จี๊ดจ๊าด มดอักเสบ 2

หลังจากกระปลกกระเปลี้ย
ฟูมฟักรักษาอาการลำไส้ติดเชื้อตามที่หมอบอกอย่างต่อเนื่อง
จี้ดป่วยตั้งแต่วันที่ 21 ต.ค. จนถึงสิ้นเดือน ก็นึกว่าจะจบแล้ว
อาทิตย์แรกของเดือน พย. อาการทรงๆ เดินไม่ค่อยไหว
ไม่กินอาหารต้องป้อน A/D

พอวันที่ 11 พย. เริ่มมีอาการไข้ขึ้นตอนเช้า และกลางคืน
ตอนตี 3 ไข้ขึ้นหนาวสั่นจนถึงเช้า สังเกตมีเลือดข้นๆ
สีน้ำตาลเข้มออกมาที่น้องน้อยด้วย รอร้านเปิด 8 โมง
รีบพาไปหาหมอในเมือง เราคิดเอาเองว่าน่าจะเป็นมดลูกอักเสบ
หมอที่นี่บอกให้ไปเกษตร แน่นอนกว่า ไหนๆ จะต้องตรวจแล้ว

เราก็บึ่งรถกันไปทันที ถึงสัก 9 โมงเช้าได้ เจอหมอเดิมที่รักษาลำไส้
เราเล่าอาการแล้ว หมอคาดว่าเป็นพยาธิเม็ดเลือดที่ทำให้ขาหลังอ่อนแรง
เราก็ถามแล้วนะว่ามดลูกอักเสบหรือเปล่า ทำไมไข้สั่นขนาดนี้
หมอก็ว่าไม่น่าใช่ แล้วก็สั่งตรวจเลือด ฟังผล 19 พย.

กลับมาบ้านอาการก็ไม่ได้ดีขึ้นเลย ไข้ขึ้นตลอด
ต้องกินพารา เช้า กลางวัน เย็น เที่ยงคืน เราเห็นท่าไม่ไหวแน่
เลยพากลับไปเกษตรก่อนกำหนด ค่ำวันอังคารที่ 14 พย.
หมอก็ให้ฉีดยาลดไข้ สักพักหน้าตาก็สดใสขึ้น
แล้วให้เรารอฟังผลตามเดิมคือ 19 พย.

หลังฉีดยาลดไข้ หน้าเริ่มใส นั่งรอผลพยาธิตัวที่ทำให้ขาหลังอ่อนแรง
ผลก็หาพยาธิไม่เจอเหมือนเดิม วันนี้ฉีดกันเห็บหมัด กะพยาธิหนอนด้วยเลย



พอเย็นวันพฤหัส 16 พย. มีเลือดออกมาที่น้องน้อยอีก เราคิดว่าไม่ปกติแน่นอน
มันต้องมีอะไรอักเสบสักอย่างถึงได้ทำให้ไข้ขึ้นขนาดนั้น และลุกนั่งนอนลำบากไปกันใหญ่
เช้าวันศุกร์ ก็รีบพาไปหาหมอก่อนกำหนดอีกแล้ว
หมอบอกผลเลือดไม่เจอพยาธิ แต่เลือดจางกว่าคราวที่แล้ว
เลยจะฉีดยาฆ่าพยาธิตัวที่ทำให้ไข้ขึ้นสูงให้ ฉีด 2 เข็ม ห่างกัน 15 นาที
เราก็ตกลงเลย ไม่อยากเห็นลูกทรมานตอนไข้ขึ้นอีกแล้ว
ไม่ได้หลับไม่ได้นอนกันเลย

หลังจากฉีดยาอาการก็ทรงๆ ยิ่งนอนหนักกว่าเดิม ตาแดง ปรอย โทรมมาก
เราแทบจะรอให้ถึงวันอาทิตย์ไม่ไหว เพราะหมอให้ไปฉีดพยาธิอีกครั้งอีก 2 อาทิตย์โน่น
แต่พอดียังเก็บนัดเดิมไว้ดูอาการ

