หนึ่งโหวตค่ะ

ขลุ่ยครวญพร่ำร่ำน้ำตาพร่าเป็นสาย
รักสลายกลายอุราจักอาสูร
เสียงตรมเศร้าเคล้ามโนโศกาดูร
เคยจรูญยามเย้าพะเน้าพะนึง

กลอนเพราะมากค่ะ @__๑

ได้ยินเสียงขลุ่ยผิวแล้วหิวข้าว
ขอเกาเหลาสักชาม..เกี๊ยวน้ำที่
เพิ่มใหญ่โฟ เล็กน้ำซ้ำอีกที
ขอบะหมี่ ซาลาเปา ช่างเข้ากัน

YES !!!!! พี่ไฟมี blog ใหม่ซะที....เปลี่ยรูปบ้างก็ดีนะพี่
เอาแบบหล่อแนวเกาหลี....

วังเวง .. เหว่ว้า .. สุดหล้าสรวง ..


บทกลอนกินใจ กลมกลืนอย่างลงตัวค่ะ .. อิอิ ..
ไม่กล้าติติงเจ้าค่ะ ..

ไปแล้วค่ะ .. เดี๋ยวไฟไหม้ตัวเอง ..

โดย: เกสรผกา วันที่: 26 มกราคม 2554 เวลา:8:21:09 น.

Just want to test

คืนข้างแรม แจ่มสวยด้วยดาวน้อย
ที่เรียงร้อย คอยเกี่ยว เสี้ยวจันทร์ฉาย
รัตติกาล คืนหนาว ดาวประกาย
ส่งทักทาย ด้วยกลอน นอนฝันดี....



สวัสดีค่ะคุณเปลว
เห็นบล็อคแล้ว คิดว่า คงฝันดีอยู่แล้วเน๊าะ...อิอิ

สวัสดีค่ะ

อรุณสวัสดิ์ เอ...... ต้องราตรีสวัสดิ์มั้งคะ ?

มาขอบคุณ ที่หน้าบ้านตรงนี้เลย
คงไม่ว่ากันนะคะ คุณเปลวฯ


อัมสเตอร์ดัม ยังหนาวอยู่ค่ะ
และมีหิมะอยู่ ในบางพื้นที่



ขอบคุณ"เพื่อน"ที่แสนจะระวังตัวมากมายนะคะ

ไม่เห็นจะต้องกลัวปานฯอะไรนักนี่คะ
คิดถึงค่ะ แม้จะใจจืดใจดำ .......

เสียงขลุ่ยครวญ ชวนซึ้ง ถึงภาพฝัน
แต่วานวัน ผ่านห้วง ช่วงความหลัง
เป็นบทเพลง บรรเลงหวาน ผ่านให้ฟัง
ที่ชายฝั่ง ริมคลอง นั่งมองตา


ลมโบยโบก ไม้ใบ ไหวสะบัด
เธอป้องปัด เศษใบ ให้ไกลหน้า
ประคองไว้ เนาแนบ แอบอุรา
อีกสัญญา มั่นหมาย รักไม่ลวง


เมื่อไกลร้าง ในห้วง ทรวงสลด
เสียงหวานหมด กลืนเศร้า สิ้นเงาสรวง
ขลุ่ยบรรเลง เพลงรับ ที่ซับทรวง
น้ำตาล่วง ห่วงหา ด้วยอาวรณ์....






ตอนสุเขียนกลอนนี้ นึกถึง ขวัญ+เรียม อยู่ค่ะ
ตอบให้ซึ้ง ด้วยนะคะ คุณเปลว...

ชอบๆ....หนุ่มเกาหลีตามคำร้องขอ...

พอหนุ่มคนนี้...หัวสีเดียวกับปอมตอนนี้เลย.....หุ....หุ

รอขวัญเรียม-เตรียมใจมุ่งหมายแอบ
แม้ปวดแปลบอารมณ์จะข่มไหว
ขลุ่ยหวีดหวิวริ้วเร้นเหมือนเป็นใจ
ล่องลอยไปตามลมเกินสมควร

เมื่อไหร่หนอ-เราจะเขียนได้เนียนมั่ง?
มีคนนั่งกลางใจระไห้หวน
จิตผสมกลมกลืนดั่งคลื่นรวน
ขอชักชวนสอนบ้าง-(ค่าจ้างไม่มี)

*ช่วยแวะไปสอนที่บ้านบ้างเด้อ..

