ชีวิตที่ช้าลง
ชีวิตที่ช้าลง ผมเป็นคนนึงที่ใช้ชีวิตในเมืองหลวง ต้องใช้เวลากับการเร่งรีบตลอดทั้งสัปดาห์ ตื่นแต่เช้าเพื่อฝ่าการจราจรที่ติดขัดไปทำงาน ตกเย็นฝ่าการจราจรที่ติดขัดกลับบ้าน ชีวิตที่เร่งรีบก็ดำเนินไปเรื่อยๆ ถ้านับมาจนถึงปัจจุบันที่เขียนเรื่องนี้อยู่ (วันที่ 17-4-57) ก็น่าจะเป็นเวลาประมาณ 15 ปี ทุกเช้า........เย็น...........ในการเดินทางก็เห็นคนอื่นๆที่อยู่ในวงจรเดียวกัน คือวงจรแห่งความเร่งรีบ รีบด่วน เพื่อให้ไปถึงจุดหมายได้ทันเวลา และด้วยความเร่งรีบนี้เองก็จะเห็นการขับรถที่ไม่น่าจะถูกต้องเท่าไหร่นักในท้องถนนแทบจะตลอดเวลา แน่นอนรวมถึงผมเองที่บางครั้งก็มีการทำแบบที่ว่ามาด้วย เหมือนกับที่หลายๆคนทำ ไม่ว่าจะเป็นแทรกเข้าแถวที่รถคันอื่นๆต่อกันมา....เบียดเลนส์เข้าช่องทาง.....จอดรถในที่ห้ามจอด และอื่นๆอีกหลายเหตุการณ์ ได้ยินทั้งเสียงแตรที่ดังออกมาสะท้อนให้เห็นถึงความไม่พอใจ ซึ่งไม่น่าเชื่อว่าเสียงแตรรถที่ว่านี้เรายังสามารถออกแบบให้คนฟังรับรู้ได้ว่า การบีบแตรลักษณะไหนแสดงถึงอารมณ์แบบไหน ใกล้ๆบ้านผมมีหมู่บ้านที่เป็นหมู่บ้านเก่ามีถนนในหมู่บ้านเป็น 2 เลน มีรถจอดกีดขวางอยู่เป็นระยะระยะ ต่อมาเมื่อหลายปีก่อนมีการทำถนนขยายขึ้นเป็น 4 เลน แต่ก็ไม่ได้มีความแตกต่างไปจากเดิมเพราะก็มีรถจอดเพิ่มขึ้นเพื่อปิดถนนกันต่อไป บางครั้งที่เห็นจอดริมถนนใกล้ๆกับร้านค้าที่ไปซื้อของทั้งๆที่ถ้าออกไปอีกหน่อยก็จะมีที่จอดที่ไม่ขวางทางจราจร แต่ก็เลือกที่จะจอดขวางเพราะความสะดวกของตัวเอง หลายครั้งในการจอดรถแม้จะมีซองให้จอด แต่หลายคนก็เลือกที่จะจอดปิดซองเพื่อความสะดวกในการเข้าออกของตัวเอง และกันไม่ให้ใครมาจอดขวาง ^^ หลายครั้งที่ผมเป็นคนที่อยู่หลังพวงมาลัย แล้วหงุดหงิดกับรถบางคันที่ขับแล้วทำให้เราไม่พ้นไฟแดง จนวันนึงผมลองคิดขึ้นมาว่าเราจำเป็นต้องรีบร้อน และเร่งรีบขนาดนั้นหรือเปล่า ทำไม่เราไม่ลองทำให้ชีวิตของมันเดินไปแบบ "ช้าลง" ดูบ้าง ไม่ว่าผมจะคิดถูกหรือคิดผิดแต่ครั้งไหนที่ผมได้ลองคิดแบบนั้นแล้ว ไฟแดงที่เคยคิดว่านาน กลับแป๊บเดียว ^^v
Create Date : 17 เมษายน 2557 |
Last Update : 17 เมษายน 2557 15:48:28 น. |
|
0 comments
|
Counter : 820 Pageviews. |
|
|