ชีวิตและการเดินทาง ที่ไม่มีวันสิ้นสุด วัยเด็ก ๓

ชีวิตช่วงนี้รู้สึกจะมีแต่โรงเรียนและเพื่อน
แต่สิ่งที่ชลทำประจำคือ ไปสันเขื่อนกับพ่อ พ่อบอกว่าพาไปหาแมงกว่าง 5 เขา
เราก็ไป แมงกว่าง 5 เขา ไปทุกเย็น ไปได้ทุกวัน ไปทำไม 555+

ตอนกลางวันก็เดินไปเที่ยวเล่นกับเพื่อนๆ ในป่าในเขา
อันนี้พูดจริงๆนะ เดินเล่น เที่ยวเล่นในป่าในเขา พ่อกับแม่ไม่เคยติดตาม
เดินไปสิ เดินไปสุดลูกหูลูกตา ทางหลังแค้มป์จะมีทุ่งกว้างๆอยู่ เมื่อก่อนเป็นทางเข้าหมู่บ้าน
พอคนย้ายออกหมูก็รกร้าง มันก็เลยเป็นที่เกิดของต้นโทงเทง



เครดิตตามรูปนะค่ะ

มันเป็นทุ่งค่ะ ท่านผู้ชม รสชาติจะออกหวานๆเปรี้ยว ต้องให้สุกจริงๆนะค่ะ
กินตอนที่มันเขียวๆ จะขมๆ
(อยู่ที่นี่ใส่กล่องขาย กล่องละประมาณ 250 บาท 10 ลูก)

อย่างที่บอก พ่อกับแม่ไม่ค่อยห่วงใยติดตาม เลี้ยงลูกแบบอิสระเสรี
แต่อย่ากลับบ้านเกินเวลานะ มีโดนตีแน่นอน 555+

ไปกับเพื่อนที่ชื่อ ประภาพัฒน์และพี่สาวของเค้า ไปปีนต้นไม้ ไปเก็บลูกโทงเทงกิน ผลเป็นไงกัน ก็เมาสิครับพี่น้อง เมาแบบเดินกลับบ้านไม่ถูก T___T

เกริ่นนิดหนึ่ง จำได้ว่าตอนที่อยู่ในหมู่บ้าน บ้านของเพื่อนคนนี้ไม่ได้อยู่ติดกับเรา
แต่อยู่ห่างมาด้านนอกอีกหน่อย เดินนานเหมือนกัน
เรียกได้ว่า บ้านหลังแรกๆที่โดนรื้อถอนก็คงเป็นบ้านของเพื่อนคนนี้

บ้านเราอยู่ในหมู่บ้าน เป็นบ้านไม้ 2 หลังใหญ่มากกกกกกกกก
อยู่กัน 5 คน แต่ปลูกบ้านยังกะจะอยู่ให้ได้สัก 20 คน
มารู้ทีหลังว่า ไม้มันเยอะต้องเอามาใช้ ก็ต้องเอามาทำบ้าน
จากนั้นถึงจะเอาไปขายได้ พอมาอยู่แค้มป์เป็นยาจกเลย 55+
จนต่ำต้อย

พ่อเคยพาไปหาหมอที่เขื่อน เพราะเราเป็นไข้หวัดใหญ่ เกือบเอาชีวิตไม่รอด
อายุสัก 5 ขวบได้มั้ง อ้วกไม่หยุดเลย
คุณหมอให้ยามาเยอะแยะ เราเรียกว่าคุณป้าหมอ จำได้อยู่แค่นี้
พอเราหายดี เราก็เก็บตัวมากกว่าเดิม มีเพื่อนบ้านเค้าชวนไปเล่นด้วย
พ่อถามว่าเราจะไปเล่นกับเค้าไหม ดูสิเพื่อนใส่กางเกงในตัวเดียววิ่งเล่นด้วย
เราอายุ 5 ขวบ คิดในใจว่า ทำไมถึงได้กล้าใส่กางเกงในตัวเดียววิ่งเล่นเนี่ย
ไม่อายใครบ้างหรือยังไงกัน (มันคิดได้ยังไง 55+)
สรุปว่าไม่ได้เล่นกับเพื่อนคนนี้