ทานข้าวให้อร่อยนะคะพี่เปลว

กลบทกลมกลืนกลอน แบบ๑
อำนาจรักสมัครหวานหอบหวานสมัคร
ฝากลมภักิดิ์ซ่านหอมลอยหอมซ่าน
ลงกลางใจสราญชื่นทรวงชื่นสราญ
ดุจพิมานทวนรักประจักษ์รักทวน

ในดงรักหอมแหนหน่วงแหนหอม
ดอกรักล้อมหวนคิดเคลิ้มคิดหวน
ห้วงหัวใจรวนร่ำพิศร่ำรวน
สวาทตรวนไอละมุนเห่อละมุนไอ

รอยอาทรเฝ้าตามเดินตามเฝ้า
ห่วงใยเหงาใคร่แกล้งคืบแกล้งใคร่
ทุกอณูไปถวิลส่งถวิลไป
ถึงหนึ่งใจคะนึงหาแจ้งหาคะนึง

ตราบใดรักเกื้อร้อยร่ายร้อยเกื้อ
อบอุ่นเนื้อถึงทรวงกล่อมทรวงถึง
เหมือนรักย้ำซึ้งซ่านโปรยซ่านซึ้ง
ดื่มด่ำดึงใจจมลวงจมใจ


หลับฝันดีค่ะ พี่เปลว

เป็นนักฆ่าหน้าหวานพบพานเห็น
เป็นนักเฆ่นเร้นกายสายน้ำน่าน
เป็นนักขลุ่ยผิวเพรียกเรียกวิญญาณ
เป็นนักกานท์กลอนกาพย์ที่อาบทรวง



อดใจมาทักอีกรอบไม่ได้ค่ะ

เสียงหวีดหวิวพริ้วมาขลุ่ยพาเศร้า
เสียงครวญเจ้าเคล้าแผ่วแว่วแว่วเสียง
โศกกำสรวลชวนซึ้งถึงสำเนียง
ฤทัยเพียงแทบขาดลงดาดดิน

โอ้กระไรใครหนอมาพ้อถึง
ครวญคำนึงซึ้งเศร้าเฝ้าถวิล
เสียงขลุ่ยพร่ำร่ำหาอยู่อาจินต์
น้ำตารินหลั่งรดจนหมดทรวง

เสียงหวีดหวิวพริ้วมาอุราหวล
เสียงเหมือนชวนหวนไห้ในอ้อมสรวง
คิดนึกย้อนอ้อนรักเพื่อตักตวง
อยากจะหวงห่วงหามาชื่นชม

แท้ที่จริงสิ่งใดใครจะนึก
มาตรองตรึกผนึกในฤทัยขม
รักมาห่างร้างไปในสายลม
จึงตรอมตรมข่มเศร้าเคล้าเสียงเพลง...

สวัสดีค่ะคุณเปลวอัคคี กิ่งแวะมาเยี่ยมค่ะ กลอนเพราะมากนะคะ


[widget.sanook.com - *More Feel*]

บ า ง ค รั้ ง ค ร า ... ค ร ว ญ ค ร่ำ ... เ พ ร า ะ ช้ำ โ ศ ก
ล ม โ บ ย โ บ ก ... เ บี่ ย ง เ บ น ... เ อ น เ อี ย ง ไ ห ว
ถ้ อ ย สำ น ว น ... ส ดั บ ส่ ง ... จ ร ร โ ล ง ใ จ
แ ก ว่ ง ก วั ด ไ ก ว ... เ กิ น ก ว่ า ... จ ะ ค ร่ า ดึ ง

จึ ง เ กิ ด ก่ อ ... ก า น ท์ ก วิ น ... ริ น ห ลั่ ง ไ ห ล
ถ้ อ ย ล ะ มุ น ... ก รุ่ น ล ะ ไ ม ... ร่ า ยเ รี ย ง ถึ ง
จิ น ต์ ก วี ... ก ร ะ ห วั ด ห ว า น ... ล ะ ล า น ต รึ ง
อั ก ษ ร ซึ้ ง ... แ ซ ม แ ท ร ก ... มิ แ ป ล ก ใ จ

เ พ ร า ะ พ ริ้ ง พ ล อ ย ... พ ร า ว พิ ศ ... ลิ ลิ ต เ จ้ า
ค ว า ม ค รื้ ม เ ห ง า ... เ งี ย บ ห ง อ ย ... พ ล อ ย ห วิ ว ไ ห ว
เ จ้ า สื่ อ แ ส น ... ซึ ม ซั ด ... รุ ม รั ด ใ จ
อั ก ข ร ะ ไ ซ ร้ ... ส อ ด แ ท ร ก ... ชำ แ ร ก ท ร ว ง

ก ร ะ ไ ร ห น อ ... ก ร ะ ห ยิ่ ม เ ห ยี ย ด ... เ สี ย ด แ ท ง ลึ ก
มิ อ า จ ต รึ ก ... ต ร อ ง ต า ม ... ค ว า ม ห่ ว ง ห ว ง
อั ก ษ ร เ จ้ า ... เ จ็ บ ช้ำ ... พ ร่ำ ถ า ม ท ว ง
ด้ ว ย ดั่ ง ท ร ว ง ... ด ว ง นี้ ... ที่ ถู ก ลื ม ๚ะ๛.........เปลวอัคคี



