มาให้กำลังใจลูก
วางไว้ตรงนี้แหละลูกรัก

แม้ตัวห่างไกล แต่ใจไม่ห่างเลย

สวัสดีตอนบ่ายๆของ อุดรธานี นะจ้า


คิดถึงจริง คิดถึงจัง
ห่วงใยจริง ห่วงใยจัง
ห่วงใยใคร คิดถึงใคร
ถ้าไม่ใช่ ...เธอ..เพื่อนที่แสนดี





** มีความสุขและสุขภาพแข็งแรงเสมอนะจ้า **


ต้องขอโทษด้วยนะจ้าที่ไม่ได้มาเล่นด้วยหลายวัน แต่ว่า วันนี้จอมแก่น
มาเล่นด้วยแล้วน๊าจ้า..

เราไม่ค่อยได้มาอ่านบล็อกเยียเลย
อ่านแต่ได แหะๆ

วันนี้เยียอัพซึ้งเลย
คิดถึงตอนม.4แล้วมีความสุข
ตอนนั้นแบบไม่คิดเลยว่าเรากะเยียจะมาสนิทกันได้
นั่งก็คนละฟากเลย
แต่อ.ศรีก็ชักพาให้เรามานั่งด้วยกัน 55

การที่เราได้มาอยู่เตรียมฯ
ทําให้เราได้เรียนรู้อะไรหลายอย่างเลยแหละ

ดีใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของศิลป์เยอ
ดีใจที่ได้รู้จักกะเยียและได้ผ่านอะไรหลายอย่างมาด้วยกัน
ขอให้ม.6เราได้อยู่ห้องเดียวกันอีก
(และเราก็จะคุยกันมากขึ้นจนไม่ได้เรียน 55)

ปล++ใครบางคนนี่คือใครอ่ะเยีย อิอิ 55+

สวัสดีตอน สามทุ่ม ของ กรุงเทพ นะจ้า


การไม่พูดไม่ใช่จะไม่..ห่วงใย
การไม่ทักไม่ใช่ไม่..ห่วงหา
การไม่มองไม่ใช่จะ..หมางเมิน
การมาหานี่แหละคือ..ความคิดถึงมีให้เธอ


** มีความสุขและสุขภาพแข็งแรงเสมอนะจ้า **


ขอขอบคุณมากนะจ้าที่แวะมาเล่นด้วยพร้อมทั้งยังอวยพรวันเกิดให้กับจอมแก่น

;l

ถึงเยียจะเหนื่อยก็เป็นเหนื่อยเจืออยู่บนความสุขนะจ๊ะ
ช่วงเวลาเรียนถือเป็นช่วงที่มีความสุขที่สุด
จ่ะ พอเวลาผ่านไป จะหวนกลับไปเป็น
อย่างนั้นอีกก็ยาก เพราะต่างคนต่างต้อง
เดินไปตามทางของตัวเอง ใช่มั๊ย....

สวัสดีค่ะพี่เยีย
แวะมาทักทายค่ะ
มีโอกาสเราคงได้คุยกันนะคะ