ก็เลยตัดสินใจพาไปอีกวันอาทิตย์ที่ 19 ทิ้งไว้ก็ไม่สบายใจ
กะจะให้หมอดูอาการหลังจากฉีดพยาธิ ทำไมไม่ดีขึ้นเลย
นั่งๆ รอหมอ ได้ตรวจเป็นรายแรกๆ เลย สัก 8.30 นั่งๆ อยู่
จี้ดมีหนองไหลออกมา ตอนแรกที่เห็นก็ไม่มาก นั่งๆ ไป
ไหลออกมาเรื่อยๆ พอเจอหมอตอนนี้ ถึงได้บอกว่าสงสัยมดลูกอักเสบแล้วหล่ะ
หมอส่งขึ้นไปอัลตร้าซาวน์ ระหว่างนั้นหนองไหลตลอด สงสารมาก
ปวดมากไหมจี๊ดจ๋า

เห็นหนองดำๆ เต็มสไลด์ที่เค้าชี้ให้ดู รอคุยกะหมอผ่าตัด
ขอนัดด่วน หมอนัดวันรุ่งขึ้นเลย 20 พย. 10.00 น.
คืนนี้ให้กลับไปนอนให้หนองไหลไปเรื่อยๆ ก่อน (น่ากัวมั่ก)
อดน้ำ อาหาร 12 ชม.

กลับมาบ้านใส่แพมเพริส์ให้ นอนให้น้ำเกลือมาด้วย
เช้าก็พากันไป เข้าห้องผ่าตัด 11 โมง เที่ยงกว่าๆ หมอก็มาเรียก
ว่าผ่าตัดเรียบร้อยดี และให้ล้างแผลทุกวัน อีก 7 วันตัดไหม
เราฟังไม่ค่อยรู้เรื่องหรอกตอนนั้น ใจยังนึกห่วงจี้ดมาก
เป็นรายแรกของบ้านที่โดนขึ้นเขียง แม่ล่ะกลัวจริงๆ

ถามหมอว่าฟื้นหรือยัง หมอบอกฟื้นแล้ว เข้าไปดูได้
เดินไปถึงประตู บอกตรงๆ ไม่อยากก้าวเข้าไป กลัวเห็นสภาพแล้วน่าตกใจ
หมอให้เอารถเข็นเข้าไปรับ จี๊ดนั่งอยู่ในกรงสแตนเลสขนาดใหญ่
พอหมอเปิดกรง นั่งยิ้มแป้นอยู่ รีบกระโดดจะมาหาแม่
ต้องรีบเข้าไปอุ้มกลัวน้ำเกลือหลุด จี้ดฟื้นรู้เรื่องดีทุกอย่าง
แม่โล่งใจมากๆ เลย จี๊ดเอ๊ย หายวันหายคืนนะลูกนะ

รวมแล้วจี้ดต้องทนป่วยด้วยอาการสารพัดก่อนที่จะรู้ว่าเป็นมดลูกอักเสบ
ร่วม 30 วัน โดยเริ่มจากอาการท้องเสีย อ่อนเพลีย ไม่กินอาหาร
ลุกนั่งลำบาก ขาหลังไม่มีแรง หมอสันนิษฐานไปตามอาการใกล้เคียง

อยากจะแนะนำตามที่ทราบน้องหมาควรทำหมันในวัยอันเหมาะสม
ไม่งั้นตัวเมีย จะเสี่ยงต่อมดลูกอักเสบ ตัวผู้จะเสี่ยงต่อการเป็นมะเร็ง
ฉะนั้นทำหมันเสียแต่เนิ่นๆ ค่าใช้จ่ายไม่มาก
อย่าต้องรักษาตัวนานเหนื่อยทั้งตัวและเสียสุขภาพเหมือนอย่างจี๊ดเลย




29 ต.ค. อาการยังทรงๆ อ่อนเพลีย นั่งยังเอนๆ เลย ลุกไม่ค่อยไหวนะตอนนี้





ก่อนผ่าตัดแม่ไม่กล้าถ่ายรูปไว้ ใจคอไม่ดีและกลัวเป็นลางไม่ดีด้วย
แต่พอไปรับจี๊ดจากห้องผ่าตัดก็มัวแต่ลุ้นไม่ได้ถ่ายเลย
ดีใจมากๆ ในเวลานั้นที่จี้ดนั่งยิ้มแป้นรออยู่
ได้แต่ถ่ายรูปตอนมาถึงบ้านวันแรก โทรมสุดขีด
แม่ไม่มีกะจิตกะใจจะคุยกับใครเลยตอนนี้