เพียงถ้อยถึง...ถามไถ่...ในอักษร
สำนวนกลอน...ซ่อนนัย...ใจรู้ปลื้ม
คารมครวญ...ยวนเย้า...คราวโศกซึม
ดังเมฆครึ้ม...ฟ้าหม่น....รอฝนปราย

พิรุณฉ่ำ...เย็นชื่น...สู่ผืนหล้า
เมื่อฝนซา...ฟ้าหม่น...เริ่มพ้นหาย
เหมือนดวงจินต์...สิ้นเหงา...เศร้าคล้อยคลาย
ด้วยความหมาย...ในกวี...วลีงาม

พิลาศล้ำ...พจน์ศิลป์...ถวิลห่วง
ลำนำสรวง...สาส์นส่ง...ตรงคำถาม
เพ่งพินิจ...พิศถ้อย...ร้อยเรียงความ
ปรากฏนาม...งามงด...บทวจี

ไร้ลีลา...อารมณ์...ที่สมชื่น
ช้ำสะอื้น ...กลืนเก็บ ...เจ็บไม่หนี
ระบายพร่ำ....ร่ำไห้...ในกวี
ให้เป็นที่...รองรับ...กับอารมณ์.....


สวัสดีค่ะ คุณเปลวไฟ
มีความสุขมากๆ นะคะ

*กลบทดอกไม้พวงพู่ร้อย*

เป็นอีกวันเหงาโปรยมาโชยแกล้ง
เป็นอีกวันเหงาแคว้งแทรกแซงดัก
เป็นอีกวันเหงาฝนลอบวนพัก
เป็นอีกวันเหงาหมักหมายจักรม

ดุจเหงาทอม่านบังคิดขังขื่น
ดุจเหงาทอม่านสะอื้นข่มกลืนขม
ดุจเหงาทอม่านปวดทำอวดลม
ดุจเหงาทอม่านระทมแล้วถมเพลิน

คราดอกเหงาส่งเพลงบรรเลงกล่อม
คราดอกเหงาส่งตรอมแห่ห้อมเหิน
คราดอกเหงาส่งคร่ำให้ย่ำเดิน
คราดอกเหงาส่งเมินหมางเดินเย้ย

เงียบเหงาสักครู่ก่อนแล้วจรต่อ
เงียบเหงาสักครู่คลอพะนอเฉย
เงียบเหงาสักครู่ง่วงนอนต้อนเลย
เงียบเหงาสักครู่เผยเราเคยกัน

แล้วนั่งลงเขียนเหงาบอกเล่าเพื่อน
แล้วนั่งลงเขียนเหมือนคิดเลื่อนพรั่น
แล้วนั่งลงเขียนพอชะลอควัน
แล้วนั่งลงเขียนทันเหงาหันไป..


สวัสดีวันเงียบเหงาแต่ฝนชุกมาก
ทั้งหนาวทั้งง่วงอยากนอนตลอดค่ะพี่เปลว อิอิ

สวัสดียามบ่ายค่ะคุณเปลวอัคคี
มาอ่านกลอนเศร้าค่ะ ขอให้คุณมีความสุขในยามบ่ายนะคะ

วาเลนไทน์ ส่งรัก มาถักถ้อย
สายใยร้อย วันคืน ชื่นสดใส
รักพี่น้อง ผองเพื่อน เยือนฤทัย
ส่งความสุข มอบให้ ได้รื่นรมย์...


สวัสดีค่ะ คุณเปลวฯ
มาส่งความสุขวาเลนไทน์ให้ค่ะ
มีความสุขมากๆนะคะ

มาแวะฟังเสียงขลุ่ยระเรื่อยพลิ้ว
ดูต้นหลิวโอนเอนเบี่ยงเบนไหว
เสียงพริ้วแผ่วแว่วมาพาโศกใจ
โอ้กระไรให้หวนคิดอนิจจัง

มีรักแล้วมาคลาดแคล้วต้องลาจาก
เป็นวิบากลำบากใจให้ลืมหลัง
มิเคยลืมมิเคยเลือนเหมือนม่านบัง
ถูกกักขังหน่วงเหนี่ยวเกี่ยวร้อยใจ

ถึงแม้นกาลเวลาจะมาเปลี่ยน
โลกหมุนเวียนเปลี่ยนไปอสงไขย
จะกี่ภพกี่ชาติมิอาจคลาย
สูญชีพวายมิคลายรักภักดิ์ต่อเธอ....

