ถุงท้าวววว......ถุงเท้าอีกครั้ง

หลังจากไม่รุจะเอาอะไรมาอัพ Blog เพิ่มอีก....สุดท้ายก็หนีไม่พ้น "ตุ๊กตาถุงเท้า" อีกนั่นแหล่ะเพราะตอนนี้กะลังช๊อบ.....ชอบเป็นบ้าเป็นหลังเลย ขนาดยอมทนนั่งหลังขดหลังแข็ง ดึกดื่นเที่ยงคืนก็ยังบ้านั่งทำอยู่ได้ (ตาจะบอดอยู่รอมร่อแล้นนน) ให้มันรุซะบ้างว่าความบ้ากะเราใครมันจะเจ๋งกว่ากัน




สาวน้อยฮูลาฮูล่าตัวนี้ได้แรงบันดาลใจตอนที่นั่งดูทีวีอยู่แล้วเห็นโฆษณาน้ำผลไม้ยี่ห้อหนึ่ง (ไม่บอกหรอกว่ายี่ห้อไหนเพราะไม่ได้ค่าโฆษณา.....เรื่องไรจะบอกจริงไหม?)......นึกฮึดขึ้นมาเลยยอมลงทุนเดินฝ่าแดดเปรี้ยงๆ ชนิดไม่กลัวตัวดำออกไปหาซื้อจนได้เชือกฟางมา 1 ขด พอเดินกลับมาถึงบ้านก็นั่งทำชนิดไม่ลืมหูลืมตาอยากให้เสร็จเร็วๆ จะได้ดูผลงานของตัวเองซะที.....ลุ้นจนตัวโก่งว่ามันจะออกมาสวยไหม? น่ารักหรือเปล่า?..... แต่พอนั่งทำมงกุฏดอกไม้สวมให้สาวเจ้าก็เป็นอันเสร็จเรียบร้อย......ปลื้มกับผลงานตัวเองซะไม่มีเพราะผลลัพธ์เป็นที่น่าพึงพอใจเป็นอย่างยิ่ง.....ตาหัวหงอกยังบอกว่าฉวยเยย ทำให้ยิ่งปลื้มเข้าไปใหญ่ยิ้มแก้มแถมปริ หน้าบานยิ่งกว่าจานดาวเทียมซะอีก5555




ตัวนี้แปลกแหวกแนวจากชาวบ้านเค้าเลยมาซะเปรี้ยวจี๊ดเข็ดฟัน หลังจากทำแบบหวานๆ มามาก (กลัวตัวเองเลี่ยน......) นั่งทำไปก็คิดไปว่าจะทำยังไงดีหว่า? ถึงจะได้อย่างที่ใจคิดจะเว้าหน้า แหวกหลังหรือจะเอามันทั้ง 2 ด้าน แต่คิดไปคิดมากลัวอนาจารเลยขอเว้าแค่ด้านหลังก็พอโชว์เนื้อขาวๆ ซะ พอเย็บชุดเสร็จปัญหาที่ตามมาก็คือจะทำผมทรงไหนดีหว่า? (นั่งคิด...นอนคิด....แถมตีลังกาคิดอีกต่างหาก)....สุดท้ายก็ได้ออกมาทรงนี้แบบฟลุ๊คๆ เพราะไหมสีน้ำตาลเข้มมันดันหมดก่อนกลางคันเลยต้องเอาไหมสีน้ำตาลอ่อนมาแจม.....ผลงานก็ออกมาอย่างที่เห็น ไชโย..โห่ฮิ้ววกันเสียยกใหญ่





