Bloggang.com : beerled : Once : รักลงแดงและแรงบันดาลใจ

Once : รักลงแดงและแรงบันดาลใจ

Once มีตัวโน๊ตและเสียงเพลงเป็นตัวละครหลัก ส่วนคนในเรื่องผมถือเป็นเพียงตัวประกอบ หนังเดินเรื่องด้วยเพลงตั้งแต่เริ่มจังหวะแรกจนถึงเอนด์เครดิตปิดท้ายตอนจบ พระเอกหน้าตามอซอและนางเอกหน้าตาแสนจะธรรมดาที่เราอาจพบเจอได้ตามท้องถนน พวกเขาทั้งสอง รู้จักกันผ่านทางลักษณะนิสัยที่ล้วนแต่รักดนตรีเป็นชีวิตจิตใจ

ด้วยเงินทุนที่ใช้ในการสร้างแสนจะน้อยนิด แต่เมื่อเทียบกับแรงใจที่ผู้เกี่ยวข้องทุกฝ่ายมีให้ Once หนังเล็กๆ เรื่องนี้ มันเป็นการทุ่มเทที่เห็นผลอย่างชัดเจนว่า Once คือความสำเร็จที่เกิดมาจากความรักในเนื้องานเสียยิ่งมูลค่าหรือต้นทุนในเชิงตลาดที่มุ่งค้าหากำไร

ตั้งชื่อบทความมาเหมือนจะแปลกแยกกับแนวหนัง แต่ด้วยซื่อสัตย์ต่อความรู้สึกแรกที่มีต่อหนังเรื่องนี้ ผมว่าชื่อนี้แหละเหมาะสมที่สุด

ทำไมผมถึงเปรียบอาการลงแดงกับความรัก ในฉากเริ่มเรื่องที่เพื่อนติดยาของพระเอกขโมยเศษเหรียญจากการร้องเพลงเปิดหมวก จนพระเอกของเราต้องวิ่งไล่ตามแทบเป็นแทบตาย เมื่อจับตัวได้แล้วก็คาดคั้นเอาความจริงและรู้ว่าเพื่อนจะเอาเงินนี้ไปซื้อยา มีอะไรมาครอบงำจิตใจและสร้างเรี่ยวแรงพละกำลังให้เพื่อนคนนี้ ผมขอเรียกอาการนี้ว่าอานุภาพของการลงแดง

แล้วถ้าเอาอาการลงแดงมาเปรียบเทียบกับความรัก โดยเฉพาะความรักที่ไม่สมหวัง รักที่กำลังพรากจาก อาวรณ์ถวิลหา ช่วงอารมณ์ในเวลานั้นมีปฏิกิริยาอะไรบ้างเกิดขึ้นกับมนุษย์ บางกลุ่มทุกข์ใจจนขาดสติและพาลเผลอทำอะไรโง่ๆ เช่นฆ่าตัวตายหรือทำร้ายผู้อื่น ในขณะที่อีกกลุ่ม พยายามกลั่นกรองอารมณ์ ณ ช่วงนั้นออกมาเป็นงานศิลปะ เป็นผลงานการสร้างสรรค์ที่เค้นคั้นจากก้นบึ้งความรู้สึกที่หากไม่อยู่ในช่วงอารมณ์คงแสร้งบรรยายสภาพการณ์นั้นออกมาไม่ได้

พระเอกและนางเอกเรื่องนี้ก็เหมือนกัน แต่ละคนอยู่ในช่วงที่กำลังมีปัญหากับคนรัก แต่ปัญหาตรงจุดนั้นไม่ได้บั่นทอนการใช้ชีวิตให้ต้องจมดิ่งลงไปกับความเศร้าโศก ชีวิตของแต่ละคนยังต้องดำเนินต่อไป พระเอกของเราแต่งเพลงรักที่เปี่ยมไปด้วยอารมณ์ร้อนแรง กราดเกรี้ยว จน น่าทึ่ง นางเอกของเราแต่งเนื้อร้องใส่ทำนองเพลงได้อย่างไพเราะอ่อนหวาน อ้อยอิ่ง เปราะบาง ไม่ต่างจากความรู้สึกที่เธอกำลังเผชิญหน้าอยู่กับมัน