เอ้าวกมาที่ลูกโทงเทง ว่า
หลังจากนั้นไม่กินอีกเลย กลัวเรื่องเมา สงสัยว่ามันติดมาถึงทุกวันนี้
ดื่มไวน์ 1 แก้ว สามารถเมาได้ทันตา นี่ก็ผ่านมา 8 ปีแล้ว ยังไม่ชิน กร๊ากกกกกกก


เอาละ ผ่านไปสำหรับลูกโทงเทง ก็มาถึงความสนุกหรรษาที่ไม่ควรจะลืม
ก็คือการเข้าป่าอีกแล้ว (ยัยคนนี้เข้าป่าประจำ)
ไปหาแมลงทับ ปีกสวยๆเอามาประดับกระติ๊บข้าวเหนียว ยิ่งเยอะยิ่งเพิ่มมูลค่า
ว่าบ้านหลังนี้ขยันทำมาหากิน

ชีวิตแสนเรียบง่าย ไม่มีอะไร
ส่วนตอนไปเรียนนี่ อยู่ ป. 2 จำได้ขึ้นใจ
มีเพื่อนสนิทอยู่ 2 คน เด็กผู้ชาย 1 คน ชื่อกบ เรียนเก่งมว๊ากกกกกกกก
ในความรู้สึกของเรานะ ว่าเด็กอะไรทำไมเรียนเก่งอย่างนี้ สอบได้ที่ 1 ตลอด
ถามอะไรก็ตอบได้ แล้วเราละ พ่อแม่ไม่เคร่งครัดการเรียน ปล่อยผ่านไปวันๆ
เราก็เรียนไปงั้นๆ เพราะเล่นสนุกกว่า 555+

แล้วก็มีเพื่อนอีกคนชื่อ ยุพิน กรี๊ดดดดดดดด คนอะไรทั้งน่ารักทั้งวาดรูปเก่ง
ไปเอาพรสวรรค์มาจากไหนกัน ทำไมถึงได้วาดเก่งอย่างนี้

เอากระดาษเปล่าๆให้ไป ได้รูปเจ้าหญิงกับเจ้าชายกลับมาตอบแทน

กรี๊ดดดดดดดดดดดๆ ชอบอ่า


แต่หลังจากที่สนุกสนานไปวันๆได้ไม่นาน พ่อก็มีคำสั่งให้ย้ายไปทำงานที่เชียงใหม่
เอาละสิ เชียงใหม่คือที่ไหนว่ะเนี่ย เกิดมายังไม่เคยรู้จัก
แล้วเค้าจะพูดภาษาอะไรกัน

เราเคยถามพ่อกับแม่มั้ง พี่สาวกับพี่ชายด้วย
เค้าก็ตอบมาว่าเค้าพูดภาษาไทยกัน (ไม่นึกว่าจะมีภาษาเหนือ)

จำได้ว่าตอนจะย้ายเราอยู่ ป.2 เทอม 2 ที่ต้องย้าย
เราไปถามครูประจำชั้นว่า คุณครูค่ะ คนเหนือเค้าพูดภาษาอะไรค่ะ
ครูตอบว่าพูดภาษาไทย เราก็ถามอีกว่า แล้วภาษาไทยเค้าพูดกันยังไค่ะ
ตอนนั้นเพื่อนยุพินกับเพื่อนกบก็ยืนอยู่ด้วยกับเรา

คุณครูตอบกลับมาว่า "ก็เหมือนที่หนูพูดกับครูนี่ไงค่ะ"
เอ้า...ยัยคนนี้เว้าภาษาอีสานเป็นภาษาไทยไปเลย 555+
มันลืมตัวว่ามันพูดภาษาไทยกับครู นึกว่าเว้าอีสานกับครู กร๊ากกกกกกกกกกก
อายหน้าม้านนนเลยนะสิครับพ่อแม่พี่น้อง

