+.+.+ Someone Like You ... เปิดตา เปิดใจ คนที่ใช่ก็จะมา +.+.+

เคยดูหนังเรื่องไหนแล้วเฉยๆบ้างมั้ยคะ
... หนังที่เราไม่อยากกลับมาดูอีก ถ้ามีเรื่องอื่นให้ทำหรือให้ดู
... หนังที่เรารู้สึกว่าไม่สนุกเลย แต่คนอื่นบอกว่าก็ดีนี่หน่า
... หนังที่เราจัดกลุ่มให้มันอยู่ในกลุ่ม "เฉยๆ"
... แต่หนังเรื่องนี้แหละ ที่พอเอามาดูอีกรอบ เอ๊ะ มันสนุกนี่หน่า
พอมาดูอีกครั้ง ในวันที่โตขึ้น เข้าใจอะไรมากขึ้น เรากลับพบว่า
... มันก็ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิด

Someone Like You คือหนังเรื่องนั้น (ในความคิดของเรา)



ตอนที่เราดูเรื่องนี้ครั้งแรกในโรงนั้น บอกได้เลยว่าไม่ชอบหนังเรื่องเอาซะเลย ใครถามเราก็บอกไม่สนุก ใครบอกสนุกเราก็จะงงว่าทำไมถึงว่างั้น อาจจะเป็นเพราะเราไม่ได้ตั้งใจจะดูหนังเรื่องนี้ในตอนนั้น (นัดเจอกับเพื่อน แล้วคนดันมาน้อย เลยดูหนังกันดีกว่า และมันก็ดันไม่มีหนังอะไรน่าดูเลย สุดท้ายแล้ว เพื่อนที่ชอบฮิจว์ แจ๊กแมนบอกว่า ดูเรื่องนี้ก็แล้วกัน)

สิ่งที่เราจำได้จากหนังคือ เคมีที่ไม่เข้ากันของพระเอกนางเอก สิ่งที่นางเอกทำเราว่ามันไร้สาระมากๆ ไม่เข้าสุดๆ แล้วก็ตัวผู้ชายอีกคนนึง มองหน้าก็รู้แล้วว่ามันเจ้าชู้

ที่เราชอบมากที่สุดในเรื่องนี้ (ณ เวลานั้น) เราเขียนไว้ในสมุดบันทึก(การดูหนัง)ว่า "ฉันชอบเสื้อโค้ตของพี่ฮิวจ์ในฉากสุดท้ายที่สุด สีเขียวๆ สวยดีอ่ะ"

แต่แล้ว เราก็เป็นเหมือนนางเอกในหนัง ที่เจอคนที่ใช่เมื่อวันที่ม่านหมอกบังตาหายไป

เราก็มองว่าเรื่องนี้ "ใช่" และ "สนุก" ในวันที่ม่านหมอกบังตาหายไปเหมือนกัน



สำหรับคนที่ไม่รู้ว่าเรื่องนี้เป็นยังไง
นางเอกของเรื่อง (ชื่ออะไรก็จำไม่ได้แล้ว รับบทโดยแอชลีย์ จัดด์ ว่าแต่ตอนนี้เธอไปอยู่ ณ แห่งหนตำบลใด) ทำงานเป็นครีเอทีฟ(หรือโปรดิวเซอร์) ณ รายการทอล์กโชว์แห่งหนึ่ง ซึ่งเป็นไม้เบื่อไม้เมากับเพื่อนร่วมงาน (พี่ฮิวจ์ แจ๊กแมนสุดหล่อนั่นเอง เล่นเรื่องนี้ตอนที่ผมยังไม่ตั้งและกล้ามยังไมโตขนาดวูฟล์เวอรีน) มาตลอด จวบจนกระทั่งวันหนึ่ง มีหนุ่มหล่อคนใหม่เข้ามาในที่ทำงาน (คุณเกร้ก คินเนียร์) ความรักเกิดขึ้นรวดเร็ว รุนแรง แต่รักในที่ทำงานนั้นต้องปกปิดไว้ (อย่าบอกให้ใครรู้ ว่าเรารู้สึกต่อกันเช่นไร แค่เรามองตากัน ก็สั่นสะท้านไปทั้งหัวใจ ....) แต่เชื่อเหรอว่าจะไม่มีคนรู้ อย่างน้อยก็พี่ฮิวจ์สุดเท่นั่นแหละ ที่พอมองออกว่าอะไรเป็นอะไร

แล้วความรักที่เกิดขึ้นรวดเร็ว ร้อนแรงก็แตกสลาย นางเอกโดนทิ้ง ห้องพักก็ไม่มี สุดท้ายต้องยอมมาเป็นรูมเมทกับตาคนที่ชอบยั่วโมโหอย่างพระเอกของเรา แล้วทำให้เธอรู้ว่า ภายใต้ท่าทีเสเพลเพลย์บอย จ้องกินผู้หญิงทุกคนที่ขวางหน้าของเขานั้น เนื้อแท้ก็มีดีอยู่ไม่น้อย

