ไม่มีอะไรที่เราทำไม่ได้
Group Blog
 
 
ธันวาคม 2552
 
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
27 ธันวาคม 2552
 
All Blogs
 
กุหลาบเหนือเมฆ วันที่ 24 ธันวาคม

ตอนที่ 4 (ต่อจากวานนี้)

ด้านอรนิชอดเป็นห่วงไม่ได้ว่าสำเร็จตามแผนแน่หรือ ในเมื่อเลอลักษณ์เลิกกับคิมหันต์แล้ว อรนุชมั่นใจว่าต้องสำเร็จ เพราะเท่าที่รู้ เลอลักษณ์ทั้งรักทั้งหลงคิมหันต์มาก ปรนเปรอเงินทองข้าวของสารพัด

"แล้วนายคิมหันต์คนนี้กะล่อนจะตาย เมื่อคนโง่มาเจอกับคนกะล่อนปากหวานเข้า อะไรจะเกิดขึ้น"

"เราก็จะได้รู้ว่าซ้อสี่คือใคร และใครที่นังไอวัณโรคกำลังคั่วอยู่...พี่น้ำนี่ฉลาดจริงๆ"

"แน่นอน ต่อไปนี้เราก็แค่คอยฟังข่าวท่านั้น"

"เอ่อ...พี่น้ำจะให้สองคนนั่นขึ้นปกวาเลนไทน์จริงๆหรือคะ"

อรนุชเบ้ปาก "ไม่มีวัน...เออ...มะรืนนี้จะเดินทางไปถ่ายแฟชั่นกันที่ต่างประเทศ ทุกอย่างเรียบร้อยแล้วนะ"

"ค่ะ...นกโทร.ไปคอนเฟิร์มคุณวาริรินทร์แล้วด้วย"

"ดีมาก จำไว้นะ อย่าให้มีอะไรขาดตกบกพร่องเด็ดขาด... ทุกอย่างต้องดี ต้องเพอร์เฟกต์ เราต้องทำให้คุณวาริรินทร์กับนิคปลื้มจนแทบสำลัก" อรนุชเอนหลังพิงพนักเก้าอี้ ยิ้มด้วยความสะใจ

ooooooo

ตอนที่ 5

คิมหันต์ไม่รอช้า ส่งกุหลาบแดงช่อใหญ่มาให้ เลอลักษณ์ถึงที่ทำงาน เลอลักษณ์ยิ้มหน้าบานรีบเอาไปอวดเพื่อน ไอริณเห็นสีหน้ามีความสุขของเลอลักษณ์ แล้วอดแซวไม่ได้

"ไหนว่า ให้เขามาหลงรักแล้วก็หักอกให้สะใจไง...แล้วทำไมลูกตาถึงได้วิบวับนักล่ะยะ"

"ก็แหม...เป็นใครจะไม่ปลื้มที่มีนักร้องดังซึ่งเป็นแฟนเก่ามาตามตื้อด้วยความอาลัยอาวรณ์"

"อาลัยอาวรณ์ชื่อเสียงที่หมดไปมากกว่ามั้ง ฉันมั่นใจว่าพี่คิมกลับมาหาแกคราวนี้ย่อมไม่ธรรมดา อย่าลืมว่าคุณป้าแกเป็นเจ้าของหนังสือพิมพ์ยักษ์ใหญ่ สามารถบันดาลให้ชื่อเสียงเขากลับมาได้"

เลอลักษณ์รู้ซึ้งแก่ใจ สัญญาว่าจะไม่ยอมให้คิมหันต์ทำเจ็บช้ำซ้ำอีกแน่นอน...ขณะเลอลักษณ์กลับมาที่ห้องทำงาน เสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น ด้วยความรีบร้อนจะไปรับสายเลยสะดุดขาตัวเองหกล้ม ยันตัวลุกขึ้นนั่งเก้าอี้แล้วคว้าโทรศัพท์มากดรับ คิมหันต์โทร.มานัดกินข้าวกลางวันวันนี้ ที่ร้านพุดซ้อน...

