|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
....แดนนี้มีต้นกัญชา ปกคลุมแน่นหนา ใบกัญชาป่านี้สะพรั่ง เวียงวังทองก็รองกระท่อมพังพัง ดีกว่าเวียงราชวัง ไม่หวังจะแรมไกล ฟังเสียงไฟไหม้บ้องกัญชา ช่างชวนสุขา เป็นเพลงพากล่อมขวัญเราให้ ฟังเพลินดีดังปี่พระอภัย มือป้องจับบ้องคู่ใจ จะเป็นหรือตายไม่ห่วงกังวล
เวียงวังทองหรือจะมาสู่ กระท่อมฉันอยู่ พธูไม่หวังสักคน มีกัญชาสุขกว่ามีคู่กมล ถึงหากฉันจน ก็ยังสุขล้นไม่หวังใดปอง มองเห็นไฟไหม้บ้องเป็นควัน ดั่งหนึ่งเมฆสวรรค์ มีตะเกียงนั่นเหมือนจันทร์ส่อง ยามจะนอนกายกอดประคอง มีคู่สุดรักคือบ้อง ชวนให้ฉันปอง คือบ้องกัญชา. --------------------
ณ ที่ใด ดวงใจไม่หวั่นไหว.....
|
|
|
|
|
|
|
|
สวัสดีครับ
"เทียมฟ้า" สำหรับผม
ก้อมาจากเพลงนี้แหละครับ............
ความรัก มีแต่ความสวยงามครับ
....ถ้าความรักที่เรามอบให้ไม่ต้องการรักตอบ ...รักต้องการที่จะถูกรักฉันใด...
ฉันก้อไม่หวังรักจากเธอฉันนั้น ....
อิอิ...อิ้วววววววววว