ตุ๊กตาตัวนี้เป็นความภูมิใจของเราสุดๆๆๆๆ แต่ก็อดคิดถึงเจ้แกไม่ได้ไม่รุป่านนี้จะถูกปู้ยี่ปู้ย่ำหรือเป่าก็มะรุ.....เนื่องจากที่เย็บโน่นทำนี่จนได้ผลงาน
ออกมาเยอะเหมือนกัน (จนจะล้นรังหนูแล้นนน) ก็ให้บังเกิดไอเดียอยากจะนำเสนอผลงานตัวเองซะงั้น......ลงทุนลากถูลู่ถูกังตาหัวหงอกให้ตื่นตั้งกะไก่โห่แพ็คของใส่กล่องยกขึ้นใส่ท้ายก้นงามๆ ของน้องสีเงิน แถมขู่่แกมบังคับให้ตาหัวหงอกขับรถให้ (ถ้าขับเองมีหวังชาติหน้าก็ยังมะถึง....คงจอดอยู่แถวๆ โรงรถตามเดิมนั่นแหล่ะ)......จุดหมายปลายทางของเราคือ "สวนจตุจักร"ไอ้เราก็มะรุว่าจะได้ที่หรือป่าวววว
พอถึงที่หมายก็ทำใจกล้าหน้าด้านลองไปถามที่ประชาสัมพันธุ์เค้าดู เค้าก็ชี้โบ๊ชี้เบ๊ให้ไปถามด้านในดู ไอ้เรามันก็คนไม่เคยอ่ะนะเดินดุ่มๆ ไปถามจนได้พบคนที่จัดที่ให้นั่งรอตั้งนาน.....สรุปวันนั้นโชคเข้าข้างเป็นอันได้ที่สำหรับการทดลองขายวันแรก (ดีใจเนื้อเต้นเลยไม่คิดว่าจะฟลุ๊คได้เพราะเจ้าของที่เค้าไม่มา....เป็นอันโชคดีไป)
พล่ามยาวอีกแล้น.....สรุปวันนั้นโชคดีได้ขายเจ้าตัวนี้ให้วัยรุ่นญี่ปุ่นคนนึงไปได้เป็นตัวแรกตั้งแต่ทำมา ส่วนของชิ้นอื่นๆ ก็ขายได้เหมือนกันนะจะบอกให้แต่นั่นก็เป็นครั้งแรกและครั้งเดียวที่ได้ไปลองขายมา55555 (อยากลองไปขายอีกซักครั้งจังเยยย)




ตอนนี้ไอเดียกระฉูดทะลุทะลวงยิ่งกว่าคลื่นโทรศัพท์บางยี่ห้อซะอีก ย่างเข้าหน้าร้อนก็ไม่อยากตกเทรนขออินเทรนกะเค้าบ้าง หน้าร้อนอย่างนี้หนุ่มๆ ก็ต้องนึกถึงสาวๆ สวยๆ นุ่งน้อยห่มน้อยกันใช่ไหมหล่ะ (รุทันนะมะใช่แสนรุ) นั่งตัดนั่งเย็บมันไปเรื่อยๆ กว่าจะเสร็จเล่นเอานิ้วเป็นรูพรุนไปหมดเลยแต่ไอ้ที่ยากที่สุดก็ตอนที่มะรุจะให้เจ้แกถือไรดีระหว่างลูกบอลกะห่วงยาง......สุดท้ายก็มาจบที่ห่วงยางเพราะเย็บลูกบอลมะเป็น
......ขอเม้าท์ตาหัวหงอกนิดส์นะคะพอทำเสร็จก็นั่งรอนอนรอเวลาจนตาหัวหงอกเลิกงานกลับมาถึงบ้านก็รีบโชว์ผลงานชิ้นโบว์แดงให้ดูซะเลย.....พี่แกว่าไงรุไหมค่ะพี่แกบอกว่ามะเห็นเอ๊กซ์เลย....แบนเป็นกล้วยทับเชียว(ไอ้เราเงี๊ยะ....เซ็งเลยเหมือนโดนว่ากระทบไงมะรุ....แบนๆๆๆอ่ะ ) แต่มันก็จริงอย่างที่ตาหัวหงอกว่าจริงๆ หน่ะแหล่ะเลยไปเอาใยสังเคราะห์มายัดตรง......ซะจะได้ตู้มๆๆๆประชดมันซะงั้น......จนแล้วจนรอดก็ต้องเอาใยสังเคราะห์ออกให้เหลือแต่พองามเพราะตู้มมากๆ มันเห็นใยสังเคราะห์ล้นทะลักออกมา.....น่าเกลียด ออกมาก็เป็นอย่างที่เห็นพอรับได้ไหมค่ะ......ขอเสียง Comment หน่อย ค่าคุณผู้ชม

Create Date : 04 มีนาคม 2552		6 comments
Last Update : 4 มีนาคม 2552 19:32:58 น.
Counter : 1066 Pageviews.
Share Tweet