ขณะไอริณกำลังนั่งใช้ความคิด อรนุชโทร.มากวนประสาท ไอริณเห็นเป็นเบอร์อรนุช กดรับแล้วแช่งใส่ทันทีว่าขอให้อรนุชพินาศ อรนุชแช่งกลับว่าขอให้ไอริณเจ๊งเช่นกัน ไอริณถามว่าโทร.มาหาสวรรค์วิมานอะไร

"โทร.มาหานรกมากกว่ามั้งจ๊ะ คืองี้จ้ะ...พรุ่งนี้ เพื่อนน้ำจะไม่อยู่ พาพี่วาริรินทร์กับผัวเด็กของเขาไปถ่ายแฟชั่นที่ต่างประเทศ" อรนุชลอยหน้าลอยตาอย่างน่าตบ

ไอริณแช่งให้เครื่องบินตก อรนุชภาวนาว่าถ้าเครื่องบินจะตกก็ขอให้ตกใส่ออฟฟิศของไอริณ เราสองคนจะได้ไปเกิดใหม่ กลายเป็นเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดกันอีก และเตือนว่าอย่าพยายาม หว่านล้อมวาริรินทร์ให้ไปเป็นพวก เสียเวลาเปล่าๆเพราะเธอ ตีกันไว้หมดทุกด้าน แล้วตบท้ายด้วยการแช่งให้ไอริณตายเร็วๆ

"ขอบใจจ้ะ...เพื่อนริณจะตายเร็วแค่ไหนก็ได้ แต่ขอให้ตายทีหลังเพื่อนน้ำ" ไอริณวางสายทันที...

วินสั่งให้วิทวัสปลอมตัวเป็นเขาอีกครั้ง วิทวัสทำหน้า เหมือนจะร้องไห้ คุกเขาลงตรงหน้าพนมมืออ้อนวอนขอถอนตัว วินถามว่าไม่อยากเป็นรองประธานบริษัทแล้วหรือ วิทวัสไม่อยากเป็น นับตั้งแต่ได้รับการแต่งตั้ง เขาฝันร้ายตลอด ทำไมวินไม่ลองพิจารณาคนอื่นที่เหมาะสมมากกว่าเขา วินไม่ยอมให้วิทวัสถอนตัวเด็ดขาด

"ลุกขึ้น เราต้องแวะไปซื้อสูทใหม่ก่อน"

วินดึงวิทวัสให้ลุกขึ้น พาไปร้านขายเสื้อผ้าผู้ชาย เลือกชุดให้ใหม่พร้อมกับสูทตัวเท่ สมกับฐานะรองประธานบริษัท ระหว่างที่รอวิทวัสแปลงโฉม วินโทร.ไปนัดไอริณออกมาพบกับเจ้านายของเขาเดี๋ยวนี้ อ้างว่าคุณอนาวินออกมาทำธุระข้างนอก เลยจะแวะกินข้าวกลางวันด้วย แต่ถ้าไอริณ ไม่อยากมาก็ไม่ต้องมา

"ฉันจะรีบไปเดี๋ยวนี้...ที่ร้านอะไรนะ...อ๋อ...โอเคๆ... รู้จักดี"

ไอริณคว้ากระเป๋าถือ เดินออกจากห้องทำงาน เจอ เลอลักษณ์ที่หน้าลิฟต์ พอรู้ว่าเพื่อนมีนัดกินข้าวกับคิมหันต์ ไอริณเลยขอไปด้วย เพราะคิดว่าคิมหันต์ต้องมีลับลมคมในบางอย่าง ถึงยอมกลับมาหวานกับเลอลักษณ์อีกแล้วรีบโทร.ไปหาวิน ขอเปลี่ยนสถานที่นัดพบเป็นร้านพุดซ้อนแทน

ครู่ต่อมา ไอริณกับเลอลักษณ์ก็มาถึงร้านพุดซ้อน เลอลักษณ์แยกไปนั่งที่โต๊ะของคิมหันต์ ส่วนไอริณนั่งอีกโต๊ะหนึ่ง คิมหันต์ลุกขึ้นขยับเก้าอี้ให้เลอลักษณ์ เหลือบมองไอริณอย่างประหลาดใจ เลอลักษณ์บอกว่าไอริณมีนัดที่ร้านนี้เหมือนกัน คิมหันต์อยากรู้ว่าไอริณนัดกับแฟนใหม่หรือเปล่า เลอลักษณ์ว่ายังไม่ถึงขั้นนั้น ทั้งคู่กำลังศึกษากันอยู่ คิมหันต์ตาเป็นประกาย พลางคิดว่าโชคดีจริงๆที่จะได้เจอแฟนใหม่ของไอริณ

ooooooo

วินเดินนำวิทวัสมาหยุดเยื้องๆร้านพุดซ้อน บอกว่าวันนี้เขาต้องฉายเดี่ยว วิทวัสถึงกับหน้าเสียใจคอไม่ดี

"ผู้หญิงคนนั้น...คุณไอริณ...คือผู้ที่จะพิสูจน์ว่าคุณเหมาะสม กับตำแหน่งรองประธานหรือไม่...เข้าไปเลย ขอให้โชคดี"

วิทวัสสูดลมหายใจยาว เรียกความมั่นใจ ก่อนจะเดินเข้าไปในร้าน วินมองตาม เห็นท่าทางวิทวัสแล้ว ชักไม่แน่ใจว่าจะรอดกลับออกมาไหม...