สวัสดีค่ะคุณเปลวอัคคี กิ่งมาส่งความสุขวันวาเลนไทน์ย้อนหลังค่ะ

ขอให้มีความสุขสดชื่น สมหวังในความรักทุกๆด้านนะคะ

ขลุ่ยครวญขรม ลมพลิ้ว ทิวกิ่งไผ่
โอนเอนไหว คล้ายหน่วง ถ่วงใจขม
ขลุ่ยบรรเลง เพลงคลอ ท้อระทม
คราวโศกซม ทรวงคะนึง ถึงยาใจ

สำนวนพร่ำ ทำนองร่าย หทัยเศร้า
คราเงียบเหงา เพลงร่ำ ระบำไหว
สายธารฉ่ำ เย็นชื่น ระรื่นไกล
คลอเสียงไผ่ เสียดสี ดั่งพี่ครวญ....

*กลบทเสือซ่อนเล็บ*

ความสงบเอยเผยผลบนสงบไหว
ยามสิทธิ์ใจไปพบสบสิทธิ์ห่วง
ทำไมเร้าเฝ้าคร่ำทำไมทวง
ใจลอยล่วงท้วงยุดฉุดลอยเลือน

ฤ ใจพบกระทบคว้างข้างใจหวัง
ภาพสงบพลั้งยังดูรู้สงบเคลื่อน
วิถีหลอนต้อนริวิถีเบือน
คลื่นรอเกลื่อนเปื้อนเจ็บเก็บรอจม

จักคลี่สงบสยบปิดจิตคลี่ไว้
ห่มวุ่นในไหวกระพริบริบวุ่นขม
บอกตัวเองเร่งฝืนกลืนตัวตรม
หาบทสมถมสร้างบางบทเบน

แต่ใจ ฤ รื้อหมดพจน์ใจอ้าง
ดังเห็นพรางสร้างไว้ให้เห็นเช่น
ราวกฏโลกโบกเข็ญเป็นกฏเกณฑ์
บางคราเร้นเว้นภวังค์พลั้งครามอง

นัยน์ตาสร้างบางผ่าวราวตาแจ้ง
ส่งตรมแต่งแสดงร้อนต้อนตรมหมอง
ใจทำล้มจมฤทธิ์พิษทำนอง
พาเจตข้องตรองไขในเจตครวญ

เหมือนสงบส่งลงจินต์สิ้นสงบสุม
ใจระโหยคลุมชุ่มพอรอระโหยหวน
เวียนโซ่ล่ามตามฉุดสุดโซ่ตรวน
จึ่งเห็นชวนควรสงบหลบเห็นทัน


สวัสดีบ่ายๆที่หนาวฝนค่ะพี่เปลว

....

ฝันดีค่ะ

ส่งลำนำ ตามสายน้ำ เป็นคำฝาก-
ฝันดีจาก คนไกล ใจคิดถึง
ให้ลมพราว ดาวน้อย คอยช่วยดึง
ทั้งฝันดี และคำนึง ....ไปถึงเธอ...


ฝันดีนะคะ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
ปล. ใจคอ จะให้ฟังแต่เสียงขลุ่ย เหรอคะคุณเปลวไฟ......ขอเพลงเพราะๆบ้างดิ

ฝากถ้อย ร้อยเรียงคำ
ส่งลำนำ ย้ำกล่าวว่า
คิงถึง จึงแวะมา
ทักทายว่าสวัสดี

ขอให้มีสุขใจ
ไปทางไหน ให้สุขศรี
ปลอดภัย พ้นไพลี
ให้ฝันดี ยามนิทรา...

สวัสดีค่ะ คุณเปลวฯ
ฝันดีนะคะ

หากดวงใจ...ผกผิน...โบยบินได้
จะบินไป...ให้เห็น...เช่นปักษา
แม้จุดหมาย...ห่างไกล...เกินสายตา
ก็มิหวั่น...วิญญา...จะพาไป....



โห.........เหลือแต่สุ เฝ้าบ้านให้เหรอเนี่ย
เจ้าของบ้านก็หาย....ทั้งหัวทั้งตัวเลยนะ

เฮ้อ!..บ่นแล้วก็ ไปดีกว่า........(ชอบปล่อยบ้านให้ร้างจัง..)

ขลุ่ยขยับ..ปรับแผ่วให้แว่วหวาน
เป็นสื่อสารพลิ้วไหวที่ใฝ่ฝัน
ใยคืนนี้เสียงขับ..มันกลับกัน
ดั่งรำพันด้วยไย..ผิวไผ่ครวญ

คิดถึงใครคนหนึ่งซึ่งสนิท
ใช้ใบไม้เป่าปิด..สู่จิตล้วน
ทุกเส้นเสียงเคียงขวัญจนรันจวน
เป็นกระบวนลีลา..เย้าอารมณ์

ถึงแม้บ้านวังเวง..แต่เพลงซึ้ง
มนต์รำพึงตรึงจิต..สนิทสนม
หวังแวะเวียนเปลี่ยนกลับสลับชม
คงพร่างพรม..คมกลอน..อาวรณ์..รอ