ความรักที่ไม่สมหวังของทั้งคู่ก่อให้เกิดแรงบันดาลใจ

หากใครเคยดู Paris, je t’aime หนังสั้น 18 เรื่องที่มีหนึ่งในนั้นเป็นเรื่องของดาราสาวชาวมะกันกับหนุ่มค้ายาในปารีส พล็อตเรื่องดูชวนงงงวยว่าความรักกับยาเสพติดมันจะเกี่ยวข้องกันตรงไหน once ช่วยตอกย้ำความคมชัดของประเด็นที่คลุมเครือนี่อีกครั้ง ความรู้สึกส่วนตัวของผม ความรักมักเรียกร้องการโหยหา เป็นความปรารถนาที่บ่อยครั้งหาเหตุผลไม่เจอ ทั้งที่รู้ว่าอารมณ์รักจะทำให้เราเจ็บปวดและเป็นทุกข์ แต่ก็แปลกที่เราไม่เคยเข็ดหลาบ เราไม่เคยขยาดที่จะรักใครซ้ำแล้วซ้ำอีก เป็นความรู้สึกที่เหมือนกำลังล่องลอยอยู่ในห้วงภวังค์ ทั้งหมดที่ผมพูดมานี่มันอารมณ์ของคนที่กำลังอยากยาไม่ใช่หรือ

อย่าเพิ่งทึกทักว่า Once เป็นหนังยาเสพติด มันเป็นเพียงการโปรยลงมาของผักชีใบเล็กๆ พองาม บนเนื้อหนังที่เน้นอารมณ์รักซึ่งถ่ายทอดผ่านทางบทเพลง เพลงแล้วเพลงเล่าที่เรียงร้อยออกมาต่อๆ กัน เมื่อดูจบอาจจะรู้สึกว่าหนังทั้งเรื่องคือบทเพลงหนึ่งเพลงที่แต่ละเพลงย่อยๆในเรื่องคือ ถ้อยคำที่แต่งเติมให้บทเพลงขนาดยาวชิ้นนี้มีความสมบูรณ์ น่าประทับใจ

หนังยังกล่าวถึงการซ่อมแซมอาการชำรุดของหัวใจ เทียบกับเครื่องดูดฝุ่นของนางเอกที่ใช้งานไม่ได้และพระเอกขันอาสาที่จะซ่อมให้ เครื่องดูดฝุ่นกลับมาใช้งานได้เป็นปกติ พระเอกของเราก็ตระหนักได้ในตอนท้ายว่าตัวเองก็ได้รับการซ่อมแซมอยู่เป็นระยะจากนางเอกผู้น่ารักคนนี้ เช่นกัน

ตอนจบ แต่ละคนแยกย้าย เป็นความรู้สึกดี ๆ ที่คนสองคนซึ่งบังเอิญประจวบเหมาะมาพบเจอกันและใช้ชีวิตช่วงสั้นๆ ด้วยกันอย่างสร้างสรรค์ไพเราะ พวกเขาไม่ได้เรียกร้องอะไรจากกัน ไม่ได้แสดงความเป็นเจ้าของ ทั้งพระเอกและนางเอกเป็นเพียงแค่เพื่อนที่คอยช่วยเหลือเยียวยาปัญหาของกันและกัน

แต่ละคนมีความฝันและความต้องการ เล็กบ้างใหญ่บ้างตามแต่ระดับของความสมถะ แม้บางครั้งหัวใจจะร่ำร้องเกินบรรยายแต่ก็ยากเกินที่จะเอ่ยขอหรือแสดงความต้องการนั้นออกมาตรงๆ เป็นความปรารถนาส่วนลึกที่มีเพียงคนที่เข้าใจเราจริงๆ เท่านั้นจะมองเห็น Once แสดงให้เห็นว่า พระเอกและนางเอกต่างมอบความปรารถนาในระดับนี้ให้แก่กันและกันได้อย่างสมบูรณ์