วิทวัสในคราบคุณอนาวินเดินเข้ามาในร้านด้วยสีหน้าตื่นๆ พอเห็นไอริณกวักมือเรียก อารามรีบร้อน คุณอนาวินตัวปลอมไม่เห็นบริกรกำลังยกถาดอาหารมาเสิร์ฟ จึงชนกันอย่างจัง ทั้งสองคนล้มกลิ้งไปคนละทาง อาหารตกกระจาย

เต็มพื้น ทุกคนในร้านหันมามองเป็นตาเดียวกัน ไอริณถอนใจ อย่างสุดเซ็ง ค่อยๆหยิบเมนูขึ้นบังหน้า

คิมหันต์หัวเราะพรวด ขณะที่เลอลักษณ์ทำหน้าอ่อนใจ ผู้จัดการร้านรีบเข้ามาประคองคุณอนาวินลุกขึ้น คุณอนาวินยกมือไหว้ขอโทษทุกคนไปทั่ว ไอริณทนไม่ไหว ค่อยๆลุกขึ้น เดินเลี่ยงออกจากร้าน คิมหันต์หัวเราะขบขันไม่หยุดกับท่าทางเปิ่นๆของว่าที่แฟนไอริณ เลอลักษณ์ไม่ชอบใจที่คิมหันต์หัวเราะเยาะคนอื่น

"นั่นน่ะ ผู้บริหารระดับสูงเชียวนะคะ"

คิมหันต์แดกดันว่าผู้บริหารอะไรถึงได้โก๊ะขนาดนั้น เลอลักษณ์ไม่พอใจมากเลยพาลไม่พูดด้วย ด้านนอกร้านไอริณกับวินยืนหลบมุมต่อปากต่อคำกัน ไอริณหาว่าเจ้านายวินไม่เต็มบาท วินคุยว่าเจ้านายเขาจบจากเมืองนอก

"แน่ใจนะ อีแบบนี้อย่าว่าแต่นอกเลย ในก็ท่าทางจะไม่จบ ให้ตายเถอะ ยัยลูกน้ำนี่รสนิยมต่ำกว่าที่คิด"

"หมายความว่า คุณจะยกเลิกแผนจับเจ้านายผมแล้วใช่มั้ย" วินแอบถอนใจโล่งอก

"นายกระเทียมดอง พูดให้ดีๆนะ ฉันน่ะเรอะจะจับเจ้านายคุณ ฉันแค่จะแกล้งยัยลูกน้ำเท่านั้น"

"แล้วนี่คุณจะปล่อยให้เจ้านายผมผจญเวรผจญกรรมตามลำพังเรอะไง"

ไอริณบอกปัดว่าธุระไม่ใช่ เป็นหน้าที่ของเขาต่างหากที่จะต้องคอยดูแลเจ้านายตัวเอง วินส่ายหน้าเดินเข้าไปในร้านพุดซ้อน คุณอนาวินเห็นวินมาดีใจลุกพรวดพราด ไม่ดูตาม้าตาเรือชนบริกรที่ยกถาดอาหารอีกครั้ง คราวนี้ถาดอาหารคว่ำใส่ตัวคุณอนาวิน สูทสุดเท่เปรอะไปหมด วินส่ายหน้า เอือมระอา คิมหันต์หัวเราะขำกลิ้ง...

หลังจากแยกกับเลอลักษณ์ คิมหันต์รีบคาบข่าวเรื่องไอริณไปบอกอรนุช อรนุชสั่งคิมหันต์ไปหารายละเอียดเกี่ยวกับผู้ชายคนนี้มาให้เร็วที่สุด แล้วถามเรื่องซ้อสี่คืบหน้าไปถึงไหน คิมหันต์ยังไม่กล้าถามเลอลักษณ์ ต้องรอให้เธอไว้ใจเขามากกว่านี้อีกหน่อย อรนุชเตือนว่าอย่านานนัก เดี๋ยวจะไม่ทันขึ้นปกวันวาเลนไทน์...

