงหาคม 2549 เวลา:18:45:01 น.  

 
มาไม่ทันตัวหนังสือจิ๋ว..... อดใช้ใจอ่านเลยอ่ะ

พี่น้อง 11 คน โอ้... เยอะมากจริงๆ


...ชีวิตของหนู...อยู่เพื่อแม่ได้...(ซึ้งจังเลย)



ทุกวันนี้ตัวเองก็พยายามทำหน้าที่ลูกให้ดีที่สุดอยู่ค่ะ




โดย: Love E-La วันที่: 24 สิงหาคม 2549 เวลา:0:18:35 น.  

 
โห พี่น้องป้าหนมปังเยอะจริงๆ แฮะ
ของน้องเขียว มีแค่ สี่คนพี่น้อง
ยังหนวกหู ปวดประสาท ทุกวัน

ท่าทางบ้านพี่ป้าหนมปังจะครึกครื้น ดีจัง...





โดย: น้องเขียว IP: 58.8.19.191 วันที่: 24 สิงหาคม 2549 เวลา:0:48:53 น.  

 
น้องเลิฟ** นี่ถ้าคุณคนตัวจิ๋วเค้าไม่แท้งไปครั้งนึง...ป้าหนมปังคนนี้ต้องไม่ได้เป็นตัวจริงนะเนี่ย...สงสัยต้องเป็นลูกบอลแทนอ่ะ...เหอ ๆ

น้องเขียวจ๋า** ที่บ้านพี่ป้าหนมปังคึก...เอ้ย!! ครึกครื้นกันมากเลย...ตอนนี้มีหลานรวมแล้วตั้งทีมฟุตบอลได้อีก 1 ทีมอ่ะ - -"


โดย: All bread วันที่: 27 สิงหาคม 2549 เวลา:1:06:36 น.  

 
ชอบหนูมากๆเลยครับ

เคยเลี้ยงมามากสุด 7 ตัว ตอนนี้มันก็แก่ตายๆ ไปเรื่อยๆ

เหลือ ตัวสุดท้ายแล้วครับบบ


โดย: BaLL182 วันที่: 1 กันยายน 2549 เวลา:22:02:07 น.  

 
ไม่อยากเลี้ยงอะไรเลย...
ก็เพราะกลัวการจากเนี่ยแหล่ะ...เหอ ๆ


โดย: All bread วันที่: 3 กันยายน 2549 เวลา:23:10:34 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

All bread
Location :
นนทบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ไม่รู้สิ!!ยังไม่เข้าใจตัวเองเลย...สงสัยว่ากำลังอยู่ในช่วงค้นหา ว่าแต่หามาก็หลายปีแล้ว ทำไมมันยังไม่เจอซักทีหว่า 555+
Color Codes ป้ามด
Friends' blogs
[Add All bread's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.