แต่ แต๊ แต่ก่อนจะได้พบเนื้อแท้นั้น เธอดันไปพบทฤษฎีวัวซะก่อน เรื่องราวเลยยุ่งเหยิงใหญ่โต



ทฤษฎีวัวที่ว่า คือ เมื่อวัวตัวผู้เสพสมอารมณ์หมาย (โห อิเราใช้คำได้เชยขนาด) ก็จะไม่ไยดีวัวตัวเมียอีกเลย ไม่ว่ากระทำการใดๆก็ตาม ตัวนางเอกเลยเอามาแปลง จัววัวตัวผู้ให้เป็นผู้ชาย ส่วนวัวตัวเมียที่ชีช้ำก็คือผู้หญิงอย่างเธอ ที่โดนผู้ชายทิ้งนั้นเอง ส่วนต้นแบบของวัวตัวผู้ เธอจับผู้ชายร่วมห้อง กับ แฟนเก่าไว้เป็นะเภทเดียวกัน

แต่เธอหารู้ไม่ว่า เนื้อแท้จริงๆของสองคนนั้นเป็นอย่างไร ยามที่นางเอกของเราม่านรักบังตา เธอก็คิดว่า นี่แหละผู้ชายในฝัน นี่แหละคนที่ดีที่สุดของชีวิต เขาคือ "คนที่ใช่" หน้าตาออกจะแสนดีอย่างนี้ แถมยังเซ็กซี่ขนาดนั้น (ก็มีแต่นางเอกแหละมั้งที่มองงี้ สาวๆทุกคนรู้ว่าพี่ฮิวจ์น่ากินกว่าตั้งเยอะ) รักเธอมากมายขนาดนี้ ... เป๊ะเลย ในขณะผู้ชายอีกคนหนึ่ง อ่ะหล่อก็ได้ แต่เพลย์บอยขนาดแท้ พาผู้หญิงมานอนในห้องก็เยอะ กวนเธอก็เป็นที่หนึ่ง แต่เขาก็คือ ผู้ชายที่ไม่เอาเปรียบใคร

เมื่อหนังลงลึกไปถึงรายละเอียดมากขึ้น ม่านบังตาของนางเอกก็ค่อยๆเปิดออก พร้อมกับที่หน้าต่างที่ที่ปิดไว้ไม่เคยให้พระเอกเข้ามาก็เปิดออกเช่นกัน

เมื่ออคติในใจหายไป ... สิ่งที่ใช่ก็จะมา



กว่านางเอกจะพบว่า เพราะอะไร ตารูมเมทของเธอถึงขี้เอาอย่างนี้ ก็ต่อเมื่อเธอได้รู้ถึงแง่มุมที่เจ็บปวดของเขา

กว่าเธอจะพบว่า ใครกันที่อยู่เบื้องหลังการเลิกราของเธอ ก็ทำเอาเธอแทบเป็นบ้า วันๆนั่งคิดถึงแต่เรื่องวัว

แถมเธอได้รู้อีกอย่างว่า วัว ไม่ใช่คน อย่าเอาไปเปรียนกัน

และเธอก็ได้รู้ว่า ผู้ชายที่ดีที่สุด อยู่ข้างๆตัวเสมอมา ขอแค่เธอเปิดตา และเปิดใจ

หนังอาจจะไม่ได้ดีที่สุด แต่มันก็เลวร้ายเหมือนตอนที่เราได้ดูครั้งแรก อาจจะเพราะว่าโตขึ้น หรือทำใจได้มากขึ้นก็แล้วแต่ แต่ตลอดเวลาชั่วโมงกว่าๆ เราก็รู้สึกสนุกกับหนังเรื่องนี้ได้ สนุกกับกล้ามของพี่ฮิวจ์ และเชื่อแล้วว่า ทำไมตอนนั้นเพื่อนเราถึงบอกว่า "ไปดูกล้ามพี่ฮิวจ์กันเหอะ"

บางที อาจจะเพราะเราเปิดตา และเปิดใจเหมือนนางเอกก้ได้ ความรู้สึกถึงได้เปลี่ยนไปมากขนาดนี้

... และถ้าเผื่อใครยังไม่รู้ เราไม่ชอบ "เสื้อโค้ต" ของพี่ฮิวจ์ตัวนั้นแล้วอ่ะ

... และอีกอย่าง "เพื่อน" คนที่อยากดูกล้ามพี่ฮิวจ์นั้น มันเป็น "ผู้ชาย"




 

Create Date : 14 มิถุนายน 2550
1 comments
Last Update : 15 มิถุนายน 2550 0:29:50 น.
Counter : 2373 Pageviews.

 

เขียนได้สนุกดีครับ

วันหน้าจะมาแวะเยี่ยมเยียนใหม่นะครับ

 

โดย: BloodyMonday IP: 211.136.200.189 17 มิถุนายน 2550 22:10:37 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


Our Magazine
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2550
 
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
 
14 มิถุนายน 2550
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Our Magazine's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.