ไอริณตัดสินใจพาวินกับคุณอนาวินมากินข้าวที่บ้านเธอแทน เชิญทั้งคู่รอที่ห้องรับแขก ก่อนขอตัวเข้าไปสั่งแม่บ้านเตรียมอาหารต้อนรับ วินนั่งลงที่โซฟา เรียกคุณอนาวินที่ยืนเงอะงะให้นั่ง คุณอนาวินนั่งลงด้วยท่าทางตื่นๆ

"เวลานี้คุณเป็นเจ้านายผม ฉะนั้นคุณต้องวางท่าให้ สง่างามเข้าไว้ เข้าใจรึยัง ผมพยายามพูดกรอกหูคุณตั้งหลายครั้งแล้ว" วินทำเสียงเข้ม

ไอริณเดินนำป้าสร้อยซึ่งยกถาดใส่ถ้วยน้ำพริกหนุ่ม แคบหมู ไส้อั่ว และข้าวเหนียวออกมา คุณอนาวินลืมตัวรีบลุกขึ้นไปช่วยรับถาดจากมือป้าสร้อยตามประสาคนเคยบริการเจ้านาย ป้าสร้อยยึดถาดไว้แน่นไม่ยอมให้ คุณอนาวินจะดึงมาให้ได้ สองคนเลยยื้อถาดอาหารกันไปมา วินกับไอริณรำคาญมาก

วินสั่งคุณอนาวินให้ปล่อยมือ ส่วนไอริณสั่งป้าสร้อยปล่อยถาดให้คุณอนาวินถือ ปรากฏว่าป้าสร้อยกับคุณอนาวินปล่อยมือพร้อมกัน ถาดอาหารเลยหล่นโครม อาหารกระเด็นเต็มพื้น จังหวะนั้น คุณหญิงป้าแวะมาเอาของที่พ่อกับแม่ของไอริณฝากไว้ให้ ไอริณเลยชวนให้กินข้าวด้วยกัน พอสำรับกับข้าวตั้งโต๊ะเรียบร้อย ไอริณเชิญทุกคนนั่ง

วินดึงคุณอนาวินมานั่งใกล้ๆ คุณหญิงป้าหันมาเห็นพอดี ตีมือวินทันทีสั่งว่าทีหน้าทีหลังห้ามดึงแขนเจ้านาย

เสียมารยาท แล้วไล่วินออกไปกินข้าวกับคนขับรถของท่าน

"แต่ผมเป็นพี่เลี้ยงคุณอนาวินครับ"

"โอ๊ยตาย...คุณอนาวินของเธอน่ะโตเป็นควายแล้วนะจ๊ะ พี่ล้งพี่เลี้ยงไม่ต้องมีแล้ว...ใช่มั้ยคุณอนาวิน"

คุณอนาวินยิ้มเหมือนจะร้องไห้ ไอริณเห็นด้วย เชิญวิน ออกไปกินข้าวกับลุงศักดิ์คนขับรถของคุณหญิงป้า เดี๋ยวเธอจะจัดสำรับออกไปให้ วินมองหน้าคุณอนาวินอย่างให้กำลังใจ ก่อนเดินออกไป คุณอนาวินมองตาม สีหน้ากังวลมาก ไอริณ เรียกคุณอนาวินให้นั่งลงแต่เขากลับยืนเฉย คุณหญิงป้าเลยตีแขนหนึ่งที คุณอนาวินถึงได้สตินั่งลง

คุณอนาวินกินน้ำพริกหนุ่มเผ็ดจนน้ำตาไหล ไอริณ หยิบกระดาษทิชชูส่งให้ เขารีบยกมือไหว้ขอบคุณ ไอริณรีบไหว้ตอบ คุณหญิงป้าชมพ่อแม่ของคุณอนาวินว่าอบรมสั่งสอนลูกมาดี

"คุณพ่อคุณแม่ผมเสียไปตั้งแต่ผมอยู่ ป.4 ครับ ก็ได้ คุณตาคุณยายท่านอบรมมา" คุณอนาวินหลุดปาก

ไอริณชะงัก "อ้าว...แล้วที่ฉันเห็นไปงานเวิร์กกิ้ง วูแมน ล่ะ"

คุณอนาวินนึกได้ หน้าเสีย อึกๆอักๆ "...คือ...คือ คุณพ่อ คุณแม่ที่เสียเป็นคุณพ่อคุณแม่บุญธรรมครับ"

"แปลกจัง...ในเมื่อคุณมีพ่อแม่แท้ๆแล้วทำไมต้องมีพ่อแม่บุญธรรมอีก"

"ใช่...หรือว่า มีพ่อแม่คู่เดียวไม่พอ ต้องหาอะไหล่ไว้อีกคู่หนึ่ง"

คุณหญิงป้าร้องเอะอะว่าพ่อแม่ไม่ใช่ยางรถยนต์จะได้ต้องมีอะไหล่ คุณอนาวินก้มหน้าไม่รู้จะตอบอย่างไร...