เมื่อเราอยู่ในห้วงอารมณ์อยากหรือต้องการอะไรมากๆ แล้วบังเอิญสมหวังดังใจคิด อารมณ์นั้นมันช่างแสนจะปิติและกินใจ ผมรู้สึกได้อย่างชัดเจนเมื่อ Once ถึงตอนใกล้จบ เปียโนที่นางเอกขออนุญาตเจ้าของร้านขายเครื่องดนตรีเพื่อเข้าไปเล่นวันละหนึ่งชั่วโมง กับความฝันในการออกอัลบัมของพระเอกผู้เคยร้องแต่เพลงเปิดหมวกข้างถนน (แน่นอนว่าเรื่องความรักของทั้งสองคนก็มีแนวโน้มที่ดีขึ้นด้วย) ความฝันไกลตัวต่างๆ ของแต่ละคนที่เคยริบหรี่ตอนเริ่มเรื่อง ค่อยๆ แย้มตัวออกมาสู่ความเป็นจริงในท้ายที่สุด

พวกเขาแต่งเพลงรักด้วยความรักและอาการลงแดงในความรักได้รับการตอบสนอง อย่างเข้าใจ

ถือเป็นครั้งหนึ่งในชีวิตที่ช่วงเวลาแห่งความทุกข์ช่างแสนจะงดงาม

Create Date : 24 มิถุนายน 2551

Last Update : 20 มีนาคม 2552 23:20:59 น.

3 comments

Counter : 1341 Pageviews.

รักลงแดง+แรงบันดาลใจ
ตั้งชื่อได้น่ารักจิงเนอะ... เรื่องนี้ยังไม่ได้ดูเลยอะ เห็นหลายๆที่พูดถึงกันมากมายนะ ตั้งแต่ตอนเข้าโรงใหม่ๆ นี่ มีคนชอบเยอะจิงๆ แต่ผมก็ยังไม่ได้ดูเลยฮะ เห็นมีแผ่นออกมาแล้วด้วย

เขียนได้ดีมากเลยอะ อ่านแล้วคล้อยตามตลอดทุกบรรทัด อ่านไปเห็นภาพไปด้วย ลึกซึ้งจิงๆ

โดย: haro_haro

วันที่: 26 มิถุนายน 2551 เวลา:13:31:49 น.

เครื่องดูดฝุ่นกับการซ่อมแซมหัวใจ >> ชอบตรงนี้ครับ

ผมคิดต่อว่าพระเอกก็ให้นางเอกยืม "เครื่องเล่นซีดี" ที่ถ่านอ่อน
นางเอกจึงซื้อถ่านมาเติม "พลัง" เพื่อให้เพลงของพระเอกบรรเลงต่อไปได้

โดย: แค่เพียงรู้สึกสุขใจ

วันที่: 27 มิถุนายน 2551 เวลา:12:31:05 น.

คำสัญญาบางครั้งก็ไม่เหมาะจะกลั้นใจคอย แต่กลับเหมาะที่จะตั้งตาคอย
ผมเคยงงนิดๆ ว่าฉากขโมยเงินตอนแรกมันจะใส่มาทำไม
ตอนนี้รู้แล้ว... ตอนนั้นคนขโมยบอกต้องการเงินมาก แต่พระเอกก็บอกว่าเขาก็ต้องการเงินนี้เหมือนกัน
ต่างคนก้ต่างลงแดงใน “ยา” ของตัวเอง “ยา” ของพระเอกอาจจะเป็นดนตรีและความรักอย่างที่คุณว่า

หยิบเอาเพลงมาฝากด้วย ต้องขออภัยที่มาช้า ตั้งแต่อัพบล็อกตัวเองไป
คอมผมก็เน็ตเน่า (แถมตอนนี้ยังติดไวรัส ใช้แฮนดี้ไดร์ไม่ได้ด้วย -*-)

มาอีกที โอ...คุณเบียร์เครื่องร้อนอัพกระจาย...ขอเวลาไล่ตามอ่านสักนิดนะครับ

โดย: ขอรบกวนทั้งชุดนอน

วันที่: 9 กรกฎาคม 2551 เวลา:16:03:13 น.