หลังจากทนคิดถึงเมืองไทยไม่ไหวก็ต้องกลับมาสู่มาตุภูมิด้วยเที่ยวบินสุดท้ายตอนหกโมงเย็นมาถึงเมืองไทยประมาณหกโมงสิบห้าได้ คราวนี้ไม่มีเจ็ทแลคแต่มีตับแล๊บแทนเพราะร้อนมากคนเยอะด้วย(แต่ทำไงได้มันคิดถึงอ่ะ ฉันรักประเทศไทย)

ลืมเล่าให้ฟังว่าพอไปถึงสปป.ก็ไม่ได้ไปไหนหรอกเดินดูของขายไปเรื่อยเปื่อย ซื้อมาฝากคนที่ทำงานบ้าง ใช้เองบ้าง เพราะที่นั้นร้อยทั้งร้อยเป็นของดีของแท้(ก๊อปแท้ๆไม่มีของจริงปนเลยแม้แต่น้อย จนทำให้คิดได้ว่าถ้ามีร้านขายของลิขสิทธิ์แท้ๆซักร้านคงเป็นแกะดำของที่นั้นแน่ๆ)

ล้อเล่นที่จริงของดีๆเขาก็มีส่วนมากมาจากจีน เวียดนาม ของไทยก็มีนะ เช่นละครไทย หนังไทย เพลงไทย ที่คนไทยเองยังไม่ได้ดูเลยก็ยังมี พวกเราก็เลยทนไม่ได้ซื้อกลับมาเป็นของไทยซะเกือบสิบแผ่น(ไงบอกแล้วว่ารักประเทศไทย) และที่สำคัญถูกมาก ถูกจนถ้าเฮียๆเสี่ยๆ มาเห็นเข้ากับตาลงน้ำตาไหลด้วยความยินดีเป็นแน่ที่ผลงานที่พวกแกทุ่มทุนสร้างจะขายดีเป็นเทน้ำเทท่าขนาดนี้ฮ่าๆ

ไงเห็นมั๊ยหลักฐานว่าพวกเรารักชาติแค่ไหน เรื่องไหนเรื่องอะไรดังๆซื้อกลับไทยหมด

ฉากตัดกลับมาที่ฝั่งไทย....เมื่อมาถึงฝั่งไทยที่นี้มีปัญหาให้ขบคิดอีกเเระ อะไรน่ะเหรอก็ที่นอนไงจะนอนไหนล่ะคืนนี้.......

อืม....ไปเชียงคานไหม ไปนอนเชียงคานเช้าตื่นขึ้นมาใส่บาตรข้าวเหนียวกัน(เคยดูรีวิวแล้วอยากไป จำได้ คับคล้ายคับคาว่า เจอสโลแกนในที่บล็อกเนี้ยบอกประมาณว่า หนาวนี้ที่เชียงคาน นอนนับดาวที่เชียงคาน อะไรประมาณนี้ล่ะ)

 อืมเอาดิน่าสน...(มันยังไม่เข็ดกัน)จากนั้นก็ตามเดิมขอพรจากกูลเกิลแม็บเช่นเคย ชะแว๊บ..

อืม..ก็ไม่ไกลนะตอนนี้หกโมงสี่สิบห้าไปถึงก็ประมาณสามทุ่มกว่าๆ(คิดเอาเอง) เอาล่ะลุยกันเลย...แต่ขอบอกก่อนว่าไม่มีรูประหว่างเส้นทาง เพราะอะไรน่ะเหรอเดี๋ยวเล่าให้ฟัง ตามมาพี่น้อง

ขับไปทางหมายเลข 211โดยย้อนกลับไปทางเดิมผ่านแยกที่ท่าบ่อที่เคยเล่าให้ฟัง ขับไปๆๆๆๆผ่านศรีเชียงใหม่แวะเติมน้ำมัน-ขับไปๆๆๆ ทางเริ่มแคบไปๆ แน่นอนขับคันเดียวตามเคย มึดมากไม่มีไฟทางเลย ซ้ายภูเขาขวาแม่น้ำโขง ผู้ร่วมทริปเริ่มใจไม่ดี มองหน้ากันเลิ่กลัก เริ่มมีบ่นมีเสียงแข็งต่อว่าคนขับเป็นระยะๆ แต่คนขับขอบอกว่าโคตรชอบอ่ะบรรยากาศดีมาก อากาศเย็นสบาย แต่ถึงจะมึดมองไม่เห็นอะไร แต่เมื่อมองไปทางขวาเห็นแม่น้ำโขงและฝั่งลาวใต้แสงจันทร์มันบรรยายไม่ถูกจริงๆมันได้ฟิวส์อ่ะไม่เชื่อลองดู

ทางเราไปนี้มีแค่สองเลนน่ะสองเลนแคบๆพอให้รถสวนกันได้(เคยดูรีวิมของชมรมจักรยานเสือภูเขา เค้าปั่นผ่านมาทางนี้ ถ่ายรูปมาให้ดูสวยมาก ในใจว่าถ้ามีโอกาศจะไปซ้ำอีกแน่นอนแต่เป็นขับตอนกลางวันดูบ้างจะได้รู้ว่าสวยขนาดไหน)-จากนั้นผ่านสังคมเข้าปากชม นานๆจะเจอหมู่บ้านซะที ส่วนผู้ร่วมทริปไม่ต้องพูดถึงกลัวจนหลับไปแล้ว

-และแล้วก็มาถึงจนได้เชียงคานที่ฝันหา ถึงประมาณสามทุ่มครึ่งได้ ก็หาที่นอนกัน มาถึงก็ไม่เลือกแล้วมีที่ไหนว่างก็นอน และก็ได้ที่ซุกหัวจนได้ ราคาคนล่ะ200บาทไม่แอร์ เช้ามีกาแฟกับปาท่องโก๋พร้อมข้าวเหนียวเอาไปตักบาตรตอนเช้า

ราตรีสวัสดิ์นะไม่ไหวแว้ว..หาววว.

Create Date : 06 ตุลาคม 2553
Last Update : 6 ตุลาคม 2553 21:31:56 น.		0 comments
Counter : 357 Pageviews.
Share Tweet