วินโวยวายลั่น เมื่อรู้เรื่องที่วิทวัสเผลอพูดว่าพ่อแม่ตายไปหมดแล้ว ขณะที่ปลอมตัวเป็นคุณอนาวิน ดีที่ไอริณไม่ติดใจสงสัยอะไร ไม่อย่างนั้นจะซวยกันหมด

"เพราะฉะนั้น เมื่อคุณกำลังแสดงบทบาทเป็นผม พ่อแม่ของคุณจึงต้องยังไม่ตายด้วย"

"แต่คุณพ่อคุณแม่ของผมเสีย..."

เรวัติรำคาญ หยิบของใกล้มือปาใส่วิทวัส กระแทกเสียงว่าเสียก็เอาไปซ่อม วินขอร้องวิทวัสว่าอย่าโง่ อย่าซื่อบื้อ วิทวัสรับคำเสียงอ่อย วินหันไปมองเรวัติว่าต้องติววิทวัสให้เข้มกว่านี้ ก่อนที่จะพากันพัง...

พอวินกับคุณอนาวินกลับไปไม่นาน คุณหญิงป้าก็ขอตัวกลับ ก่อนจะขึ้นรถ คุณหญิงป้าซึ่งรู้จากวินว่าเจ้านายเขาจะมาจีบหลานสาวเลยเตือนให้พิจารณาให้ดี คุณอนาวินท่าทางพิลึกชอบกล พี่เลี้ยงของเขายังพูดจาฉลาดกว่า ไอริณโต้ว่าพี่เลี้ยงของคุณอนาวินเป็นเซลส์ก็เลยดูฉลาดและคล่องแคล่วกว่า

ooooooo

ทีมงานของนิตยสารเวิร์กกิ้ง วูแมน นำโดยอรนุช อรนิช กับพีรเทพ วาริรินทร์นางแบบกิตติมศักดิ์ และนิค บินมาถึงสถานที่ถ่ายแฟชั่นในต่างประเทศ... ขณะช่างกำลังแต่งหน้าให้วาริรินทร์ อรนิชยกถาดผลไม้ กับน้ำเปล่ามาให้ ชื่นชมในความสวยของวาริรินทร์ ไม่ขาดปาก อรนุชกับอรนิชเอาอกเอาใจวาริรินทร์กับคู่ควงของเธออย่างสุดๆ

ถ้าวาริรินทร์พูดเรื่องตลก ถึงจะฝืดแสนฝืด สองพี่น้องและทีมงานก็จะพากันหัวเราะขำกลิ้ง แต่ถ้าวาริรินทร์บอกว่าเรื่องไหนเศร้า ทุกคนก็จะร้องไห้น้ำตาไหลพราก คนไหนบีบน้ำตาไม่ออก ก็ใช้วิธีเอาน้ำมาหยดใส่ลูกตา ถึงแม้อรนุชจะเหนื่อยขนาดไหนก็ไม่ลืมโทรศัพท์ข้ามทวีปมาเยาะเย้ยไอริณ เรื่องที่หนังสือเวิร์กกิ้ง วูแมน มีโอกาสได้ลงรูปและบทสัมภาษณ์ส่วนตัวของวาริรินทร์สาวใหญ่ ไฮโซผู้กว้างขวาง...

ไอริณโกรธจนอยากจะตามไปเลาะฟันอรนุชถึงเมืองนอก เลอลักษณ์เองฟังไอริณเล่าแล้วฉุนขาดไม่แพ้กัน นึกขึ้นได้ ถามไอริณว่าหนังสือของเราขาดทุนไปเท่าไหร่แล้ว จะเอาเงินลงทุนเพิ่มอีกไหม

"ฉันตั้งปณิธานไว้ตั้งแต่แรกแล้วว่าไม่ และฉันจะต้องทำให้ได้ ซึ่งเป้าหมายแรกก็คือ ทำให้พี่วาริรินทร์มาร่วมกับเรา" ไอริณตาเป็นประกายสีหน้ามุ่งมั่น

เลอลักษณ์ออกตัวว่าอย่าเพิ่งโกรธ ถ้าเธอจะถามว่าชาตินี้หรือชาติหน้าที่วาริรินทร์จะมาร่วมงานกับเรา ไอริณ ยืนยันว่าต้องชาตินี้ ถ้ารอถึงชาติหน้าเดี๋ยวจำไม่ได้...