เรื่องน้ำเกลือนี่สำคัญนะคะ จะหยุดไหลบ่อยมาก
ต้องคอยดูตลอดเวลาให้ขาข้างที่รับน้ำเกลือ ยีดตรงตลอดเวลา
ถ้างอปุ๊บจะหยุดไหลเลือดย้อนกลับทันที
ให้รีบเหยียดขาอย่าให้น้ำเกลือหยุดนาน
ปัญหาจะเกิดต้องบึ่งรถกลับไปหาหมออีก
หลังออกจากห้องผ่าตัดจี๊ดต้องแก้น้ำเกลือ 1 รอบ
พออุ้มจะขึ้นรถหยุดอีกต้องกลับมาแก้อีก
พอขับๆ รถไปกลางทางหยุดอีก ต้องไปให้หมอแถวบ้านแก้ให้
หัวอกระบมจริงๆ ใจคอยิ่งไม่เข้มแข็งอยู่ด้วย ทรมานใจสุดๆ




ตอนล้างแผลก็ไม่ได้ถ่ายไว้ ทำคนเดียวกลัวลุกวิ่งหนีไปก่อนอ่ะสิ
ถ่ายได้แต่พลาสเตอร์แบบนี้แหละ
ตอนแกะพลาสเตอร์ให้เอาสำลีชุปแอลกอฮอลล์เช็ดให้เปียกช่วยดึงออกมานะ
จะได้ไม่ตึงแผลและเจ็บมาก




ตอนอยู่บ้านลำพังก็ต้องใส่จานไว้ สำคัญมากนะ อย่าไว้ใจหมาเด็ดขาด
เวลาไม่กี่นาทีอาจเกิดเรื่องไม่คาดคิด

จี้ดหน้าบูดมากๆ เดินไม่เป็นเลย สงสารก็ต้องตัดใจ
แต่โชคดีที่จี๊ดไม่แตะต้องเลียแผลเลย วันหลังๆ เลยแค่ปิดแผล
และเอาผ้าพันคอผืนใหญ่พันป้องกันไว้รอบเอว
กลับไปบ้านก็อยู่ในสภาพปกติดีมาก ไม่ซนเลย
ถ้าเป็นแจ๊บสงสัยไส้ทะลักแน่นอน




รูปนี้ถ่ายวันที่ 26 พย. ก่อนตัดไหม 1 วัน
วันตัดไหม 27 ก็พาไปหาหมอแถวบ้านนี่หละ ดึงไหมรูดปื้ดๆ ออกมา
น่าจะ 4 เข็มได้ ลักษณะเป็นกากบาทนะรอยเย็บ ไม่เหมือนของคนหรอก
เสียดายไม่ได้ถ่ายรูปแผลไว้



ของสำคัญในการดำรงชีพ 1 เดือนที่ผ่านมา A/D อาหารสำหรับหมาป่วย
หมดไปโหลกว่าๆ มั๊ง กินมื้อละ 1/2 กระป๋อง ใส่สริงค์ป้อนเลย แบบบังคับนะ
แล้วก็เจลเสริมอาหารแบบหลอด 1-2 ช้อนชา ต่อน้ำหนัก 5 กิโล

ลูกๆ บ้านไหนไม่ยอมกินอาหารแนะนำเลยค่ะมีประโยชน์มาก
จี้ดป่วยเดือนนึง น้ำหนักหายไปนิดหน่อยเอง
ตอนชั่งที่ รพ. 8.7, 8.6, 8.9 โล ประมาณนี้








ตัดไหมตั้งแต่วันที่ 27 พย. เริ่มเดินคล่องแล้ว
กินอาหารเองนิดๆ หน่อยๆ ตามกำลัง
รอให้ฟื้นตัวกลับมาแข็งแรงเหมือนเดิม
แผลยังปูดๆ อยู่ไม่เรียบ หมอบอกเป็นตะเข็บที่เย็บอยู่ด้านใน
คอยดูไม่ให้ชื้น มีหนองอักเสบก็ดีแล้ว
หลังตัดไหมยังต้องระวังไม่ให้กระโดดโลดโผนมาก เนื้อเยื่อยังบาง



จบข่าว.... แม่จูนรายงาน

Create Date : 02 ธันวาคม 2549 Last Update : 7 ธันวาคม 2550 13:57:11 น. Counter : 1810 Pageviews.		6 comments
Share Tweet