ครือว่า มันบ้าแน่นอนเลย ที่ถามอะไรไม่คิด 555+


ทางเขื่อนมีรถ 6 ล้อให้ขนของไป พื้นที่เหลือก็เอาของเพื่อนๆในแค้มป์ใส่ไปด้วย
เดินทางนานมว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ถึง อ.แม่แตงเชียงใหม่ยังกะอยู่ในป่า 1000 ปี หนทางมันช่างยาวไกลอย่างนี้ ทำไมถึงได้ทรมานเด็กอย่างนี้ค่ะ
พอผ่านอ.แม่แตงไปได้ จะเข้าไปทาง ต. ช่อแล ดีใจยิ่งกว่าอะไรที่เห็นป้ายเขื่อนแม่งัด

โอ้ยยย รอดตาย ......

ที่ไหนได้ ขับรถต่อไปอีก 1 ชม. เอ่ออ...คือว่า อยากจะฆ่ากันทางอ้อมใช่ไหมค่ะ
หนทางช่างไม่มีวันสิ้นสุดจริงๆ ไกลไม่เท่าไหร่ ขึ้นเขาลงห้วย
สารพัดที่จะพาไป

พ่อเรามารอยู่ที่เขื่อนแล้ว เป็นพวกคนงานแรกๆที่มาสร้างแค้มป์ให้คนอยู่
แกจองบ้านไว้แล้วเสร็จสรรพ แหนะ...จองที่ดีซะด้วย ทำเลดีมว๊ากกกก
บ้านแถวหน้าสุด บ้านนี้สร้างด้วยยิปซั่มบางๆ ห้องแถวหนึ่งมี 5 ห้อง
1 ห้อง แบ่งเป็น 2 ห้องนอน 1 ห้องน้ำในตัว และด้านหลังเป็นครัว
ครือว่าใครทำอะไรกัน ได้ยินตั้งแต่บ้านหลังแรกยันหลังที่ 5 ห้ามเผลอตัว 555+

บ้านเราอยู่มุม พ่อเราปลูกต้นไม้ดอกไม้รอไว้แล้วเรียบร้อย
พอเรามาอยู่เชียงใหม่ ชีวิตเราตัดขาดจากญาติพี่น้องของแม่และพ่อไปเลย (จริงๆของพ่อก็ไม่มีอยู่แล้ว) จำใครไม่ได้อีกเลย
นอกจากเพื่อนที่มาด้วยกัน น้องของแม่อีก 3 คน ผู้ชายทั้งนั้น
สองคนมาทำงาน อีกคนพี่ชายเอามาอยู่ด้วย เพื่อเอามาเรียน
อายุมากกว่าพี่สาวคนโตเราสัก 1 ปีได้ นั่น ลูกยายยังกะลูกแม่ อายุอานามพอๆกันเลย อิอิอิ




รูปภาพจากกูลเกิ้ลนะค่ะ

จากในรูปมุมทางขวามือซ้ายคือแค้มป์ของคนงานสร้างเขื่อน
ในแค้มป์จะมีสนามฟุตบอลอยู่ติดกับเขื่อน บ้านเราอยู่แถวแรกหลังตรงกลาง
เห็นมะว่าพ่อเราเลือกทำเลได้ดีจริงๆ เพราะแกสร้างเองกับมือ 555+

วันนี้พอแค่นี้ก่อน วันหน้าจะมาต่อความเปิ้นกะโหลกกะลาของเราต่อในเจียงใหม่เจ้าาา

Create Date : 30 ตุลาคม 2556		1 comments
Last Update : 30 ตุลาคม 2556 4:38:48 น.
Counter : 4359 Pageviews.
Share Tweet