ที่ต่างประเทศ อรนิชพยักพเยิดให้พีรเทพดูนิคที่ยืนให้ กำลังใจและดูแลเอาอกเอาใจวาริรินทร์ไม่ห่าง ขณะที่เธอกำลังโพสถ่ายแฟชั่นด้วยความอิจฉา อยากให้คู่ของเราสองคนเป็นแบบนั้นบ้าง

"น้องนกก็รู้ว่าที่เป็นอย่างนั้นก็เพราะเงิน พี่น่ะได้ยินว่า เขาทะเลาะกันตลอด เพราะพี่วาน่ะขี้หึงแล้วไอ้เจ้านิคมันก็ระริกระรี้จะตายตอนอยู่ลับหลังพี่วา" พีรเทพว่าแต่คนอื่น ไม่รู้จักส่องกระจกดูตัวเอง...

หลังจากหนังสือเวิร์กกิ้ง วูแมน ฉบับหน้าปกวาริรินทร์ วางแผง คุณหญิงป้าไม่ยอมพลาด รีบหาซื้อมาอ่านบทสัมภาษณ์ วาริรินทร์คู่ปรับตลอดกาลว่าจะเป็นอย่างไร อ่านเสร็จโยนหนังสือเล่นนั้นลงพื้นอย่างไม่สบอารมณ์ หาว่าบทสัมภาษณ์สอพลอเยินยอกันมากไป เลอลักษณ์หยิบหนังสือขึ้นมาเปิดดูบ้าง ไอริณ สะกิดให้ปิด

"ริณจะสัมภาษณ์คุณหญิงป้าลงในหนังสือของเราบ้างก็ได้นะคะ" ไอริณพยายามพูดเอาใจคุณหญิงป้า

แต่คุณหญิงป้าเอาจริง "ถ้าจะลง คุณหญิงป้าจะต้องเด่นกว่ามัน ไม่ซ้ำกับมัน...นึกออกแล้ว คุณหญิงป้าจะเป็นปกเองเลย ให้มันรู้กันไปว่าใครจะเริ่ดกว่ากัน"

ไอริณกับเลอลักษณ์สะดุ้งโหยง ร้องเสียงหลง คุณหญิงป้าสรุปเอาเองว่าหลานสาวเห็นด้วย ส่วนเรื่องเสื้อผ้าหน้าผม ท่านก็จัดการเองทุกอย่าง และจะต้องสวยเริ่ดเชิดเพอร์เฟกต์กว่ายัยวาริรินทร์...

ฝ่ายอรนุช หลังจากลงบทสัมภาษณ์ของวาริรินทร์

สาวใหญ่ไฮโซในหนังสือฉบับล่าสุด เธอก็อยากให้ครอบครัวของวินให้สัมภาษณ์เรื่องราวของพวกเขาลงหนังสือของเธอฉบับต่อมา จึงไปขออนุญาตจากพ่อกับแม่ของวิน บุปผาถูกอกถูกใจอรนุชเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เลยรับปากว่าจะให้สัมภาษณ์ครบทั้งสามคนพ่อแม่ลูก

(อ่านต่อพรุ่งนี้)

ที่มา

//www.thairath.co.th/column/ent/rosebeyondcloud/54605


Create Date : 27 ธันวาคม 2552
Last Update : 27 ธันวาคม 2552 12:23:17 น. 0 comments
Counter : 114 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

baue_tor
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




lozocatlozocatlozocat
welcome
lozocatlozocat
Photo Frames. Flowers of the Valley Photo Frames. Camomiles
เข้ามาเยี่ยมชมกันบ่อยๆๆๆนะค่ะ ใกล้วันนั้นเข้ามาทุกทีที่จะรับปริญญาแล้วล่ะ ดีใจจัง ส่วนงานก็ราบรื่นดีทุกอย่าง

KITCHEN VERSION FULLMIXED.mp3 - Kate
Friends' blogs
[Add baue_tor's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.